Απορώ και εξίσταμαι. Δεν υπάρχει ένας σοβαρός, υπεύθυνος και, κυρίως, θαρραλέος οικονομολόγος στην κυβέρνηση για να αποτρέπει τον πρωθυπουργό (και όλους τους προηγούμενους πρωθυπουργός όλων των εποχών!) και τους υπουργούς να προβαίνουν σε προεκλογικές ανακοινώσεις και μάλιστα στη Βουλή που έχουν κάνει … Κούγκι τη χώρα μας σε πληθωρισμό, σε δημόσιο χρέος, σε δημόσιο έλλειμμα, σε θλιβερό ουραγό στην Ευρωζώνη σε όλους σχεδόν τους τομείς;
Τι «δαυλός» ήταν αυτός πάλι πού έριξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη «μπαρουταποθήκη» της φλεγόμενης και καιόμενης από τον πληθωρισμό χώρας; Ούτε ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ να ήταν! Έτοιμος να παραδώσει στους άλλους «σωτήρες», που ζητούν να δώσει περισσότερα από υπερχρεωμένα δημόσια ταμεία, από υπερφορολογούμενα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά, τη 14η «καμένη γη» μετά εκείνη την πρώτη που παρέδωσε στην τάχα «Αλλαγή» ο Γεώργιος Ράλλης, μοιράζοντας ακόμα και τσουβάλια με αλεύρι στα χωριά την προεκλογική περίοδο του 1981!
Ποιος είναι ο «δαυλός»; Όχι, δεν αναφέρομαι στον «Μαγικό Αυλό» - όπερα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, αλλά στον προεκλογικό «δαυλό» της ανακοίνωσης από τον πρωθυπουργό στη Βουλή του μέτρου της «ενίσχυσης» τάχα με κάλυψη 10% επί των δαπανών νοικοκυριών σε σούπερμάρκετ και άλλα καταστήματα τροφίμων, τονίζοντας ότι «το νέο μέτρο ενίσχυσης των νοικοκυριών απέναντι στην ακρίβεια, που εξανεμίζει το εισόδημα και τινάζει στον αέρα τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών, θα έχει εξάμηνη διάρκεια».
Στην πραγματικότητα, μετά τα γνωστά «αυγά και καλάθια», το άφρον αυτό μέτρο – «δαυλός» τινάζει στον αέρα την οικονομία, καθώς ανακοινώνεται μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία τα ράφια των σούπερ μάρκετ και όχι μόνο στενάζουν από το βάρος του πυρήνα του πληθωρισμού (δηλαδή χωρίς τις επιπτώσεις της ενέργειας).
Έτσι, σύμφωνα με την προεκλογική εξαγγελία του πρωθυπουργοί 3.200.000 (από 4.100.000) νοικοκυριά (που πληρώνουν και τους λιγότερους φόρους!!!) θα ενισχύονται για τους έξι μήνες κατά 312 ευρώ για την οικογένεια με δύο παιδιά, 192 ευρώ για ένα ζευγάρι, ενώ μια πολύτεκνη οικογένεια με τέσσερα τέκνα λαμβάνει 432 ευρώ, με συνολικό να εκτιμάται σε 650 εκατ. ευρώ, αλλά το πραγματικό κόστος από την υποδαύλιση του πληθωρισμού να είναι γενικά τεράστιο. Και η δυστυχία της χώρας μας γίνεται μόνιμη, αυξανόμενη και εντεινόμενη καθώς ούτε στον χώρο της αντιπολίτευσης βρέθηκε ένας θαρραλέος, σοβαρός και υπεύθυνος οικονομολόγος να κραυγάσει στη Βουλή ένα ηρωικό «ΟΧΙ»! Αντιθέτως, όλοι, με ειρωνικά και επικριτικά σχόλια, έλεγαν όλα ότι αυτά είναι «ψίχουλα» και εμπαιγμός των πολιτών! Πάρτε τους στο γάμο, να σου πούνε και του … χρόνου!!!
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), από τον περασμένο Ιούνιο, όταν άρχισε να καλπάζει η ακρίβεια, ο πληθωρισμός είναι και έντονης ζήτησης, πέρα κόστους. Από τον περασμένο Ιούνιο έως τον περασμένο Νοέμβριο, η ομάδα «Διατροφή» παρουσιάζει αύξηση που κυμαίνεται μεταξύ 12,5 και 15% και με αντίστοιχες επιπτώσεις στον πληθωρισμό που κυμαίνονται μεταξύ 2,7 και 3,2 ποσοστιαίες μονάδες. Δηλαδή, μόνο η ομάδα αυτή επιβαρύνει τον γενικό δείκτη τιμών καταναλωτή κατά 20 έως 40%!
Δίδυμη συμφορά: Πληθωρισμός ζήτησης και πληθωρισμός κόστους
Όλα αυτά τα εγκληματικά για την πορεία της ελληνικής οικονομίας (μόνο η νομισματική πολιτική αποτελεί ισχυρό ανάχωμα, αλλά ως πότε!), με βροχή ανακοινώσεων για επιδόματα, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, που ανατρέπουν τη δημοσιονομική ισορροπία, πέρα από το συγκυριακό ενεργειακό κόστος, αποτελούν φλογώδη δαυλό στο ήδη εύφλεκτο πληθωριστικό υπόβαθρο! Ενισχύουν ακόμα περισσότερο τον πληθωρισμό ζήτησης, ο οποίος εμφανίζεται όταν η συνολική ζήτηση για το προϊόν της οικονομίας αυξηθεί περισσότερο από την προσφορά και δεν υπάρχει δυνατότητα άμεσης προσαρμογής της προσφοράς στην αυξημένη ζήτησης με συνέπεια την αύξηση των τιμών των αγαθών.
Τα κυριότερα αίτια της αύξησης της συνολικής ζήτησης είναι η μόνιμα άφρων επεκτατική (για κομματικές σκοπιμότητες συνήθως) δημοσιονομική ή νομισματική πολιτική, οι συχνές ανακοινώσεις, όπως του Σταϊκούρα, του Σκυλακάκη και άλλων για τις αισιόδοξες προσδοκίες για το μέλλον της οικονομίας, που θυμίζουν τις γνωστές ιαχές Σημίτη για «ισχυρή ανάπτυξη», για «ισχυρή οικονομία», η αύξηση των εισαγωγών (φυσικά αφού δεν παράγουμε σχεδόν τίποτε) κι άλλα χαζοχαρούμενα.
Έτσι, αφού θα επιδοτείται το καλάθι από το «πονόψυχο» τάχα ελληνικό κράτος, ας το γεμίσουμε περισσότερο, κάνοντας τη ζήτηση υπερβάλλουσα και το δείκτη μεταβολής του λιανικού εμπορίου δυνατό και ισχυρό…
