Υπολογίζεται ότι περίπου 1.000.000 φορολογούμενοι δεν θα δουν ποτέ επιστροφή φόρου αν και τη δικαιούνται. Αυτό θα συμβεί διότι το υπουργείο Οικονομικών για να εξασφαλίσει την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ θα κάνει ουσιαστικά κατάσχεση της επιστροφής του φόρου, συμψηφίζοντάς την με τις οφειλές του ΕΝΦΙΑ.

Ο ΕΝΦΙΑ όχι απλά δεν καταργήθηκε, αντιθέτως θα είναι αυξημένος και κατά 300 εκατομμύρια ευρώ. Ο φόρος ακινήτων λοιπόν τρώει χρήματα απ’ όσους υπολόγιζαν να λάβουν επιστροφή. Αυτή την επιστροφή φόρου από την εφορία δεν θα τη λάβουν ποτέ. Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, Θα γίνει συμψηφισμός και θα πιστωθούν τα υπόλοιπα χρήματα ή ανάλογα με το ποσό του ΕΝΦΙΑ που οφείλει ο κάθε φορολογούμενος μπορεί να μην πάρει καθόλου επιστροφή.

Ουσιαστικά, με την εκκαθάριση φόρου και μέσα στον Αύγουστο θα γίνει ο υπολογισμός των ποσών και θα αφαιρεθούν από τις επιστροφές φόρου. Είναι μια διαδικασία που προβλέπεται καθώς υπάρχει πρόβλεψη για αυτεπάγγελτο συμψηφισμό όταν υπάρχουν οφειλές.

Έτσι για έναν φορολογούμενο που έχει να λάβει επιστροφή φόρου 500 ευρώ και πρέπει να πληρώσει ΕΝΦΙΑ 500 ευρώ, με τον συμψηφισμό ο φορολογούμενος αυτός δεν θα πάρει ποτέ επιστροφή φόρου ενώ θα πληρώσει εφάπαξ και τον ΕΝΦΙΑ.

Αντίστοιχα για έναν φορολογούμενο με επιστροφή φόρου 500 ευρώ και ΕΝΦΙΑ 700 ευρώ θα παρακρατηθεί το ποσό των 500 ευρώ εφάπαξ, ενώ θα του δοθεί η δυνατότητα να εξοφλήσει τα υπόλοιπα 200 ευρώ σε πέντε δόσεις.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Όπως ανακοινώθηκε από την Διεύθυνση Απασχόλησης του ΟΑΕΔ αναρτήθηκαν σήμερα Τρίτη 7 Ιουνίου 2016 στη διαδικτυακή πύλη του Οργανισμού, (στην ενότητα «Προγράμματα Απασχόλησης» - «Προγράμματα Κοινωφελούς Χαρακτήρα»), ο Προσωρινός Πίνακας Κατάταξης Ανέργων στο Πρόγραμμα Κοινωφελούς Χαρακτήρα 2016 για 728 θέσεις πλήρους απασχόλησης σε Επιβλέποντες Φορείς όπως και ο Πίνακας Αποκλειομένων στο πλαίσιο του ανωτέρω Προγράμματος.

Ο Προσωρινός Πίνακας Κατάταξης Ανέργων περιλαμβάνει τους ωφελούμενους εγγεγραμμένους στα μητρώα ανέργων του Οργανισμού ηλικίας 18 ετών και άνω, που θα εργαστούν για 5 μήνες με πλήρη απασχόληση και ασφάλιση στους Επιβλέποντες Φορείς, όπως έχουν καθοριστεί βάσει της Δημόσιας Πρόσκλησης Νο 4/2016.

Η κατάρτιση των Πινάκων πραγματοποιήθηκε με αυτοματοποιημένο, διαφανή και αντικειμενικό τρόπο μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ) του ΟΑΕΔ, με βάση τα προβλεπόμενα κριτήρια της εγκεκριμένης από το ΑΣΕΠ Δημόσιας Πρόσκλησης.

Οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν με τον αριθμό πρωτοκόλλου της αίτησης α) τη σειρά κατάταξής τους στον Πίνακα Κατάταξης Ανέργων, ή β) σε περίπτωση αποκλεισμού τους, το λόγο για τον οποίο αποκλείστηκαν, στον Πίνακα Αποκλειομένων.

Τυχόν αιτιολογημένες ενστάσεις κατά των αποτελεσμάτων των ανωτέρω Πινάκων μπορούν να υποβληθούν εντός τριών εργάσιμων ημερών από την επομένη της έκδοσης των προσωρινών αποτελεσμάτων, δηλαδή από την 8^η Ιουνίου και ώρα 8^η πρωινή έως και τη 10^η Ιουνίου και ώρα 12^η μεσημβρινή, αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο από τους πιστοποιημένους χρήστες της διαδικτυακής πύλης του Οργανισμού, με τη χρήση των κωδικών πρόσβασης.

Οι ενιστάμενοι υποβάλλουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, είτε ηλεκτρονικά, (επισυνάπτοντάς τα κατά την υποβολή της ηλεκτρονικής ένστασης), είτε καταθέτοντάς τα στα αρμόδια ΚΠΑ2 μέχρι τις 15:00 της 10^ης Ιουνίου προκειμένου να επισυναφθούν από τους αρμόδιους υπαλλήλους των ΚΠΑ2 στην ηλεκτρονική ένστασή τους, συνοδευόμενα από τυχόν σημειώσεις της αρμόδιας Υπηρεσίας (ΚΠΑ2), σύμφωνα με την οριζόμενη διαδικασία που ορίζει η Δημόσια Πρόσκληση Νο 4/2016.

Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης, σκηνοθέτης και ψυχή του «Gagarin», απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 49 ετών.  Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης έδινε μάχη τα τελευταία χρόνια με την επάρατη νόσο.

«Οι γονείς μου ήταν περιπλανώμενοι καλλιτέχνες. Ο πατέρας μου κωμικός, η μητέρα μου χορεύτρια και γεννήθηκα on the road κάπου στο Σικάγο», έλεγε, και κάπως έτσι ζούσε και τη ζωή του.

Τελευταία του ταινία ήταν οι Αισθηματίες ενώ τελευταία εργαζόταν πυρετωδώς για να ετοιμάσει ένα ντοκιμαντέρ για τα 90 χρόνια του ΠΑΟΚ.

Γεννήθηκε στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 9 Σεπτεμβρίου 1966, γιος του σατιρικού καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν) και της Χαρίκλειας Μακρή που ήταν χορεύτρια.
Σπούδασε κοινωνιολογία και επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου στο διάστημα 1990-1992).

Η πρώτη μικρού μήκους ταινία ήταν το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Momus: Amongst Women Only”, που γυρίστηκε στα πλαίσια της πρακτικής του στο τρίτο τρίμηνο των σπουδών του στο Λονδίνο. Η πτυχιακή του ταινία Dogs Licking My Heart (τα Σκυλιά Γλείφουν Την Καρδιά Μου) με τον τζαζίστα Μπλέιν Ρέινινγκερ και Παναγιώτη Θανασούλη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο 7ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 1993. Η ταινία προβλήθηκε και σε διεθνή φεστιβάλ.

Την ίδια χρονιά, το 1993, σκηνοθέτησε σε ασπρόμαυρο super 8 mm φιλμ το video clip για το κομμάτι “Δεν Χωράς Πουθενά” του συγκροτήματος Τρύπες. Ακόμη σκηνοθέτησε και ένα μικρού μήκους σουβενίρ από την συναυλία των Τρυπών στο club Marquee του Λονδίνου.

Το 1995 ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του “Ράδιο Μόσχα” με τους Σβετλάνα Πανκράτοβα, Χάρρυ Κλυνν, Blaine L. Reininger, Kώστα Γκουσγκούνη, Απόστολο Σουγκλάκο και τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Η υπόθεση αφορά μία Ρωσίδα χορεύτρια που δουλεύει σε ελληνικό καμπαρέ και γίνεται μήλον της έριδος ανάμεσα στο αφεντικό της, έναν πληρωμένο δολοφόνο και έναν βιολιστή χαρτοπαίκτη. Η ταινία προβλήθηκε στο Πληροφοριακό Τμήμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μερικούς μήνες αργότερα η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στα Κρατικά Βραβεία του ΥΠΠΟ. Το “Ραδιο Μόσχα” ταξίδεψε σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.

Το 1996 ο Νίκος Τριανταφυλλίδης γύρισε για λογαριασμό της ΕΤ2 την τηλεταινία “Το Παλτό”, μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ από τον ίδιο και την Ευγενία Λυρούδια με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βασίλη Διαμαντόπουλο στους ρόλους του πελάτη και του ράφτη αντίστοιχα. Δύο χρόνια αργότερα γυρίζει για λογαριασμό της ΕΤ2, το ντοκιμαντέρ μαμούθ για το συγκρότημα Tuxedomoon με τον τίτλο “No Tears”. Τα γυρίσματα έγιναν με αφορμή την επετειακή συναυλία του συγκροτήματος για τα δεκάχρονα τους στο Θέατρο Λυκαβηττού.

Παράλληλα ο Νίκος Τριανταφυλλίδης συνεργάστηκε με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη για το σενάριο της ταινίας “Μαύρο Γάλα”. Η ταινία ολοκληρώθηκε στα 1999. Πρωταγωνιστούν οι Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Τάνια Νασιμπιάν, Μαρίσα Τριανταφυλλίδου, Ρένος Χαραλαμπίδης, Μυρτώ Αλικάκη, Θέμις Πάνου, Παναγιώτης Θανασούλης, Άννα Μάσχα, Blaine L. Reininger και ο Κώστας Γκουσγκούνης. Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στο 40ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δεν απέσπασε καμία διάκριση.

Το 1999, σε ηλικία 70 ετών, ο Αμερικανός μουσικός Σκρίμιν Τζέι Χόκινς επισκέφθηκε την Ελλάδα και έδωσε δύο συναυλίες μετά από πρόσκληση του Νίκου Τριανταφυλλίδη, ο οποίος και κινηματογράφησε αυτές τις συναυλίες. Όμως, τελείως αναπάντεχα, δύο μήνες μετά, ο Χόκινς πέθανε. Στην ταινία, εκτός από το ντοκουμέντο του ταξιδιού του Χόκινς στην Αθήνα, υπάρχει σπάνιο υλικό από τις παλαιότερες εμφανίσεις του, καθώς και συνεντεύξεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά. H ταινία απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα πλαίσια των Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ.

Πηγή: iefimerida.gr

Του Γ.Η. Ορφανού

Πολύς λόγος γίνεται για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα και το ρόλο του στα κοινωνικά δρώμενα. Όλα ξεκινούν στη διάρκεια του 1^ου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και στα αμέσως κατοπινά χρόνια.

Να σημειωθεί, πρώτα απ’ όλα, και το ότι όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα http://www.okde.gr/archives/1890 , «[...] Η οικονομία αλλάζει μ’ επιταχυμένους ρυθμούς στο γύρισμα του 20ου αιώνα, όταν αυξάνει ο αριθμός των εργατών (59.614 εργάτες στην απογραφή του 1909 και 154.133 το 1920, μετά την προσάρτηση της Μακεδονίας) και η ιπποδύναμη της βιομηχανίας (0,20 ίπποι ισχύος ανά εργαζόμενο το 1909, 0,72 το 1920). Το πρωτεία κρατούν ακόμα οι βιομηχανίες επεξεργασίας γεωργικών προϊόντων (55,3% της εγκατεστημένης ισχύος το 1920) και οι μεταλλευτικές δραστηριότητες (το 1906, περίπου 12.000 εργάτες σε 35 μεταλλεία σ’ όλη τη χώρα). Έτσι, μαζί με την προσάρτηση της Μακεδονίας και των καπνεργατών της, δομείται μια πιο συμπαγής εργατική τάξη […]».

Αυξάνονται, λοιπόν, αλματωδώς τα εργατικά σωματεία κι ο αριθμός των μελών τους. Από 51 σωματεία το 1911, ξεπερνούν τα 200 το 1917 με γύρω στα 44.500 μέλη συνολικά. Τα συνδικάτα συνενώνονται σε Εργατικά Κέντρα και σε ομοιοεπαγγελματικές συντεχνίες. Παρολαυτά, από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά στα 1917 επιχειρείται πρωτοβουλία για πανελλήνια ένωση όλων των Εργατικών Κέντρων, αποτυχαίνει, επειδή οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες δεν ήσαν ακόμη ώριμες για κάτι τέτοιο.

Οι μεγάλες απεργίες
Όσο, όμως, αναπτύσσεται ο συνδικαλισμός, έχουμε προσπάθειες για προώθηση των εργατικών διεκδικήσεων και εντονότερη ταξική συνειδητοποίηση των εργατών. Έτσι, το 1914 έχουμε απεργία των καπνεργατών, που ξεκινά από την Καβάλα, επεκτείνεται στη Θεσσαλονίκη και όλη τη Μακεδονία και γίνεται παγκαπνεργατική. Βαστάει οχτώ μέρες. Οι απεργοί χτυπιούνται με τους έφιππους χωροφύλακες μέσα στους δρόμους κι απέξω από τις καπναποθήκες. Τα όργανα της εξουσίας τρίβουν τα μάτια τους από τη συνοχή και τη μαχητικότητα των απεργών. Και οι καπνέμποροι, θέλοντας και μη, υποχωρούν και δέχονται όλα τα αιτήματα των καπνεργατών. Ταυτόχρονα, απεργούν κι οι σιδηροδρομικοί στην Αθήνα, με κύριο αίτημα την αυστηρή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, ενώ δυο χρόνια μετά (1916) στη Σέριφο σε μια απεργία έχουμε νεκρούς και τραυματίες.

Όπως διαβάζουμε στο «Ριζοσπάστη» της 3/4/2011, μεγάλες απεργίες στη δεκαετία του 1910 – ’20 είναι εκείνη των γαιανθρακεργατών του Πειραιά (1913), η γενική απεργία των τυπογράφων (20 του Γενάρη 1914), που προκάλεσε τόσο θόρυβο, η απεργία των εργατών φωταερίου (10 του Απρίλη 1914), η μεγάλη απεργία των ηλεκτροτεχνιτών (13-14 του Μάρτη 1917), η απεργία των σιδηροδρομικών Λαρισαϊκού (14 του Οχτώβρη 1916), των ναυτεργατών (20 του Οχτώβρη 1916), η απεργία των τσιγαράδων της Θεσσαλονίκης (1916), η απεργία των ραφτεργατών της Αθήνας (1 του Νοέμβρη 1916) κι άλλες που γίνανε στο Βόλο, στη Σύρα, στην Πάτρα κ.α.

Η δύναμη των συνδικάτων επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα και διάφορα κόμματα προσπαθούν να την «καπελώσουν».

