Ψηφίζουμε για αιρετούς εκπροσώπους μας. Στον Δήμο, στην Περιφέρεια, για το Κοινοβούλιο. Αλήθεια, τι προσδοκούμε από αυτούς; Τι ζητά ο μέσος πολίτης; Μήπως έχουμε λανθασμένες προσδοκίες; Μήπως κάποιοι αναμένουν…διορισμούς; Ακόμη; Πόσο ακόμη; Ζητήσαμε να γίνουν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και έργα, που προφανώς και θα φέρουν εισόδημα και θέσεις εργασίας στην περιοχή μας; Ή ψηφίζουμε με την σκέψη μιας ολιγόμηνης σύμβασης εργασίας, που δεν λύνει επί της ουσίας κανένα πρόβλημα; Θέλουμε να ζήσουμε με καλές συνθήκες εργασίες στον τόπο μας (ανάπτυξη, προοπτικές, απασχόληση κ.λπ), ή απλώς ξεγελάμε τον εαυτό μας;

Πριν λίγα μόλις χρόνια, για μια περιοχή που μπορεί να αποτελέσει πόλο πραγματικής ανόδου για το Μεσολόγγι, ζήσαμε μια ιλαροτραγωδία καταγγελιών, δικαστικών διαμαχών, και όλα τα συναφή. Προς τι; Πώς αντιλαμβανόμαστε τελικά την πρόοδο, τη δική μας αλλά και της κοινωνίας που ζούμε; Με το να κλείσει το μαγαζί του γείτονα και να μείνει το δικό μας ανοικτό; Θα αλλάξουμε άραγε μυαλά και τακτική και να σκεφτούμε το αυτονόητο για άλλες περιοχές με περισσότερο τουρισμό, ότι μπορούμε όλοι μαζί να ανέβουμε σε ένα καλύτερο επίπεδο και όλοι να ζούμε εν τέλει καλύτερα, με περισσότερες επιλογές και θέσεις εργασίας ως τοπική κοινωνία; Ή θα κοιτάμε πως να βγάλει ο ένας τα μάτια του άλλου, διασυρόμενοι σε δικαστικές αίθουσες; Πως αντιλαμβανόμαστε την πρόοδο και την ανάπτυξη; Με την δικομανία; Δεν πρέπει να απομονωθούν τέτοιες ακραίες συμπεριφορές, που κρατάνε τον τόπο μας σε οπισθοδρόμηση;

Το Μεσολόγγι έχει κατηγορηθεί αρκετά, για έναν γενικότερο εφησυχασμό στην πορεία του, σε συνάρτηση με τις δημόσιες υπηρεσίες του και το ΤΕΙ. Ωστόσο, αν όντως ήταν απολύτως ακριβής μια τέτοια διαπίστωση, θα περίμενε κανείς παλλαϊκό ξεσηκωμό για την απώλεια δημόσιων υπηρεσιών, ή την υποβάθμιση άλλων, πράγμα το οποίο δεν συνέβη στον αναμενόμενο βαθμό. Τελικά θέλουμε να κρατήσουμε τις υποδομές μας, θα δείξουμε έμπρακτο ενδιαφέρον, ή δεν μας ενδιαφέρει τι θα αποφασίζουν άλλοι για εμάς, δεχόμενοι το οτιδήποτε σχεδόν μοιρολατρικά;

Η αλλαγή δημοτικής αρχής κάθε 4 χρόνια στο Μεσολόγγι, είναι κάτι που επίσης σχολιάζεται ποικιλοτρόπως. Σε παλαιότερη ανάλυσή μου, είχα ρίξει αρκετό βάρος της ευθύνης, στις ίδιες τις δημοτικές αρχές που φαίνεται ότι συν το χρόνω, χάνουν μάλλον την επαφή με την πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτή είναι μάλλον μόνο μια εκδοχή από το τι ακριβώς συμβαίνει. Η άλλη είναι ότι αρκετοί συμπολίτες μας, δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς ότι το να αλλάζεις κάθε 4 χρόνια δημοτική αρχή, δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε έναν τόπο. Σε κάθε περίπτωση, πριν την κάλπη υπεύθυνα πρέπει να αποτιμούμε την τετραετία που πέρασε, και αναλόγως να επιδοκιμάζουμε ή αποδοκιμάζουμε την εκάστοτε τρέχουσα δημοτική αρχή, αλλά όμως και μια στείρα τιμωρητική διάθεση ελαφρά τη καρδία, δεν οδηγεί πουθενά τελικά, με ολική επανεκκίνηση όλων των δημοτικών διαδικασιών, κάθε 4 χρόνια.

Πολλοί συμπολίτες μας, προσφέρουν διάφορες υπηρεσίες/δράσεις στην πόλη, αποκομίζοντας φυσικά κάποια χρήματα από τις εργασίες αυτές, αφού οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι μεν χρήσιμες στην τοπική κοινωνία, αλλά οι εν λόγω συμπολίτες ταυτοχρόνως βιοπορίζονται από αυτές τις υπηρεσίες. Δυστυχώς, αρκετά συχνά ορισμένοι δημότες καταφέρονται εναντίον τους, σαν να είναι κάτι το μεμπτό ότι αμείβονται γι' αυτό που κάνουν οι εν λόγω συμπολίτες μας ή λες και είχαν υποχρέωση να αφιερώνουν τον χρόνο και τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς! Αντί να πούμε και μπράβο, σε όποιον καταφέρνει και να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα -σε αυτές τις δύσκολες εποχές- και να αφήνει ένα θετικό αποτύπωμα στην τοπική κοινωνία της πόλης μας! Ας κατανοήσουμε ότι πρώτα προέχει μια αξιοπρεπή επιβίωση για τον καθέναν μας και κατόπιν βεβαίως ότι μπορεί ο καθένας να το προσφέρει αφιλοκερδώς.

Τέλος, θα πρέπει κάποτε να πάψουμε απλά να μας φταίνε οι άλλοι, διπλανές πόλεις με τις δικές τους δυνατότητες και δυναμική, και να δούμε εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για τον τόπο μας ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι και καλύτεροι. Οι άλλοι κοιτάζουν πως θα βελτιώσουν τις πόλεις τους. Εμείς τι κάνουμε; Με την μεμψιμοιρία και την αδράνεια, δεν θα έρθει προκοπή.

Έχω την εντύπωση λοιπόν, ότι μπορούμε καλύτερα, μπορούμε περισσότερα ως τοπική κοινωνία. Να βελτιώσουμε την νοοτροπία μας, που δείχνει να πάσχει και η οποία μας καθηλώνει σε λάθος στοχοθεσίες και επιλογές. Μπορούμε να γίνουμε περισσότερο φιλοπρόοδοι, να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας ποιοτικότερους τρόπους χειρισμού, να διεκδικήσουμε ορθότερα, να προσπαθήσουμε περισσότερο. Με μια καλύτερη νοοτροπία ως δημότες, μπορούμε να κάνουμε το Μεσολόγγι μια περισσότερο υποδειγματική κοινωνία.  

Κωνσταντίνος Η. Χονδρός
Περιφερειολόγος

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού