aixmi-news.gr

8 Μαρτίου: Ημέρα μνήμης αγώνων του γυναικείου κινήματος

Διαβάστηκε 2093 φορές
08/03/2022 - 09:24

Της Φωτεινής Τσιτσώνη-Καβάγια

Ημέρα μνήμης, η 8η ημέρα του Μάρτη κάθε χρόνο, ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των γυναικών και αφετηρία νέων στόχων αυτών, σε κυβερνητικό, πολιτικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο.

Αδυσώπητος για αιώνες υπήρξε ο αγώνας της γυναίκας σε πολλά μέτωπα, όπου, συνέβαιναν συγκλονιστικά επεισόδια, και, όπου αυτή έδρασε, εμπνέοντας τις επόμενες γενιές, αγωνιζόμενη τόσο, όσο, προσπαθώντας πάντα, σε όλους τους τομείς της ζωής, εκεί, όπου την καλούσε ο αγώνας, εμψυχώνοντας τους άλλους  με την υπομονή της και δίνοντας πάντα γύρω της ελπίδα.

Aπό την αρχαιότητα ακόμη, στην περιοχή της σημερινής Ουκρανίας, θα συναντήσουμε τη γενναιότητα στη γυναικεία παρουσία, στη μυστηριώδη φυλή των γυναικών-πολεμιστριών, αυτής των Αμαζόνων, που, κατοικούσαν εκεί και, διακρίνονταν για τη σκληρότητά τους και τις πολεμικές τους ικανότητες. Θα δούμε πως, μεγάλοι ήρωες της Μυθολογίας αλλά και της ιστορίας, όπως, ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Αχιλλέας, ακόμα και ο Μέγας Αλέξανδρος, ήρθαν αντιμέτωποι με αυτές. Ποιος δε θυμάται πως, ένας από τους άθλους του Ηρακλή, ήταν αυτός της αρπαγής της ζώνης της βασίλισσας των Αμαζόνων, Ιππολύτης, που, ήταν το σύμβολο της  εξουσίας της  και, της την είχε χαρίσει ο ίδιος ο θεός Άρης…

Ανατρέχοντας στην ιστορία, θα συναντήσουμε τη γυναίκα να διαπρέπει στη σπαρτιατική κοινωνία, («Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ»), και, αιώνες μετά, στην περίοδο της τουρκοκρατίας, θα την αντικρίσουμε αγωνίστρια  στην πατρίδα μας.

Στην πορεία του χρόνου θα τη βρούμε στην Επανάσταση του 1789 στη Γαλλία, στην επανάσταση της Ρωσίας του 1917, και αργότερα στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στην Ελλάδα  του 1940 (οι Γυναίκες της Πίνδου) …

Τι να πεις και για τους αιώνες της σκλαβιάς, εδώ, στην πατρίδα μας, όπου, αδυσώπητος υπήρξε ο αγώνας της Ελληνίδας - γυναίκας, σε πολλά μέτωπα, στα οποία, έπαιρνε μέρος σε συγκλονιστικά επεισόδια, άλλοτε ως πρωταγωνίστρια και άλλοτε ως συναγωνίστρια και βοηθός των πολεμιστών αντρών, δρώντας σ’αυτά αποτελεσματικά, και εμπνέοντας με τη συμπεριφορά της τις επόμενες γενιές, αγωνιζόμενη, προσπαθώντας για απελευθέρωση, όπου την καλούσε ο αγώνας, εμψυχώνοντας με την υπομονή της και δίνοντας ελπίδα στους άλλους, και αντιστεκόμενη πάντα σε αντίξοοες και δύσκολες καταστάσεις.

Και πέραν όλων αυτών, στα  πέτρινα χρόνια της σκλαβιάς, η Ελληνίδα γυναίκα, κράτησε την οικογενειακή ζωή των Ελλήνων, ως σύζυγος και ως μητέρα, και, χάραζε βαθιά στην ψυχή των παιδιών της, «εξ απαλών ονύχων», την πίστη στο Χριστό, την αγάπη στη πατρίδα, την περιφρόνηση στη σκλαβιά και στο θάνατο, αλλά, και τη μεταφύτευση από γενιά σε γενιά των ραγιάδων για λευτεριά!

Εκείνα μάλιστα τα χρόνια, η γυναίκα, διακρίθηκε και στο στίβο του μαρτυρίου ως νεομάρτυρας και παρθενομάρτυρας, που κοίταζε άφοβα το θάνατο στα μάτια, μόνο και μόνο «για του Χριστού την πίστη της αγία και της πατρίδος την ελευθερία», (το παράδειγμα της Αγίας Φιλοθέης, της Κυράς των Αθηνών).

Πραγματικά, μεγάλη υπήρξε η προσφορά της γυναίκας-Ελληνίδας, που, αντρίκια, περιφρονούσε τον κίνδυνο, παρόλη τη σχέση εξάρτησής της και υποταγής της απέναντι στον άντρα, εκείνη την εποχή. Δηλ., ανάμεσα στη γυναίκα και στον άντρα, υπήρχε τότε ένα όριο, που, η γυναίκα δεν μπορούσε να υπερβεί σε όλους τους τομείς της ζωής, ακόμα και στον πόλεμο, αφού, στις παλιές κοινωνίες των ανθρώπων υπήρχε η πεποίθηση, ότι ο πόλεμος ήταν υπόθεση του άντρα και οι γυναίκες δεν είχαν λόγο σε τόσο σοβαρό θέμα, όπου, δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν. Όμως, στο πέρασμα των αιώνων, η ιστορία απέδειξε πως, η γυναίκα υπήρξε ισάξια του άντρα ακόμα και στον πόλεμο (δραματικές οι εποποιϊες του  Ζαλόγγου, της  Νάουσας, της  Εξόδου του  Μεσολογγίου κ.α.), όπου πραγματικά οι γυναίκες διέπρεψαν και όπου απέδειξαν, πως η ψυχή τους ήταν  στ’ αλήθεια «ακατάβλητη», διαπρέποντας σε γεγονότα συνταρακτικά, που, και οι εχθροί  τα έζησαν, εκδηλώνοντας το θαυμασμό τους, και, που οι ποιητές και οι ζωγράφοι τα έκαναν ξεχωριστά θέματα των τραγουδιών τους και των έργων της τέχνης τους.

 Η Ελληνίδα γυναίκα στην Τουρκοκρατία και το Εικοσιένα, ούτε διακηρύξεις, ούτε επίσημες κατοχυρώσεις είχε για την ισότητα των δύο φύλων και για δικαιώματα. Είχε όμως, αποδεδειγμένα, ψυχική ευαισθησία και ακολούθησε το δρόμο του χρέους και της θυσίας…

«Άξιον περιεργείας είναι να βλέπει τις και τας γυναίκας της πόλεώς μας, αι οποίαι, χωρίς να ενοχλώνται ποσώς διά τας πράξεις του εχθρού, διάγουσι, τόσο εις τας συναναστροφάς, όσον και εις τας οικιακάς των ενασχολήσεις, με τον συνήθη, τον ευφρόσυνον τρόπον…» (ΕΛΛ. ΧΡΟΝΙΚΑ, αρ.42, 27 Μαϊου 1825).

«Ψυχή μεγάλη και γλυκιά

μετά χαράς στο λέω:

Θαυμάζω τις γυναίκες μας

και στ’όνομά τους μνέω»,

Θα ψάλλει η πένα του Εθνικού μας ποιητή, Δ.Σολωμού.

Και, όλοι οι αγώνες των γυναικών και οι θυσίες τους στο πέρασμα των αιώνων, από την αρχαιότητα ως τα νεότερα χρόνια, δικαιώθηκαν.

Η 8Η Μαρτίου, καθιερώθηκε ως Ημέρα της Γυναίκας, σε ανάμνηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας της 8ης Μαρτίου 1857, από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Ν.Υόρκη, που διαδήλωναν, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.

 Έκτοτε, στις 28 Φεβρουαρίου 1909, στη Ν.Υόρκη, διοργανώθηκε η πρώτη ημέρα τήρησης της «Ημέρας της Γυναίκας».

Στις 19 Αυγούστου 1910, διοργανώθηκε Διεθνής Διάσκεψη Γυναικών στην Κοπεγχάγη της Δανίας, όπου και προτάθηκε η καθιέρωση μιας Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας.

Το επόμενο έτος, τον Μάρτιο του 1911, η παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά, με τη συμμετοχή πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπων, στη Δανία, την Αυστρία, την Ελβετία, ενώ, στις 8 Μαρτίου 1914, γιορτάστηκε η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και από τότε πραγματοποιείται πάντα αυτή η ημερομηνία σε όλες τις χώρες, ως Ημέρα τιμής για τη γυναίκα.

Από το 1975, η Ημέρα της Γυναίκας, τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλον τον κόσμο.

Μόλις, δηλ. στον 20ό αι. στράφηκε το παγκόσμιο ενδιαφέρον στη γυναίκα (απόκτηση ψήφου, φοίτηση σε σχολές πανεπιστημιακές, κοινωνική και οικονομική ισότητα)…

Ως τότε… Ο άντρας ήταν η φύση και η κουλτούρα, δηλ. ο πολιτισμός. Ο άντρας είχε πολιτισμική αξία, ενώ η γυναίκα ήταν μέρος της φύσης (αναπαραγωγή του είδους, γέννα και φροντίδα παιδιών, εξάρτηση και υποταγή από τον άντρα).

8 Μαρτίου, λοιπόν! Ημέρα μνήμης των αγώνων του γυναικείου κινήματος, ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των γυναικών και αφετηρία νέων στόχων σε κοινωνικό, πολιτικό, και ατομικό επίπεδο!

Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες!

ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

08/03/2022 - 09:27 Εκτύπωση