Η ίδρυση της Γ.Σ.Ε.Ε.
Όμως, έπειτα από τον «Εθνικό Διχασμό», μετά το 1917 δηλαδή με την επάνοδο του Βενιζέλου στην πρωθυπουργία, η ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος κι η δημιουργία ευνοϊκού κλίματος προς κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού των κρατικών θεσμών συντελούν αποφασιστικά στην ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (Γ.Σ.Ε.Ε.). Συγκεκριμένα, το 1918 με πρωτοβουλία της Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης και των Εργατικών Κέντρων Αθήνας και Πειραιά συγκαλείται πανελλαδική συνδιάσκεψη των συνδικαλιστικών οργανώσεων για τη δημιουργία εθνικού κέντρου. Το Α' Πανελλαδικό Εργατικό Συνέδριο, άρχισε στις 21 Οκτώβρη 1918 στην Αθήνα και τελείωσε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Συμμετείχαν 182 αντιπρόσωποι που εκπροσωπούσαν τα 214 από τα 320 εργατικά σωματεία, με 65.000 μέλη από το συνολικό αριθμό των 80.000 οργανωμένων εργατών. Τον κύριο ρόλο στη διοργάνωση του Συνεδρίου έπαιξε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Να τονιστεί, όμως, εδώ ότι, όπως σημειώνει ο "Ριζοσπάστης" (14.4.2012), «Τα Εργατικά Κέντρα της Αθήνας και του Πειραιά βρίσκονταν κάτω από την επιρροή του κόμματος των Φιλελευθέρων. Επιδίωξή τους ήταν να παρασύρουν το εργατικό κίνημα στο δρόμο του ρεφορμισμού και της ταξικής συνεργασίας. Ύστερα από έντονη και σκληρή ιδεολογική αντιπαράθεση, το Συνέδριο, με ψήφους 158 (σε σύνολο 180), 21 κατά και 1 λευκό, υιοθέτησε την αρχή της πάλης των τάξεων και του μαχητικού αγώνα των εργατών και υπαλλήλων - μακριά από κάθε αστική κηδεμονία - και τις δίκαιες διεκδικήσεις του».

Οι διεκδικήσεις πάνω - κάτω, που ωθούν σε απεργίες και κινητοποιήσεις εκείνα τα χρόνια, ήσαν κοινές για όλη την εργατική τάξη και αφορούσαν τα μεροκάματα, τις συνθήκες και το ωράριο εργασίας κόντρα σε μιαν άτεγκτη εργοδοσία. 

Στα πρώτα της βήματα, λοιπόν, η Γ.Σ.Ε.Ε. κυριαρχείται από διάφορες σοσιαλιστικές ομάδες, που αναζητούν τρόπο να συγκροτήσουν έναν ενιαίο πολιτικό οργανισμό, μέχρι το 1918 που ιδρύεται το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (Σ.Ε.Κ.Ε.). Το Σ.Ε.Κ.Ε. θα προσχωρήσει στα 1920 στη Γ' Διεθνή κι αργότερα μετονομάζεται σε Κ.Κ.Ε. (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας), ενώ η έλευση -μετά το 1922- των Μικρασιατών προσφύγων κι η σε μεγάλο βαθμό απορρόφησή τους στα εργατικά επαγγέλματα βοηθούν να αυξηθεί η δύναμη των εργατικών σωματείων όσο γίνεται πιο πολύ και συνάμα να ενταθούν και να πάρουν μαζικότερο χαρακτήρα τα χρόνια 1924-36 οι εργατικές κινητοποιήσεις.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Κορδάτος Γιάννης, «Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος», εκδ. Μπουκουμάνης, Αθήνα 1972.

2. «Ιστορία Ελληνικού Έθνους», Εκδοτική Αθηνών», τόμοι ΙΔ & ΙΕ, Αθήνα, 2000 και 2008, αντίστοιχα.

Τις εποχές που η χώρα σου βρίσκεται σε αναβρασμό με μεταβολές και χειρουργικά εγχειρήματα που «πληγιάζουν» το ασθενικό κορμί της, οι ταξιδιωτικές λύσεις με στόχο την συνειδησιακή πολιτισμική σου επαναφορά είναι δύο: Ή να ταξιδέψεις μέσα σ αυτήν, για να την ανακαλύψεις και να την αγαπήσεις περισσότερο ή ακόμη καλύτερα να βρεθείς έξω απ αυτήν, αλλά όχι οπουδήποτε, όχι σε προορισμούς με σκοπό να σου προσθέσουν διλήμματα για το αν ο τόπος σου είναι καλύτερος ή χειρότερος, αλλά σε τόπους που κάποτε είχαν έντονο το στοιχείο του πολιτισμού σου, που γνώρισαν έστω και πρόσκαιρα το «άγγιγμα» της δικής σου πολιτισμικής κληρονομιάς.

Αξίζει να επισκεφτείς τοποθεσίες που είναι αναμιγμένες με τον πολιτισμό σου και των πολιτισμό των άλλων, να δεις πώς γίνονται όλα κράμα, πώς μετουσιώνονται σε μια φύση, πώς αυτό που κοιτούσες με ματιά μονοδιάστατη και μονόπλευρη έχει κι άλλες οπτικές γωνίες, κι άλλες υποστάσεις ή προεκτάσεις, κι όλα αυτά με θεμιτό σκοπό να σε κάνουν να αποκτήσεις μια πιο βαθιά συνείδηση της προσωπικής πολιτισμικής σου οντότητας, μήπως και αντέξεις το «χειρουργείο».

Κάπως έτσι μοιάζει και η Κάτω Ιταλία. Πασίγνωστη η σχέση του πολιτισμού μας με τον τόπο αυτό απ’ τους αρχαίους ήδη χρόνους, όταν οι αρχαίοι Έλληνες αποφάσισαν να βγουν από τον στενό γεωγραφικό τους χώρο και να επεκταθούν οικονομικά και εμπορικά, όταν για αυτούς η Δύση έγινε χώρος «μετακένωσης» της δικής τους κοσμοθεωρίας, αποκτώντας μια ακόμη «ανοιχτή αγορά» για πολιτιστική και οικονομική αναμέτρηση.

Σήμερα, αποκτά ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον αν θες να κατανοήσεις την πολιτισμική επιρροή της χώρας σου, να κερδίσεις έστω κάτι «δεύτερα» πατριωτικής υπερηφάνειας. Μόλις 12 ώρες μακριά απ’ το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και με άφιξη στο λιμάνι του Μπάρι, ανακαλύπτεις ότι η Νότια Ιταλία μοιάζει με την ελληνική γη για τον απλούστατο λόγο ότι θυμίζει «ανθρωπολογικά» την ελληνική κοινωνία, κλιματολογικά και μορφολογικά τη μεσογειακή γη, αμέσως κατανοείς, γιατί οι πρόγονοί σου επέλεξαν να μετοικήσουν και να φυτέψουν σπόρους «πολιτισμικής ένωσης» με το ντόπιο στοιχείο.

Στη διαδρομή απ' το λιμάνι του Μπάρι έως στη «Φλωρεντία του Νότου»,το Λέτσε, τη ματιά σου τραβούν τα χιλιάδες δέντρα ελιών, με κορμούς που μαρτυρούν αρκετά χρόνια ζωής, απλώνονται παντού και επιβάλλονται στο μεσογειακό τοπίο που συμπληρώνει απ την άλλη η θέα της θάλασσας. Κι όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα φτάσεις στο Λέτσε, στην πόλη του Μπαρόκ, στην πόλη με τα περίτεχνα κτήρια, τα διώροφα νεοκλασικά και το ιστορικό κέντρο που σε φέρνει αντιμέτωπο με τη ρωμαϊκή εποχή, τις επιβλητικές πύλες που σε οδηγούν στα στενά της ιστορικής πόλης, τις εκκλησίες, όπως αυτή του Τιμίου Σταυρού με τους περίτεχνους ρόδακες που θυμίζουν δαντελένια κεντήματα και της Αγίας Ειρήνης που στο εσωτερικό τους θα βρεις αναγεννησιακούς πίνακες της χριστιανικής πίστης, επιβλητικές οροφές και αγάλματα αγίων λαξευμένα με καλλιτεχνική ευλάβεια. Έντονο το θρησκευτικό παπικό στοιχείο, επιβλητικό μέσα από ναούς που το εσωτερικό τους μοιάζει με μουσείο λατρευτικής τέχνης. Κάπου συναντάς και την αρχαία Ρώμη στο μοναδικό σωσμένο ρωμαίικο θέατρο της Απουλίας και στο κομμάτι του δρόμου που διασώθηκε για να θυμίζει τη ViaAppia, ενώ στο πλάι της ξεδιπλώνεται και ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τα καλοστημένα και καλαίσθητα καφέ και τα εστιατόρια, τους εμπορικούς της δρόμους, με τα βιβλιοπωλεία και τα πρωτότυπα εμπορικά με τα έργα χειρονακτικής τέχνης, με τα πλακόστρωτα στενά δρομάκια και τους φανοστάτες που της δίνουν μια άλλη όψη τη νύχτα, με τη μουσική της ταραντέλας να «ξεπετάγεται» μέσα από πνευματικούς πολιτιστικούς χώρους της περιοχής. Πραγματικά η πόλη ζει στο ρυθμό μιας πολιτιστικής αξιοποίησης ενταγμένης στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

Κι ύστερα η επίσκεψη στα ελληνόφωνα χωριά της επαρχίας του Λέτσε. Το Οτράντο θυμίζει έντονα σε έναν επισκέπτη ελληνικής καταγωγής τα στενά ενός ελληνικού νησιού. Ο τόπος χαρακτηρίζεται από τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα μικρά τουριστικά εμπορικά, το επιβλητικό λευκό των σπιτιών στο πλάι της καταγάλανης ιόνιας θάλασσας, ενώ ο ελληνικός πολιτισμός ξεπηδά στην ελληνική επιγραφή ενός εμπορικού καταστήματος με την ονομασία «τέχνη», σε ένα από τα μεγαλύτερα ψηφιδωτά του κόσμου που ξεδιπλώνει μια ιστορία πολεμικής ενάντια στο βυζαντινό και ορθόδοξο στοιχείο της περιοχής, που δεν καλόβλεπε ο καθολικισμός, στη βυζαντινή ελληνική εκκλησία του Αγίου Νικόλα, στο εκκλησάκι με τις φυτεμένες ελιές και τα λουλούδια στον περίβολο χώρο, όλα τόσο κοντινά σε μας αλλά και τόσο ξένα μαζί.

