Στο καλό, αγαπητέ μου συνάδελφε και επιστήθιε φίλε Δημήτριε. Το στίγμα του ήταν ευδιάκριτο, ευκρινές αξιοπρόσεκτο.
Ηγετική η θέση του σε ομαδικές δράσεις, που αφορούσαν την Πόλη μας. Μια εμπειρία από τα Γυμνασιακά μου χρόνια μού γέμιζε στο αντίκρισμα του τη θύμηση. Είχα διαβάσει την απάντηση σε ένα ερώτημα ενός στοχαστή της Ομηρικής Εποχής για τον Εκπληκτικό για την παρουσία του ομηρικό ήρωα τον Αίαντα τον Τελαμώνιο, το φίλο του Αχιλλέα και πρωτοστάτη στις νίκες των Αχαιών ενάντια στους Τρώες. Το ερώτημα ήταν: Πως στεκόταν ο Αίας ανάμεσα στους Αχαιούς; Η απάντηση: Ώσπερ Κριός εν τω μέσω προβάτων. Όταν σε συνεργατικές δράσεις σε γιορτές και εκδηλώσεις θυμόμουνα το θρυλικό Αίαντα! «Ώσπερ Κριό εν τω μέσω προβάτων». Το έλεγα για σένα, αγαπητέ Τάκη, που με την καμαρωτή παρουσία σου καταστόλιζες την κοινή μας δράση. Ο ομηρικός ήρωας έφυγε· και συ Τάκη έφυγες. Έμεινες πίσω ως μοναδική υποχρέωση αναφοράς για όσα ομαδικά έργα επιτελούν συνεργατικές συντροφιές για την Πόλη μας.
Στα εσώψυχά μου είναι βαθιά ριζωμένη μια συγκινητική εμπειρία. Όταν ήρθε ο καιρός της εξόδου μου από την υπηρεσία και εκπαιδευτικού Μ.Ε. είπε επιγραμματικά – ήταν τότε Δ/ντής στη ΜΕ – εγώ δεν μπορώ να κοινοποιήσω απόλυση σε ένα φίλο που αισθάνομαι τόσο μεγάλο σεβασμό στην επαγγελματική του διαδρομή. Παρέσυρε και τους άλλους. Το χαρτί της απόλυσής μου έφτασε στα χέρια μου μέσω του Ταχυδρομείου. Δε νομίζω να υπάρχει παράλληλο γεγονός από όσα ξέρομε και από τόπους που περιπατήσαμε. Προσθέτω και τούτο: Η επιθυμία μερικών μελών του Συμβουλίου Εφέδρων Αξιωματικών να καταβληθεί στη μνήμη του χρηματικό ποσό στο Ταμείο του Συλλόγου μας «Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» δεν ικανοποιήθηκε. Αλλά με χαρά δηλοποιώ ότι και εκεί που πήγε το χρηματικό ποσό είχε εξαίρετο προορισμό. Χώροι που στοχεύουν στη θαλπωρή και ασφάλεια αδύνατων και αναξιόπαθων ανθρώπων είναι Ιεροί. Μαζί τους προσφέρω την ευχή μου να είναι αιώνια η μνήμη του Αλησμόνητου Τάκη Ματζουράτου. Βάζω φαρδιά πλατιά την υπογραφή μου όπως ο αλησμόνητος Τάκης να μένει σταθερά και μόνιμα αθάνατος, ζωντανός, στην αγκαλιά του Χριστού και στη λαϊκή θύμηση.
Με συγκίνηση εύχομαι στους Οικείους του να ζουν χρόνια πολλά, για να τον θυμούνται χρόνια πολλά. Αθανασία μέσα από τη θύμηση προσφιλών ανθρώπων!
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
