Φωτογραφία: Επειδή δεν είμαι θιασιώτης του «νέου ιδεολογικού πλαισίου ισότητας», αλλά ένας παππούς με εγγόνια και υπέρμαχος κάθε υπαρκτής ισότητας (φύλων, εισοδήματος, παιδείας, φορολογίας κλπ) δεν θα αναρτήσω τη φωτογραφία με τα παθιασμένα γκέι φιλιά της σειράς Παπακαλιάτη, αλλά στιγμιότυπο από την κινηματογραφική ταινία «Γκόλφω», με την ελπίδα ότι δεν αποδοκιμασθεί ως  παραβιάζον το «νέο ιδεολογικό πλαίσιο ισότητας…»

Για να μην «εισπράξω» τους γνωστούς χαρακτηρισμούς «ομοφοβικός», «ρατσιστής», «καθυστερημένος» και άλλους  του νέου «ιδεολογικού πλαισίου ισότητας» ότι δεν αποστρέφω το πρόσωπό μου από τις διάφορες ανθρώπινες ιδιαιτερότητες, αφού είναι γνωστές ακόμα και από τότε που ο άνθρωπος πριν εκπέσει από τον … παράδεισο. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί με τόσο πυκνή προβολή και συστηματική παρουσίαση με εικόνες  παρουσιάζονται τα εν οίκω εν δήμω, σε πείσμα όχι μόνο της αρχαιοελληνικής παροιμίας που ανέφερα, αλλά και σοφών ρήσεων αρχαίων προγόνων μας, όπως  του Θαλή του Μιλήσιου «κακά εν οίκω κρύπτε» (εκτός αν όλα αυτά είναι … καλά!), του Περίανδρου (668-5845 π.Χ. «Λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού», του Μένανδρου (40ς αιώνας π.Χ.) «        Ή μη ποίει το κρυπτόν ή μόνος ποίει» = ή  να μην κάνεις τίποτα κρυφό ή να το κάνεις μόνος», καθώς  και «τα δρώμενα, τα δεικνύμενα, τα λεγόμενα», που είναι τα τρία στοιχεία στα Ελευσίνια Μυστήρια για τα οποία απαγορευόταν οποιαδήποτε αποκάλυψη προς τους αμύητους.

Διάβασα, λοιπόν, ότι το παθιασμένο φιλί δύο ομοφιλόφυλων ανδρών στην … «εθνικού μεγαλείου» τηλεοπτική  σειρά Maestro» του Παπακαλιάτη προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού και δημοφιλίας, έγινε δηλαδή viral, ότι δεν αποτελεί πια είδηση και «δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να πανηγυρίζουμε», όπως τονίζεται σε ρεπορτάζ. Σημειώνω ότι η λέξη «viral” είναι η  … νεοελληνική «βάιραλ»  και σημαίνει κορύφωση δημοφιλίας, επιδοκιμασίας, υποδοχής από το κοινό! Και συνεχίζει το «ηθικοδιδακτικό» ρεπορτάζ για τα παθιασμένα γκέι φιλιά:

«Μπορεί για μερικούς το φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες να είναι μια απλή εικόνα, τίποτα το ιδιαίτερο που αξίζει να αναφερθεί, ωστόσο, αν ρίξουμε μια ματιά στην ελληνική πραγματικότητα θα διαπιστώσουμε κάτι διαφορετικό. Τα γκέι φιλιά και οτιδήποτε σχετικό, βέβαια, σχεδόν διώκονταν από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης μέχρι και δύο δεκαετίες πριν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σιγά σιγά να εκλείψουν από την ελληνική τηλεόραση, μέχρι να κάνουν ξανά την εμφάνιση τους δυναμικά, μέσα σε ένα νέο ιδεολογικό πλαίσιο ισότητας. Κι αν τώρα έχουμε στη διάθεσή μας τα social media, μέσα από τα οποία γίνεται viral μια σκηνή με ένα φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες, ή δύο γυναίκες, κάτι τέτοιο δεν ίσχυε παλαιότερα…»

Πάντως, από το «ηθικοδιδακτικό» αυτό ρεπορτάζ δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο … «ποιητής» με τη φράση « μέσα σε ένα νέο ιδεολογικό πλαίσιο ισότητας». Δηλαδή, ποια ισότητα υπονοεί; Των δύο … φύλων, πάντως, αποκλείεται, όπως και εισοδήματος, εργασίας, αμοιβών κλπ, καθώς δεν ταιριάζουν όλα αυτά με τα  καυτά φιλιά!!!

