Φωτογραφία: Πρωτοσέλιδος τίτλος εφημερίδας το 1991 για το ίδιο πρόβλημα και για ίδιες απεργιακές κινητοποιήσεις, πριν από … 31 χρόνια!!!
«Παραλύει σήμερα η χώρα λόγω της 24ωρης απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με αιχμή την ακρίβεια και το ενεργειακό κόστος», ήταν πάλι οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι των χθεσινών εφημερίδων και ιστοσελίδων για τη χθεσινή (9 Νοεμβρίου 2022) «γενική» απεργία.
Αλλά, και ο τίτλος αυτός, όπως και ο μόνιμα ίδιος σχεδόν επί σαράντα χρόνια για κάθε «γενική» απεργία, περιέχει σε τέσσερις λέξεις τρία ψέματα:
Πρώτον, δεν «παραλύει η χώρα», αλλά μόνο ο μονίμως, κατά κανόνα, «παράλυτος» φοροδίαιτος δημόσιος τομέας των προνομιούχων Ελλήνων εργαζόμενων (μονιμότητα, μηδέν ανεργία, μη αξιολόγηση, διορισμός με ρουσφέτια κατά κανόνα, υψηλότερες συντάξεις, λιγότερα συντάξιμα χρόνια, μικρότερο ωράριο, «υπερωρίες» κι άλλα). Σημειώνω ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι, καταναλωτές και εργαζόμενοι, πληρώνουν για η συντήρηση του εν στενή και εν ευρεία εννοία δημόσιου τομέα πάνω από … 100 δις. ευρώ τον χρόνο, αλλά τα δάση και οι συνάνθρωποί μας καίγονται, περιοχές και συνάνθρωποί μας πνίγονται και πεθαίνουν από νεροποντές και χιονιάδες, στα νοσοκομεία πεθαίνουν συνάνθρωποί μας σαν σκυλιά, τα σχολεία έχουν μετατραπεί σε … ρινγκ, ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός σε εφαλτήριο για την είσοδο τη Βουλή και στις κυβερνήσεις, όπως θα αναφέρω πιο κάτω!
Δεύτερον, παραλύει μόνο, ως συνήθως, το κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με τις «δημοκρατικές» πορείες και τα … «ειρηνικά» μολότοφ, μην αφήνοντας τον «λαό» να πάει στη δουλειά του, στον γιατρό του, όπου θέλει, τέλος πάντων!
Τρίτον, δεν ήταν σχεδόν ποτέ «γενική» αυτή η απεργία, διότι σε όλες σχεδόν τις άλλες περιοχές και πόλεις της χώρας, όπως διαπίστωσα (βρίσκομαι σε νησί!), οι μη προνομιούχοι βιομηχανικοί εργάτες και εμποροϋπάλληλοι (χωρίς μονιμότητα, με χαμηλότερες αμοιβές και συντάξεις, με περισσότερα συντάξιμα χρόνια, με μοναδικά θύματα ανεργίας 2.000.000 κατά την περίοδο των Μνημονίων κλπ) πήγαν κανονικά στις δουλειές τους ως … παιδιά ενός κατώτερου θεού, σαν να μη χτυπιούνται κι εκείνοι από την ακρίβεια και το ενεργειακό κόστος!
Μ’ αυτούς, λοιπόν, τους πηχυαίους τίτλους παρουσίαζαν οι ελληνικές εφημερίδες επί σαράντα χρόνια αυτές τις «γενικές» ή «πανελλαδικές» απεργίες, από εκείνες της δεκαετίας του 1980 έως και σήμερα. Απλώς, υπενθυμίζω τους τίτλους των εφημερίδων για τη μεγάλη απεργία που κήρυξαν πάλι η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ στις 11 Σεπτεμβρίου του 1990 για να «ρίξουν» την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι οποίοι παρουσίαζαν τη χώρα μας ως επίγεια …κόλαση», όπως
-«Νεκρώνει η χώρα»
-«Μάχη θανάτου»
- «Παραλύει η χώρα»
-«Χάος»
-«Έρχεται θύελλα»
-«Χείμαρρος (απεργιακός)»
Μπροστάρηδες και τα πρώην «θύματα» Τσίπρας και Ανδρουλάκης!
