×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 918

Ανοίγει το TAXISnet την Δευτέρα (σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών) για τις δηλώσεις του φόρου εισοδήματος ενώ παράλληλα ανοίγει και το έντυπο Α21 το οποίο απαιτείται για την χορήγηση από το ΟΓΑ των οικογενειακών επιδομάτων για το 2016. Παράλληλα έως τις 20 Απριλίου θα δοθεί η πρώτη δόση ως προκαταβολή χωρίς την ανάγκη υποβολής του Α21 αλλά μόνο για τους παλαιούς δικαιούχους.

Έτσι περίπου 700.000 δικαιούχοι χωρίς να κάνουν Α21 θα πάρουν την προκαταβολή για τα επιδόματα του ΟΓΑ ενώ θα κληθούν να κάνουν νέο έντυπο μαζί με τις δηλώσεις. Έτσι όσοι πάρουν την προκαταβολή και δεν πληρούν τα κριτήρια φέτος θα κληθούν να την επιστρέψουν. Η 1η δόση των οικογενειακών επιδομάτων (Ενιαίο Επίδομα Στήριξης Τέκνων & Ειδικό Επίδομα σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες) αναμένεται να καταβληθεί στους δικαιούχους -όπως ο νόμος ορίζει- προς το τέλος Μαρτίου με περιθώριο έως 20 Απριλίου. Το Ειδικό Επίδομα Στήριξης Τρίτεκνων και Πολύτεκνων Οικογενειών, ανέρχεται στο ποσό των 500 ευρώ τον χρόνο και χορηγείται σε τρεις δόσεις τον χρόνο. Επίσης, το Ενιαίο Επίδομα Στήριξης Τέκνων κυμαίνεται από 13 έως 40 ευρώ το μήνα, ανάλογα με τον αριθμό των ανήλικων παιδιών, αλλά και το οικογενειακό εισόδημα. Τα επιδόματα χορηγούνται σε όσους έχουν παιδιά κάτω των 18 ή 19 ετών, εφόσον φοιτούν στη μέση εκπαίδευση ή 25 ετών εφόσον σπουδάζουν ή έχουν πάνω από 67% ποσοστό αναπηρίας.
Αίτηση Α21 για τα οικογενειακά επιδόματα από φέτος θα κάνουν τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και θα λάβουν κανονικά τα επιδόματα από τον ΟΓΑ. Παράλληλα αλλαγές στον τρόπο χορήγησης για τα οικογενειακά επιδόματα από τον ΟΓΑ, κυρίως στον τρόπο υποβολής του εντύπου Α21, αλλά και στο πώς θα μπορεί να γίνεται τυχόν συμψηφισμός από αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά από παλαιότερα οικογενειακά επιδόματα που καταργήθηκαν με νόμο το 2012 και πρέπει να επιστραφούν. Στην Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που υπογράφουν οι υπουργοί Εργασίας, κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, κα Θεανώ Φωτίου και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας κ. Τρύφωνας Αλεξιάδης, τονίζεται ότι σε περιπτώσεις αναστολής στην καταβολή του ειδικού επιδόματος τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, αυτή θα γίνεται το επόμενο έτος από εκείνο που επήλθαν οι λόγοι της αναστολής.
Πιο συγκεκριμένα, οι αλλαγές που αποφασίστηκαν κωδικοποιούνται ως εξής:
*Αρμόδια υπηρεσία για την είσπραξη των αχρεωστήτως καταβληθέντων, σε περίπτωση που τα επιδόματα καταβλήθηκαν χωρίς να πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις, είναι η Διεύθυνση Εισπράξεων της Γενικής Δ/νσης Φορολογικής Διοίκησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.
*Οι δικαιούχοι που υποβάλουν χειρόγραφη Δήλωση Φορολογίας Εισοδήματος (Ε1), σύμφωνα με τα οριζόμενα στις ισχύουσες εγκυκλίους του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία καταχωρείται σε ηλεκτρονικό αρχείο παραλαβής δηλώσεων, δύνανται να υποβάλουν έως την καταληκτική προθεσμία υποβολής αιτήσεων το μηχανογραφημένο έντυπο Α21, για την χορήγηση των εν λόγω επιδομάτων.
*Ο δικαιούχος, σε κάθε μεταβολή της οικογενειακής κατάστασής του, οφείλει εντός μηνός να υποβάλει ηλεκτρονική Αίτηση/Δήλωση Μεταβολής στη Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Δ.ΗΛΕ.Δ.) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών μέσω του Taxisnet..
*Σε περίπτωση μεταβολής ή λανθασμένης καταχώρισης οποιουδήποτε στοιχείου που δηλώνεται στην αίτηση − υπεύθυνη δήλωση (έντυπο Α21), αυτή μπορεί να μεταβληθεί ή να διορθωθεί με ευθύνη και ενέργεια του δικαιούχου, οπωσδήποτε όμως μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων.
*Η οποιαδήποτε μεταβολή που απαιτείται μέσω περιβάλλοντος του Taxisnet για τη χορήγηση των επιδομάτων και οποιαδήποτε μεταβολή που δεν μπορεί να γνωστοποιηθεί ηλεκτρονικά, πραγματοποιείται από εξουσιοδοτημένους χρήστες του ΟΓΑ, μετά από έλεγχο των προβλεπόμενων δικαιολογητικών, εφόσον αυτά ζητηθούν.
* Ο αιτών/δικαιούχος οφείλει, εφόσον κληθεί από τον ΟΓΑ, να αποστείλει στον ΟΓΑ, μέσω των ανταποκριτών του ΟΓΑ ή των υπαλλήλων του Δήμου που ορίζονται για το σκοπό αυτό από τον Δήμαρχο, τα δικαιολογητικά για τα οποία έχει ήδη συμπληρώσει τα αντίστοιχα πεδία του εντύπου Α21. Οι αιτούντες/δικαιούχοι που θα κληθούν να προσκομίσουν στον ΟΓΑ δικαιολογητικά καθώς και η προθεσμία προσκόμισης τους καθορίζονται με απόφαση του Διοικητή του ΟΓΑ.
* Ο έλεγχος των αιτήσεων δύναται να είναι δειγματοληπτικός και να διενεργείται προληπτικά ή κατασταλτικά. Το δείγμα καθορίζεται με απόφαση του Διοικητή του ΟΓΑ, μετά από εισήγηση του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων.
*Ο ΟΓΑ διενεργεί εκτεταμένους ηλεκτρονικούς έλεγχους − διασταύρωση των δηλωθέντων στοιχείων στο έντυπο Α21 από τον αιτούντα/δικαιούχο, ως προς την ακρίβεια, σε συνεργασία με οποιαδήποτε δημόσια ή δημοτική αρχή ή Ν.Π.Δ.Δ. ή Οργανισμό ή Ίδρυμα, που υποχρεούνται σε άμεση απάντηση.
*Στην περίπτωση που από τους ηλεκτρονικούς ελέγχους προκύψει, ότι τα δηλωθέντα στο έντυπο Α21, από τον αιτούντα/δικαιούχο, στοιχεία δεν συμφωνούν με τα στοιχεία του Μητρώου άλλων Υπηρεσιών, το αρμόδιο όργανο του ΟΓΑ εκδίδει διαπιστωτική πράξη μη χορήγησης των επιδομάτων.
*Το αρμόδιο όργανο χορήγησης των επιδομάτων μπορεί να ορίσει στον ενδιαφερόμενο προθεσμία δύο μηνών για την υποβολή τυχόν συμπληρωματικών δικαιολογητικών που θα του ζητηθούν. Σε περίπτωση που παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, το αρμόδιο όργανο επιλαμβάνεται της εξέτασης της υπόθεσης με βάση τα δικαιολογητικά που υπάρχουν στο φάκελο.
*Το αρμόδιο όργανο, μετά τον έλεγχο των αιτήσεων, εκδίδει διαπιστωτική πράξη χορήγησης ή μη των επιδομάτων. Η πράξη μη χορήγησης αποστέλλεται στον ενδιαφερόμενο με αποδεικτικό επίδοσης.
*Η καταβολή των επιδομάτων διενεργείται με βάση:
α) τα δηλωθέντα από τον αιτούντα στοιχεία,
β) ηλεκτρονικές διασταυρώσεις ως προς τα δηλωθέντα στοιχεία και
γ) τους ελέγχους των δικαιολογητικών.
* Η καταβολή του ειδικού επιδόματος σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες αναστέλλεται το επόμενο έτος εκείνου που επήλθαν οι λόγοι αναστολής της προηγούμενης παραγράφου.
*Εάν ο δικαιούχος ή εξαρτώμενο τέκνο απασχολούνται στην αλλοδαπή σε εργασία για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου ή Ελληνικού Ν.Π.Δ.Δ. ή Ελληνικής Τράπεζας ή Οργανισμού ή άλλων Ελληνικών Επιχειρήσεων, οι οποίες εδρεύουν στην Ελλάδα ή ακολούθησε την οικογένεια του στο εξωτερικό, η οποία απουσιάζει για τους ανωτέρω λόγους ή εάν η απουσία οφείλεται σε λόγους σπουδών των τέκνων σε Ανώτερες ή Ανώτατες σχολές του Εξωτερικού.
* Ποσά τα οποία καταβλήθηκαν αχρεωστήτως σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες για τα οικογενειακά επιδόματα, τα οποία καταργήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου, παρ. ΙΑ, υποπαρ. ΙΑ2 του Ν. 4093/2012, επιτρέπεται να συμψηφίζονται με το χορηγούμενο στις ίδιες οικογένειες ενιαίο επίδομα στήριξης τέκνων και του ειδικού επιδόματος σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες.

Οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση των οικογενειακών επιδομάτων ΟΓΑ:
1. Ηλεκτρονική υποβολή του εντύπου Ε1 Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος από τον υπόχρεο της οικογένειας.
2. Συμπλήρωση και υποβολή του μηχανογραφημένου εντύπου Α21 Αίτησης - Υπεύθυνης Δήλωσης για τη χορήγηση των επιδομάτων, μέσω του περιβάλλοντος Taxisnet της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.
3. Συνεχής παραμονή στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία. Επιπλέον, πρέπει τα εξαρτώμενα τέκνα να βρίσκονται στην Ελλάδα. Ως τέτοια νοούνται:
α) Τέκνα φυσικά, θετά ή αναγνωρισθέντα, που είναι άγαμα και δεν υπερβαίνουν το 18ο έτος της ηλικίας τους ή το 19ο έτος εφόσον φοιτούν στη μέση εκπαίδευση. Για τέκνα που φοιτούν σε ανώτερο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδας ή αναγνωρισμένο του εξωτερικού ή σε Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης, τα επιδόματα καταβάλλονται μόνο κατά τον χρόνο φοίτησής τους, που προβλέπεται από τον οργανισμό της κάθε σχολής και σε καμία περίπτωση πέραν της συμπλήρωσης του 24ου έτους της ηλικίας τους.
β) Τέκνα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω που έχουν συμπληρώσει το 18ο αλλά όχι το 24ο έτος της ηλικίας τους.
γ) Τέκνα των συζύγων από άλλο γάμο, εφόσον αυτοί έχουν την αποκλειστική ευθύνη διατροφής τους και ο/η πρώην σύζυγος-άλλος γονέας δεν επιδοτείται για τα τέκνα αυτά. Ισχύουν τα ηλικιακά όρια που αναφέρονται στην περίπτωση (α).
δ) Ορφανά και από τους δύο γονείς τέκνα που αποτελούν ιδία οικογένεια. Ισχύουν τα ηλικιακά όρια που αναφέρονται στην περίπτωση (α). Δείτε εδώ αναλυτικά τα εισοδήματα για το επίδομα


