Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 30/01/2020
Έχει χυθεί και ακόμα χύνεται, πάρα πολύ μελάνι, για τα επαναστατικά γεγονότα του 1821 και έχουν λεχθεί τα πιο αντιφατικά πράγματα για την Ελληνική Επανάσταση, που οι γιορτασμοί, για τα 200 χρόνια της έχουν ήδη αρχίσει. Θα καταθέσω λοιπόν και τη δική μου άποψη, που σχηματίσθηκε μελετώντας τις πιο έγκυρες πηγές των αυτοπτών μαρτύρων όπως: Σπηλιάδη, Κοσμούλη, Φωτάκου, Παπαρηγόπουλου, Κολοκοτρώνη, Παλαιών Πατρών Γερμανού, Ξάνθου Μακρυγιάννη, Αινιάνα, Τρικούπη, Φιλήμονος, Κάρπου Παπαδόπουλου και πολλών άλλων Ελλήνων και ξένων για τη συγγραφή του βιβλίου μου «Το Μεσολόγγι στο διάβα του χρόνου», 4 εκδόσεις εξαντλημένες.
Βέβαια οφείλω να τονίσω ότι ο κάθε συγγραφέας, πάντα σχεδόν, βλέπει τα ιστορικά δρώμενα από τη δική του σκοπιά και την ιδιοπολιτική του αντίληψη.
Η θέση της ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και ΟΧΙ αποκλειστικά του Γρηγορίου του Ε (5ου), όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι θολοκουλτουριάρηδες, φορτώνοντάς του τα αμαρτήματα των 3-4 αφορισμών της Ελληνικής Επανάστασης, ήταν ΣΥΝΟΔΙΚΗ!!
Μικρό απόσπασμα «Αποκαλούσαν αλαζόνες, σεξομανείς, κακόβουλους κακοήθεις, ανόητους, μισελεύθερους, αχρείους, κακοποιούς και θεωρούσαν όρκο απάτης, τον όρκο των αγωνιστών για Εθνική Λευτεριά. Ο αφορισμός διαβάστηκε σε όλες τις εκκλησίες, αφού είχε αποσταλεί με ειδική εγκύκλιο στους μητροπολίτες και είχε υπογραφεί επί της Αγίας Τράπεζας συνοδικώς από τους: Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου, αποφαίνεται Ιεοσολύμων Πολύκαρπο συνυφαίνεται, Καισαρείας Ιωαννίκιο, Ηρακλείας Μελέτιο, Κυζίκιου Κωνσταντίνο, Νικομήδειας Αθανάσιο, Χαλκηδόνας Γρηγόριο, Δέρκων Γρηγόριο, Θεσσαλονίκης Ιωσήφ, Τυρνάβου Ιωαννίκιο, Ανδριανουπόλεως Δωρόθεο, Προύσης Μελέτιο, Διδυμοτείχου Καλλίνικο, Αγκύρας Αθανάσιο, Ναξίας Γρηγόριο, Σίφνου Καλλίνικο, Φαναρίου και Φαρσάλων Δαμασκηνό κ.λπ. Η ειδική αφοριστική εγκύκλιος, τελείωνε ως εξής «περιμένουμε κατά τάχυς την αίσιαν των γραφομένων εκτέλεσιν, ίνα και η του Θεού χάρις και το άπειρον έλεος, μετά πάντων ημών» Αωκα (1821) εν’ μηνί Μαρτίου κα (21).
Ο Κων/πόλεως εν Χριστώ αδελφός. Μετά από τέτοια εγκύκλιο, οι τριγμοί υπήρξαν εντονότατοι, ιδίως από τον κατώτατο κλήρο που ζούσε την καταπίεση, την φτώχεια, τον κατατρεγμό και πονούσε από τον εξευτελισμό του Τούρκου κατακτητή, αφού ζούσε στα χωριά και συνέπασχε με τον πένητα ραγιά.
Η τότε διανόηση επηρεασμένη από τα κηρύγματα του Διαφωτισμού και την Γαλλική Επανάσταση σηκώνει ανάστημα και τόνιζε ότι ο Μωάμεθ ο Β’ ο πορθητής διατήρησε και μετά την άλωση της Κων/πολης το 1453 τα προνόμια του Ανώτατου Κλήρου, για καθαρά πολιτικούς λόγους, γι αυτό και ο ίδιος ο Σουλτάνος, ανέβαζε και κατέβαζε στον πατριαρχικό θρόνο όποιον θεωρούσε ότι θα εξυπηρετούσε καλύτερα τα σχέδιά του.
Κατά τη γνώμη μου, όταν ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε κάτω από τη λαϊκή πίεση, άρχιζε να διστάζει, τον απαγχόνισε και διέσυρε το σκήνωμά του, για να τρομάξουν οι Συνοδικοί και να εκφοβιστούν οι ραγιάδες, ο κατώτατος κλήρος και οι φιλικοί. Η σκέψη αποδεικνύεται σωστή, αφού μετά το βάρβαρο τέλος του Γρηγορίου, κατ’ εντολή του Σουλτάνου, η Ιερά Σύνοδος, «εξέλεξε»! Πατριάρχη τον Πισιδίας Ευγένιο, προφανώς προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Οθωμανικού θρόνου. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός, που πρέπει να τονίσω είναι. Την 1η Ιανουαρίου του 1821, φθάνει στην Πελοπόννησο ο Παπάς ο Φλέσσας κατ' εντολή της Φιλικής Εταιρείας, για να προετοιμάσει το έδαφος της Επανάστασης. Ο Κλήρος και οι προεστοί, αν και τον θεωρούσαν ανεύθυνο και επικίνδυνο, τον κάλεσαν να παραστεί σε σύσκεψη στη Βοστίτσα, σημερινό Αίγιο, στις 26 Ιανουαρίου 1821. Ο φλογερός περί της Εθνεγερσίας λόγος του Παπαφλέσσα, δεν εισακούγεται, κλήρος και πρόκριτοι μετά από ένα σφοδρό αντεπαναστατικό κήρυγμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, αποκαλεί τον Ήρωα Παπαφλέσσα «Απατεώνα και εξωλέστατον καλόγηρο» βλ. Ιστορία Ελληνικού Έθνους τομ.18, σελ. 79, καταφέρονται κατά της Επανάστασης, συλλαμβάνουν και φυλακίζουν τον Παπαφλέσσα στη Μονή Σιδηρόπορτας. Το ίδιο σχεδόν συνέβη και στη Μονή της Αγίας Λαύρας, στις 13 Μαρτίου του 1821, ύστερα από πύρινο κατά της Επανάστασης λόγου του Παλαιών Πατρών Γερμανού κλήρος και πρόκριτοι την καταδικάζουν (βλ. Απομνημονεύματα Π.Π. Γερμανού, Αθήνα 1837, Φωτάκου Αθήνα 1960 τομ Α, σελ. 59) (Φιλολογικά Χρονικά). Ο μόνος που διαφώνησε ήταν ο Ασημάκης Φωτήλας, έτσι για την ιστορία. Στο ίδιο επαναστατικό παραλήρημα ήταν γραμμένη το 1789 (σημ. χρονιά της Γαλλικής Επανάστασης) και η «Χριστιανική Απολογία» που συνέταξε και τύπωσε στο Πατριαρχικό Τυπογραφείο, ο Αθανάσιος Πάριος, όπου διαβάζουμε «Η Ελευθερία και η Ισότης, είναι «προϊόντα» αντιχριστιανικής ασέβειας» βλ. Ιστορία Ελληνικού Έθνους τομ. ΙΑ σελ. 450.
Η δε φωνή του Ανώτατου Κλήρου, Νεόφυτος Βάμβας, καταδίκαζε την Ελληνική Επανάσταση ως τον «Αρχέκακον όφιν». Και οι δυό πέρασαν από την Αιτωλία και το Μεσολόγγι. Μόνο που σε τούτα τα ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ, δεν βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να καρπίσουν οι προτροπές τους, αφού συνάντησαν τεράστιες ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, όπως ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Πορφύριος, ο Ιωσήφ Ρωγών και οι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ, έτσι κατά την ταπεινή μου άποψη, ΟΛΟΙ τους, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ, ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΟΛΥΜΒΗΘΡΑ του ΓΕΝΟΥΣ και μπήκαν στο ΠΑΝΘΕΟΝ της ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ. Στην Αλαμάνα ο ΔΙΑΚΟΣ Αθανάσιος, στο Μανιάκι ο παπάς ο Φλέσσας (τρελοκαλόγερος όπως τον αποκαλούσαν οι προσκυνημένοι).
Ο Επίσκοπος Ιωσήφ Ρωγών γίνεται φωτεινό μετέωρο του Ελληνισμού, μετά την ανατίναξή του στο νησάκι του Ανεμόμυλου, για του Χριστού την πίστη την αγία, ως τελευταία του φράση.
Και από κοντά ο ΔΗΜΟγέροντας Χρήστος Καψάλης, για τη λευτεριά της Ελλάδας, με τελευταία φράση «Μνήσθητί μου Κύριε». Με τέτοιους ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, γίνεται ΙΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΟ για την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Στα ψηλά-Αλώνια της Πάτρας, ορθώσατε σε ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ τον ανδριάντα του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Τους ανατιναχθέντες για τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ της Ελλάδας ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΗΡΩΕΣ, ΙΩΣΗΦ ΡΩΓΩΝ και ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΨΑΛΗ, πέστε μου σε ποια πλατεία και σε ποιο ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ, να πάω να αφήσω ένα μπουκέτο λουλούδια στη ΜΝΗΜΗ τους και να τους δείξω στα Ελληνόπουλα, για να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, τώρα που ο Τούρκος και πάλι ΑΠΕΙΛΕΙ… Να γιατί για χρόνια διαμαρτύρομαι ως φωνή βοώντος, για την ΑΔΙΚΙΑ. Εσείς που θέλετε να γιορτάσετε τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, χωρίς αυτές τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, μου φαίνεται ότι θα ηχείτε ως χαλκός και κύμβαλα, αλαλάζοντα.
Γι αυτό θ’ αρχίσουμε αγώνα της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ τους ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ και ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ έστω κι αν μείνουμε ΜΟΝΟΙ… γιατί όποιος «Λεύτερα Συλλογάται, Συλλογάται ΚΑΛΑ…» ως με διδάσκει ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ Ρήγας Φεραίος Κυριαζής, που έπνιξαν οι αντιεπαναστατικές και αντιδραστικές δυνάμεις εκείνης της εποχής. Στο επόμενο φύλλο μερικές μας προτάσεις...
Νικήτας Χρ. Φιλιππόπουλος
Τηλ.: 6939199785
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