Όπως διάβασα, στην πορεία των απεργών συμμετείχαν, εκτός, φυσικά, του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, και οι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης, οι οποίοι μού θύμισαν πολλά, καθώς κι εκείνοι υπήρξαν «θύματα» παρόμοιας «παράλυσης» της χώρας από τους ίδιους συνδικαλιστές και με τα ίδια περίπου διαχρονικά αίτια για «γενικές» απεργίες και με τις ίδιες περίπου δηλώσεις από τους κομματικούς τους αντιπάλους!
Και Άρξομαι του Αλέξη Τσίπρα πρώτον, υπενθυμίζοντας και την επανάληψη της ιστορίας και ως … φάρσας, όπως έλεγε ο «σύντροφός» του Κάρολος Μάρξ, δηλαδή τη γνωστή ιλαροτραγική περίπτωση να καταγγέλλει το κόμμα του με … απεργίες αυτό που ψήφιζε το ίδιο κόμμα του ως … κυβέρνηση κι εκεινος ως πρωθυπουργός, δηλαδή να απεργεί κατά των μέτρων που το ίδιο μόλις έχει ψηφίσει ως κυβέρνηση!!! Παραθέτω μερικά τέτοια επεισόδια από την πρωτότυπη μάλιστα αυτή «φάρσα» αυτή:
-Στη διαδήλωση του Οκτωβρίου 2015 κατά της παραχώρησης εκτάσεων του Δημοσίου από τον ΟΛΠ (Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς), δηλαδή κατά της ψηφισμένης από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ απόφαση «ξεπουλήματος» (και) του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, δύο βουλευτές του, οι Ε. Καρακώστα και Ε. Σταματάκη βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της κινητοποίησης, κράτησαν το πανό του ΣΥΡΙΖΑ και φώναξαν συνθήματα ενάντια σε αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε λίγες μόλις μέρες πρωτύτερα, τον Σεπτέμβριο του 2015!
-Στην ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο «Όλοι και Όλες στην Απεργία και τις Συγκεντρώσεις την Πέμπτη 12 Νοέμβρη 2015» τόνιζε τα εξής:
«Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους/ις εργαζόμενους/ες, τους/ις άνεργους/ες, τους/ις συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες να συμμετέχουν μαζικά στην 24ωρη Γενική Απεργία που προκήρυξαν τα συνδικάτα την Πέμπτη 12 Νοέμβρη. Οι αγώνες απέναντι στις αντιλαϊκές, ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές συνεχίζονται ακόμα πιο δυναμικά. (…) Σήμερα, εν μέσω διαπραγματεύσεων, τα αιτήματα των εργαζομένων και συνολικά η εργατική κινητοποίηση, αποκτούν ιδιαίτερη κρισιμότητα που θα πρέπει να αξιοποιηθεί ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους εκβιασμούς οικονομικών και πολιτικών κέντρων εντός και εκτός Ελλάδας. (…) Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους/ις εργαζόμενους/ες, συνταξιούχους, άνεργους/ες, νέους και νέες (…) να δώσουν τη δική τους δυναμική απάντηση σε όλους αυτούς που με κάθε μέσο προσπαθούν να επιβάλλουν τη συνέχιση των πολιτικών που οδήγησαν στην ισοπέδωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, την αύξηση της ανεργίας και οδήγησαν σε απόγνωση χιλιάδες συμπολίτες μας. ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ»
-Σε άλλη ανακοίνωση για την απεργία στις 3 Δεκέμβρη (sic) το ίδιο Τμήμα (σπλάχνο του!) τόνιζε:
«Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους/ις εργαζόμενους/ες, τους/ις άνεργους/ες, τους/ις συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες να συμμετέχουν μαζικά στην 24ωρη Γενική Απεργία που προκήρυξαν τα συνδικάτα την Πέμπτη 3 Δεκέμβρη. (…) Η σημερινή κατάσταση διάλυσης του ασφαλιστικού συστήματος είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.»
