Δεν περιλαμβάνεται όμως στην «Επίσημη ιστορία» και είναι γι’ αυτό εντελώς, άγνωστη στους πολλούς. Μερικά χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της πλευράς θα παρουσιάσω με σειρά άρθρων μου:
Τσάμικος και φράγκικος χορός.
Ως γνωστόν, μετά την απελευθέρωση, και επί μία πενταετία, πρωτεύουσα της Ελλάδος ήταν το Ναύπλιο και όχι η Αθήνα, η οποία ήταν ακόμα τουρκοχώρι. Στο Ναύπλιο εγκαταστάθηκε ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος - Ιωάννης Καποδίστριας - και μετά απ' αυτόν ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδος - ο Όθων - και οι Βαυαροί που τον συνώδευαν και ασκούσαν την εξουσία, ώσπου αυτός να ενηλικιωθεί.
Εκεί λοιπόν έγινε και ο πρώτος ανακτορικός χορός, κατά τα ευρωπαϊκά έθιμα.
Στον οποίο εκλήθησαν οι πρόξενοι και αξιωματούχοι των Δυνάμεων (Αγγλίας -Γαλλίας-Ρωσίας), που εκπροσωπούσαν τότε τις χώρες τους στο Ναύπλιο, αλλά και οι επιζώντες αγωνισται του Εικοσιένα:
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Θεόδωρος Γρίβας, Κων/νος Κανάρης, Δημήτριος Πλαπούτας και άλλοι, με τις γυναίκες τους και τις κόρες τους.
Γυναίκα του Γρίβα ήταν η Ελένη Μπούμπουλη, κόρη της Μπουμπουλίνας, νέα και ωραία, που την είχε παντρευτεί ο Γρίβας στη διάρκεια του Αγώνα, και διήνυαν ακόμη την περίοδο του μέλιτος. Η ορχήστρα του Όθωνα ήταν ευρωπαϊκή και άρχισε να παίζει τέτοιους ρυθμούς και χορούς.
Οπότε νεαροί αξιωματικοί των Βαυαρών και τιτλούχοι των πρεσβειών, παίρνουν τις ντάμες τους και αρχίζουν να χορεύουν ευρωπαϊκούς χορούς. Κάποιοι απ’ αυτούς, που αγνοούσαν τα αυστηρά ελληνικά ήθη, στρέφονται στις Ελληνίδες, συζύγους ή κόρες Αγωνιστών, και τις ζητούν σε χορό.
Ο Άγγλος ναύαρχος Ρίκορντ ζητά απ’ τον Πλαπούτα την άδεια να χορέψει με τη γυναίκα του. Εκείνος τον αγριοκοιτάζει και του απαντά με μια φράση, που έμεινε ιστορική:
Δεν την έχουμε μαζική (=μαζί, από κοινού, μισή – μισή).
Την έχει μόνο ο νόμιμος άντρας της.
Ένας Βαυαρός αξιωματούχος ζητά κατόπιν σε χορό την Ελένη, κόρη της Μπουμπουλίνας και γυναίκα του Γρίβα, όπως είπαμε. Εκείνη, που βιαζόταν να εξευρωπαϊσθεί και να εκσυγχρονιστεί δέχεται και σηκώνεται, χωρίς την άδεια του συζύγου.
Αλλά ο Γρίβας ήταν Ρουμελιώτης – και μάλιστα Ξηρομερίτης – και δεν τα σήκωνε αυτά.
Να του αγκαλιάζουν άλλοι τη γυναίκα σε δημόσιο χώρο, με πρόσχημα το χορό, το θεωρούσε έσχατο εξευτελισμό.
Βγάζει λοιπόν το σπαθί, που είχε πάντα στο σελάχι του και ορμάει στους Βαυαρούς. Έκπληκτοι και τρομοκρατημένοι εκείνοι αφήνουν τις ντάμες και τρέχουν να σωθούν. Ο Γρίβας τούς κυνηγάει, με το χατζάρι και το κουμπούρι (!) ως τις ντόπιες του Ναυπλίου! Και ο λαϊκός ποιητής περιγράφει με χιούμορ το περιστατικό:
Χορευόντουσαν στ' Ανάπλι οι πρώτοι φράγκικοι χοροί.
Και του Γρίβα τη γυναίκα τη χορεύαν Βαυαροί.
Τη Λενιώ της Μπουμπουλίνας, τη Λενιώ τη λυγερή, αγκαλιάζουν Βαυαροί! Τί την έχουν; Μαζική;
Θοδωράκη! τη γυναίκα στη χουφτώνουν Βαυαροί!
Μου χουφτώνουν τη γυναίκα;
Τη χαντζάρα και πελέκα!
Την πιστόλα και τουφέκα!
Δεν την έχουν μισιακή!
Τί λαχτάρα ήταν και δαύτη!
Αστραπή η χατζάρα αστράφτει
και τρομάζουν οι Βαυαροί,
και χλωμιάζουν σαν κερί!
Στον επόμενο χορό, για να αμβλύνει το σκάνδαλο ο νεαρός βασιλιάς Όθων, διατάσσει την ορχήστρα να παίξει ελληνικούς χορούς, και καλεί τους καπεταναίους να χορέψουν πρώτοι.
Κορυφαίος ο Κολοκοτρώνης αρχίζει με αρβανίτικο, πηδηχτό χορό (τσάμικο).
Έχει περάσει τα εξήντα, αλλά δεν είν’ αυτό το πρόβλημα. Άλλο τον δυσκολεύει.
Μέχρι τώρα χόρευε κλέφτικους χορούς, φορώντας τσαρούχια ή ξυπόλυτος.
Απόψε, στην επίσημη εκδήλωση, αναγκάστηκε να φορέσει παπούτσια, που δεν τάχει συνηθίσει και τον στενεύουν.
Τον πειράζει λοιπόν ο Γρίβας, σα να παίρνει ρεβάνς για το δικό του κάζο:
Στρατηγέ, δεν το χορεύεις τ’ αρβανίτικο καλά.
Σε βαρύνανε τα χρόνια, στρατηγέ μου τα πολλά.
Είν’ κι αυτός ο λόγος Γρίβα, μα τον τσάμικο χορό με παπούτσια να χορέψω, ούτε ξέρω ούτε μπορώ.
Ο χορός ετούτος Γρίβα, θέλει τσαρούχι ή ξυπολιά.
Με παπούτσια δεν την παίρνεις τη σωστή γυροβολιά κι ας βαρούνε τα βιολιά. Ρώτα όποιον θες τσολιά.
Κλάφτε χώρες και χωριά - Γειά σου κλεφταρματωλιά!
Η Ελένη Μπούμπουλη, κόρη της ηρωικής Μπουμπουλίνας, πριν παντρευτεί το Γρίβα, ήταν αρραβωνιασμένη με τον Πάνο Κολοκοτρώνη, γιο του Θεόδωρου και δεξί του χέρι στην Επανάσταση.
Ο νεαρός Πάνος είχε πολεμήσει γενναία στο Βαλτέτσι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια και αλλού. Στα πεδία των μαχών τον είχε γνωρίσει η Μπουμπουλίνα.
Θαύμασε την πολεμική και ηθική αρετή του και τον αρραβώνιασε με τη 17άχρονη τότε κόρη της Ελένη. Και συμπεθέριασε έτσι με το Γέρο του Μοριά.
Για λίγο όμως, δυστυχώς.
Αγάπες και μίση στην Επανάσταση.
Όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών, ήρθαν στο Μοριά Ρουμελιώτικα σώματα, με επικεφαλής τον Κωλέττη, το Γρίβα και άλλους αρχηγούς.
Ο Κωλέττης, που ήταν άκαπνος, ετάχθη με τους πολιτικούς.
Ο Γρίβας, μπαρουτοκαπνισμένος, με τους στρατιωτικούς.
Ο Κολοκοτρώνης τον εμπιστευόταν και τον άφησε φρούραρχο στην Τριπολιτσά, όπου ήταν και η οικογένειά του (του Κολοκοτρώνη) και η νύφη του Ελένη.
Αποστολή του Γρίβα ήταν να φυλάει την Τρίπολη, αλλά και την οικογένεια του Αρχιστρατήγου, αφού ο ίδιος, και ο γυιός του Πάνος, είχαν τώρα διμέτωπο αγώνα:
Απελευθερωτικό με τους Τούρκους, και εμφύλιο με τους Έλληνες κυβερνητικούς! Τους άκαπνους κουραμπιέδες, που είπαμε, οι οποίοι δεν ήταν ικανοί να πολεμούν τον εχθρό, αλλά να υπονομεύουν τον αρχηγό.
Αυτοί λοιπόν οι κυβερνητικοί έστησαν ενέδρα και πυροβόλησαν πισώπλατα και σκότωσαν άνανδρα (= δολοφόνησαν τον Πάνο Κολοκοτρώνη, παλληκάρι 25 ετών.
Βούιξε τότε ο Μωριάς, ότι στο φονικό ενέχεται και η Ελένη, ως ηθική αυτουργός, επειδή ήθελε να ξεφορτωθεί τον Πάνο και να πάρει το Γρίβα, με τον οποίο «τα είχε φτιάξει», όταν ο Πάνος έλειπε στα πεδία των μαχών!
Απειλούσαν λοιπόν να τη λυντσάρουν, ως μοιχαλίδα και προδότρια.
Τη γλύτωσε ο γερο-Κολοκοτρώνης, πατέρας του αδικοχαμένου παλληκαριού, για να μη χυθεί άλλο αίμα αδελφικό.
Και την Ελένη παντρεύτηκε αργότερα ο περί ου ο λόγος Θοδωράκης Γρίβας.
Ναι, ο δικός μας Ξηρομερίτης Γρίβας, που πήρε κυνήγι τους Βαυαρούς στο χορό, «για λόγους τιμής», αλλά και τον ίδιο τον Όθωνα αργότερα, για λόγους δημοκρατίας.
Ήθελε να θεωρείται υπέρμαχος της ελληνικής ηθικής και της ελληνικής τιμής, που επιβουλεύονταν δήθεν οι Βαυαροί και οι Φράγκοι.
Το ότι και ο ίδιος είχε κάνει ανέντιμη πράξη, στέλνοντας στην ενέδρα τον Πάνο Κολοκοτρώνη και κλέβοντας μετά τη γυναίκα του, δεν το θεωρούσε ατιμία!
(Από το ιστορικό αρχείο του αείμνηστου συμμαθητού μου και φίλου μου Κων/νου Ράπτη, φιλολόγου καθηγητού).
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις