Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 14/11/2019
Γιόρτασε στις 10 Νοεμβρίου. Να έχομε, ολοκαρδίως, εύχομαι την ευχή του και τις προς Κύριον πρεσβείες του. Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας. Οι Έλληνες λογοτέχνες θά ’λεγαν: από τις χαμένες πατρίδες της Ρωμιοσύνης στην Ανατολή. Ενδιαφέρουσα από κάθε πλευρά η περίπτωσή του. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στη μνήμη των συγκαιρινών του ως ο Χατζεφεντής.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ήρθε στη Μητέρα Ελλάδα, όπου κοιμήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1924. Στην Ελλάδα έζησε 24 ημέρες. Ο ίδιος προέβλεψε τα ηλικιακά όρια της Εξόδου Του. Είναι καταγεγραμμένο από ανθρώπους, που έζησαν πλησίον του και έγιναν αυτήκοοι της αποκάλυψής Του. Πολλοί αναφέρονται στα ιδιάζοντα της προσωπικότητάς του. Δεν έκανε κακό σε κανένα, ούτε και στα ζώα που ζούσαν γύρω του. Η φύση ήταν το αρχοντοπάλατο που μέσα του μας εγκατάστησε ο Θεός!
Είχε το προορατικό χάρισμα και της εύκολης διάγνωσης των διαλογισμών. Μια ασκητική φωταύγεια πλημμύριζε το πρόσωπό του.
Ήταν γόνος πλούσιας σε πίστη και εκκλησιαστικό φρόνημα οικογένειας. Εκάρη μοναχός στη Μονή Φλαβιανών του Τιμίου Σταυρού της Καππαδοκάις.
Διάκονος χειροτονήθηκε από τoν αλήστου μνήμης Μητροπολίτη Παΐσιο το Β και στα 30 του χρόνια Αρχιμανδρίτης στην Καισάρεια.
Χαρακτηριστικά του ριζωμένα στην Καθολική μνήμη που τον συνιστούν ως μοναδική Πατερική μορφή «εν συνόψει» είναι:
Βαθύτατη Ευσέβεια. Χωρίς όρους αφοσίωση στο Σωτήρα Χριστό. Από το Χριστό αντλούσε δύναμη να υπηρετεί τους συνανθρώπους του. Επιτέλεσε «εν ζωή» και μετά θάνατον θαύματα. Μπροστά του έβλεπε πάσχοντες συνανθρώπους, χωρίς διάκριση σε Τούρκους και Ρωμιούς. Πολλοί, Έλληνες και Τούρκοι βρήκαν θεραπεία από ανίατες παθήσεις. Όλα με τη δύναμη του Χριστού, που τη διαχειριζόταν με την παραχώρησή του ο Άγιος.
Καθημερινή εντρύφησή του το Ιερό Ευαγγέλιο. Μόνιμα προσευχόταν νυχτόημερα, κατεξοχήν την Τετάρτη και την Παρασκευή όπου μεσουρανούσε η άσκησή του με αυτοσυγκέντρωση για την αγιοπνευματική του Κατάρτιση.
Τη βιογραφία του συντήρησε η καθολική μνήμη (συμπατριώτες του μετέβαλαν τη μνήμη τους σε ζωντανό Συναξάρι). Όλα αυτά μαζί με τα προϊόντα από την άμεση επαφή και σχέση με τον Άγιο τα κατέγραψε σε βιβλίο ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Στο βιβλίο του η ταπεινότητά μου παραπέμπει κάθε άνθρωπο που θέλει να βιώσει οσιακές στιγμές. Ο Άγιος Παΐσιος υπήρξε συντοπίτης του Αγίου Αρσενίου και αναδεξιμιαίο του. Με φροντίδα του το Ιερό σκήνωμα του Αγίου Αρσενίου μεταφέρθηκε στη Μονή Σουρωτής της Θεσσαλονίκης. Αργότερα, σε πλευρικό τάφο εναποτέθηκε το Άγιο σκήνωμα του Αγίου Παΐσιου. Μαζί στη ζωή! Μαζί στο θάνατο! Μαζί στα ανυπέρβατα πεδία της αιωνιότητας.
Κλείνω με μια εξομολόγηση, όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπουν οι αδυναμίες μου, ειλικρινή.
Είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι στο Σύλλογό μας, γιατί αποφασίσαμε να δεχτούμε ως Χειραγωγό μας, Προστάτη μας, ΑΓΙΟ ΜΑΣ τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.
Όταν γράφομε, όταν βιώνουμε τις υπέροχες στοχεύσεις του Συλλόγου μας: Στέγη για τα αυτιστικά παιδιά μέσα από μυστικούς ψιθυρισμούς η ψυχή μας αναφωνεί: Άγιε Αρσένιε, βοήθησέ μας για την καρπογονία των προσπαθειών μας! Και τελικά στοχαζόμαστε πόσο πετυχημένη είναι η Επιλογή του Σεβασμιωτάτου Προέδρου μας κ.κ. Κοσμά και του Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ Ζωγράφου να ανατεθεί η πορεία του Συλλόγου μας στη Δύναμη του Αγίου και τις Πρεσβείες του! Όλοι οι άλλοι εμείς ερχόμαστε από κοντά. Δε θεωρούμε τον Άγιο ως ένα πρόσωπο Ιστορικό μόνον, αλλά ως μια δύναμη, που μας συνέχει και μας ποδηγετεί στη Δύναμη του Κυρίου μας. Ο Άγιος Αρσένιος να ευλογεί τα μέλη του Συλλόγου μας, τα αυτιστικά παιδάκια και αυτούς που μας αγαπάνε και μας έδωσαν το δικαίωμα να ελπίζομε στη βοήθειά του!
Για το Σεβ. Πρόεδρό μας & το Σύλλογο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Παιδιών "Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης"
Ο Γεν. Γραμματέας: Κ.Ν. Δημόπουλος
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