-Μάλιστα, ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τ. Μηταφίδης, μιλώντας στη Βουλή, και μάλιστα επί του θέματος του προϋπολογισμού της κυβέρνησής του(!), κάλεσε όπλους να δώσουν αγωνιστικό παρών στις απεργιακές κινητοποιήσεις: «Καλούμε τους εργαζόμενους να έχουν καθολική συμμετοχή στην αυριανή πανελλαδική απεργία» διότι μοναδική λύση είναι «το γκρέμισμα των μνημονίων της συμφοράς».
-Για πολλοστή φορά πραγματοποιήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2016 μια ακόμη μεγάλη «γενική» απεργία, η οποία κι αυτή «παρέλυσε» για μιαν ακόμη φορά τη χώρα, για το ίδιο θέμα, το ασφαλιστικό.
-Το ίδιο Τμήμα στις 7 Δεκεμβρίου του 2016 εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλεί τον κόσμο να δώσει δυναμικό παρών στις αυριανές κινητοποιήσεις. Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
«Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες να δώσουν δυναμικό παρόν στις εργατικές κινητοποιήσεις την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου. Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία και τις κινητοποιήσεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα θα είναι η απάντηση του κόσμου της εργασίας και ολόκληρης της κοινωνίας στην προσπάθεια των δανειστών -και ιδιαίτερα του ΔΝΤ- να επιβάλουν τη συνέχιση των πολιτικών πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων. Συγχρόνως θα είναι η απάντηση και στην "τρόικα εσωτερικού", τα εγχώρια συμφέροντα και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους, σε όλους αυτούς που φανερά ή κρυφά στηρίζουν τις καταστροφικές για την εργασία και την κοινωνία ακραία νεοφιλελεύθερες συνταγές προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Είναι οι ίδιοι που στήριξαν τις αντεργατικές μνημονιακές πολιτικές όλα τα προηγούμενα χρόνια. Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την μείωση των μισθών και των αποζημιώσεων απόλυσης, την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία και την ακραία ελαστικοποίηση της εργασίας. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών τα βίωσε το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας με τον χειρότερο τρόπο: ανεργία, υποαπασχόληση, φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις. Έφτασε η ώρα να βάλουμε ένα τέλος σε όλα τα παραπάνω. Να παλέψουμε ενωμένοι για την ουσιαστική επαναφορά των εργασιακών δικαιωμάτων και για το δικαίωμα στη πλήρη, σταθερή και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία για όλους. Να απαιτήσουμε την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του συλλογικού εργατικού δικαίου που αποτελούν τον βασικό πυλώνα στήριξης των εργασιακών δικαιωμάτων. Για να αποκτήσουν ξανά οι εργαζόμενοι διαπραγματευτική ισχύ και να μπορούν να διεκδικήσουν καλύτερους όρους εργασίας.Να αντισταθούμε στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων που επιδιώκουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.Να ανατρέψουμε τις πολιτικές που θέλουν την Ελλάδα εργαστήρι νεοφιλελεύθερων πειραμάτων εργασιακής απορρύθμισης. Να σταματήσουμε τη μετατροπή της Ελλάδας σε ειδική οικονομική ζώνη με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, όπως επιθυμεί το ΔΝΤ, ο ΣΕΒ και το πολιτικό προσωπικό τους.»
Και ο Ανδρουλάκης με τα «ρετιρέ» του Ανδρέα Παπανδρέου!
Όταν μάλιστα είδα στην πορεία και τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη να κάνει και δηλώσεις, θυμήθηκα πάρα πολλά για τα όσα έχει προσφέρει το ΠΑΣΟΚ στον κρατικομονοπωλιακό συνδικαλισμό και τα πόσα έχει τραβήξει από αυτόν με τις πραγματικά τότε μαζικές απεργίες. Αυτά που έκανε το ΠΑΣΟΚ κυρίως στην τριετία 1978 – 1981 με τους συνδικαλιστές του για να ρίξει την κυβέρνηση Ράλλη, τα έπαθε κι εκείνο στη συνέχεια, όπως αυτό που κάνει η γίδα στο πουρνάρι και το τραβάει το τομάρι. Τότε, εκτιμάται ότι χάθηκαν περίπου 20.500.000 ώρες εργασίας από πάνω από 1.500.000 απεργούς. Ως ανταμοιβή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον περιβόητο συνδικαλιστικό Νόμο 1264/1982, ο οποίος εξέθρεψε έναν τεράστιο κρατικό κυρίως συνδικαλισμό με επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό προς την ΓΣΕΕ, οι οποίες από 1.200.000 περίπου ευρώ της περιόδου 1983 – 1985 έφτασαν τα 20.200.000 ευρώ στη δεκαετία του 2000!
Με την ευκαιρία υπενθυμίζω (βλέπε βιβλίο μου «540 ιστορίες καθημερινής οικονομικής τρέλας, 1972-2012») ότι τον Φεβρουάριο του 1987 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν στο Νταβός, επιτέθηκε στους υψηλόμισθους των δημοσίων οργανισμών, τους οποίους χαρακτήρισε με τη λέξη «ρετιρέ», με αφορμή απεργία της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ και της Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ). Τότε, λοιπόν, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, πως είναι απαράδεκτο οι βιομηχανικοί εργάτες, οι πραγματικοί χαμηλόμισθοι, να δίνουν μεγαλύτερη πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση απ’ ό,τι τα «ρετιρέ», οι σχετικά υψηλόμισθοι εργαζόμενοι στους οργανισμούς και στις τράπεζες. Υπενθυμίζω πάλι ότι η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε μιαν ανακοίνωσή της, η οποία δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» (25 Μαϊου 1988), με μεγίστη χαρά αναφερόταν ότι «ο υπάλληλος της ΔΕΗ θα παίρνει επίδομα 3.000 δραχμών για κάθε παιδί και 6.000 δραχμών για κάθε γυναίκα», σάμπως ο κάθε Έλληνας έχει … πολλές γυναίκες (μέχρι του σημείου αυτού της κακοποίησης της ελληνικής γλώσσας είχε φτάσει η … αγάπη προς τα «ρετιρέ»)!
Συνεχίζω, αναφέροντας μερικά «επεισόδια»:
-Μετά το 1985 και μέχρι το 1987 (όταν εφαρμοζόταν το πιο σκληρό πακέτο λιτότητας όλων των εποχών!) σημειώθηκε το υψηλότερο απεργιακό κύμα (περιοριστική εισοδηματική πολιτική, απαγόρευση μισθολογικών αυξήσεων παραπάνω από την εισοδηματική πολιτική που έχει καθορίσει η κυβέρνηση κλπ). Πραγματοποιήθηκαν τέσσερις πανελλαδικές απεργίες με τη συμμετοχή 1.106.420 και 1.609.175 αντίστοιχα και με 8.100.000 και 16.500.000 χαμένες ώρες εργασίας αντίστοιχα!
-Στις 26 Απριλίου και στις 17 Μαΐου 2001 πραγματοποιούνται μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις κατά του σχεδίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό σύστημα. Τότε, όπως προκύπτει από το αρχείο μου, τα ποσοστά της απεργίας στο δημόσιο τομέα άγγιξαν το 100%, ενώ στον ιδιωτικό τομέα ήταν αυξημένα μέχρι 75%.
-Στις 5 Μαΐου 2010 έγινε 24ωρη πανελλαδική-πανεργατική απεργία με συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας ..
-Σε απεργιακό κλοιό η χώρα στις 17 Μαϊου 2010: «Παραλύει» ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας την Πέμπτη εξαιτίας της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχουν κηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στις αλλαγές στο Ασφαλιστικό.
-Στις 20 Μαΐου 2010 γίνεται η δεύτερη 24ωρη πανελλαδική-πανεργατική απεργία, μέσα σε δεκαπέντε ημέρες, η οποία πραγματοποιήθηκε σε κλίμα αγανάκτησης για τη συνεχιζόμενη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, με μαζικές συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας.
-Το 2011πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες 440 απεργίες και στάσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα, σε δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και στον ιδιωτικό τομέα.
Και δηλώσεις Τσίπρα και Ανδρουλάκη απλώς «για ν΄ αγαπιόμαστε» και όχι για τα αίτια
Και όπως σε ΟΛΕΣ τις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, οι επικεφαλής των κομμάτων απάσης εκάστοτε αντιπολίτευσης, πέρα από τη συμμετοχή στην πορεία, θα κάνουν και δηλώσεις που είναι οι ίδιες σαν να ακούει κανείς «μαγνητόφωνο». Δηλαδή, δηλώσεις όχι με καταγγελίες και προτάσεις για τα αίτια που η ίδια ιστορία (ακρίβεια, ανεργία, μείωση εισοδήματος, ασφαλιστικό κλπ) επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία, τη δεύτερη φορά ως φάρσα, όπως έλεγε ο Μαρξ, και στην Ελλάδα ως ιλαροτραγωδία, όπως καταδεκνύεται από τις σκηνές που παρέθεσα.
Συγκεκριμένα, σε δηλώσεις του ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε: «Στο καθεστώς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που συρρικνώνει τηνδημοκρατία και βυθίζει την ελληνική κοινωνία στην απελπισία. Κάθε μέρα που περνά κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους, τους μεσαίους φτωχούς και τους φτωχούς απελπισμένους. Σήμερα είναι ένα δυνατό μήνυμα ότι ο λαός μπορεί να δώσει διέξοδο. Με την ενεργή παρουσία του όμως, και φυσικά με την προοπτική μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής στις κάλπες που σύντομα θα στηθούν. Υπάρχει εναλλακτική λύση προστασίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορεί η χώρα να είναι η χειρότερη στην Ευρώπη στην ακρίβεια, στην αισχροκέρδεια, στους θανάτους από την πανδημία. Χειρότερη στους μισθούς. Υπάρχει εναλλακτική λύση με στήριξη των μισθών, στήριξη της εργασίας και κοινωνική δικαιοσύνη. Και θα έρθει γρήγορα».
Είναι αλήθεια ότι λύσεις εναλλακτικές εν Δημοκρατία υπάρχουν. Λυσιτελείς δεν είναι. Πρωθυπουργός ήταν πριν από λίγο!
Επίσης, σε δηλώσεις του ο Νίκος Ανδρουλάκης τόνισε, ως αντίλαλος, εκείνων του Αλέξη Τσίπρα, τα εξής:
«Στην Ελλάδα, έχουμε πληθωρισμό ακρίβειας για τους ευάλωτους και τη μεσαία τάξη και πληθωρισμό υπερκερδών για τους ισχυρούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα νοικοκυριά έως 750 ευρώ μηνιαίο εισόδημα έχουν χάσει το 40% της αγοραστικής τους δύναμης και τα νοικοκυριά έως 1100 ευρώ έχουν χάσει περίπου το 14%, είπε και πρόσθεσε: Συγχρόνως, οι μεγάλοι παραγωγοί ενέργειας, ενώ η τιμή της μεγαβατώρας ήταν περίπου στα 400 ευρώ και στα 233 ευρώ τους δύο προηγούμενους μήνες, την πούλησαν στα 600 και στα 800 ευρώ. Και βέβαια οι τράπεζες, όπου η διαφορά επιτοκίου καταθέσεων από το μέσο όρο επιτοκίου στα στεγαστικά δάνεια είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Η Κυβέρνηση, αντί λοιπόν να έχει προτεραιότητα να προστατέψει τους ευάλωτους και τη μεσαία τάξη, συνεχίζει σε αυτή τη μεγάλη οικονομική κρίση να είναι τροχονόμος ισχυρών οικονομικών συμφερόντων».
Τα ίδια έλεγε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θα λέει σίγουρα αν θα βρεθεί ξανά στην αντιπολίτευση. Κι έτσι, το πελώριο ερώτημα παραμένει: ΓΙΑΤΙ διαιωνίζονται τα ίδια προβλήματα με τους ίδιους πρωταγωνιστές και παρά τις συνεχείς «γενικές» απεργίες για τα ίδια προβλήματα;
