Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 25/02/2016
Παρακολουθώντας τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των κοινω-νικών στρωμάτων έριξα ενδελεχή ματιά στο γνωσιακό υποθηκοφυλάκειο της μνήμης και των εμπειριών μου και η αχαλίνωτη διαίσθηση με έσπρωξε να γράψω τούτο το πολιτικό-φιλοσοφικό σημείωμα, ξεφυλλίζοντας τον τοπικό Τύπο.
Από την εποχή του Δια-φωτισμού είχε ανιχνευθεί ο δουλοπρεπής κύων της αυλής, ως το πλέον αξιοπερίεργο δημιούργημα που έχει να επιδείξει το ανθρώπινο είδος. Το αυλό-δουλο κομματό-σκυλο, έμοιαζε ως αμφί-βιο παντώς καιρού και χρώματος στο οποίο παρατηρούνται συλλήβδην όλες οι ψυχοπαθείς αντιφάσεις. Το σώμα του από κερί για να μετασχηματίζεται ευκόλως και κωλο-τουμπηδών σε κέρινη ψυχοτρόπα φιγούρα αλλοπρόσαλλης και ανιδεολογικής κυβίστησης. Τα χέρια του από ρετσίνι για να κολλάει ευκόλως στο θύλακα το επονείδιστο ψυχο-τρόπο ΣΥΝ-ΦΕΡΩΝ της αυθάδους αλαζονείας και εξεζητημένης υποκρισίας του. Το ΙΔΙΟ - ΣΥΝ - ΦΕΡΩΝ της idiot κρατίας του, ως φοβισμένη ΣΥΝ - ΟΜΩ - ΤΑΞΙΑ, μηχανεύεται χίλιους δυο περίτεχνους ψυχιατρικούς τρόπους κατηγορίας, οπλίζοντας εντέχνως το πιλο-φόρι του, ως υπήκοος εξουσιαστικός ψυχάκιας της αμάθειας και υπηρετικός μαϊντανός της κάθε άρχουσας τάξης. Με τέτοια περίτεχνα αναμφιβόλως προσόντα, παρά τις έντονες ενστάσεις του Φρόυντ - Φρομ - Μαρκούζε -Χολ - Μπαχ, γίνεται ισχυρό μονοδιάστατο υπο-πόδιο του ναζισμού, φασισμού και κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος μιας και έχει σπουδάσει την ανθρώπινη ψυχή, έχει σφαιρική γνώση των φοβιών της και έχει βαθιά γνώση των ψυχοπαθών αναγκών της. Μισεί και εχθρεύεται την αγωνιστική παρουσία της κάθε ΟΝτότητας, γιατί αισθάνεται την διαχρονική καθεστωτική αυλό-δουλη ασημαντότητά του.
Α-πολί-τιστος και συνήθως υπο-κριτής, θεω-σεβούμενος (βλ. ρ. θέω= βλέπω μακριά) αναχωρητής που αδυνατεί να καταλάβει ότι το σώμα είναι ο μοχλός κίνησης της ψυχής και ο ναός της ευ-αγγελίας του, διδάσκει ταπεινότητα κι εκείνο το ο υψωθείς αλυκτίζων κομματικός κύων, ταπεινωθήσεται από τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (ΔΗΜΟΥ - πολιτών πλήθος - ΕΡΓΟ) των αφανών μελισσών της ΚΟΙΝΟ-ΚΤΗΜΟΣΥΝΗΣ των ανθρώπινων αγαθών.
Έχω την αίσθηση ότι ο κάθε Διάκ-ονος της κομματοκρατικής ανιδεολογίας αγγίζει τα όρια της παράνοιας και χρήζει ψυχιατρικής στήριξης όταν αδυνατεί να κατανοήσει το μεγαλείο της Αριστερής κουλτούρας, που αγωνίζεται για την ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝ-ΥΠΑΡΞΗ Λαών και Πόλεων και αντιμάχεται τους στρατευμένους στο να ανάβουν εκρηκτικά φυτίλια μίσους και διχασμού γειτονικών πόλεων.
Δε βρίσκω λόγια προς χαρακτηρισμό της σαλεμένης αμετροέπειας και της γελοιότητας εκείνων των υπηκόων που τη μια μέρα παίρνουν το μεράδι της βασιλό-πιτάς τους και πίνουν το ΜΑΥΡΟ τέιον τους μετά του κομματικού ΘΕΟςΦΥΛΑΤΟΥ ιερατείου στο οποίο όμνυε πίστη, απολαμβάνοντας τα βουτήγματά τους και τα μπισκότα Παπαδοπούλου και την άλλη να εξαπολύουν μύδρους για βαρεμένο τρενάκι και να ζητούν σύριζα σύριζα κομματικό δια-ζύγιο από τη Μαρία με τα κίτρινα, που κάνει πως δεν ξέρει ποιον αγαπά καλύτερα, τα τη; Αριστερής Συνέχειας Κ.Ο.Ε-ίστικα νιάτα της ή το μνημονιακό της βόλεμα που της ψηλώνει το μπόι, τη μύτη, τσέπη, τακούνι και σπρώχνει τη φτωχολογιά στη δυστυχία - ανεργία –πείνα.
Κλείνω το κείμενό μου, Αριστοφανικά χαρι-το-λογώντας ως προειδοποίηση, στους απανταχού μετα-αλλαγμένους αριστερόχειρες που δεν κατανοούν ότι η λέξη Αριστερός είναι παράγωγο του επιθέτου ΑΡΙΣΤΟΣ κι ο ιδεολογικά άριστος γνωρίζει ότι «όποιος με την πλουτοκρατία νυχτοπερπατεί λάσπες και ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΣΚΑΤΑ πατεί»
Bonjour Tristesse, ο εστί μεθερμηνευόμενο: καλημέρα θλίψη, adieu la brume, αντίο καταχνιά και αναλογιζόμενος τη ρήση του δασκάλου Αντισθένη "Αρχή παιδεύσεως (γνώση) ή των ονομάτων επίσκεψις, κάνω την ΑΥΤΟ-κριτική μου που δεν σκέφθηκα τη λέξη "μπρούμες εκ του brume" που οι Μανιάτες ναυτικοί χρησιμοποιούν για τους μισο-μεθυσμένους.
Έρρωσθε
Νικήτας Χρ. Φιλιππόπουλος
Πολίτης της Πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων
Τηλ.: 6939 199785
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα ή να κατεβάσετε και ηλεκτρονικά την έκδοση ή τις εκδόσεις της εφημερίδας που θέλετε εδώ
