Τις αποκλειστικές του μάντισσες. Τα ορθώνημά του. Όλα όσα αντιπαρέθεσε στα καθολικά ετερώνυμά του. Η παράνοια να εφευρίσκεις ψευδώνυμα και να τα προικίζεις με ζωή —κι αν είναι πάθος αρμόζει— δεν ήταν ψυχική απώλεια κατά τον δημιουργό τους αλλά ένας καλύτερος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις. Για κάποιον διάλεγε το χτικιό, σ’ άλλον του ξεπάστρευε τη ζωή τινάζοντας τα μυαλά του με μια pieper Bayard κι άλλον τον άφηνε να χαθεί στον Άδη απ’ αγάπη ή από πίκρα μόνο. Κι έτσι έφτασε ο Δον Φερνάντο να δημιουργήσει 70 ορθώνημα! Όμως ένα απ’ αυτά θα ‘πρεπε να επιζήσει στους αιώνες κι έτσι διάλεξε το πιο προικισμένο Δον Ricardo Reis, εκείνο που ο Saramago του τον έφερε τετ α τετ με τον εαυτό του. Ήταν η ώρα που ο don Fernando Pessoa θα ‘πρεπε να μας ομολογήσει την πικρόγκρίζα ζωή του και τις μιζέριες της. Μα ποτέ δεν το ‘καμε, δεν πρόλαβε! Μας άφησε όμως τη βροχή. Ποιητικά και μελαγχολικά να πέφτει!
ΒΡΕΧΕΙ! ΠΕΦΤΕΙ ΣΙΩΠΗ
FERNANDO PESSOA
Βρέχει. Πέφτει σιωπή, όπως η ίδια η βροχή
που πέφτει βουβή, πέφτει δίχως βιασύνη.
Βρέχει. Ο ουρανός κοιμάται όταν χηρεύει η ψυχή
για κάτι που η ίδια αγνοεί, άλογη αδειοσύνη.
Βρέχει. Τον ύπαρξη μου (αυτή που ζω) η άχλη σβήνει…
Τόσο γαλήνια η βροχή σκορπίζει στον αέρα
(δε φαίνεται υδάτινή), ούτε που απαντιέται
σαν σιγανό ψιχάλισμα, σαν θρόισμα από φλογέρα
που απ’ το βουβό της το ψιθύρισμα ξεχνιέται.
Βρέχει. Τίποτα δεν αποθυμιέται…
Καταλαγιάζει ο άνεμος, ο ουρανός δε νοιώθει.
βρέχει χωρίς σταματημό, αδιάκριτα, μακριά.
Αλήθεια, -λέξη ψεύτικη-, ψεύτικοι άδειοι πόθοι
σαν ίμεροι αχαλίνωτοι, που ζώνουν τη καρδιά.
Βρέχει. Μες τη ψυχή μου μοναξιά….
Rita Maria είναι Βραζιλιάνα μα τραγουδάει Πεσσόα. Είναι κόρη της μυθικής Elis Regina. Το Chove δεν έχει ακουστεί παρά μόνο με τη φωνή της.
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
