Δίχως άλλα σχόλια δίχως να μπλέξω σε φιλονικίες, γιατί κέρδισε η δεξιά ή έχασε η αριστερά, δίχως να δικαιώσω νικητές και να απαξιώσω ηττημένους (Μην ξεχνάει ο πολύκοσμος πως ο νικητής είναι ‘πρωτοτόκι’ κληρονόμος -γιατί δυστυχώς οι γυναίκες ακόμα και σήμερα εξαιρούνται στα μυαλά των παλαιοημερολογιτών- κι ο ηττημένος πήγε ένα κόμμα από το 3% στα ουράνια του 36ημιση!), αλλά ούτε μου πέφτει λόγος μιας και: ναι μεν δεν ψηφίζω στο χωριό, και δε: πάει καιρός που έχω απιβδίση (κι όχι απαυδήσει) όπως έλεγε ο μπάρμπας μου ο Στέφανος.

Όμως ένα πράγμα δεν μπορώ να δεχτώ ή να χωνέψω ή να κάνω πως δεν με νοιάζει. Πρέπει δηλαδή να ´σαι Αθηναίος για να´σαι υπουγο-υφυπουργός σε τέτοια κυβέρνηση; Ή αν δεν φτάνουν οι Αθηναίοι πιάνουμε Θεσσαλονικιούς, Κρητικούς και Πειραιώτες και δεν σας χρειαζόμαστε; Πως μια πόλη που´βγαλε 5 πρωθυπουργούς και ένας νομός με ακόμα περισσοτέρους δεν είναι ικανός να ´χει ούτε ένα ψευτουφυπουργό; Μας έχουν για βλάκες, για οπισθοδρομικούς ή για peccata minuta βάζοντας χέρι στα λατινικά; Πως το ανεχόμαστε; Κλείνουμε τα μάτια, βάζουμε το κεφάλι στην άμμο και γινόμαστε στρουθοκάμηλοι;

Είμαστε ο μεγαλύτερος νομός σε έκταση της Ελλάδας, ο έκτος σε πληθυσμό! Έχουμε μεγαλύτερη ιστορία ακόμα και από τους Αθηναίους κι ας μας βούλιαξε η προπαγάνδα τους από την εποχή του Οινέα. Τα μνημεία μας αν και παραπεσμένα και μποϊκοταρισμένα είναι στο ύψος των δικών τους. Οι ακτές μας, τα βουνά, οι ομορφιές του τόπου, η αλτρουιστική φιλοξενία των κατοίκων, η γαστρονομία, η καλοσύνη δίχως ανταμοιβή, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’ τις δικές τους καλοσύνες. Τότε τι φταίει; Ποιος έχει το θράσος και την υπεροψία να μας υποτιμήσει; Ή εμείς τους δώσαμε δικαιώματα; Ή εμείς οι ίδιοι υποτιμούμε τα δικαιώματά μας. Αρκούμαστε στα ψίχουλα που μας κερνούν. Όποιος και να λέγεται ή όπου κι αν ανήκει αυτός που θα μας κυβερνάει.

Ο πίνακας των υπουργών και υφυπουργών της καινούργιας κυβέρνησης είναι τόσο σουρεαλιστικός, αντάξιος του Σαλβαντόρ Νταλί αλλά και τόσο υποτιμητικός για το νομό μας όσο η μη ολοκλήρωση του ναού του Στρατίου Διός από την εμφύλιο έχθρα Αιτωλών και Ακαρνάνων. Είκοσι δυο Αθηναίοι, οκτώ Σαλονικιοί, Κρήτες επτά και τρεις “μάγκες” Πειραιώτες…Έτσι μοιράζονται τα υπουργιλίκια. Τρεις κι οι Πατρινοί και δυο οι Καβαλιώτες... Ακόμα κι απ’ το Λουξεμβούργο έκαναν εισαγωγή κι από τη δόλια Κύπρο. Από τη Λακωνία πολλών η καταγωγή κι έστω και τσίμα - τσίμα μπήκαν τα Δωδεκάνησα με δυο, η Κέρκυρα, η Βέροια, τα Τρίκαλα, η Κόρινθος, η Κατερίνη και τα Γιαννιτσά στο κάδρο. Και δεν θα δώσω παραπάνω στις υποψίες μου γιατί το γκαζοδουκτο έβγαλε δυο στην Αλεξανδρούπολη και το μακρινό Κιλκίς περηφανεύεται για τους πολιτικούς του γιατί του ‘χουν χορηγήσει τη μοναδική σχολή μόδας και ντιζάιν στην μεσόγειο!! (καθώς εμείς κλαίμε ακόμα τα ΤΕΙ). ( Για τη διπλόυπουργική Λαμία την Άμφισσα και τα Γιάννινα δεν μπορώ να μη χαρώ εξ αγχιστείας)

Η Ελλάδα πια έπαψε να με πληγώνει κι ο Σεφέρης πια δεν ζει. Αλλά παρ’ ότι παρασύρθηκα με την ψευτοπολιτική η γη μου με πονάει. Η Αιτωλία με πονάει από εδώ και 33 αιώνες κι η Ακαρνανία σχεδόν άλλους τόσους λίγο μετά. Η Αθηναϊκή προπαγάνδα συνεχίζει να σκεπάζει τα πάντα από το 480 της αρχαίας εποχής. Αλλά αυτοί δεν φταίνε! Εμείς τι κάνουμε; Τι προσδοκούμε, πως αντιδρούμε; Δεν με πονάει αν κέρδισε η δεξιά ή αν έχασε η αριστερά στο νομό μας. Δεν με πονάει τόσο αν χάθηκαν σοβαροί και τίμιοι πολιτικοί απ’ το ίδιο το Μεσολόγγι ή αν οι παλιές “καραβάνες” πια δεν ξεγελούν τον κόσμο, ούτε αν η ακροδεξιά που σαφώς δεν με αντιπροσωπεύει έβαλε το μουτσούνι στο ντορβά. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν με ‘πηρεάζει’ όπως ξανάλεγε στα σοβαρά τώρα ο μπάρμπα στέφανος. Αλλά με πληγώνει που μας ‘βαλαν κάτω απ’ τα πόδια των αλόγων και μας ποδοπατάνε! Και δεν θα ‘πρεπε να χαίρεται “Κανένας” και να γιορτάζει για το ποιος κέρδισε ή ποιος έχασε γιατί μετά αυτόν τον πίνακα των εκλεγμένων υπουργών βγήκαμε όλοι χαμένοι! Η Αιτωλοακαρνανία για ακόμα μια φορά ηττήθηκε συντριπτικά! Κι αναρωτιέμαι…

Τι θα ‘καναν οι κυβερνώντες αν όλοι, όταν λέμε ΟΛΟΙ οι Αιτωλοακαρνάνες βγαίναμε στους δρόμους, έστω με τη σημαία του ο καθένας, και φωνάζαμε ΟΛΟΙ με μια φωνή: NO PASARÄN. Δεν θα περάσουν! Και τους μαυρίζαμε όλους. Αλλά θα μου πείτε βέβαια. Ποιος αφήνει την καρέκλα για να ζητήσει τα δίκαια των αλλονών;

Απλά ξύπνησα μες τ’ όνειρό μου κι είδα τον Μελέαγρο, τον Διομήδη και τη Λήδα να κλαίνε, μια ακόμη φορά, τη χαμένη αιτωλική δόξα.

ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις