Στη Μαρία μου
και στους γονείς μου, Ηρακλή και Σωτηρία...

Του Γ. Η. Ορφανού

Αυτό που θαυμάζω, παιδιόθεν, στους μαθητές του Ιησού Χριστού είναι το ότι από άνθρωποι του απλού κόσμου έγιναν φωτοδότες όλου του κόσμου.

Μα, αλήθεια, πώς το κατάφεραν αυτό; Δεν φοίτησαν κοντά σε σοφούς δασκάλους, μήτε μαθήτεψαν σε κάποιον ικανό τεχνίτη, ώστε να γίνουν δεινοί ρήτορες και φιλόσοφοι ή επιδέξιοι χειροτέχνες αντίστοιχα.

Στάθηκαν κοντά στον Ιησού. Άκουγαν με προσοχή τα λόγια του. Ακόμα και εκείνα των αλληγορικών παραβολών που ούτε εκείνοι, ούτε ο λαός δεν καταλάβαιναν με την πρώτη. Και τα έβαζαν βαθιά στην καρδιά τους.

Είδαν οι ίδιοι και ένιωσαν την αγάπη του για τον άνθρωπο. Δεν ήσαν αυτόπτες μάρτυρες μονάχα των θαυμάτων, διά των οποίων έδινε την υγεία σε νοσούντες και τη ζωή σε τεθνεώτες, αλλά και του σταυρικού του επίγειου θανάτου και της ανάστασής του, διά των οποίων ο Ιησούς λύτρωσε το ανθρωπολόι από την προπατορική αμαρτία και συνέτριψε το σκότος του θανάτου.

Αγάπησαν το Θεό με όλη τους την ψυχή και την διάνοια, όπως δίδασκε ο Χριστός. Και, με την ψυχική βοήθεια του Κυρίου, νίκησαν τους ανθρώπινους φόβους τους στην τρικυμιασμένη θάλασσα και, με την ευλογία του, αντιλαμβάνονταν κάθε στιγμή ότι ο πραγματικός Θεός, ο πατέρας όλων των ανθρώπων, είναι ένας και παντοδύναμος και γεμάτος στοργή για την ανθρωπότητα.

Και νοιάστηκαν για τους πλησίον τους όπως θα φρόντιζαν τους εαυτούς τους, καταπώς τους κήρυττε ο Ιησούς. Χωρίς βιοτικές μέριμνες να τους σκιάζουν για τους ίδιους, έδειξαν το αγνό και φιλάνθρωπο ενδιαφέρον τους για τους συνανθρώπους τους, και όταν ζήτησαν από τον Χριστό να σπλαχνιστεί τα πλήθη που τον ακολούθησαν και να τα αφήσει να πάνε να εφοδιαστούν τρόφιμα, όταν οι 5000, ως γνωστόν, ήσαν εξουθενωμένοι και αρκετά ταλαιπωρημένοι συμπορευόμενοι με τον Ιησού.

Και πολλά άλλα στιγμιότυπα από τη ζωή των μαθητών του Χριστού μέσα από τα εδάφια της Καινής Διαθήκης μάς δείχνουν κάλλιστα πώς τα κατάφεραν να γίνουν φωτισμένοι συνεχιστές του έργου και της διδασκαλίας του. Και αυτά και τα προαναφερθέντα από εμάς καθιστούν, αναμφίβολα, πασιφανέστατο και πώς οι αγράμματοι συνοδοί - απόστολοι του Κυρίου κατάφεραν να θεωρούνται καθημερινά παραδείγματα προς μίμηση από κάθε σώφρονα και μη αλαζόνα άνθρωπο.
Για μίμηση, ναι, και όχι για αντιγραφή ηθών και πράξεων, αρκεί να αφήνουμε χώρο να φωλιάσουν εντός μας η αληθινή αγάπη του Θεού, η βαθιά πίστη προς Αυτόν, η έντιμη και ανυπόκριτη αυτοκριτική και η ανιδιοτελής και άδολη σύμπραξη με τους συνανθρώπους μας. Αρκεί να έχουμε πάντα το πνεύμα και την ψυχή μας στραμμένα προς τα μακροχρόνια, τα αληθή και τα καρποφόρα "άνω" και όχι προς τα εφήμερα, τα μάταια και τα ψεύτικα "επίγεια"...

Αρνητικές επιπτώσεις στη χώρα έχει η μετανάστευση για το 64% των Ελλήνων, όπως προκύπτει από έρευνα που διερευνά τις αντιλήψεις γύρω από το φαινόμενο αυτό, ενώ στην πλειοψηφία τους οι ερωτώμενοι κρίνουν αρνητικά το έργο θεσμών και ΜΚΟ για τη διαχείριση των ροών. Ωστόσο, την ίδια ώρα οι Έλληνες υποστηρίζουν το δικαίωμα των προσφύγων στη μετακίνηση και σε μεγάλο ποσοστό δηλώνουν αντίθετοι με την πρακτική να στέλνονται πίσω στη Λιβύη πλοία με πρόσφυγες και μετανάστες.

H συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, στο πλαίσιο του προγράμματος «CIAK Μigraction», που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στόχος της έρευνας, που διενήργησε η εταιρεία Ipsos (στην Ελλάδα σε συνεργασία με την ActionAid) ήταν να διερευνήσει τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα των πολιτών των τεσσάρων αυτών χωρών αναφορικά με τη μετανάστευση. Σε κάθε μία από τις χώρες πραγματοποιήθηκαν 1.000 συνεντεύξεις ατόμων ηλικίας 18-70 ετών, κατά το χρονικό διάστημα 27 Ιουνίου έως 5 Ιουλίου 2019.

Όπως προκύπτει οι Έλληνες φαίνεται να δυσκολεύονται να βρουν θετικές πτυχές στον αντίκτυπο που είχε η μετανάστευση στη χώρα. Μόνο το 6% είναι θετικά διακείμενο και το 29% πιστεύει ότι δεν είχε κάποια επίδραση, ενώ την ίδια ώρα το 64% δήλωσε ότι η μετανάστευση είχε αρκετά ή πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη χώρα. Οι Έλληνες φαίνεται να είναι οι πιο επικριτικοί και ακολουθούν οι Ιταλοί (57%) και οι Ούγγροι (56%). Οι Αυστριακοί εξέφρασαν ελαφρώς λιγότερο αρνητικές απόψεις, αν και ο πληθυσμός είναι διχασμένος, σε όσους πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι αρνητική (49%) και σε όσους τη θεωρούν ως φαινόμενο που δεν είχε ούτε θετικό ούτε αρνητικό αντίκτυπο (29%) ή αποφαίνονται θετικά (20%).

Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων (70%) αποδίδει μεγάλη σημασία στον σεβασμό στις παραδόσεις και στις συνήθειες των μεταναστών, εφόσον δεν παραβιάζουν το νόμο, όμως μικρό μόνο ποσοστό (13%) θεωρεί ότι η μετανάστευση έχει θετική επίδραση στην πολιτιστική ζωή της χώρας (το χαμηλότερο ποσοστό μεταξύ των τεσσάρων χωρών καθώς το αντίστοιχο ποσοστό στην Αυστρία είναι 36%, στην Ουγγαρία 17% και στην Ιταλία 26%). Μάλιστα, το 56% των Ελλήνων θεωρεί ότι η μετανάστευση έχει διχάσει την κοινωνία και για το λόγο αυτό την εκλαμβάνουν ως αρνητική.

Όσον αφορά στην απασχόληση, παρ’ όλο που οι Έλληνες συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό ότι υπάρχει συχνή εκμετάλλευση των μεταναστών στην ελληνική αγορά εργασίας (74%), ότι οι μετανάστες συχνά απασχολούνται σε επαγγέλματα, με τα οποία οι Έλληνες δεν θέλουν πια να ασχοληθούν (68%) και ότι η αγορά εργασίας πρέπει να αναγνωρίσει τις δεξιότητες και τα προσόντα τους (74%), την ίδια ώρα ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των πολιτών πιστεύει ότι λόγω των μεταναστών οι Έλληνες δυσκολεύονται περισσότερο να βρουν εργασία (59%) και ότι οι εταιρείες οφείλουν να δίνουν προτεραιότητα στους Έλληνες εργαζόμενους όταν προσλαμβάνουν προσωπικό (55%).

Αναφορικά με την πρόσβαση στις υπηρεσίες πρόνοιας, οι μισοί ερωτώμενοι (53%) πιστεύουν ότι υπάρχει ένα είδος ανταγωνισμού με τους μετανάστες, που πηγάζει από την ιδέα ότι τους δίνεται «προτεραιότητα» έναντι των Ελλήνων στην πρόσβαση υπηρεσιών. Αυτή η πεποίθηση φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη στις ηλικιακές ομάδες 35-54 ετών και στις οικογένειες με ανήλικα παιδιά (65%).

Σχετικά με τις απόψεις για τον κοινωνικοοικονομικό τομέα και την επιβάρυνση της αγοράς εργασίας και του συστήματος πρόνοιας από τους μετανάστες, η Ουγγαρία εκφράζει τη μεγαλύτερη εχθρότητα, ενώ η Αυστρία είναι η λιγότερο εχθρική χώρα. Η Ελλάδα τείνει να είναι περισσότερο κλειστή παρά ανοιχτή ειδικά όσον αφορά στον ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας, ωστόσο οι Έλληνες και οι Ιταλοί ερωτώμενοι είναι εκείνοι που αναγνωρίζουν περισσότερο την εκμετάλλευση και τις επισφαλείς οικονομικές συνθήκες των μεταναστών.

Κεντρικό ρόλο στην αύξηση των φόβων των Ελλήνων απέναντι στους μετανάστες φαίνεται ότι διαδραματίζει η ασφάλεια, καθώς η πλειονότητα των ερωτώμενων ανησυχεί για την πιθανή παρουσία τρομοκρατών μεταξύ των μεταναστών. Είναι δε ιδιαιτέρως διαδεδομένη η ιδέα ότι τα περισσότερα εγκλήματα διαπράττονται από αλλοδαπούς (42%).

Παρά τους φόβους αυτούς και παρά το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός ερωτώμενων δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πια να δεχθεί άλλους μετανάστες και ότι, κατά συνέπεια, πρέπει να κλείσουν τα σύνορα (40%), η πλειοψηφία των Ελλήνων φαίνεται να είναι θετικά διακείμενη απέναντι στους πρόσφυγες και να υποστηρίζει το δικαίωμα υποδοχής (63%). Εξάλλου, το 72% πιστεύει ότι οι πρόσφυγες διαφέρουν από τους άλλους μετανάστες, γιατί είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Μάλιστα, σε ερώτηση για το αν οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να συνεχίσουν να στέλνουν πίσω στη Λιβύη τα σκάφη με τους πρόσφυγες και μετανάστες από όλη τη Μεσόγειο, ακόμη και αν κάτι τέτοιο προκαλεί την απώλεια ζωών, το 49% των Ελλήνων δήλωσε ότι διαφωνεί με αυτή την πρακτική, ποσοστό υψηλότερο μεταξύ των άλλων χωρών (το αντίστοιχο ποσοστό στην Αυστρία ήταν 40%, στην Ιταλία 41% και στην Ουγγαρία μόλις 26%).

Οι απόψεις των Ελλήνων πολιτών αναφορικά με τους θεσμούς και την κοινωνία των πολιτών στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών δεν ήταν ιδιαιτέρως θετικές. Λιγότεροι από τους μισούς (38%) θεωρούν την κυβέρνηση αποτελεσματική, ενώ το 33% θεωρεί αποτελεσματικές τις ΜΚΟ. Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτιμάται θετικά από μόνο το 13% των πολιτών, ενώ πολύ χαμηλό είναι και το αντίστοιχο ποσοστό στις άλλες τρεις χώρες. Γενικά οι πολίτες στις τέσσερις χώρες τείνουν να αξιολογούν το έργο των τριών υπό εξέταση παραγόντων (κυβέρνηση, ΕΕ και ΜΚΟ) αρκετά αρνητικά. Τα πιο θετικά σχόλια για τις ΜΚΟ και τις κυβερνητικές δράσεις προήλθαν από Ούγγρους πολίτες, όπου ένας στους δύο ερωτώμενους ήταν θετικά διακείμενος, ενώ στην Ιταλία και στην Ελλάδα μόνο ο ένας στους τρεις πολίτες έκρινε θετικά το έργο των ΜΚΟ αναφορικά με τις αποτελεσματικές δράσεις για τη διαχείριση των ροών προσφύγων και μεταναστών και ένας στους τέσσερις ήταν θετικά διακείμενος αναφορικά με το έργο της δικής τους κυβέρνησης. Από την άλλη, η Αυστρία είναι η χώρα με τα χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης αναφορικά με το έργο της κυβέρνησης μέχρι σήμερα (30%) και τα υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης με το έργο των ΜΚΟ (40%).

Τέλος, αναφορικά με τον τρόπο που τα κύρια εθνικά ΜΜΕ αντιμετωπίζουν το θέμα της μετανάστευσης, στην Ελλάδα οι γνώμες διαφέρουν και διαμορφώνονται τρεις περίπου ισομεγέθεις ομάδες: εκείνοι που πιστεύουν ότι τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται υπερβολικά με το θέμα (32%), όσοι πιστεύουν ότι δίδεται η δέουσα σημασία στο θέμα (33%) και όσοι πιστεύουν ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν ασχολούνται αρκετά (26%). Ο βαθμός εμπιστοσύνης απέναντι στα ΜΜΕ και στην ακρίβεια που επιδεικνύουν στην αναφορά των ειδήσεων για τους μετανάστες είναι εξαιρετικά χαμηλός και οι θετικά διακείμενοι δεν ξεπερνούν το 13%. Σημειώνεται ότι ο βαθμός εμπιστοσύνης στην αξιοπιστία και ακρίβεια των παραδοσιακών ειδήσεων στα ΜΜΕ αναφορικά με τους μετανάστες είναι αρκετά χαμηλός και στις τέσσερις χώρες (Αυστρία 27%, Ουγγαρία 18% και Ιταλία 16%).

Η έρευνα για τη μετανάστευση θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση με τίτλο «ActionAid: Αντιλήψεις για τη μετανάστευση- 4 διάλογοι για εμάς και τους άλλους» την Τρίτη 15 Οκτωβρίου, στις 6.30 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50). Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πηγή: protothema.gr

Προσδιοριστικά. Δύο προαπαιτούμενα πνευματικά αποκτήματα, ημών των πιστών Χριστιανών, που οδηγούν στην κατάκτηση της σωτηρίας μας και της Βασιλείας του Θεού, είναι η Αγιότητα και η Αγάπη.

Αυτά τα δύο, μπορούν και να αλληλο-επικαλύπτονται, ως προς την έκφραση και την προσδοκία μας. Ρωτάμε: Ποιο θα είναι πρώτο και ποιο ύστερο; Για την κατανόησή τους, παρατηρούμε ότι ο Αποκαλυπτικός λόγος του Θεού, προσδιόρισε και τα δύο αυτά, με διάφορο τρόπο και έκφραση. Άλλον τρόπο στην Παλαιά Διαθήκη και με άλλες εκφράσεις στην Καινή Διαθήκη. Τελικός πάντως σκοπός και στις δύο Διαθήκες, ήταν η κατάκτηση της Βασιλείας του Θεού με αυτά τα αποκτήματα, ως κατάληξη της Σωτηρίας μας.

Στην πρώτη Διαθήκη, την Παλαιά, ταυτίζεται η έννοια της Αγάπης όπως την υποδεικνύει ο Θεός. Το συνολικό έργο της Δημιουργίας και ιδίως του ανθρώπου, εξ αγάπης του Θεού έγινε τούτο το έγο. Την έννοια δε της Αγιότητας, την εκφράζει ο Θεός, με την «καθ’ ομοίωσίν» Του από τον άνθρωπο.

Στη δεύτερη Διαθήκη, την Καινή, προσδιορίζεται και συνδέεται η Αγάπη με το συνολικό σωτηριολογικό έργο του ενανθρωπίσαντος Υιού και Λόγου του Τριαδικού Θεού, του Ιησού Χριστού. Θα μας διδάξει ο ιερός Χρυσόστομος, σχετικώς, ότι ο Θεός, «ός τον κόσμον σου ούτως ηγάπησας, ώστε τον Υιόν σου τον μονογενή δούναι, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απώληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον». Δόθηκε ο Χριστός, ως ένα σαφές υπόδειγμα Αγάπης, με εφαρμογή αναλογικά και για την Αγάπη του Ανθρώπου. Η Αγιότητα όμως, ορίζεται εδώ ως κατάκτηση με προσωπική ευθύνη και αγώνα του Ανθρώπου.

Όλα όμως αυτά δόθηκαν και με την ενίσχυση, βεβαίως, της θείας Χάριτος και του θείου Ελέους. Είναι άκρως διδακτική και βοηθητική η αποκαλυπτική διδασκαλία και των δύο Αγίων Γραφών, όπως θα ιδούμε στη συνέχεια.

Το θεμέλιο. Σαφής προσδιορισμός, για θεμελίωση της αναγκαιότητας αυτών των δύο προαπαιτουμένων αποκτημάτων για τη σωτηρία μας, μας δίδεται με το λόγο του Θεού και από τις δύο Διαθήκες, Παλαιά και Καινή. Στην πρώτη Διαθήκη, με συμβολισμούς και σπερματικά, αλλά στη δεύτερη, οριστικά και με σαφήνεια, για να μη λαθεύουμε.

Σ’ αυτά τα θεόπνευστα κείμενα, διαπιστώνουμε την κυριαρχία της Αγάπης, ως αρχικό και κυρίαρχο προαπαιτούμενο στοιχείο σωτηρίας. Προέρχεται από τη θεία Ουσία του προσώπου του Θεού, καθόσον, «Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ», (Α΄Ιωάν.δ΄16). Εμπνέεται έτσι στον Άνθρωπο η αναγκαιότητα της προσωπικής του Αγάπης, προς έκφραση και εφαρμογή της δια της Πίστεως. Όσο για την Αγιότητα, αυτή παραγγέλλεται ως ιδιαιτέρα επιθυμία και προσωπική θέληση του Θεού – Πατρός και ως συνέχεια της Αγάπης. Λέγεται: «Τούτο γάρ εστι θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών», (Α΄Θεσ. δ΄3).

Στο σημείο τούτο, είναι απαραίτητο να παρουσιάσουμε μερικά σχετικά στοιχεία, από τους λόγους και των δύο Γραφών. Με αυτά, χρεώνεται ο Άνθρωπος να αναζητήσει τη σωτηρία του δια της Αγάπης και της Αγιότητας. Δωρήθηκαν και φυτεύτηκαν στον άνθρωπο και τα δύο αυτά, ως προαπαιτούμενα, από τον ίδιο το Δημιουργό Θεό, ως ακολούθως.

Α. Δια της Αγάπης

Μαθαίνουμε αρχικά, ότι η εξ αγάπης του Θεού φροντισμένη δημιουργία του Ανθρώπου, ως βασιλέως και κυριάρχου της κτίσεως, ορίστηκε και φυτεύτηκε σ’ αυτόν η Αγάπη, κυριαρχικό του στοιχείο. Μέσω δε αυτού πέρασε προς ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια, μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις.

α. Με τη θέα της Εύας, την οποία οδήγησε νυμφαγωγικά ο ίδιος ο Θεός στον Αδάμ, ως Γυναίκα του, εκείνος διακήρυξε την αγάπη του, όχι μόνο στην προσωπικότητά της, αλλά και στην οικογενειακή ζωή. Είπε, χαρμόσυνα: «ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν», (Γεν. β΄24). Δείχνεται το μέγεθος και η αξία της οικογένειας.

Ήταν η πρώτη εκδηλωμένη αγάπη του Ανθρώπου.

Ομοίως, στη νέα εποχή ορίστηκε η Αγάπη στην οικογενειακή ζωή, ορίζεται ως αδιάλυτος και αδιατάρακτος δεσμός των συζύγων. Ως θεμέλιο δε αυτής της Αγάπης, το τοποθέτησε ο Απόστολος Παύλος με τον αποκαλυπτικό λόγο του. Έγραφε προς τους Κορινθίους και δι’ αυτών προς την οικουμένη: «Δέδεσαι γυναικί; Μη ζήτει λύσιν», (Α΄ Κορ. ζ΄27 ). Δηλαδή: Είσαι δεμένος δια των ιερών δεσμών του Γάμου με γυναίκα; Μη ζητάς να λυθείς από αυτόν το δεσμό.

Καθιερώνεται έτσι η αιώνια αγάπη προς την οικογενειακή ζωή.

β. Στη συνέχεια δόθηκε με φροντισμένη προσφορά για κατοικία των πρώτων συζύγων, του Αδάμ και της Εύας, ο Παράδεισος. Εκείνοι, αναλάμβαναν την υποχρέωση να δείχνουν την αγάπη τους προς το περιβάλλον. Αναλάμβαναν ως έργο τους το, «εργάζεσθαι αυτόν (τον Παράδεισο) και φυλάσειν». Να προσφέρουν έργο και ιδιαιτέρα φροντίδα προς το περιβάλλον του Παραδείσου. Τούτο, το συνιστά ο Θεός. Ο άνθρωπος ανταποκρίνεται με αγάπη και φροντίδα.

Είναι η δεύτερη εκδηλωμένη αγάπη του Ανθρώπου.

Στη νέα εποχή προβάλλει, εκτός από τις παραπάνω φροντίδες, και άλλο σχετικό έργο Αγάπης. Συνιστά και πάλι ο Θεός την ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη προς το συνολικό περιβάλλον. Πρόκειται για τη μεγάλη αγάπη, προς το ζωικό και το φυτικό βασίλειο του κόσμου μας, που υποδεικνύεται και στον άνθρωπο. Είναι: «τα πετεινά του ουρανού», και «τα κρίνα του αγρού», (Ματθ. στ΄26,28). Δικά μας και αυτά, ως αντικείμενα της Αγάπης μας, με την ιδιαιτερότητα της εξυπηρέτησής μας προς εκπλήρωση της ολοκλήρωσής μας.

γ. Προς δύο ταυτόχρονες κατευθύνσεις όρισε και νομοθέτησε ο Θεός την εκδήλωση της Αγάπης μας και με τις δύο Διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή. Δηλαδή: Προς το Θεό και Δημιουργό μας και προς τον συνάνθρωπό μας, ως εικόνα του Θεού που είναι κοντά μας. Μάλιστα δε, προσδιόρισε το, «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου», ως πρώτη και μεγάλη εντολή και ως δευτέρα όμοια με την πρώτη, το «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν», (Δευτ. στ΄5 και Ματθ. κβ΄37). Αυτή η εντολή της Αγάπης μας, διατυπώθηκα ακριβώς και στις δύο Διαθήκες του Θεού προς τον άνθρωπο.

Προχώρησε επιπλέον, ο σοφός Δημιουργός και διευκρίνισε προς πλήρη και αλάθητη κατανόηση, ότι: «Εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι Προφήται κρέμανται», (Ματθ. κβ΄40). Είναι το πλήρωμα του Νόμου του Θεού για την όλη πορεία και διαδρομή του ανθρώπου.

Επομένως, και η σωτηρία μας, ως εκπλήρωση της αποστολής μας, είναι θέμα κατάκτησης δια της Αγάπης.

Β. Δια της Αγιότητας

Ως δεύτερο στοιχείο για τη σωτηρία μας και κατάκτηση του Ουρανού, είναι η Αγιότητα, ως ισάξιο της Αγάπης. Η λέξη «Αγιότητα», απαντά μόνο μια φορά στην Π. Δ. (Β΄ Μακκ. ιε΄2), ως προσδιορίζουσα την ιδιότητα και το γνώρισμα του Αγίου, μάλιστα δε και ως προσωπική του κατάκτηση με προσπάθεια. Η μη ευρεία χρήση του όρου «Αγιότητα», στην Π.Δ., φρονώ ότι όρισε ο Θεός να αναφέρεται αυτή για να δίνει έμφαση δια της δημιουργικής προσδοκίας της κατάκτησής της. Γνωστό βεβαίως, ότι με την απόφασή του Θεού να πλάσει τον άνθρωπο, τον ήθελε «κατ’ εικόνα ημετέραν», από πλευράς φαινοτύπου, από πλευράς δε «Αγιότητας», τον όρισε ως «καθ΄ ομοίωσιν», προς κατάκτηση.

Πέραν τούτων, εγκαίρως και από παλαιά νομοθέτησε ο Θεός την υποχρέωση των ανθρώπων να καταστούν Άγιοι, με προσωπικό αγώνα τους, μιμούμενοι την Αγιωσύνη του Θεού. Παραγγέλλει: «έσεσθε άγιοι, ότι άγιος εγώ Κύριος ο Θεός υμών», (Λευιτ. κ΄7 και Α΄ Πέτρ α΄16). Αναφέρεται τούτο και στις δύο εποχές με τις Διαθήκες τους. Την Παλαιά και την Καινή.

Άλλωστε, ο Ίδιος ο Θεός μας, ως Πατέρας, παιδαγωγεί τον άνθρωπο – και εμάς - για να γίνουμε μέτοχοι της «Αγιότητας» και της δόξας Αυτού. αξιοσημείωτο ότι και στην Κ.Δ. η λέξη «Αγιότητα», χρησιμοποιείται μόνο μια φορά και πάλι, ως προσδιορίζουσα την ιδιότητα του Θεού, προς την οποία οφείλει να κατευθύνεται για την τελική μορφή του ο άνθρωπος προς το «καθ΄ ομοίωσιν» της Π.Δ. Αποκαλύπτει ο Παύλος και τούτη τη υποχρέωση του ανθρώπου, ως την παιδαγωγούσα τους ανθρώπους επιθυμία του Θεού, με σκοπό: «εις το μεταλαβείν της αγιότητος αυτού», (Εβρ. ιβ΄10). Να μετέχουμε στη θεία Αγιότητα.

Γ. Το Υπόδειγμα

Η όλη διδασκαλία και το έργο του Θεανθρώπου επί της γης, ως γνωστό, προσφερόταν αρχικά, ως υπόδειγμα μελλοντικής δράσης των Μαθητών Του. Κατ’ επέκταση δε, ανατέθηκε και σε όλους όσοι θα πιστέψουν στο μέλλον και θα επιθυμούν να εφαρμόσουν και να διδάξουν τις εντολές Του. Δεσμευτικά ζητάει τούτο ο Θεός από παλαιά, δια του Προφήτου Ιωήλ, ότι: «πας γάρ ός αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου σωθήσεται», (Ιωήλ β΄32). Είναι επομένως, απαραίτητο να αναφερθούν μερικές από το πλήθος των εντολών του Χριστού για περιπτώσεις υποδειγματικής αποδοχής της Αγάπης και Αγιότητας.

Υπενθύμιζε συχνά ο ίδιος ο Κύριος προς τους Μαθητές Του και για λογαριασμό μας: «υπόδειγμα δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε», (Ιωάν. ιγ΄15). Άλλοτε πάλι, συνιστούσε πώς να ενεργούμε για την τελειότητά μας: «πορεύου και συ ποίει ομοίως», (Λου. ι΄37). Σε άλλη περίπτωση, όπου φαινόταν η καρποφορία του κηρύγματός Του, προέτρεπε: «πορευθέντες απαγγείλατε ά ακούετε και βλέπετε», (Ματθ. ια΄4). Κυρίαρχο όμως, υπόδειγμα επίκλησης και τήρησης των εντολών του Χριστού, ήταν και η ορθή διάδοση του σωτηρίου μηνύματός Του. Αναθέτει και πάλι ο Χριστός τούτο το έργο, σε όλους τους πιστεύοντες: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη… διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν», (Ματθ. κη΄19-20). Όλοι οι πιστοί είμαστε χρεωμένοι για τη μεταφορά της πίστεως και όλων των στοιχείων της σωτηρίας μας, σε όλους τους συνανθρώπους μας.

Δ. Το έργο μας

Ύστερα από τα ανωτέρω, προβάλλεται η αναγκαία σύνδεση τούτων με το γραφόμενο θέμα μας. Η Αγάπη και η Αγιότητα, ως βασικά στοιχεία της σωτηρίας μας, δεν είναι αντικείμενο αυτομάτου τρόπου γνώσεως και εφαρμογής. Απαιτείται η επιτέλεση ενός σημαντικού έργου. Χρειάζονται δηλαδή, αυτά τα βασικά στοιχεία μια ενημερωτική επιβεβαίωση με σαφή και εμπεριστατωμένη γνώση, προκειμένου να αποδώσουν. Το έργο τούτο, δεν είναι δική μας επινόηση, προτάθηκε από τον αποκαλυπτικό λόγο του Θεού. Παραγγέλλεται για την περίπτωση της διάδοσης και γνώσης του Ευαγγελίου. Τότε οι καλούμενοι άνθρωποι, αναζητούν το σχετικό τρόπο. Παραγγέλλεται, επομένως: «Πώς επικαλέσονται εις όν ούκ επίστευσαν; Πώς δε πιστεύσουσιν ού ούκ ήκουσαν; Πώς δε ακούσουσι χωρίς κηρύσσοντος; Πώς δε κηρύξουσιν εάν μη αποσταλώσι;», (Ρωμ. ι΄14-15). Αναζητούμε υπεύθυνη ενημέρωση, από αρμόδιους.

Κάποιοι, ως εκ τούτου, αναλαμβάνουν το έργο.

Με την παραγγελία αυτή του θείου λόγου, ανοίγεται ένα μεγάλο κεφάλαιο της ερμηνευτικής και σωτηριολογικής Θεολογίας. Πρόκειται για το χρέος των αρμοδίων διδασκάλων της Εκκλησίας – Αρχιερέων, Ιερέων, Ιεροκηρύκων, Θεολόγων, και λοιπών δυναμένων – να βγουν σε ένα ενημερωτικό έργο προς το σύνολο των ανθρώπων. Ακόμα καλούνται στο έργο και εκείνοι που γνωρίζουν τα της πίστεως, να συνδράμουν στην πληροφόρηση της αληθείας τους πιστούς και όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας. Στους γνώστες της αλήθειας, έχει ανατεθεί το έργο της ενημέρωσης των πιστών. Βεβαίως, όλοι αυτοί οφείλουν να βιώνουν προσωπικά, τα προαπαιτούμενα της σωτηρίας μας, για να καρποφορεί ο λόγος τους. Αγάπη και Αγιότητα.

Είμαστε όλοι οι άνθρωποι της Εκκλησίας χρεωμένοι να μιλάμε, μαζί με τους Κληρικούς μας, για την Αγάπη, με Αγάπη, ο ένας στον άλλο και να θυμίζουμε μεταξύ μας το χρέος κατάκτησης της Αγιότητας, ως βασικής προϋπόθεσης της σωτηρίας μας και της κατάκτησης της Βασιλείας του Θεού.

Η Αγάπη ως αρχή και η Αγιότητα ως κατάκτηση.

Να τα εφαρμόσουμε με χαρά. Το ζητάει ο Θεός μας.

Ιερά Πόλις Μεσολογγίου Σεπτέμβριος 2019

Εορτή Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης

Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης
Καθηγητής Θεολογίας
6972725701

Ο δημοτικός σύμβουλος της Παράταξής μας και μέλος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ιονίων Νήσων (ΠΕΔΙΝ) Θανάσης Περδικάρης, στα πλαίσια της συμμετοχής του στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ένωσης, παρακολούθησε τις εργασίες του 11^ου Πανελληνίου Συνεδρίου Μικρών Νησιών που πραγματοποιήθηκε στην Ιθάκη από 4-6 Οκτωβρίου 2019.

Λευκάδα, 8/10/2019

Η πίεση για βελτίωση της κερδοφορίας από τη μια και η προσπάθεια να στρέψουν την πελατεία τους στη χρήση ηλεκτρονικών μέσων συναλλαγών, που έχουν χαμηλότερα λειτουργικά κόστη από τα παραδοσιακά, έχουν ωθήσει τις τράπεζες να επιβάλλουν πλήθος χρεώσεων.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Καθημερινή», τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, τα έσοδα από προμήθειες ως ποσοστό της συνολικής οργανικής κερδοφορίας αυξάνονται. Αυξάνονται όμως και οι αντιδράσεις των πελατών τους, ειδικά εκείνων που είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με τα νέα μέσα που προσφέρουν τα πιστωτικά ιδρύματα.

Οπως προκύπτει από τα σχετικά έντυπα που περιλαμβάνουν τις χρεώσεις που επιβάλλουν οι τράπεζες και τα οποία είναι αναρτημένα στις ιστοσελίδες τους, προμήθειες εισπράττονται πλέον όχι μόνο για τις συνήθεις τραπεζικές συναλλαγές, όπως τα εμβάσματα, αλλά και για μια σειρά υπηρεσιών που μέχρι σήμερα παρέχονταν δωρεάν, όπως η επανέκδοση ή η ανανέωση χρεωστικής κάρτας, η έκδοση PIN σε περίπτωση που ο κάτοχος της κάρτας ξέχασε το αρχικό ή ακόμη και η ενημέρωση για την κίνηση του λογαριασμού όταν ο πελάτης ζητάει εκτύπωση μέσω του ATM.

Πρόσφατα, η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι επιβαρύνει από τις αρχές του μήνα με 0,20 ευρώ την ερώτηση υπολοίπου λογαριασμού όταν γίνεται σε ΑΤΜ άλλης τράπεζας εντός Ευρωζώνης, ενώ με 0,15 ευρώ χρεώνει πλέον την εκτύπωση των τελευταίων κινήσεων, ακόμη και αν ο πελάτης χρησιμοποιεί το ΑΤΜ της τράπεζας.

Να σημειωθεί ότι όλες οι τράπεζες είχαν προχωρήσει το καλοκαίρι στην επιβολή προμήθειας 2 έως 3 ευρώ στους κατόχους χρεωστικών καρτών όταν κάνουν ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ άλλης τράπεζας, διευρύνοντας τη συγκεκριμένη χρέωση όχι μόνο για τους κατόχους καρτών ξένων τραπεζών, αλλά και για τους Ελληνες. Η επιβάρυνση για την επανέκδοση του PIN επιβαρύνεται με 3 ευρώ από τη Eurobank, ενώ με προμήθεια 5 ή 6 ευρώ επιβαρύνεται η ανανέωση της χρεωστικής κάρτας (συνήθως συμβαίνει έπειτα από 5 χρόνια), αλλά και η ανανέωσή της ύστερα από απώλεια ή κλοπή. Η επιβάρυνση αυτή έχει υιοθετηθεί από όλες τις τράπεζες, ενώ ορισμένες, όπως η Τράπεζα Πειραιώς, επιβάλλουν συνδρομή και σε έκδοση συγκεκριμένων καρτών με ειδικά προνόμια.

Η συνδρομή στις πιστωτικές κάρτες, μια υπηρεσία που ήταν χωρίς χρέωση στο παρελθόν, έχει υιοθετηθεί από όλες τις τράπεζες και το κόστος διαμορφώνεται πλέον στα 25 έως 30 ευρώ για τις απλές κάρτες MasterCard ή Visa, με μικρές διαφοροποιήσεις, όπως η δωρεάν συνδρομή για έξι μήνες ή ένα χρόνο. Η ετήσια συνδρομή στις πιστωτικές κάρτες περιορίζεται στα 15-20 ευρώ για κάθε πρόσθετη κάρτα, πρακτική που έχει υιοθετηθεί σχεδόν από όλες τις τράπεζες, ενώ για τις αναβαθμισμένες κάρτες Platinum ή Gold η συνδρομή είναι πολλαπλάσια, αφού συνοδεύεται με πρόσθετα προνόμια.

Πολλές από τις χρεώσεις που επιβάλλουν οι τράπεζες στοχεύουν στο να περιορίσουν τις συναλλαγές μέσω καταστημάτων και να στρέψουν τους καταναλωτές στα εναλλακτικά δίκτυα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Alpha Bank, που χρεώνει την πληρωμή πιστωτικών καρτών μέσω του καταστήματος με 3 ευρώ τη συναλλαγή εάν η πληρωμή γίνει με χρέωση λογαριασμού και με 5 ευρώ εάν η πληρωμή γίνει με καταβολή μετρητών.

Το βάρος που δίνεται στις προμήθειες αποδίδεται στις επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι τράπεζες τα τελευταία χρόνια στα εναλλακτικά δίκτυα, η χρήση των οποίων, αν και όχι ανέξοδη, είναι κατά πολύ φθηνότερη. Βασική αιτία είναι επίσης ότι οι τράπεζες επιχειρούν να αντισταθμίσουν τις απώλειες που έχουν από τα έσοδα τόκων, που βαίνουν σταθερά μειούμενα τα τελευταία χρόνια λόγω της μειωμένης χρηματοδότησης.

Πηγή: newpost.gr

Τα εμπορικά καταστήματα έχουν αλλάξει και η χρήση πλαστικού χρήματος έχει προωθήσει ακόμη περισσότερους σε εναλλακτικά καταστήματα κυρίως ηλεκτρονικού τύπου.

Το διαδίκτυο δίνει επιλογές και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν εξελίξει την επιχείρησή τους αποκτώντας και ηλεκτρονική βιτρίνα. Οι απάτες ωστόσο πάνε κι έρχονται και αυτό το γνωρίζουν καλά ταχυμεταφορικές εταιρείες και της Πάτρας, που δέχονται παράπονα από πελάτες οι οποίοι προς έκπληξή τους, διαπίστωσαν αντί ενός κινητού ή ακόμη ενός ζευγαριού αθλητικών υποδημάτων, ένα... τούβλο μέσα στο πακέτο!

Είναι υπαρκτές ιστορίες πολιτών που έχουν εξαπατηθεί από διαδικτυακούς πωλητές που δεν έχουν απαραίτητα φυσική παρουσία με κατάστημα, απλά επικαλούνται μια αποθήκη μέσω της οποίας πωλούν την πραμάτεια τους. Δεν είναι λίγοι οι πατρινοί που έχουν πέσει θύματα διαδικτυακών πωλητών-απατεώνων που τους έχουν στείλει σκουπίδια αντί για το προϊόν που παρήγγειλαν. Ιδιαίτερα επίφοβες είναι οι αγορές από δεύτερο χέρι μεταξύ πωλητή και αγοραστή με τον πρώτο να μην είναι επαγγελματίας πωλητής και να δηλώνει μέσω facebook ή άλλου διαδικτυακού τόπου πως πωλεί κάποιο προϊόν. 

Οι αγοραστές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αναζητούν τη φυσική επικοινωνία με τον πωλητή. Ακόμη και skype μαζί του για να διαπιστώσουν με τα μάτια τους το προϊόν, το πρόσωπο του πωλητή αλλά ακόμη και την καλή κατάσταση του πρϊόντος το οποίο ενδεχομένως να έχει σοβαρή ζημιά που να μην είναι εύκολα ορατή.

Σύμφωνα με τις εταιρείες ταχυμεταφορών, ο αγοραστής μπορεί να προσυμφωνήσει με τον πωλητή, το άνοιγμα του πακέτου μπροστά στον υπάλληλο της ταχυμεταφορικής, ώστε αφού διαπιστωθεί η παρουσία του προϊόντος να γίνει η πληρωμή του. Αν ο πωλητής αρνηθεί ή έχει ενδοιασμούς, αυτό θα πρέπει να θορυβήσει τον αγοραστή.

Αρκετά είναι τα περιστατικά που έχουν διαπιστωθεί και στην αχαϊκή πρωτεύουσα με πωλητές-μαϊμού, ακόμη και από την Αθήνα που έχουν στείλει άδεια κουτιά, ή πακέτα γεμάτα χαρτιά σε αγοραστές υποδημάτων. Στην αγορά της υπόδυσης ειδικά, έχουν διαπιστωθεί πολλές εξαπατήσεις πολιτών.

Επίφοβες είναι και οι αγορές ηλεκτρονικών ειδών που ακόμη κι αν αποσταλούν στον αγοραστή, πολλές φορές διαπιτώνονται ελαττωματικά. Κινητά τηλέφωνα, παιχνιδομηχανές και άλλα αξεσουάρ, έχουν σημαντικό συντελεστή επικινδυνότητας ως προς την ικανοποιήση του πελάτη, συναρτήσει της αρχικής δημοσίευσης πώλησης.

Πηγή: thebest.gr

«Ανοιχτό» άφησε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας το ενδεχόμενο να δοθεί νέο κοινωνικό μέρισμα το 2019.

Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο κ. Σταικούρας για το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης ανέφερε ότι προς το παρόν η πρόβλεψη είναι να διατηρηθεί στο επίπεδο που υπάρχει. Αν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια είναι μία από τις προτεραιότητες που θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε.

Ειδικότερα ο υπουργός Οικονομικών αναφερόμενος στο 2019 είπε «εάν το Νοέμβριο υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια να πετύχουμε και να υπερκαλύψουμε τον στόχο, προφανώς αυτός ο δημοσιονομικός χώρος θα αξιοποιηθεί».

Χαρακτηριστικά σημείωσε ότι για το αν θα δοθεί τον Δεκέμβριο κοινωνικό μέρισμα. «Εμείς λοιπόν έχουμε πει ότι θα δίδεται σταθερά κάθε χρόνο τον Δεκέμβριο. Η οικονομική πολιτική πρέπει να ασκείται με υπευθυνότητα και όχι με συνθήματα. Αυτή τη στιγμή κοιτάμε μόνο το πετρέλαιο θέρμανσης. Κάθε φορά όμως όλο και αιφνιδιάζουμε. Αν λοιπόν τον Νοέμβριο υπάρχει κάποιο περιθώριο θα δούμε πως θα αξιοποιηθεί» ανέφερε ο κ. Σταϊκούρας.

Ο κ. Σταϊκούρας είπε ότι η κυβέρνηση χειρίζεται κάθε ζήτημα με συγκεκριμένη σειρά και πως ήδη διευθετήθηκαν τα θέματα του ΕΝΦΙΑ, του πετρελαίου θέρμανσης και των 120 δόσεων.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Του Γ. Η. Ορφανού

Η 10η Οκτωβρίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη νεότερη ελληνική Ιστορία. Δυο σημαντικά γεγονότα, με διαφορά 73 ετών το ένα από το άλλο, "έχουν σημαδέψει" την πολιτική ζωή του τόπου μας, τα οποία θα παρουσιάσουμε για τους φιλίστορες με λίγα λόγια.

Το πρώτο έλαβε χώρα στις 10.10.1862. Μετά από λαϊκές αναταραχές, εκθρονίζεται το βασιλικό ζεύγος Όθων και Αμαλία. Με το "Ψήφισμα του Έθνους" ο λαός και ο στρατός καταργούν και διώχνουν τους βασιλείς, που θα φύγουν λίγες μέρες αργότερα από τη χώρα, δίνοντας τέλος στα δεινά της πατρίδας τα οποία είχαν ξεκινήσει το 1833 με την άφιξη του Όθωνα στην Ελλάδα και την έναρξη της Βαυαροκρατίας. Κορυφαίες, κατά τη γνώμη μας, στιγμές της Οθωνικής τριακονταετίας, που διαπνεόταν και από τον ανεκπλήρωτο πόθο της Μεγάλης Ιδέας, ήταν, αφενός, η επανάσταση του Σεπτεμβρίου του 1843 με το πέρασμα από την απόλυτη μοναρχία στην συνταγματική μοναρχία και, αφετέρου, τα Πατσιφικά του 1849 - 50, μια σοβαρότατη διπλωματική και πολιτική ένταση στις σχέσεις της Ελλάδας με την Αγγλία, η οποία είχε άμεσο και μακροχρόνιο σοβαρότατο αντίκτυπο και στην ελληνική οικονομία και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της χώρας μας.

73 χρόνια, λοιπόν, αργότερα, στις 10.10.1935, ο στρατηγός Κονδύλης υπέγραψε τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της εξαρχής θνησιγενούς Ελληνικής Δημοκρατίας του Μεσοπολέμου. Τρεις ανώτατοι αξιωματικοί των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων φίλα προσκείμενοι στον Κονδύλη, ο στρατηγός Αλ. Παπάγος, ο πτέραρχος της αεροπορίας Γ. Ρέππας και ο ναύαρχος Δ. Οικονόμου ανέτρεψαν τη νόμιμη κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη και κατάργησαν το δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς την ίδια ημέρα ορκίστηκε πρωθυπουργός και αντιβασιλέας ο Κονδύλης, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα για οριστική επίλυση του πολιτειακού το Νοέμβριο του 1935. Τα θεμέλια της Δημοκρατίας του Μεσοπολέμου από το 1929 μετά το διεθνές οικονομικό κραχ, που έπληξε την Ελλάδα το 1932, δεν "έστεκαν" καλά. Επίσης τα τελευταία εκείνα χρόνια, ύστερα δηλαδή από το Μάρτιο του 1933 και την επικράτηση του φιλοβασιλικού Λαϊκού κόμματος και την ήττα των Φιλελευθέρων του Ελ. Βενιζέλου, ήσαν διάχυτες οι ανησυχίες στον ελληνικό λαό για το ποιος και πότε προτίθεται με δικτατορία να φέρει παλινόρθωση της βασιλείας. Όσες, πάντως, ξένες δυνάμεις (Αγγλία κυρίως) θα είχαν οφέλη από την επάνοδο του βασιλιά Γεωργίου του 2ου έσπευσαν να αναγνωρίσουν τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου του 1935 τον πραξικοπηματία Κονδύλη ως νόμιμο αρχηγό του ελληνικού κράτους.

Πηγή χρήσιμη και για τα δύο παραπάνω γεγονότα η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΓ (για το 1862) & ΙΕ (για το 1935).

Το Νοέμβριο αναμένεται η κατάθεση του σχεδίου νόμου για την απελευθέρωση των υπεραστικών ΚΤΕΛ.

Το χρονοδιάγραμμα είναι ασφυκτικό, δεδομένου ότι τον Δεκέμβριο λήγει η παράταση που έχει λάβει η Ελλάδα για το καθεστώς των αποκλειστικών δικαιωμάτων που διατηρούν τα ΚΤΕΛ στην εκμετάλλευση των υπεραστικών λεωφορειακών γραμμών.

Του Φώτη Φωτεινού

Ο νέος νόμος θα αποτελεί συνέχεια του νόμου 4199/2013 «Δημόσιες υπεραστικές οδικές μεταφορές επιβατών», αλλά θα προβλέπει την ενεργότερη συμμετοχή των Περιφερειών.

Όπως και ο προηγούμενος, θα ορίζει την προκήρυξη ανοιχτών δημόσιων διαγωνισμών για την ανάθεση των υπεραστικών γραμμών, απόρροια των κοινοτικών οδηγιών.

Σύμφωνα με πληροφορίες του metaforespress.gr, oι περισσότερες ενδείξεις συνηγορούν ότι θα προκηρυχθεί ένας διαγωνισμός για κάθε νομό της χώρας, δηλαδή θα υπάρξει ένας διαγωνισμός / ανάδοχος για κάθε νομό.

Βασικό κριτήριο ανάθεσης θα είναι η οικονομικότερη προσφορά, αλλά και άλλα κριτήρια, όπως οι κτιριακές υποδομές, η εξασφάλιση των βέλτιστων συγκοινωνιακών υπηρεσιών, η οικονομική βιωσιµότητα των επιχειρήσεων, κ.α.

Οι διαγωνισμοί θα προκηρυχθούν από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, αλλά εκτιμάται ότι θα υπάρξει εποπτεία στην εκτέλεση του έργου από τις Περιφέρειες.

Οι ανωτέρω εξελίξεις προαναγγέλθηκαν, σε κάποιο βαθμό, από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, ο οποίος παρέστη, το Σάββατο, στην ετήσια γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας των Υπεραστικών ΚΤΕΛ (ΠΟΑΥΣ) που διεξήχθη στα Ιωάννινα.

Ο υπουργός Μεταφορών ενημέρωσε τους εκπροσώπους των ΚΤΕΛ ότι θα καταθέσει ένα «νέο, σύγχρονο» νόμο για την αγορά, αφότου προηγηθεί «εποικοδομητικός διάλογος».

«H κυβέρνηση αναγνωρίζει το έργο και τον ρόλο των ΚΤΕΛ και σκοπεύει να προχωρήσει σε όλες τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να διευκολυνθεί η λειτουργία τους.

Στόχος μας αποτελεί η άρση των εμποδίων που επέβαλε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η χώρα μας, ως μέλος της ΕΕ, έχει την υποχρέωση να ακολουθήσει το ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο, που έχει διαμορφωθεί.

Εννοείται, ασφαλώς, ότι των όποιων νομοθετικών ρυθμίσεων θα προηγηθεί ένας γόνιμος διάλογος, ώστε να βρεθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις, τόσο για τις επιχειρήσεις σας αλλά κυρίως για την εξυπηρέτηση των πολιτών», ανέφερε ο υπουργός.

Σήμερα, τα υπεραστικά ΚΤΕΛ είναι 62, εκ των οποίων 10 είναι σε νησιά. Τα τελευταία χρόνια έχουν υλοποιηθεί ενέργειες για τον εκσυγχρονισμό του κλάδου, όπως η ανανέωση του στόλου οχημάτων και η δημιουργία νέων σταθμών.

 Πηγή: metaforespress.gr

Η πρώτη κοινή παρέμβαση Ελλάδας, Κύπρου, Βουλγαρίας στην Ε.Ε., στο πλαίσιο της συνεργασίας των τριών χωρών για το μεταναστευτικό, την πρωτοβουλία Eastern Mediterranean Migration Route Initiative (EMMRI), αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.E. που ξεκίνησε χθες και συνεχίζεται σήμερα στο Λουξεμβούργο.

Κυβερνητικές πηγές σχολίαζαν χθες ότι η απειλή επιθέσεων στη Συρία από τον Τούρκο πρόεδρο –πολλώ δε μάλλον η υλοποίησή τους– πιθανότατα θα δημιουργήσει νέο προσφυγικό/μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ελλάδα.

Οι τρεις χώρες πρώτης γραμμής στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών στην Ανατολική Μεσόγειο με επίσημο κείμενο, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί, επισημαίνουν ότι η Ανατολική Μεσόγειος ως μεταναστευτική οδός δεν έχει τύχει της αναγκαίας προσοχής της Ε.Ε. και των κρατών-μελών, αν και παρουσιάζει τις πλέον αυξημένες ροές τους τελευταίους μήνες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από τις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, μεταξύ 19 Αυγούστου και 1 Σεπτεμβρίου σημειώθηκαν 1.133 αφίξεις μέσω της οδού της Δυτικής Μεσογείου/Ατλαντικού, 1.369 μέσω της οδού της Κεντρικής Μεσογείου και 4.879 μέσω της οδού της Ανατολικής Μεσογείου. Επίσης από τις 2 έως τις 9 Σεπτεμβρίου σημειώθηκαν 736 αφίξεις μέσω της οδού της Δυτικής Μεσογείου/Ατλαντικού, 480 μέσω της οδού της Κεντρικής Μεσογείου και 2.707 αφίξεις μέσω της οδού της Ανατολικής Μεσογείου.

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κράτη-μέλη πρέπει να είναι προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν αυτήν τη νέα πρόκληση», επισημαίνεται. Οι τρεις χώρες συνηγορούν στην αποτελεσματική εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. - Τουρκίας 2016, ωστόσο επισημαίνουν ότι απαιτείται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να αναλάβουν τις ευθύνες τους ώστε να εξασφαλιστεί η εκρίζωση των δικτύων που διακινούν μετανάστες προς την Ε.Ε., να αποτραπεί η εκτροπή των ροών και η εγκαθίδρυση νέων παράνομων μεταναστευτικών οδών, προς την Ευρώπη και να διασφαλιστεί ένα σύστημα αποτελεσματικών επιστροφών.

«Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητο η Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη να εξετάσουν θετικά την περαιτέρω διάθεση πόρων προς τις χώρες της ευρύτερης περιοχής της οδού της Ανατολικής Μεσογείου, που δέχονται μεγάλες μεταναστευτικές ροές», επισημαίνεται από την EMMRI. Μάλιστα, στηρίζουν τη συνέχιση της χρηματοδότησης προς την Τουρκία για το μεταναστευτικό/προσφυγικό. Οπως τονίζεται στο εν λόγω κείμενο, «χρειάζεται να διατεθούν κονδύλια σε τρίτες χώρες στο πλαίσιο συμφωνιών που έχουν συνομολογηθεί».

Ελλάδα - Κύπρος - Βουλγαρία ζητούν επίσης έναν αποτελεσματικό μηχανισμό μετεγκατάστασης των ανθρώπων που φτάνουν στα κράτη πρώτης υποδοχής, καθώς οι δυνατότητές τους έχουν πλέον εξαντληθεί, και έναν αποτελεσματικό ευρωπαϊκό μηχανισμό επιστροφών στον οποίο θα περιλαμβάνονται και συμφωνίες με τις χώρες επιστροφής. 

Πηγή:kathimerini.gr