/Μου σφάλισαν τις πόρτες όλες/ Τα στόρια όλα/Μήτε ένα μαντήλι γαλανό/Μήτε μια χούφτα αστέρια./Αγάπη μου! Τάχα θα μας ξαφνιάσει εδώ ο πεθαμός/χωρίς να προφτάξουμε να βγούμε από τη πόλη;/…

Ύστερα πέθανε στη Μόσχα για να γίνει ολωσδιόλου οικουμενικός, καθολικός ποιητής που δεν ανήκε πια παρά στους κατατρεγμένους. Τι κι αν του κλέψαν την ιθαγένεια και ντροπιασμένοι του την επιστρέψαν, τι κι αν αφάνισαν την γεροσύνη του κι αν ξόδεψαν την υπόληψή του. Παρέμειναν τα λόγια του και τα τραγούδια γιατί ποιος δεν απάγγειλε Ναζίμ Χικμέτ σε μια ώρα μελαγχολίας.

/Τότε, στο ρυθμό του Τανγκό/απήγγειλα μόνος Ναζίμ Χικμέτ/και μ’ αποκρίθηκες./‘’...μα ποιητή/έχουμε κι εμείς να πούμε/δυο λόγια για τον έρωτα! ‘’/ Από το ποεμάριο Bilinguay, “Φλερτ”…

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ 

 ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

Τις πόρτες απανωτά χτυπάω, μιά μιά

Δίχως στη ματιά σου μπορέσω να χαθώ

Αθώρητος μένω, στα μάτια μου ερημιά

αφού της ζωής μου κόψαν τον ανθό.

Αν και νεκρή, εφτά χρονών ήμουν μονάχα

στη Χιροσίμα, κι ας πέρασαν δέκα ακόμα

και σήμερα εφτά χρόνων παραμένω τάχα

γιατί τα παιδιά δεν μεγαλώνουνε στο χώμα.

Πριν τυλιχτούν στις φλόγες τα μαλλιά μου

τυφλώθηκαν τα μάτια μου κι αρπάξαν,

γίναν όλα μια χούφτα στάχτη άξαφνά μου

κι οι στάχτες στον αέρα χάθηκαν, πετάξαν!

Δε ζήτησα αλήθεια για με από ‘σένα κατιτί

δεν ζήτησα από κάποιον μήπως μου το χρωστάει

γιατί πως μπορεί καραμέλες να ζητάει ένα παιδί

που μια μέρα σαν χαρτί λαμπάδιασε και πάει.

Την πόρτα σου χτυπάω, αφέντρα μου κι αφέντη

ζητώντας να ορκιστείτε στ’ όνομά σας αξιώνω,

το να σκοτώνουν τα παιδιά δεν είναι στο κισμέτι

Τα παιδιά ζουν εδώ, καραμέλες για να τρώνε μόνο.

Αν και το ποίημα αναφέρεται στην παιδούλα της Χιροσίμα οι BYRDS το μελοποίησαν ως: “Ι Come and Stand at Every Door”. Έρχομαι να σας βρω από πόρτα σε πόρτα! Για να σας πω, πως τα παιδιά δεν πρέπει να πεθαίνουν στους πολέμους σας. Τα παιδιά είναι σ’ αυτό το κόσμο για να ζητούνε καραμέλες! 

 Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού