ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ 

MIGUEL HERNANDEZ  

Μια µελαψή κυρούλα

φεγγαροκαµωµένη

κλωστή είναι και ξεφτίζει

στη κούνια του σκυµµένη.

«Μωρό µου χαµογέλα

και ‘γώ θα προσκαλέσω

να σου ‘ρθει το φεγγάρι.

Γιατί το χαµόγελό σου

σπαθί είναι της νίκης

που τα λουλούδια πραΰνει

σάµπως και τις γαλιάντρες.

Με τον ήλιο αναµετριέται

τ’ άδηλο των οστών µου

και της στοργής µου ο γόνος!»

—Θα ‘θελα άνηβος να ξυπνήσω!

—Καλύτερα κοιµήσου.

—Εχω στεγνό το στόµα!

—Θα ‘ναι από το χαµογέλιο. Γέλα.

Πάντα παν’ απ’ τη κούνια

ασπίζοντας το γέλιο

µε τα φτερά ανοιγµένα.

«Το γέλιο σου λευτερώνει

και µε φτερά το προικίζει,

διώχνει τη µοναξιά µου.

Το κελί µου πια δεν φαντάζει

στόµα που πεταρίζει

και γίνεται στ’ αχείλι καρδιά

που αστραποβολάει.

Και που στον όγδοο µήνα

µ’ ανθούς πορτοκαλιάς,

πενταχρονίζει, αχ µόνο.

Πέντε κι οι αγριάδες

οι τοσοδούλες σου αχ, πέντε.

Πέντε σαν νιόγεννα γιασεµιά,

πέντε τα δοντάκια σου είναι.

Και τα φιλιά σύνορά σου

τ’ αύριο κι ας φυλάνε

µ’ ένα µαχαίρι θιγµένο

ανάµεσα απ’ τα δόντια.

Και το µαχαίρι που φλόγα

στα δόντια σου κυλάει

στα σπλάχνα γυρεύοντας το.

Πέταξε εσύ Μωρό µου.

Πέταξε στο φεγγάρι

κι ας είναι λυπηµένο

το στήθος απ’ το κρεµµύδι

Εσύ χαρούµενο µόνο να ‘σαι

γιατί να νοιώθεις µήτ’ αξίζει

τριγύρω σου τι συµβαίνει.

Ο τροβαδούρος της Καταλονίας άλλα και της Αραγονίας Joan Manuel Serrat έγραψε και τραγούδησε το νανούρισμα αλλά προτιμώ εδώ την ερμηνεία του με τη συμμετοχή αργεντινού Alberto Cortez για το βάθος του συναισθήματος.

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού

ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις