Του Γ. Η. Ορφανού

Όλοι, καθημερινά, συμφωνούμε πως έχουμε ανάγκη έναν καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο από το σημερινό. Και ότι για να αλλάξει ο κόσμος μας πρέπει πρώτα απ' όλα να αλλάξουν οι άνθρωποι ψυχοπνευματικά.

Να αλλάξει, όμως, κάθε άνθρωπος ήθος και τρόπους σκέψης και ζωής δεν είναι και τόσο εύκολο. Εφόσον επηρεάζεται από το ανθρωπογενές και το φυσικό του περιβάλλον.  Δεν είναι, όμως, και αδύνατο.

Ας αρχίσει συνειδητοποιώντας ότι ό,τι τον χαροποιεί και τον ολοκληρώνει βρίσκεται μέσα του και είναι Θεϊκό δώρο προς αυτόν. Συνεπώς, πρέπει να ψάξει εντός του ώστε να βρει και να γνωρίσει τον πραγματικό του εαυτό αφενός και αφετέρου ως στοργικό παιδί του Θεού οφείλει να πιστεύει και να εμπιστεύεται την αγάπη του για τις καλές και τις κακές ημέρες της ζωής του. 

Κατόπιν, να αντιληφθεί ότι, για να προστατεύσει την τιμή και την αξιοπρέπεια και την ψυχική και πνευματική και σωματική ελευθερία που του έδωσαν εκ γενετής ο Θεός και οι βιολογικοί γονείς του, έχει χρέος να αγωνίζεται διαρκώς. Συνάμα, να σέβεται και να συμπεριφέρεται στους πλησίον του όπως ακριβώς θα ήθελε να του συμπεριφέρονται εκείνοι.

Επιπρόσθετα, πέρα από τις ατομικές προσπάθειες, να συμμετέχει πρόθυμα στον κοινό αγώνα για την κατάκτηση εκείνης της επιστημονικής γνώσης και της τεχνογνωσίας που φέρνουν την αληθινή και πανανθρώπινη ευτυχία και δεν ικανοποιούν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου τα πρόσκαιρα προσωπικά υλικά συμφέροντα. Στον κοινό αυτό αγώνα δεν πρέπει να ρίχνεται δειλός αλλά να είναι πάντα δυνατός και γενναιόψυχος.

Τέλος, να μην αφήνει την ηθική παρακμή, την υλική κρίση και την πνευματική σήψη των ημερών μας να διαστρεβλώνουν τις αρχές και τις αξίες που τον μεγάλωσαν οι γονείς και οι δάσκαλοί του και να τον απομακρύνουν από το δρόμο του Θεού. Γιατί έτσι θα οδηγηθεί, αργά ή γρήγορα, ανεπιστρεπτί στο βούρκο και τον όλεθρο, ενώ αν πάντα και παντού έχει  τις συμβουλές των γονιών του και φανοστάτη νυχθημερόν στη ζωή του και λιμάνι στις φουσκοθαλασσιές της το Θεό από τη μια και ζώντας με αγάπη και σεβασμό για τους γύρω του από την άλλη, είναι σίγουρο ότι ο ίδιος ως άλλος, διαφορετικός από τους εγωιστές και τους κακόψυχους ανθρώπους του καιρού μας, άνθρωπος δύναται να αλλάξει και  να διώξει ό,τι χαλάει τον παρόντα κόσμο μας και να συμβάλλει στην κοινωφελή αλλαγή του ... 

Αλήθεια, εσείς για όλα τούτα τι γνώμη έχετε;

Συνελήφθη, χθες το μεσημέρι, στον αερολιμένα Ακτίου Βόνιτσας, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ακτίου Βόνιτσας, μια 40χρονη αλλοδαπή, διότι επιχείρησε να εξέλθει παράνομα από τη Χώρα με τελικό προορισμό τη Φρανκφούρτη Γερμανίας επιδεικνύοντας κατά τον διαβατηριακό έλεγχο κλεμμένη ταυτότητα Βελγικών Αρχών.

Γραφείο Τύπου Αστ. Δ/νσης Περ. Δυτικής Ελλάδας

Συνελήφθη, χθες το μεσημέρι, στην Κάτω Αχαΐα, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Δυτικής Αχαΐας, ένας 18χρονος ημεδαπός, σε βάρος του οποίου σχηματίσθηκε, κακουργηματικού χαρακτήρα, δικογραφία για ληστεία.

Για την ίδια υπόθεση αναζητείται για να συλληφθεί και ένας ακόμα 18χρονος ημεδαπός, συνεργός του συλληφθέντα, τα πλήρη στοιχεία του οποίου έχουν ταυτοποιηθεί.

Ειδικότερα, προχθές το βράδυ, στην Κάτω Αχαΐα, οι δύο δράστες, ενεργώντας από κοινού, με την μέθοδο της απασχόλησης προσέγγισαν σταθμευμένο όχημα μέσα στο οποίο βρισκόταν 48χρονη ημεδαπή και με την άσκηση σωματικής βίας, την τράβηξαν έξω από το όχημα και της αφαίρεσαν την τσάντα της, που περιείχε το χρηματικό ποσό των 35 ευρώ, μια τραπεζική κάρτα και προσωπικά της έγγραφα.

Για τη διερεύνηση του περιστατικού διενεργήθηκαν άμεσα αναζητήσεις από τους αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Δυτικής Αχαΐας, οι οποίοι εντόπισαν τον δράστη χθες το μεσημέρι, στη Κάτω Αχαΐα και τον συνέλαβαν.

Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών, ενώ συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό και την σύλληψη του συνεργού του.

Γραφείο Τύπου Αστ. Δ/νσης Περ. Δυτικής Ελλάδας

Από τους αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ακτίου Βόνιτσας σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος άγνωστου δράστη, διότι προχθές το μεσημέρι στην Βόνιτσα ένας σκύλος δάγκωσε στο πόδι έναν 37χρονο ημεδαπό με αποτέλεσμα να τραυματιστεί.

Ο τραυματίας μετέβη στο Κέντρο Υγείας Βόνιτσας, όπου μετά την παροχή πρώτων βοηθειών αποχώρησε.

Γραφείο Τύπου Αστ. Δ/νσης Περ. Δυτικής Ελλάδας

Γράφει ο ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ,
τ. Λυκειάρχης, Βόνιτσα

Φωτό: Σταύρος Πάτσης

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες ασφαλτόστρωσης στην εθνική οδό Βόνιτσας – Λευκάδας, στα πλαίσια του έργου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για «Συντήρηση – Αποκατάσταση και άρση της επικινδυνότητας της Ε.Ο. 42 Αμφιλοχία – Βόνιτσα- Λευκάδα». 

Με ταχείς ρυθμούς γίνονται καθημερινά οι εργασίες και περιλαμβάνουν: Εκτεταμένες ασφαλτικές εργασίες συντήρησης των υφισταμένων φθαρμένων ή ολισθηρών τμημάτων (αφού πρώτα γίνεται απομάκρυνση της παλαιάς ασφαλτικής στρώσης, αποκατάσταση της οδοστρωσίας και ενίσχυση του εδαφικού υποβάθρου αν απαιτείται) και αμέσως μετά θα εκτελεσθούν εργασίες διαγράμμισης. 

Ο συγκεκριμένος δρόμος -και ειδικά στο 2ο χιλιόμετρο στη θέση Άγιος Αντώνιος- όπου έχουν σημειωθεί πολλά θανατηφόρα ατυχήματα- αποτελούσε χρόνια τώρα «πληγή» για τους οδηγούς, αφού το οδόστρωμα βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Λακκούβες, αυλακώσεις, επικίνδυνη κλίση, καθιστούσαν το δρόμο «τριτοκοσμικό» και ιδιαίτερα επικίνδυνο...

Και αν προσθέσει κανείς σε όλο αυτό το γεγονός πως από το δρόμο περνούν καθημερινά εκατοντάδες οχήματα, αφού αποτελεί πέρασμα και συνδετήριο κρίκο με την Λευκάδα και το αεροδρόμιο Ακτίου, αλλά και με τις γύρω πόλεις και χωριά της περιοχής, αντιλαμβάνεται κανείς την κατάσταση του δρόμου και η ανάγκη επιδιόρθωσης του οδοστρώματος ήταν πολυπόθητη για την περιοχή μας και τους οδηγούς.

Εδώ να επισημάνω και τις ενέργειες του βουλευτή Λευκάδας Θανάση Καββαδά, στην Περιφέρεια Δ. Ελλάδας, ώστε να προχωρήσει η συντήρηση και βελτίωση το δρόμου:

Επιστολή Θανάση Καββαδά στην Περιφέρεια Δ. Ελλάδας για τη συντήρηση και βελτίωση των δρόμων Αμφιλοχίας – Λευκάδας και Ακτίου – Αγίου Νικολάου:

Την παρέμβαση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για συγκεκριμένες βελτιώσεις σε συγκεκριμένα τμήματα των δρόμων Αμφιλοχίας – Λευκάδας και Ακτίου – Αγίου Νικολάου, ζητά με επιστολή του προς τον Περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα ο βουλευτής Λευκάδας Θανάσης Καββαδάς, την οποία είχε αποστείλει στις 11 Ιανουαρίου 2019.

Ο βουλευτής σημειώνει την αναγκαιότητα βελτιώσεων στο οδόστρωμα ειδικά από το 2ο χιλιόμετρο του δρόμου Λευκάδας – Βόνιτσας στη θέση Άγιος Αντώνιος -όπου έχουν σημειωθεί πολλά θανατηφόρα ατυχήματα- καθώς και την τοποθέτηση  προστατευτικών κιγκλιδωμάτων (μπάρες) όπου υπάρχουν επικίνδυνα σημεία, την αποκατάσταση κλίσεων και οδοστρώματος στις επικίνδυνες στροφές (ιδιαίτερα στο τμήμα Αγίου Νικολάου – Ακτίου), την αποκατάσταση ορατότητας με εκτεταμένους καθαρισμούς παραπλεύρως του οδικού δικτύου την τοποθέτηση προειδοποιητικών σημάνσεων και την εγχάραξη διαγραμμίσεων.

Με αφορμή τα δύο τελευταία ατυχήματα που συνέβησαν στους εν λόγω δρόμους, ο βουλευτής υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη για εκτεταμένη συντήρησή τους, καθώς χρησιμοποιούνται από τους οδηγούς είτε γατί η κατασκευή νέου και σύγχρονου οδικού δικτύου δεν έχει καν ξεκινήσει (όπως η περίπτωση των δρόμων Βόνιτσα – Άγιος Νικόλαος – Λευκάδα και Άκτιο – Αγίος Νικόλαος), είτε γιατί καθυστερεί η ολοκλήρωση έργων (όπως η περίπτωση της Αμβρακίας οδού).

Μάλιστα, λόγω των ατυχημάτων που εξακολουθούν να συμβαίνουν και με δεδομένη την αύξηση της κυκλοφορίας λόγω της ανάπτυξης του αεροδρομίου του Ακτίου  και της προβλεπόμενης αύξησης της τουριστικής και εμπορικής κίνησης, ο βουλευτής σημειώνει προς τον Περιφερειάρχη: «θεωρώ αυτονόητο το προσωπικό σας ενδιαφέρον για την επίλυση των προβλημάτων που προανέφερα, κάτι που έχετε κάνει και στο παρελθόν».

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 17/10/2019

Γράφει ο Rodi de Fuca

Ο Federico Garcia Lorca ήθελε να γίνει μουσικός. Ήταν η μεγάλη του, η κρυφή του αγάπη. Χάιδευε τα πλήκτρα του πιάνου όπως τ’ αυτιά των αναγνωστών του όταν σιγομουρμούριζαν τους στίχους απ’ το Romancero gitano που ερμήνευσε αμίμητα ο Ελύτης για την ελληνική απόδοσή τους: «Παντέρμη λούσε το κορμί σου, λούσε το χελιδονόψαρο κι άσε κυρά μου την ψυχή σου, άσ’ την να βρει αναπαμό».

Ύστερα έγινε ποιητής. Ο αγαπημένος βάρδος των αφορισμένων και των απόκληρων. Ώσπου ύστερα από κάποια χρόνια αναδύθηκε ο Μίκης μέσα από τις σκιές και τις σιδεριές των κελιών. Είχε αρχίσει από παιδί να πλάθει τραγούδια και στίχους πριν ακόμα μάθει μουσική. Καθρεφτιζόταν στο μαυριδερό πρόσωπο του Φεντερίκο που ήδη είχε αρχίσει να συλλέγει παραδοσιακούς σκοπούς στα ανδαλουσιανά χωριά και να τους κάνει άσματα. Εκείνος πήρε το άσμα ασμάτων του Ιάκωβου και το φτερούγισε πάνω κι απ’ το ρομαντισμό του Σολομώντα. «Μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πια το φόρεμά της ούτε χτενάκι στα μαλλιά».

Πόσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί με ποιον θα θέλατε να δειπνήσετε κάποιο βράδυ, να ανταλλάξετε λίγες κουβέντες, να γευθείτε ένα κεχριμπαρένιο άσπρο κρασί; Εγώ ανατριχιάζω όταν φαντάζομαι τον εαυτό μου καθισμένο ανάμεσα στον Φεντερίκο και στον Μίκη, ο ένας στο πιάνο του παίζοντας το «tres morillas», ο άλλος με το μαντολίνο ανάμεσα στα δάχτυλα και μια μελωδία που να αχνίζει πάνω απ’ το πιάτο μου. «Ήρθες στ’ όνειρό μου άστατο πουλί».

- Αισθάνομαι ντροπή για τους γέροντες που λιώνουν στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ. Άκουσα τον Μίκη να λέει μέσα στην αγριανεμιά εκείνης της πρόσφατης δαιμονισμένης κρίσης που τραυμάτισε θανάσιμα την Ελλάδα μας. Καθώς ο Federico γυρνούσε από χωριό σε χωριό να μαζέψει τα δημοτικά τραγούδια που από στόμα σε στόμα είχαν παραμείνει ακόμα από την εποχή των «μορίσκων» στις γωνιές των φτωχικών που αγκομαχούσαν κάτω από το σατραπισμό του δικτάτορα. Δίχως να το ξέρουν, δίχως σχεδόν να συναντηθούν στον χωροχρόνο οι δυο βράχοι της άκρατης εμμέλειας είχαν συναλλάξει τους ρόλους χωρίς να χάσουν την υπόστασή τους. Γιατί ο Φεντερίκο ήταν γεννημένος για μελωδός κι έγινε βάρδος της παγκόσμιας ποίησης, όταν ο Μίκης κατανοούσε πως ο ποιητής που γεννιόταν μέσα του μεταμορφωνότανε σε οικουμενικό βάρδο που θα ξεπερνούσε ακόμα κι αυτή τη μουσικότητα του στιχουργού απ’ τη Γρανάδα. Και τα θέματά τους, δίχως να γνωρίζει ο ένας τον άλλον άγγιζαν τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες συνειδήσεις, ολόιδια δημοτικά τοπία. Τραγούδαγε ο ένας για τη Μαργαρώ που 'χε γίνει περιστεράκι στον ελληνικό ουρανό κι ο άλλος έβαζε τα δυνατά του για να συντρέξει την Ισαβέλλα που έψαχνε το μέλι στον ανθό του δεντρολίβανου. Την ίδια ρίζα δεντρολίβανου που έκανε κι ο Μίκης τραγούδι ποτισμένη σε ροδόσταμο. Κι έτσι μπλεκόντουσαν οι τροβαδούροι κι οι ποιητές, μια με τις «τρεις moriles του Χαέν, την Άξα, τη Φάτιμα και τη Μαριέν» που τις βάφτιζε "ελληνικά" ο Μίκης, «η Κατερίνα, κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι, η Ζηνοβία…». Κι ύστερα όταν κατάλαβε ο δικός μας Federico πως του μοιάζε εκεινού του αδικοχαμένου απ’ το Fuentevaqueros, «αγκαλιάστηκαν και χόρεψαν ένα βαλς με νωθρό ρυθμό», όπως έγραψε ο Μίκης το 44, κι όταν είχαν πια στήσει δόλια στο τοίχο το Φεντερίκο λίγο πριν αφήσει για την αιωνιότητα το άσμα του που 'κανε ύμνο ο Λέοναρντ Κοέν. «Πάρε αυτό το βαλς με σφραγισμένα τα χείλη, πάρε αυτό το βαλς που ξεψυχάει στα μπράτσα μου…»

Δεν φιλοδόξησα ποτέ να γίνω πολιτικολόγος, παρά τ’ απαρνήθηκα σχεδόν, θεωρώντας πως αυτό το άλαλο μίσος της πολιτικής παρείσφρησης οδηγεί στον όλεθρο που αφανίζει την παιδεία και την κουλτούρα. Γι’ αυτό δεν αναφέρομαι στις πολιτικές παρατάξεις των δυο τιτάνων της παγκόσμιας καλλιτεχνίας παρά μόνο στο τεράστιο ταλέντο τους και την αλησμόνητη προσφορά τους απέναντι στις διψασμένες ψυχές εκείνων που τρέφονται αχόρταγα με το στίχο και τη μελωδία. Κι ούτε θα 'θελα να περιμένω το εύλογο ταξίδι του μεγάλου βάρδου μας στην άλλη όχθη του Αχέροντα για να του αποδώσω αυτό το ολιγόστιχο τίμημα παρομοιάζοντάς τον με τον εκλεκτό στιχοποιό της ισπανικής καρδιάς μου. Γιατί πάντα κατά κάποιο τρόπο και δίχως να ξέρω το λόγο, μου ‘χε φανεί πως ο Μίκης ήτανε «ο δικός μας Λόρκα» και πως του αλλουνού θα τ’ άρεσε να θρονιαστεί στο πλάι του στο παλιό ξύλινο πιάνο και να παίξουν μαζί συγκινημένοι ένα ακόρντο απ’ το Romance de la luna, luna! «Στον συνεπαρμένο αγέρα τα μπράτσα του ανεμίζει το φεγγάρι, κι άσπιλα κι αδιάντροπα φαντάζει τα στήθια του από σκληρό μολύβι».

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 17/10/2019

Της Μάγδας Βελτσίστα

Την Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου, πήγαμε, ως Σύνδεσμος, και είδαμε την τραγωδία «Αγαμέμνων» του Αισχύλου, πρώτο μέρος της μοναδικής, μεγαλειώδους «Ορέστειας». Στο ανοιχτό θέατρο των Βράχων, στο Βύρωνα σε σκηνοθεσία της Ιώς Βουλγαράκη.

Και ο καιρός μας τη φύλαγε, έβρεχε από το πρωί κι ύστερα έβαλε ένα βοριά τρελό, καταραμένο. Τουρτουρίζαμε! Αρκετοί φύγανε, από μας κανείς, μείναμε εκεί ηρωικά, «αφού φτάσαμε μέχρι την πηγή, θα πιούμε το νερό».

Αξιζε! Οταν μια παράσταση, βασανίζει τη σκέψη σου και σου αναδομεί το συναίσθημα και σκέφτεσαι όσα είδες κι άκουσες και την άλλη μέρα και την παράλλη, τότε, ναι, είναι έργο τέχνης. Και φεύγοντας ψελλίζεις: Έτσι, καταξιώνεται η ζωή.

Να μην παραλείψω να γράψω πως τη μετάφραση του κειμένου στα νεοελληνικά έκανε ο ποιητής Μύρης, τ.έ. ο κορυφαίος φιλόλογος και μελετητής του αρχαίου δράματος Κώστας Γεωργουσόπουλος: Και καταξίωσε τον θεϊκό αισχύλειο λόγο.

Γυρίζοντας στο σπίτι αναζήτησα το ποίημα του Ελύτη «ο Αγαμέμνων». Και πόσο ταιριάζει στη συγκεκριμένη παράσταση από πλευράς εποχής, σκοταδιού, ανέμου που λυσσά. Και πώς ο ποιητής μετατρέπει το μεμονωμένο σε παγκόσμιο, το περιπτωσιακό σε διαχρονικό, το συγκεκριμένο σε συμβολικό: Γρήγορα που σκοτεινιάζει, φθινοπώριασε

Δεν αντέχω τους ανθρώπους άλλο, χώρια εσέ.

Αγαμέμνων,  Αγαμέμνων, άμοιρε

Που σού μελλε να τό βρεις απ’ τη γυναίκα σου!

Άσ’ τον άνεμο να λέει, ασ’ τον να λυσσά

Κάποιος θά ναι ο Αγαμέμνων, κάποια η φόνισσα!

Τελευταίο: Αγαμέμνων στην πανάρχαια μυκηναϊκή γλώσσα/διάλεκτο είναι ο επίμονος, ο πολύ σταθερός.

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού

«Οι Έλληνες του εξωτερικού πρέπει να είναι ισότιμα μέλη της Μητέρας Πατρίδας, δίχως αστερίσκους και επιφυλάξεις», τόνισε ο Γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Φεύγας, σε συνέντευξή του στην εκπομπή Πρωινή Ενημέρωση της ΕΡΤ.  

Αναφερόμενος στο δικαίωμα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού ο κ. Φεύγας επεσήμανε πως πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που πρέπει να υπερψηφιστεί από όλα τα πολιτικά κόμματα ώστε να στείλουμε ένα σημαντικό μήνυμα ενότητας και αξιοπιστίας.  

Εισερχόμενος στην ουσία του νομοσχεδίου ο Γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας τόνισε ότι: “Το νομοσχέδιο για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού αφορά ψηφοφόρους που ήδη είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Συνεπώς έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν. Ας αποκαταστήσουμε αυτή την αδικία. Ας κάνουμε επιτέλους το αυτονόητο πράξη και να δώσουμε τη δυνατότητα στους συμπατριώτες μας να ψηφίζουν από τον μόνιμο τόπο διαμονής τους.” 

Όσον αφορά τις ενστάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το εάν θα πρέπει να είναι ισότιμη η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού, ο κ. Φεύγας επεσήμανε ότι: “Η πρόταση που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και βασίζεται στο να μην προσμετρώνται οι ψήφοι των εκτός της Επικράτειας ψηφοφόρων, είναι αντισυνταγματική και ταξική. Αντιμετωπίζει τους Έλληνες του εξωτερικού σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας και δίνει περιορισμένη βαρύτητα στην ψήφο τους. Ταυτόχρονα, τους χωρίζει σε εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να έρχονται και να ψηφίζουν στην Ελλάδα και σε εκείνους που δεν έχουν την οικονομική άνεση να έρχονται εδώ κάθε φορά που γίνονται εκλογές. Στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε ότι η ψήφος των Ελλήνων πρέπει να είναι ισότιμη, να έχει την ίδια πολιτική βαρύτητα και δεν μπορεί να γίνουν διακρίσεις σε βάρος κανενός.”

Του Δημήτρη Στεργίου

Στις 12 Οκτωβρίου 1985 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωνσταντίνος Σημίτης ανακοίνωσαν ένα πρωτόγνωρα σκληρό πακέτο μέτρων  για να ληφθεί η δεύτερη δόση του κοινοτικού δανείου, όπως έκαναν και όλες οι επόμενες  κυβερνήσεις, με καλύτερες και προθυμότατες όλες τις μνημονιακές!

Το σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου δημοσιεύθηκε στα Νέα» και αναδημοσιεύθηκε στον «Οικονομικός Ταχυδρόμο» την 1^η Φεβρουαρίου του 1990. Δηλαδή πέρασαν από τότε πάνω από  … τριάντα χρόνια, αλλά η ελληνική οικονομία ούτε … φύλλο … συκής φόρεσε ποτέ! Μόνο … φέσια από δάνεια … 400 δις. ευρώ…

Ξέρω ότι η ανάρτηση αυτή ίσως στενοχωρήσει μερικούς φίλους μου. Αλλά, η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Διότι η αλήθεια, όπως λέει και το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον ελευθερώνει τους ανθρώπους. Όπως θα ελευθερώσει κι άλλους, όταν (θεού θέλοντος) στις 4 Αυγούστου θα παρουσιάσω παρόμοιο σκληρό πακέτο που ανακοίνωσε την ημέρα αυτή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε, όλα αυτά είναι πασίγνωστα, καθώς συμπεριλαμβάνονται σε όλα τα άρθρα μου και 20 οικονομικά  βιβλία μου  μετά το 1970!

Στο ίδιο, λοιπόν,  έργο της λιτότητας, της λεηλασίας, των περικοπών, της αβάσταχτης φορολογίας, των υψηλών δημόσιων ελλειμμάτων, του υψηλού δημόσιου χρέους, της κομματικής και πολιτικής αναξιοπιστίας, της υπερχρέωσης και της απίστευτης σπατάλης εθνικών και δανειακών πόρων επί  34 χρόνια. Ως δυστυχείς Σίσυφοι.

Σήμερα, στις 12 Οκτωβρίου, λοιπόν, συμπληρώθηκαν 34χρόνια από το βράδυ εκείνο  του 1985, όταν ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας και μετέπειτα πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης  ανακοίνωσαν, από την τηλεόραση, το πιο σκληρό πακέτο οικονομικών μέτρων που είχε εφαρμοσθεί έως τότε στη χώρα μας και που, δυστυχώς, κι αυτό δεν πέτυχε τους στόχους του. Σημειώνεται ότι, όπως και τα τελευταία μνημονιακά  χρόνια , τα μέτρα αυτά ανακοινώθηκαν ύστερα από πιέσεις της τότε ΕΟΚ για να δοθεί η δεύτερη δόση του κοινοτικού δανείου που είχε υποσχεθεί στην τότε  ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει σοβαρά μακροοικονομικά προβλήματα και διαρθρωτικές αδυναμίες.

 Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία, όπως τα τελευταία χρόνια με τα Μνημόνια και τους σκληρούς ελέγχους της τρόικας, δηλαδή όπως θα έκανε ο καθένας αν ήμασταν … δανειστές!

 Όπως και τα  τελευταία μνημονιακά χρόνια και, φυσικά, όλα τα προηγούμενα45 χρόνια, καμία σχεδόν ελληνική κυβέρνηση δεν υλοποίησε καμία σχεδόν από τις δεσμεύσεις που ανελάμβανε για να παίρνει … «τις δόσεις»  λόγω του πολιτικού κόστους που συνεπαγόταν ακόμη και η πιο δειλή διαρθρωτική αλλαγή!.

Κι έτσι καταγγελλόταν συνεχώς η χώρα μας, επισήμως, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως θα αναφέρουμε πιο κάτω, ως αφερέγγυα και αναξιόπιστη, αφού πήγε χαμένο και το δάνειο αυτό, όπως και το 1,6 περίπου τρισ. ευρώ που εισέρευσαν στα δημόσια ταμεία, με τη μορφή κοινοτικών πόρων, δανείων και φόρων, μετά το 1981!

Αλλά, τα καλά τα «παλληκάρια» των ελληνικών κυβερνήσεων, αντί διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που υπόσχονταν επιδίδονταν σε μια πρωτοφανή «δημιουργική λογιστή» ωραιοποίησης βασικών οικονομικών- κυρίως δημοσιονομικών- μεγεθών για να εξακολουθούν να λαμβάνουν τις κοινοτικές ενισχύσεις και να συνεχίσουν το όργιο της σπατάλης με την κρατικοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων, με τη συντήρηση δεκάδων δημόσιων εκτροφείων και το «χάϊδεμα»  κυρίως αρχισυνδικαλιστάδων του κρατικομοπωλιακού δημόσιου τομέα με παροχές, με μειώσεις του χρόνουσυνταξιοδότησης, με την ένταξη συνεχώς εργαζομένων στα «βαρά και ανθυγιεινά επαγγέλματα», με συνταξιούχους «μαϊμού»  κλπ.κλπ.

Με όλα αυτά κι εκείνα,  η χώρα μας μετά το 1980 ήταν πάντοτε σε κρίση και χρεοκοπία και ότι οι εκάστοτε διεθνείς κρίσεις, όπως και εκείνη που είναι σε εξέλιξη από το 2008, απλώς την αποδυνάμωναν  συνεχώς και την είχαν οδηγήσει πολλές φορές στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Τα μέτρα του 1985

Υπενθυμίζω, με την ευκαιρία της επετείου αυτής, μερικά από τα μέτρα που περιείχε το πακέτο αυτό του Οκτωβρίου του 1985:

Εφάπαξ υποτίμηση της δραχμής κατά 15% (εννοείται ότι σήμερα που το νόμισμα είναι το ευρώ και όχι η δραχμή δεν μπορεί να γίνει υποτίμηση).

Τροποποίηση του συστήματος της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) από την 1^η Ιανουαρίου 1986 ως εξής: Πρώτον, αναπροσαρμογή ονομαστικών αμοιβών με βάση την προβλεπόμενη εξέλιξη των τιμών στο επόμενο τετράμηνο (και όχι με βάση τον πληθωρισμό που σημειώθηκε το προηγούμενο τετράμηνο). Δεύτερον, αφαίρεση από την αναμενόμενη αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή της επίπτωσης του εισαγόμενου πληθωρισμού.

Καθιέρωση με νόμο για το 1986 και το 1987 κανόνα ότι το ανώτατο ποσοστό αύξησης των αποδοχών για τους μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα θα είναι εκείνο που προκύπτει από την τροποποιημένη ΑΤΑ.

Στους μισθωτούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα των οποίων οι συνολικές ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές είναι στις 31 Δεκεμβρίου 1985 μεγαλύτερες από 150.000 δεν θα χορηγηθεί ΑΤΑ την 1^η Ιανουαρίου 1986.

Η αύξηση των αγροτικών τιμών θα είναι μικρότερη από τον επιδιωκόμενο πληθωρισμό.

Έκτακτη εφάπαξ εισφορά επί των κερδών των επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών.

Καθιέρωση προσωρινά για ένα ευρύ φάσμα εισαγωγών της υποχρεωτικής κατάθεσης προκαταβολών στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Υπενθυμίζω ότι μόλις  τέσσερις μήνες νωρίτερα, κατά την προεκλογική περίοδο του Ιουνίου 1985 το ΠΑΣΟΚ με αφίσες υποσχόταν «για ακόμα καλύτερες μέρες». Φυσικά, το ίδιος υπόσχονταν προεκλογικά όλες οι κυβερνήσεις μετά τη μεταπολίτευση!!!

Αυτό το βαρύ πακέτο μέτρων πλήρωσαν ακριβά οι εργαζόμενοι και οι φορολογούμενοι κατά τη διετία 1986 – 1987 εφαρμογής του Προγράμματος Σταθερότητας. Συγκεκριμένα, το 1986 και το 1987 ο πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά -8,9% και -4,4% αντίστοιχα. Επίσης, οι άμεσοι φόροι, ως ποσοστό του ΑΕΠ, αυξήθηκαν το 1986 και το 1987 στο 5,8% και 5,8% αντίστοιχα, από 5,4% το 1985, ενώ οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν στο14,5% και 15,3% αντίστοιχα από 12,9% το 1985.

Κι επειδή πολλοί καμάρωναν στη συνέχεια για το Πρόγραμμα αυτό (όπως και για τα σημερινά  Μνημόνια ότι θα μας βγάλουν από την κρίση … γρήγορα!) υπογραμμίζουμε ότι δεν επέτυχε το στόχο για τον οποίο εφαρμόστηκε, δηλαδή τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το ΑΕΠ από 2,5% που είχε αυξηθεί το 1985, κατά τα δύο χρόνια εφαρμογής του Προγράμματος, συρρικνώθηκε στο 0,5% και -2,3%! Επίσης, ο πληθωρισμός από 19,3% το 1985 διαμορφώθηκε στο 23% το 1986 και στο 16,4% το 1987. Ακόμα, το έλλειμμα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώθηκε σε υψηλότερα επίπεδα από τα αντίστοιχα του 1981, του 1982, του 1983 και του 1984. Ανήλθε στο 9,5% και 9,2% του ΑΕΠ το 1986 και το 1987, σημειώνοντας απλώς μια μικρή συρρίκνωση σε σχέση με το 1985 (11,7% του ΑΕΠ). Όσον αφορά στο δημόσιο χρέος επισημαίνεται ότι κι αυτό, αντί συρρίκνωσης, παρουσίασε … αύξηση στο 54,5% του ΑΕΠ και στο 55,7% του ΑΕΠ το 1986 και το 1987 αντίστοιχα από 53,7% του ΑΕΠ που ήταν το 1985.

Αλλά, πέρα από τα ντοκουμέντα αυτά, η αποτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας του 1985 καταδεικνύεται και από εκθέσεις – καταπέλτες διεθνών οργανισμών. Συγκεκριμένα, στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα το Δεκέμβριο του 1989, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) επισημαίνει μεταξύ των άλλων τα εξής: «Το σταθεροποιητικό πρόγραμμα της διετίας 1986 – 1987 δεν δημιούργησε συνθήκες για ταχύτερη εξελισσόμενη ανάπτυξη, αφού μετά τη λήξη του προγράμματος οι ανισορροπίες ήταν ακόμη μεγάλες και δεν αντιμετωπίστηκαν επαρκώς τα δομικά μακροοικονομικά θέματα…».

Δραματική είναι και η πολυσέλιδη επιστολή - κόλαφος που έστειλε στις 19 Μαρτίου 1990 προς τον τότε πρωθυπουργό «αθώο του αίματος»  αείμνηστο Ξενοφώντα Ζολώτα ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θερμός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου Ζακ Ντελόρ, ο οποίος υπενθύμισε και το δάνειο που είχε χορηγήσει η Κοινότητα (πρώτη δόση το 1985 και δεύτερη δόση το 1986) για να στηρίξει, όπως τονίζει, «πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης, που είχε ως στόχο τη μείωση του υπερβολικού ελλείμματος του δημόσιου τομέα και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων στους τομείς του πληθωρισμού και του ισοζυγίου πληρωμών».

Και αναφερόμενος στο κοινοτικό δάνειο αφήνει και το «καρφί»: «όσο για την Επιτροπή, θα βρισκόταν στη δύσκολη θέση να έχει συμμετάσχει και συνδέσει την ίδια την αξιοπιστία της σε απόφαση δανείου του οποίου οι όροι δεν τηρήθηκαν από τον οφειλέτη…»! Το ίδιο καρφί πέταξε ο. Ντελόρ και κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα για να συμμετάσχει στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών στις 26 Μαϊου 1992. Είπε: «Η ελληνική οικονομία απετέλεσε, με τον πλέον σαφή τρόπο, την εξαίρεση καθώς δεν συμμετείχε (από το 1985) στη γενική ευρωπαϊκή πορεία, ούτε σε ό,τι αφορά τη μακροοικονομική πορεία, ούτε σε ό,τι αφορά τη διαρθρωτική προσέγγιση. Και η αποτυχία αυτή καταγράφηκε παρά τη συνεχή υποστήριξή της από τους κοινοτικούς πόρους»!

Έτσι, αφού η χώρα μας πήρε και τη δεύτερη δόση του κοινοτικού δανείου, το περιβόητο αυτό Πρόγραμμα Σταθερότητας ανετράπη βίαια με δηλώσεις του στη Βουλή από τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου στις 26 Νοεμβρίου 1987, εξαναγκάζοντας σε παραίτηση τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας Κώστα Σημίτη. Μάλιστα, η ανατροπή αυτή έγινε την ίδια ώρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε έκθεσή της υπεδείκνυε τη μείωση των ελλειμμάτων, την αναδιοργάνωση των συντάξεων (ναι, από τότε!), την απαγόρευση προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης…

Άρθρα με θέμα την περιφερειακή καινοτομία και επιχειρηματικότητα συγκεντρώνει μέχρι την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019 το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου «egov_INNO».

Οι εργασίες υποβάλλονται στα Αγγλικά και αποστέλλονται ηλεκτρονικά στη διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Αφού αξιολογηθούν από την διακρατική επιτροπή του έργου, θα παρουσιαστούν σε δύο συνεδριάσεις που θα διεξαχθούν, μία στο Μπάρι στις 30 Μαρτίου 2020 και μια στην Πάτρα στις 24 και 25 Απριλίου 2020.

Οι βραβευθείσες προτάσεις θα αποτελέσουν μέρος του ψηφιακού αποθετηρίου μελετών και ερευνών για την περιφερειακή οικονομία που συνιστά τμήμα της ψηφιακής πλατφόρμας «regional barometer for innovation & entrepreneurship”, ένα από τα παραδοτέα του έργου egov_inno.

Μέσω του Ευρωπαϊκού Έργου «egov_INNO» επιδιώκεται η βελτίωση της χρήσης προσαρμοσμένων υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για επιχειρήσεις. Παράλληλα προτείνονται αποτελεσματικές και εφικτές εφαρμογές που οδηγούν σε καλύτερη διακυβέρνηση και ταχύτερη παροχή υπηρεσιών στον τοπικό ιδιωτικό τομέα.

Επικεφαλής εταίρος είναι το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ενώ οι υπόλοιποι εταίροι του έργου είναι το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ», η Αναπτυξιακή Εταιρία INNOVAPUGLIA και η Περιφέρεια της Απουλίας (μονάδα ανταγωνιστικότητας και έρευνας παραγωγικών συστημάτων).

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του έργου: www.interregegovinno.eu