Κι ύστερα το Σολέτο, το ελληνόφωνο χωριό που τρέπεται σε μια αποκάλυψη θρησκευτικού συγκρητισμού, μέσα στη μεσημεριανή «σιέστα» που ερημοποιούσε και το πιο μικρό στενό δρομάκι του, μέσα στην ησυχία και στο καυτό ήλιο που αποκάλυπτε τη μεσογειακή του φύση, η ανακάλυψη μιας εκκλησίας που οι Άγιοι της απεικονίζονται να ευλογούν με τον καθολικό και ορθόδοξο τρόπο αντίστοιχα σου προκαλούν ένα θρησκευτικό δέος και σκέψεις που ανατρέχουν στη βυζαντινή επιρροή της περιοχής, σκέψεις που επιβεβαιώνονται στο Καρπινιάνο με την διατηρητέα βυζαντινή κρύπτη, λίγα υπόγεια σκαλιά και μερικά βήματα, σου αποκαλύπτουν αγιογραφίες της ελληνικής βυζαντινής τέχνης, αγιογραφίες που σου γνέφουν πώς η πίστη και η τέχνη μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, πως ο τόπος αυτός στη νότιο Ιταλία δέχτηκε μια ελληνική επιρροή αναλλοίωτη, που ομολογείται στα μνημεία της, στη ξεθωριασμένη χαραγμένη ελληνική γλώσσα.

Και έπειτα η CittaBianca, η «Λευκή Πόλη», το Οστούνι που σε κάθε σου βήμα, σε κατακλύζει το λευκό των σπιτιών, των δρόμων και γύρω σου να σε εντυπωσιάζουν εκκλησίες με περίτεχνους ρόδακες, μουσικούς του δρόμου, ανθρώπους φιλόξενους με εμπορικά και καφέ με αναγεννησιακό ύφος.

Και στο τέλος η Ματέρα, η πόλη με τα χαρακτηριστικά σπίτια sassi, χτισμένα το ένα πλάι στο άλλο, μια μαρτυρία ντροπής και χαμηλού βιοτικού επιπέδου, που μετασχηματίστηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς, χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικό ταινιών του Παζολίνι και του Γκίπσον. Τη νύχτα με το πρώτο χαμήλωμα του φωτός, μικροί φανοστάτες την κάνουν να μοιάζει ακόμη πιο μαγευτική. Η Ματέρα είναι μια πόλη που σώθηκε αξιοποιώντας τα ίδια της τα μειονεκτήματα.

Όλα λουσμένα στο μεσογειακό φως, διανθισμένα με το ελληνικό στοιχείο, μια Ιταλία με μνήμες από τη συνάντησή της με την αρχαία, αλλά και με τη βυζαντινή Ελλάδα. Όλα προδίδουν την ελληνική επιρροή, αλλά κι όλα δείχνουν πόσο αφομοιώθηκαν, ώστε να γίνουν ένα νέο σώμα στο ήδη υπάρχον. Ο,τι έζησε ήταν ό,τι βαθιά και ουσιαστικά άξιζε. Οι πολιτισμοί πάντα θα συναντιούνται, θα αλληλοεπηρεάζονται, θα γεννούν το καινούριο. Ο σκοπός είναι να τους διαφυλάττουμε και να αναγνωρίζουμε την αξία τους, ίσως έτσι εκτιμήσουμε και τον δικό μας που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα, για να επιβιώσουμε και να συνεχίσουμε ως παράδοση και κοσμοθεωρία ζωής, με το ταξίδι να είναι πάντα ένας πολύτιμος δίαυλος επικοινωνίας και γόνιμης αυτοαναγνώρισης.

Μαρία Καρατζογιάννη

Θυμάστε την κλασική μπλε ταυτότητα που είχατε στο πορτοφόλι σας; Να την ξεχάσετε. Όπως είχε γράψει η aftodioikisi.gr, από του χρόνου θα ξεκινήσουν να κυκλοφορούν οι νέες ταυτότητες με το μικροτσίπ, που θα έχει όλα τα στοιχεία μας, όπως ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κ.ά. «Η επιτροπή του ΥΠΕΣ και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη ολοκληρώνει το νομοθετικό πλαίσιο για τη νέα ταυτότητα.

