Πράγματι αυτό συμβαίνει. Το παιδί συμπεριφέρεται με ό,τι βλέπει. Στην αρχή μιλάει όπως η μαμά του, έπειτα όπως ο μπαμπάς του και κατόπιν, όπως ο δάσκαλός του. Οι μαθηταί ξεχνούν ονόματα μεγάλων ανδρών. Δεν ξεχνούν όμως το όνομα του δασκάλου των. Γι αυτό το καλύτερο έργο που μπορεί να γίνη σε μια κοινωνία δεν είναι άλλο από την διαπαιδαγώγηση της νεολαίας με καλούς δασκάλους. Η καλύτερη δε περίοδος για να διαπαιδαγωγηθούν τα παιδιά και γίνουν καλοί χαρακτήρες είναι η παιδική ηλικία. Το μικρό παιδί είναι σαν τη λάσπη. Έτσι άνετα μπορεί κανείς να το διαπαιδαγωγήση, όπως θέλη. Όταν όμως μεγαλώση, όταν η λάσπη σκληρυνθή και γίνη πέτρα τα πράγματα δυσκολεύουν. Ευκολότερα διαμορφώνεται το παιδί παρά επισκευάζονται οι άνδρες.

Όποιο παιδί έχει την τύχη να έχη σωστό πατέρα, στα χέρια του κρατάει ένα ξίφος και μπορεί να νικήση στη ζωή.

Όποιο παιδί έχει την τύχη να έχη καλή μητέρα κρατάει μια ασπίδα και μπορεί να αμυνθή.

Όποιο παιδί έχει την ευτυχία να έχη καλούς γονείς και δασκάλους θα νικήση στη ζωή. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε: Είναι μια μηλιά που κάνει ξινά μήλα. Εμείς τι πρέπει να κατηγορούμε τη μηλιά ή τα μήλα; Τη μηλιά. Μηλιά είσαστε εσείς οι γονείς. Τα παιδιά σας τα μήλα. Αν θέλετε να γίνουν τα μήλα γλυκά προσέξτε. Διαπαιδαγωγείστε τα παιδιά σας προς το καλό. Δείξετέ τους καλό παράδειγμα. Ο λόγος αντηχεί. Το παράδειγμα βροντάει. Ένα ποτήρι παράδειγμα αξίζει περισσότερο από ένα βαρέλι γεμάτο συμβουλές. Εκείνος δε που δίνει συμβουλές χωρίς να τις εφαρμόζη μοιάζει με τυφλό που κρατάει φακό για να φέγγη στους άλλους. Το παράδειγμα μένει. Τα λόγια πετούν, φεύγουν. Λόγια χωρίς παράδειγμα είναι πουλιά στον αέρα. Τα λόγια τα παίρνει ο άνεμος. Το παράδειγμα είναι η γλώσσα που και ο κουφός την ακούει.

Αν λοιπόν θέλουμε η κοινωνία μας να προοδεύση θα πρέπη να διαπαιδαγωγήσουμε τη νεολαία μας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (Εφ. στ’ 4) παρέχοντες εις αυτήν παράδειγμα ζηλευτών «έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας» (Β’ Τιμ. γ6), «διότι άνθρωποι κεκαθαρμένοι τον νουν, αδόκιμοι περί την πίστιν, αγόμενοι επιθυμίες ποικίλες, ου προκόψουσιν» (Β Τιμ. γ9). Μη περιμένουμε καλούς καρπούς χωρίς να ρίψωμε τον ανάλογο σπόρο. «Ο εάν σπείρη άνθρωπος τούτο και θερίση» (Γαλ. Στ6). Αν αφαιρεθή από τις έδρες και τα θρανία ο Θεός θα έχωμε συγκομιδή από διαβόλους.

Εύχομαι, όπως «ο επιχορηγών σπέρμα τω σπείροντι και άρτον εις βρώσιν, χορηγήσαι και πληθύναι τον σπόρον ενός εκάστου και αυξήσαι τα γεννήματα της δικαιοσύνης του καθ’ ενός» (Β’ Κορ. ι10).

Γονείς. Παιδεύσατε τα παιδιά σας για να μη σας παιδεύουν αυτά όταν μεγαλώσουν. Καλή χρονιά.

Θεόδωρος Βλαχόπουλος

Θεολόγος