Και  το ρεπορτάζ  καταλήγει με το ακόλουθο πάλι  «ηθικοδιδακτικό» συμπέρασμα:

«Όταν το gay φιλί, που τόσος λόγος γίνεται από σε social media και δημοσιογραφικά sites, γίνει μία μέρα απλά «φιλί», τότε θα έχουμε κάνει σίγουρα ένα μεγάλο βήμα ως κοινωνία και θα μπορούμε να πανηγυρίσουμε».

Και συμπληρώνω: Έτσι, όπως πάμε, σιγά – σιγά  θα έχουμε κάνει σίγουρα ένα μεγάλο βήμα ως κοινωνία  και θα μπορούμε να βλέπουμε  σε τηλεοπτικές σειρές και να  πανηγυρίζουμε  σε λίγα χρόνια και να ηρωοποιούμε  βιασμούς τύπου … Μίχου!!!

Υπάρχει πια λόγος λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης;

Υπενθυμίζω ότι η πρώτη ελληνική σειρά, στην οποία παρουσιάστηκε  φιλί μεταξύ δύο ανδρών ήταν το «Κλείσε τα μάτια» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη το 2003 (δηλαδή του ιδίου!!!).  Τότε, το ΕΣΡ  επέβαλε  πρόστιμο ύψους 100.000 ευρώ στη σειρά. Τελικά, το πρόστιμο όχι μόνο ακυρώθηκε, αλλά εκφράστηκε και η απογοήτευση που δεν «ζήτησε ακόμα συγνώμη» το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης  για τον … «στιγματισμό» που υπέστη η σειρά αυτή!!!

Ύστερα από όλα αυτά και από όσα βλέπουμε (σκηνές με  «ήρωες»  παιδοβιαστές, παιδόφιλους κλπ) στις τηλεοράσεις και σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου από το πρωί μέχρι το βράδυ προβάλλονται, με αφορμή την πυκνότατη σχετική  πια  ειδησεογραφία, διερωτάται κανείς γιατί πρέπει να συνεχιστεί η λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), το οποίο (κι αυτό!)  είναι μια Ανεξάρτητη Αρχή που προβλέπεται από το Σύνταγμα, απασχολεί περίπου 60 άτομα και πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι περίπου δύο εκατ. ευρώ κάθε χρόνο;

Υπενθυμίζω ότι τo E.Σ.Ρ. ιδρύθηκε το 1989 για να αδειοδοτήσει και να εποπτεύσει τη λειτουργία των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών καθώς και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, με ρυθμιστικές, ελεγκτικές και κυρωτικές  αρμοδιότητες. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων αυτών είναι  και η κατάρτιση Κωδίκων Δεοντολογίας Ειδησεογραφικών Εκπομπών, Διαφημίσεων και Ψυχαγωγικών Προγραμμάτων., ο συστηματικός έλεγχος του περιεχομένου των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών, της τήρησης των κανόνων της δεοντολογία, της πληρότητας του προγράμματος, της πολυφωνίας στην ενημέρωση, της προστασίας των ανηλίκων και του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου. Σε περιπτώσεις παραβιάσεως της νομοθεσίας επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα ή άλλες διοικητικές κυρώσεις, ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις δύναται να ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας.

Πριν από είκοσι χρόνια, επέβαλε πρόστιμο 100.000 ευρώ, αλλά ακυρώθηκε! Δηλαδή, πάρε αυγό και … κούρευτο!!!