Ένδεκα εκατομμύρια έγγραφα και πιστοποιητικά του Δημοσίου θα αποτελούν παρελθόν», τόνισε ο υπουργός Εσωτερικών, Παναγιώτης Κουρουμπλής, στο ΣΚΑΪ. «Από τον Οκτώβριο θα υπάρχει το μητρώο πολιτών και η χώρα θα έχει απαλλαγεί από όλο αυτό το μπέρδεμα. Έτσι, θα μπορούν να διασυνδεθούν όλες οι βάσεις δεδομένων του Δημοσίου», επισήμανε. Το παράβολο για τις νέες ταυτότητες, που θα κοστίσουν στο κράτος περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, κοστίζει 10 ευρώ.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Ο δήμος Πατρέων εγκρίνει την πρόσληψη προσωπικού, µε σύµβαση ορισµένου χρόνου διάρκειας έως δύο (2) µηνών, προκειµένου να καλυφθούν οι ανάγκες των καλοκαιρινών δράσεων του ΚΟ∆ΗΠ.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Πηγή: aftodioikisi.gr

Στην παγίωση του ΕΝΦΙΑ ως μόνιμου φόρου σε βάρος των ακινήτων φαίνεται να προχωρά η κυβέρνησης, καθώς προσβλέπει σε έσοδα, τα οποία συνυπολογίζει στα οφέλη του αναπτυξιακού νόμου, από τη διατήρησή του έως το 2013.

Ειδικότερα, όπως προβλέπεται στην Έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων του νέου νόμου τα εκτιμώμενα κρατικά έσοδα από τη λειτουργία των επενδύσεων, που θα ενταχθούν στον νέο αναπτυξιακό νόμο ανέρχονται σε 1,45 δισ. ευρώ τη 15ετία 2016-2031. Ενα μέρος εξ' αυτών προέρχεται από τον υπολογισμό για άλλα 15 χρόνια, του  ΕΝΦΙΑ στις κτηριακές εγκαταστάσεις.

Υπενθυμίζεται ότι το 2011, εν μέσω κρίσης στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, θεσμοθετήθηκε το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ), γνωστό και ως χαράτσι της ΔΕΗ, μετονομάστηκε σε Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΕΤΑ) το 2013 και στη συνέχεια έγινε ο γνωστός ΕΝΦΙΑ, τον οποίο η κυβέρνηση στις προεκλογικές της εξαγγελίες είχε πει ότι θα καταργήσει, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν άδικο φόρο.

Πηγή: iefimerida.gr

Τουλάχιστον 15 τραυματίες στη Σάμο μια ημέρα μετά τις φωτιές στο κέντρο στη Μόρια
Ανησυχία για την αύξηση των προσφυγικών ροών από την κρίση ΕΕ-Τουρκίας

Καζάνι που βράζει θυμίζει η κατάσταση στους προσφυγικούς καταυλισμούς, ενώ είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο και περιορίζεται εκ των υστέρων σε επικοινωνιακή διαχείριση.
Εκτός από τη Λέσβο όπου παραμένουν περί τους 3.250 πρόσφυγες και τα πράγματα έχουν εκτραχυνθεί, επεισόδια ξέσπασαν χθες και στη Σάμο, στο Κιλκίς τις προηγούμενες ημέρες σημειώθηκαν πυροβολισμοί ενώ κοντά στα σύνορα στήνονται μικρότερες Ειδομένες.
Στη Σάμο βρίσκονταν χθες ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης και ο επικεφαλής του «Ποταμιού», Σταύρος Θεοδωράκης. Την ώρα μάλιστα που οι δύο αρχηγοί της αντιπολίτευσης μιλούσαν στο συνέδριο της ΚΕΔΕ, ήρθαν τα εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Αφγανών και Πακιστανών στο κέντρο φιλοξενίας στο Βαθύ να επιβεβαιώσουν τις αιτιάσεις τους για τις ευθύνες της κυβέρνησης και για την απουσία του κρατικού μηχανισμού.

Πεδίο μάχης το κέντρο φιλοξενίας της Σάμου
Σε πεδίο μάχης μετατράπηκε το απόγευμα της Πέμπτης το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στη Σάμο, όταν συνεπλάκησαν μεταξύ τους Αφγανοί, Πακιστανοί και Σύροι.
Σε 15 ανέρχονται οι τραυματίες από τα επεισόδια, όπως ενημερώνει με tweet ο εκπρόσωπος του Συντονιστικού Οργάνου Διαχείρισης Προσφυγικής Κρίσης, Γιώργος Κυρίτσης.
Πολλοί από τους τραυματίες φέρουν εκδορές, οκτώ χρειάστηκαν περαιτέρω περιποίηση, ενώ για έναν κρίνεται αναγκαία η μεταφορά του σε νοσοκομείο. Πρόκειται για έναν Πακιστανό ο οποίος δέχθηκε χτυπήματα στο κεφάλι από άλλους μετανάστες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η μεταφορά του θα γίνει σε μεγαλύτερο νοσοκομείο εκτός νησιού.
Όπως αναφέρεται, τα επεισόδια ξεκίνησαν για άγνωστη αιτία. Η σύγκρουση ήταν ιδιαιτέρως βίαιη, ενώ μέρος των εγκαταστάσεων τυλίχθηκαν στις φλόγες, θέτοντας σε κίνδυνο οικογένειες προσφύγων που βρίσκονται στα σημεία αυτά.
Από την αστυνομία έχουν προσαχθεί περίπου 20 μετανάστες και κάποιοι από αυτούς θα βρεθούν κατηγορούμενοι.

Κάθε έλεγχο έχει χάσει η κυβέρνηση
Η αντιπολίτευση θεωρεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει αίσθηση ούτε της κατάστασης, ούτε και της ευθύνης που της αναλογεί στο να φροντίσει τους πρόσφυγες και μετανάστες και να προστατεύσει τους τοπικούς πληθυσμούς. Τα νησιά ασφυκτιούν, κυρίως η Λέσβος, η Σάμος και η Χίος, οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επαρκούν και είναι στα όριά τους, ενώ οι υπηρεσίες ασύλου είναι υποστελεχωμένες και οι αιτήσεις διεκπεραιώνονται με καθυστέρηση. Η κυβέρνηση έχει επαναπαυθεί καθώς οι ροές έχουν σχεδόν μηδενιστεί, ενώ δεν είναι σε θέση να χειριστεί τους 54.000 πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα.
Ενδεικτικό είναι ότι στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε να αναφερθεί στην αρχική του ομιλία, ενώ στο κλείσιμο απλώς περιέγραψε την κατάσταση.
Ωστόσο οι αρμόδιοι φοβούνται αύξηση της ροής των προσφύγων και μεταναστών απλά και μόνο λόγω του καλοκαιριού και των καιρικών συνθηκών.
Εκείνο, όμως, που πραγματικά προκαλεί ανησυχία είναι η εξέλιξη της σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία. Η διελκυστίνδα που έχει προκύψει με αφορμή την άρνηση των Ευρωπαίων να χορηγήσουν τη βίζα στους Τούρκους πολίτες προκαλεί ερωτηματικά για την τήρηση της συμφωνίας. Χθες, Πέμπτη, ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο ανέφερε ότι στο κομμάτι που αφορά την Ελλάδα, δηλαδή στον έλεγχο της ροής προς τα νησιά, η συμφωνία τηρείται.
Ωστόσο, όπως προειδοποίησε χθες ο πρόεδρος της ΝΔ βρισκόμαστε σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, καθώς «οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία εισέρχονται σε νέα περίοδο κρίσης, η Τουρκία ανακαλεί τον πρέσβη της στην Γερμανία, υπάρχουν ουσιαστικές αμφιβολίες κατά πόσο η συμφωνία για απελευθέρωση βίζας μπορεί να εφαρμοστεί. Πρέπει σε κάθε περίπτωση η ελληνική Πολιτεία να είναι έτοιμη για ενδεχομένως αυξημένες ροές σε περίπτωση που η συμφωνία με την Τουρκία καταρρεύσει, πρέπει να προετοιμαστούμε ακόμη και για το χειρότερο σενάριο».

Πηγή: protothema.gr

Ένα βίντεο διάρκειας δυόμισι λεπτών βλέπει το φως της δημοσιότητας. Είναι ένα βίντεο που περιλαμβάνεται στη δικογραφία που έχει σχηματιστεί για την υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Το ντοκουμέντο που δημοσιεύει η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος έχει πρωταγωνιστές τους οκτώ νεαρούς που κατηγορήθηκαν ότι προκάλεσαν επικίνδυνες σωματικές βλάβες στον Βαγγέλη Γιακουμάκη. Το περιστατικό εκτυλίσσεται στο δωμάτιό του στην Εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων. Ο 20χρονος είναι πεσμένος στο κρεβάτι του δωματίου του και παρακαλεί τους συμφοιτητές του από την Κρήτη να τον αφήσουν ελεύθερο. Το βίντεο καταγράφεται από έναν από τα άτομα που του επιτίθενται. Οι νεαροί φωνάζουν και γελούν, ενώ ο Βαγγέλης Γιακουμάκης τους φωνάζει ότι πονά και τους λέει να τον αφήσουν. Οι συμφοιτητές του ωστόσο δεν τον ακούν, αντιθέτως ξεσπούν σε γέλια και συνεχίσουν το “παιχνίδι” τους εναντίον του 20χρονου. Ο νεαρός αν και φωνάζει ότι πονάει, προσποιείται κάποια στιγμή ότι γελάει ίσως σε μια προσπάθεια να τους πείσει να τον αφήσουν.

Ένας μυώδης νεαρός πιάνει κεφαλοκλείδωμα τον Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ο 20χρονος μοιάζει παραδομένος. Σαν να περιμένει μοιρολατρικά να τελειώσουν το “παιχνίδι” τους και να τον αφήσουν ελεύθερο. Κάποια στιγμή ένας από τους νεαρούς ακούγεται να λέει “Φτάνει. Αφήστε τον τώρα”. Λίγο μετά το μαρτύριο τελειώνει. Οι νεαροί, μαζί και εκείνος που τραβάει το βίντεο βγαίνουν από το δωμάτιο. Όλα δείχνουν ότι το… παιχνίδι ήταν συνηθισμένο, οι νεαροί έκαναν όσα έκαναν στον Βαγγέλη Γιακουμάκη και κατέγραφαν τα πάντα σε βίντεο…

Σύμφωνα με την εφημερίδα το βίντεο αυτό βρέθηκε στα χέρια των αρχών όταν κάποιος από τους σπουδαστές φαίνεται ότι μετάνιωσε για τα όσα συνέβαιναν και το παρέδωσε σε υπάλληλο της Γαλακτοκομικής Σχολής.

Πηγή: aftodioikisi.gr