Πηγή: www.dikaiologitika.gr

Η τέχνη και ο πολιτισμός ανυψώνει τον άνθρωπο και βελτιώνει τη ζωή μας.
Γι' αυτό δημιουργήθηκε στην Πάλαιρο ο Εικαστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαίρου ''ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ'' που σκοπό έχει να γίνει φορέας της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής ανάπτυξης της Παλαίρου, την ανάδειξη και την προώθηση της τέχνης και του πολιτισμού, αλλά και την ευαισθητοποίηση του πολίτη απέναντι σε πολιτιστικά και εικαστικά δρώμενα.

Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει κι αν ο Μάρτης αποιδειχτεί γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης, ένα είναι σίγουρο ότι είμαστε κοντά στο καλοκαίρι. Η μέρα ήδη έχει αρχίσει να μεγαλώνει και ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά όλοι να γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά.

Πότε θα το πράξουμε αυτό; Τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου. Στις 03:00 θα γυρίσουμε το ρολόι μας μία ώρα μπροστά (δηλαδή η ώρα θα δείχνει 04:00).

Η ώρα αλλάζει πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου (μία ώρα μπροστά) και την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου (μία ώρα πίσω).

Πηγή: thebest.gr

Του Γ. Η. Ορφανού

Οι εμφύλιοι πόλεμοι για την πολιτική εξουσία παραλίγο να καταστρέψουν όσα είχαν πετύχει πολεμώντας οι Έλληνες κατά την επανάσταση του 1821. Στο σημερινό μας σημείωμα – αφιέρωμα στο 1821 θα παρουσιάσουμε τους δυο εμφυλίους πολέμους που οφείλονται και στην αρχομανία τινων εκ των επαναστατών και ελπίζουμε να αποτελούν πάντα παράδειγμα προς αποφυγήν.

Από το φθινόπωρο του 1823, λοιπόν, μέχρι την άνοιξη του 1824, ενώ συνεχίζονται αμείωτες οι πολεμικές επιχειρήσεις και η αναζήτηση διπλωματικής στήριξης και βοήθειας προς τον Αγώνα, έχουμε τον πρώτο εμφύλιο πόλεμο, που είχε ως αφορμή την καθαίρεση από την κυβέρνηση ενός υπουργού, του Περούκα, από τον πρόεδρο του βουλευτικού, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, με την κατηγορία της υπέρβασης καθήκοντος. Νωρίτερα, σε διάφορα μέρη της επαναστατημένης Ελλάδας, είχαμε «βίαιες συρράξεις» μεταξύ τοπικών παραγόντων (οπλαρχηγών – προεστών), οι οποίες έφταναν και στα όρια εμφύλιων συγκρούσεων.

Ενδεικτικά, ας αναφερθεί ότι κρούσματα «ανταρσίας» συναντιώνται και στους πρώτους χρόνους της Επανάστασης, όπως βλέπουμε σε επιστολή του Αρείου Πάγου προς το Μινίστρο των εσωτερικών Κωλέττη, όπου αναφερόταν ότι « τινές κακεντρεχείς Ευβοείς» μαζί με καπεταναίους « εσύστησαν στρατόπεδον, μη θέλοντες να υπακούσουν εις τας διαταγάς της υπερτάτης Διοικήσεως, ως τοις έγραφεν, ήλθον πλησίον εις Ξεροχώρι, και εκήρυξαν πόλεμον κατά του αρχηγού συνεργεία του επιβούλου και ταραχοποιού, οι οποίοι αφού κατεβλήθησαν υπό του κυρίου Διαμαντή, έφυγον κρυφίως επί λόγω ότι έρχονται εις την υπερτάτην Διοίκησιν, έργω δε να καταφύγουν εις Αθήνας προς τον διδάσκαλον αυτών». Την αναφορά, που φέρει ημερομηνία 20/9/1822, την υπογράφουν οι αρεοπαγίτες, Ταλαντίου Νεόφυτος, Ανθιμος Γαζής, Δρόσος Μανσόλας, Κ. Τασσίκα, Κωνστ. Σακελλίωνος, Κωνσταντίνος Ιωάννου.

Λίγο μετά, επήλθε η πραξικοπηματική κατάργηση του Αρείου Πάγου από τον Ανδρούτσο στις 29 Σεπτεμβρίου 1822, αφού προηγήθηκε η επιβολή του οπλαρχηγού στους προεστούς των Αθηνών. Ο Άρειος Πάγος, η δύναμη του οποίου είχε περιοριστεί στην Ανατολική Στερεά και μόνο στην Εύριπο είχε ακόμη κάποια επιρροή, κατήγγειλε τις ενέργειες του Ανδρούτσου στη Διοίκηση, προσδοκώντας την αποκατάσταση των πραγμάτων με την παρέμβασή της. Ο Ανδρούτσος παρουσιαζόταν στη Διοίκηση από τους αρεοπαγίτες ως υπαίτιος για την προέλαση των οθωμανικών δυνάμεων στην Ανατολική Χέρσο Ελλάδα. Ο Ανδρούτσος αντέδρασε άμεσα στις κατηγορίες που του προσήψαν οι αρεοπαγίτες, ανταποδίδοντας τις κατηγορίες αυτές, κατονομάζοντας τους αρεοπαγίτες ως τους κύριους υπεύθυνους για τη δυσμενή πορεία της επανάστασης στην Ανατολική Χέρσο Ελλάδα.

Ο φόβος υπήρξε μεγάλος ακόμη και στην Πελοπόννησο, γιατί υπήρχε η αίσθηση πως αν χανόταν η Ανατολική Ελλάδα, οι Πελοποννήσιοι θα βρίσκονταν εκτεθειμένοι σε μεγάλο κίνδυνο. Πολλοί ήταν εκείνοι που εξέφραζαν την απαισιοδοξία τους για την εξέλιξη των επαναστατικών επιχειρήσεων από τον Ιούνη και Ιούλη του 1822 και ιδιαίτερα οι πρόκριτοι της Ύδρας, οι οποίοι πίστευαν (29 Ιούνη 1822) ότι η υποχώρηση της Επανάστασης προήλθε απ’ τις εσωτερικές διχόνοιες των επαναστατών και όχι εξαιτίας της στρατιωτικής υπεροχής του αντιπάλου. Μερικές μέρες αργότερα, ο πρόεδρος του εκτελεστικού Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος υποδείκνυε (09/07/1822) ως υπευθύνους για τη δυσμενή εξέλιξη των πραγμάτων ένα «κόμμα σκανδαλοποιών», χωρίς να δίδει περισσότερες, όμως, διασαφηνίσεις. Με γράμματά του, το φθινόπωρο (14 Σεπτέμβρη 1822), ο Μαυροκορδάτος προς τους χιλίαρχους της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας, προσπαθούσε να πετύχει μια εξισορρόπηση των πραγμάτων μεταξύ της ανάγκης της Διοίκησης από τη συνδρομή των οπλαρχηγών της Ανατολικής Στερεάς, που οι περισσότεροι ήταν κάτω από την επιρροή του Ανδρούτσου – παρά την αντίθετη άποψη του Μαυροκορδάτου – και της πολιτικής, που στόχευε να εδραιώσει τον έλεγχό της στην Ανατολική Στερεά και την Εύριπο.

Πάντως, να σημειωθεί και ότι, κατά τον Κορδάτο, οι εμφύλιοι σπαραγμοί, αν και έμοιαζαν με κομματικές αντιπαραθέσεις, δεν ήσαν αποτελέσματα προσωπικών αντιθέσεων ή συνεπακόλουθα της πολυαίωνης σκλαβιάς και όσων «ανωμαλιών» κληροδότησε αυτοί τους Έλληνες, αλλά ήσαν ταξικοί και γι’ αυτό, και έπαιρναν μαζικό χαρακτήρα οι συγκρούσεις. Οι κυριότερες αιτίες ήσαν οι προσπάθειες των κοτζαμπάσηδων να εκμεταλλευτούν τα «εθνικά κτήματα» και η καταβολή μισθών και οικονομικής ενίσχυσης, που ζητούσαν οι οπλαρχηγοί, που βρισκόντουσαν, σ’ αντίθεση με τους προύχοντες, στην «πρώτη γραμμή» της Επανάστασης. Να γραφεί, βεβαίως, και ότι με το μέρος των προεστών από τις ευρωπαϊκές χώρες τασσόταν η Αυστρία του Μέττερνιχ!

Ενδιαφέρουσα, όμως, είναι η ανάλυση των εμφυλίων πολέμων στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης από το Θανάση Παπαρήγα, ο οποίος μεταξύ άλλων στέκεται και στα ακόλουθα: «Οι πόλεμοι αυτοί αντανακλούσαν τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ακόμη υπό διαμόρφωση νεοελληνικής κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη της φάση αλλά και σε μια συγκεκριμένη της ιστορική στιγμή: Τη στιγμή της πορείας προς τη δημιουργία του εθνικού κράτους.

Οι πόλεμοι αυτοί, συνεχίζει ο Θ. Παπαρήγας, περιείχαν και ήταν φυσικό να περιέχουν τη σφραγίδα των γενικών συνθηκών της εποχής. Οι συνθήκες αυτές συγκεκριμένα ήταν: Στην ελληνική περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τη διάλυση του ανατολικού - με την έννοια του συγκεντρωτικού φεουδαρχικού κράτους και η πορεία προς την επικράτηση της αστικής κοινωνίας γίνεται με ειδικό, τοπικό, «βαλκανικό» τρόπο. Ο τελευταίος έχει σαν πυρήνα του την προσπάθεια δημιουργίας χωριστού εθνικού κράτους σαν νέας μορφής αστικής κοινωνικής οργάνωσης της περιοχής.

Το γεγονός ότι ο χαμηλός βαθμός εθνικής ολοκλήρωσης έπαιξε πολύ σοβαρό ρόλο στους εμφυλίους πολέμους φαίνεται πολύ καθαρά και μόνο από τις συγκρούσεις του τύπου «Ρουμελιώτες εναντίον Μοραϊτών». Εδώ, ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι δεν πρόκειται για φαινόμενο επιφανειακό και ούτε καν μόνο ελληνικό.. Στη Γαλλία έχουμε την άγρια αντιπαράθεση μεταξύ του Ιακωβινικού Βορρά και του Γιρονδινικού Νότου. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για φυσιολογική κατάσταση, που δείχνει ότι η αστική κοινωνία βρίσκεται ακόμη στη φάση της πρώτης διαμόρφωσής της.

Η Επανάσταση του ’21 – όπως δέχεται ο Παπαρήγας – γίνεται σε γενικές ιστορικές συνθήκες όπου η μόνη βιώσιμη επαναστατική και προοδευτική δύναμη είναι η αστική τάξη. Σε αυτήν ανήκουν τόσο η ηγεσία της Επανάστασης όσο και ο χαρακτήρας της σφραγίδας που μπαίνει στα προβλήματά της. Ωστόσο, ο όρος «αστική τάξη» καλύπτει μια πραγματικότητα ιδιαίτερα πολύπλοκη και γεμάτη ασυνέχειες ή και αντιθέσεις. Σε αυτήν ανήκουν οι πανίσχυροι και, για την εποχή και την περιοχή, γιγαντιαίοι εφοπλιστικοί όμιλοι, οι αστοί - γαιοκτήμονες, που βαθμιαία δημιουργούνται και, ταυτόχρονα, διαλύονται στις συνθήκες της αποσύνθεσης της αναχρονιστικής Οθωμανικής γαιοκτησίας, τα στοιχεία της πολιτικής και διοικητικής αριστοκρατίας που έχουν κατακτήσει θέσεις σε αυτό που έχει ονομαστεί «δοσιματική διοίκησις», ένας ολόκληρος και ιδιαίτερα πολυάριθμος κόσμος από βιοτέχνες επιχειρηματίες και μικρούς και μεσαίους εμπορευομένους.

Οι δυνάμεις αυτές κάθε άλλο παρά ταυτίζονται πλήρως μεταξύ τους. Δε βρίσκονται όλες στον ίδιο βαθμό αστικοποίησης. Από την άποψη αυτή, οι πιο προωθημένοι είναι οι πάσης φύσεως πλοιοκτήτες και οι πάσης φύσεως έμποροι, αν και αυτοί επίσης χωρίζονται μεταξύ τους από σοβαρές αντιθέσεις. Αντίθετα, στους αστούς - γαιοκτήμονες και, ακόμη περισσότερο, στο στοιχείο της διοικητικής αριστοκρατίας, το βάρος των αναχρονιστικών στοιχείων είναι πολύ ισχυρότερο. Τα διάφορα αυτά τμήματα διαφέρουν από την άποψη της οικονομικής επιφάνειας (π.χ. οι πρόκριτοι της Πελοποννήσου, ήδη από πρώτα ιδιαίτερα πλούσιοι, έχουν πλουτίσει παραπέρα από την οικειοποίηση των περιουσιών των τοπικών πασάδων, που επίσης ήταν ιδιαίτερα πλούσιοι, ενώ οι πρόκριτοι της Ρούμελης στηρίζονται ιδιαίτερα σε πολιτικές λειτουργίες). Διαφέρουν ακόμη και από την έλλειψη μιας πληρέστερα διαμορφωμένης εθνικής αγοράς, που δείχνει τις δυσκολίες επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων περιοχών. Τα πιο προωθημένα στοιχεία έχουν δεσμούς πιο πολύ με το εξωτερικό παρά με την ίδια την χώρα. Οι διαφορές αυτές δεν είναι ακαδημαϊκές αλλά έχουν σοβαρότατες συνέπειες και επιπτώσεις. Ανάμεσα στους εφοπλιστές, τους ιδιόμορφους γαιοκτήμονες και τους εκπροσώπους της διοικητικής αριστοκρατίας είναι φανερό ότι υπάρχει πολύ έντονη «ιστορική όσμωση»: Όλοι τους έχουν από καιρό στραφεί προς την αστική εξέλιξη μέσω της εμπορικής δραστηριότητας. Αυτό εξηγεί και την έντονη τάση προσέγγισης και συμπαράταξης που τους διακρίνει και που θα φανεί καθαρά στην Επανάσταση.

Μεταξύ τους, όμως, υπάρχουν και διαφορές. Οι πλούσιοι εφοπλιστές βλέπουν τη γη σαν χώρο επένδυσης των κεφαλαίων τους και εξόδου από την οικονομική κρίση, αφού ο βιομηχανικός τομέας τους είναι κλειστός (ή, σωστότερα, κλεισμένος). Τα υπόλοιπα στοιχεία των κυριάρχων τάξεων, όμως, βλέπουν τη γη σαν δική τους και δεν έχουν διάθεση να την παραχωρήσουν σε άλλους. Αυτό κάνει το συνασπισμό των μεγαλοεφοπλιστών και των μεγαλοπροκρίτων ασταθή και γεμάτο αντιθέσεις, πράγμα που οδηγεί σε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων.

Πέρα από αυτά τα προβλήματα, υπάρχουν και τα προβλήματα της γενικότερης ιστορικής διαμόρφωσης των κυριάρχων τάξεων: Μέσα στα πλαίσια μιας ακόμη χαμηλής εθνικής ολοκλήρωσης, της επίδρασης των παραδόσεων της Οθωμανικής διοίκησης κλπ. οι ενέργειες και οι βλέψεις μερικών τμημάτων των κυριάρχων τάξεων όχι μόνο στρέφονται ευθέως ενάντια στα συμφέροντα των υπολοίπων αλλά, καμιά φορά, θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την Επανάσταση».

Στις 15/10/1823, ο Θ. Κολοκοτρώνης παραιτείται από αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού και το Νοέμβριο του ίδιου έτους, ωστόσο, η ένταση κλιμακώθηκε, όταν ο Θ. Κολοκοτρώνης και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης εξεδίωξαν τους «πολιτικούς» από το Ναύπλιο και επιχείρησαν να σχηματίσουν δική τους Διοίκηση. Ο Πάνος Κολοκοτρώνης, γιος του Θεόδωρου, φρούραρχος του Ναυπλίου, μαζύ με το Νικηταρά και τον Τσόκρη και άλλους 200 πάνε στο Άργος (26/11/1823), μπήκαν στο βουλευτήριο, παίρνουν τα αρχεία και τρομοκρατούν τους παραβρισκόμενους. Την παραμονή (25/11/1823), ο Ιωάννης Κωλέττης διοριζόταν μέλος του Εκτελεστικού στη θέση του εκπεσόντος Ανδρέα Μεταξά.

«Θλίβομαι βαθύτατα ακούγοντας ότι οι εσωτερικές έριδες της Ελλάδας συνεχίζονται ­ και αυτό σε μια στιγμή που η πατρίδα σας θα μπορούσε να θριαμβεύσει παντού, όπως έχει θριαμβεύσει σε μερικούς τομείς. Η Ελλάδα είναι τώρα αντιμέτωπη με τρεις λύσεις: να κατακτήσει την ελευθερία της ή να γίνει κτήση των ηγεμόνων της Ευρώπης ή τουρκική επαρχία. ­ Τώρα μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στις τρεις. ­ Αλλά ο εμφύλιος πόλεμος δεν μπορεί να οδηγήσει παρά στις δύο τελευταίες. ­ Αν η Ελλάδα ζηλεύει την τύχη της Βλαχίας και της Κριμαίας, μπορεί να την έχει αύριο· αν της Ιταλίας, μεθαύριο. Αν όμως θέλει να γίνει για πάντα ελεύθερη, αληθινή και ανεξάρτητη, καλά θα κάνει ν' αποφασίσει τώρα, αλλιώς δεν θα έχει ποτέ πια αυτή την ευκαιρία», γράφει ο λόρδος Βύρωνας σε επιστολή του προς τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, στις 2 Δεκέμβρη του 1823, από την Κεφαλλονιά, ενώ διαρκεί ακόμα ο πρώτος εμφύλιος μεταξύ των επαναστατών στην κυρίως Ελλάδα.

Λίγες ημέρες αργότερα (9/12/1823), οι Υδραίοι στηλιτεύουν, με δημόσια προκήρυξη, τους Κολοκοτρώνηδες και όσους τους ακολουθούν.

Το Γενάρη του 1824, αφού οι Σπετσιώτες στρέφονται κι αυτοί κατά του Κολοκοτρώνη και των Πελοποννησίων (2/1/1824), το Βουλευτικό του Μαυροκορδάτου, που μετέθεσε την έδρα της κυβέρνησης στο Κρανίδι, συμμάχησε (5 ή 17/1) με τους νησιώτες προεστούς. Κατόπιν, ο Μαυροκορδάτος, αφού καθαιρεί από πρόεδρο του εκτελεστικού τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και κηρύσσει έκπτωτους όσα μέλη του Βουλευτικού δεν είχαν πάει στο Κρανίδι, ορίζει νέο εκτελεστικό υπό την προεδρία του Γ. Κουντουριώτη και τη συμμετοχή των Γκίκα και Π. Μπόταση (ως αντιπροέδρου από 9/2/1824), Ν. Λόντου, Ιω. Κωλέττη. Οι κατηγορίες που βάραιναν τον Π. Μαυρομιχάλη και το Σ. Χαραλάμπη, που, επίσης, εκείνες τις μέρες του Γενάρη κατηγορήθηκε από τη Βουλή, συμπεριελάμβαναν και το ότι «επώλησαν και εθνικά κτήματα», δηλαδή άρπαξαν δημόσια έσοδα προς ίδιον όφελος! Ο Ανδρέας Ζαΐμης, στις 20/4/1824, πάντως, δεν αποδέχτηκε το διορισμό του στη θέση του αποθανόντος Νικολάου Λόντου, εν αντιθέσει με τον Α. Σπηλιωτάκη, ο οποίος, νωρίτερα – στις 9/2/1824, είχε τοποθετηθεί στη θέση του Γκίκα Μπόταση, εφόσον είχε αποχωρήσει την 1η Φλεβάρη.

Ο πρόεδρος του Βουλευτικού, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, από την αρχή, όταν πρωτόφτασε στην Ελλάδα, σκεφτόταν να υπερφαλαγγίσει το Δ. Υψηλάντη. Όταν διορίστηκε στο Μεσολόγγι, αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για αυτό. Έτσι, παρά την ήττα στο Πέτα (1822), το 1822 – 1823 προσεγγίζει τους νοικοκυραίους και καταφέρνει να αναρριχηθεί σε πολιτικά αξιώματα εωσού τον βλέπουμε και γενικό γραμματέα της Διοίκησης στο Άστρος.

Όταν ο Κολοκοτρώνης, όμως, συμμάχησε με τους κοτζαμπάσηδες και ο Υψηλάντης τέθηκε στην άκρη, ο Μαυροκορδάτος, χάνοντας τα ερείσματά του, προσεταιρίζεται τους Υδραίους, δίνοντάς τους υποσχέσεις σχετικά με τη χρήση του δανείου, που αναμενόταν στα μέσα του 1824 από την Αγγλία. Είχε, λοιπόν, σχέσεις με τον λόρδο Βύρωνα και το Φιλελληνικό Κομιτάτο του Λονδίνου και πέτυχε να γίνει αυτός αποδέκτης του δανείου. Με τα χρήματα αυτά, ο Κωλέττης, που, επειδή έκρινε ότι πιο αποτελεσματικά θα αντιπαλέψει τον αντίζηλό του Μαυροκορδάτο εάν βρισκόταν κοντά του, δέχτηκε τη σύμπραξή τους, ενεργοποίησε τις σχέσεις που διατηρούσε με τους Ρουμελιώτες και ετερόχθονες ενόπλους, που αποτέλεσαν έτσι το στρατό της Διοίκησης του Κρανιδίου. Στο πλευρό του Μαυροκορδάτου, βρισκόταν τώρα και ο Παπαφλέσσας, ο οποίος, λίγους μήνες αργότερα, μέσα στο 1824, θα τεθεί και επικεφαλής αποτυχημένης εκστρατείας για την εξόντωση του Θ. Κολοκοτρώνη και όσων νοικοκυραίων πολιορκούσαν, εκείνη την εποχή, ακόμα την Πάτρα!

Ο επαναστατημένος Ελληνισμός είχε κοπεί στα δύο. Από τη μια, με το Κρανίδι συμπαρατάσσονταν οι νησιώτες εφοπλιστές και κεφαλαιούχοι, όσοι Ρουμελιώτες πίστευαν τον Κωλέττη, η πλειοψηφία των Πελοποννησίων γαιοκτημόνων και οι Έλληνες του εξωτερικού. Από την άλλη, όσοι ακολουθούσαν το Θ. Κολοκοτρώνη και τον Π. Μαυρομιχάλη και την κυβέρνησή τους, που, από τις 17/1/1824, έδρευε στην Τριπολιτσά.

Παράλληλα με μιαν αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα σε βάρος του Κολοκοτρώνη κατά τα τέλη Γενάρη της ίδιας χρονιάς στην Τρίπολη, ο Παπαφλέσσας πέρασε στο Κρανίδι και ανέλαβε το υπουργείο εσωτερικών. Όταν ο Δ. Υψηλάντης και ο Πλαπούτας, κατά το Φλεβάρη του 1824, πήγαν στο Κρανίδι με προτάσεις για συμφιλίωση και συνδιαλλαγή. Η κυβέρνηση, όμως, του Κρανιδίου φάνηκε αδιάλλακτη και αποφασισμένη να διαλύσει την κυβέρνηση της Τρίπολης. Από τις 17/2/1824, μετά την άρνησή της και ενώ ο Κολοκοτρώνης διέλυε το στρατιωτικό του σώμα, η κυβέρνηση Κουντουριώτη διέταξε προετοιμασίες για ένοπλη αναμέτρηση. Με χρήματα από την εκποίηση των εθνικών προσόδων διαφόρων επαρχιών, η κυβέρνηση του Κρανιδίου κάλυπτε τα έξοδα στρατολογίας και συντήρησης των στρατιωτικών σωμάτων, ενώ για το ναυτικό θα μεριμνούσαν οι Υδραίοι κοτζαμπάσηδες (Κουντουριώτηδες, Μπότασης).

Τα τέλη Φλεβάρη, άρχισε και η πλευρά της Τρίπολης να προετοιμάζεται, αν και κύρια επιδίωξή της παραμένει η συμβιβαστική λύση, για την οποία το Κρανίδι κωλυσιεργεί να απαντήσει. Επιδιώκουν το συμβιβασμό μέσω Ζαΐμη (21/2), ίσως επειδή είχαν λιγότερες δυνάμεις να αντιπαραθέσουν, ίσως γιατί ήθελαν να κερδίσουν τη λαϊκή συμπαράσταση και να προσδώσουν στον αγώνα τους ηθικό και λαϊκό περιεχόμενο, σ’ αντίθεση με τα μέλη της κυβέρνησης Κουντουριώτη, που κατηγορούνταν ότι παγιδεύουν τις λαϊκές ελευθερίες και δρουν συμφεροντολογικά και αντεθνικά, υπό την επιρροή του Μαυροκορδάτου. Τις τελευταίες ημέρες του Φλεβάρη (26/2/1824), αποτυχαίνει παταγωδώς διαμεσολαβητική προσπάθεια του πρώην επάρχου Μεσολογγίου, Κωνσταντίνου Μεταξά, για συνδιαλλαγή, επειδή το Κρανίδι δεν εμφανίζεται πρόθυμο για τη συμφιλίωση, αλλά πανέτοιμο για ένοπλη λύση!

Από τις 6 Μαρτίου του 1824, η κυβέρνηση Κρανιδίου σχεδιάζει από ξηράς και θαλάσσης «μετακόμιση» στο Ναύπλιο, αλλά ο φρούραρχος της πόλης, Πάνος Κολοκοτρώνης, αρνιόταν να παραδώσει το φρούριο σε κυβέρνηση που δεν είχε εκλεγεί από εθνοσυνέλευση. Η κυβέρνηση Κουντουριώτη αποκηρύττει, την επόμενη μέρα, ως προδότη, αποστάτη και εχθρό του έθνους το φρούραρχο και όσους θα τον ακολουθούσαν ή θα τον βοηθούσαν.

Αφού προσπάθησε να εμποδίσει με πιστούς του στρατιώτες ο Π. Κολοκοτρώνης την κυβέρνηση Κουντουριώτη να έλθει στο Ναύπλιο, οι Κρανιδιώτες προέλασαν στους Μύλους και εγκαταστάθηκε εκεί η κυβέρνησή τους, αν και δεν έλειψαν οι πολεμικές συγκρούσεις έξω από το Ναύπλιο. Απώτερός τους στόχος, βεβαίως, ήταν η Τριπολιτσά! Μέχρι το β’ δεκαήμερο του Μάρτη, οι Κρανιδιώτες πολιορκούν το Ναύπλιο και χρησιμοποίησαν κάθε μέσο, καθώς ο Π. Κολοκοτρώνης αντιμετώπιζε σωρό προβλημάτων και πάνω απ’ όλα, πέρα από τον επισιτισμό, και την αυτομολία, λόγω απατηλών υποσχέσεων ή κακουχιών, κάποιων από τους υπερασπιστές της πόλης προς τους αντιπάλους τους.

Στις 12 Μάρτη 1824, έχουμε νέα άκαρπη προσπάθεια του Δ. Πλαπούτα να επέλθει συμφωνία ανάμεσα στους αντιμαχόμενους, γιατί – αν και η κυβέρνηση Κουντουριώτη έμοιαζε σύμφωνη – η πρωτοβουλία «κόλλησε» στους όρους για παράδοση του φρουρίου του Ναυπλίου στους Κρανιδιώτες αφενός και για υποδειγματική τιμωρία του Π. Κολοκοτρώνη αφετέρου εάν αποδεικνυόταν, σε ειδική δίκη, ένοχος.

Αφού οι περί τον Κουντουριώτη κυρίεψαν το Άργος (13/3/1824) και εγκατέστησαν εκεί την κυβέρνησή τους εωσού πέσει το Ναύπλιο, την ερχόμενη εβδομάδα (19/3) ο Π. Νοταράς, για λογαριασμό τους, κατέλαβε τον Ακροκόρινθο και ανήγγειλε στην κυβέρνησή του ότι είχε πλέον τον έλεγχο σε όλη την Κορινθία. Από τις 22 Μάρτη, όμως, το κέντρο βάρος των επιχειρήσεων πέφτει στην Τρίπολη, την οποία υπερασπίζουν ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο άλλος γιος του Γενναίος (παρά την αποτυχία του να περισώσει τον Ακροκόρινθο), ο ανιψιός του, Νικηταράς κι ο Κανέλλος Δεληγιάννης με 1000 περίπου άντρες. Στους πολιορκητές επικεφαλής είχε τεθεί ο Ανδρέας Λόντος και συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι Ι. Νοταράς, Αναγνωσταράς, Ν. Δικαίος, Γ. Γιατράκος, Β. Πετμεζάς κ.α. ως ηγήτορες Ρουμελιώτικων και Πελοποννησιακών στρατευμάτων.

Ενώ συνεχιζόταν για 10 μέρες η πολιορκία, έπειτα από λαϊκές συγκεντρώσεις έξω από το σπίτι του Π. Μαυρομιχάλη ζητώντας συμβιβασμό γιατί οι κάτοικοι της Τρίπολης δυσφορούσαν από την παρουσία των ενόπλων του Κολοκοτρώνη, ο Κανέλλος Δεληγιάννης παίρνει την πρωτοβουλία και, καθώς η μείωση των τροφών και των πολεμοφοδίων μάστιζε τους πολιορκούμενους και οι πολιορκητές αντιμετώπιζαν προβλήματα λιποταξιών, αρχίζουν διαπραγματεύσεις. Από τη μεριά της Τρίπολης, θα παρίστανται ο Κ. Μεταξάς και 4 βουλευτές και από τους περί τον Κουντουριώτη οι Α. Ζαΐμης και Α. Λόντος.

Αυτή τη φορά, οι διαπραγματεύσεις προχωρούν και οι δύο μεριές μοιάζουν να συμφωνούν: Καθένας από την κυβέρνηση της Τρίπολης θα έφευγε στην επαρχία του με τους στρατιώτες του – Οι πολιορκητές δεν θα εμπόδιζαν την αποχώρηση των πολιορκούμενων – Η Τρίπολη θα παρέμενε ουδέτερη, αλλά τα φρούρια του Ναυπλίου θα παραδίδονταν στους Ζαΐμη και Λόντο, ενώ ο Π. Κολοκοτρώνης θα έπαιρνε ένα χρηματικό ποσό για τα έξοδα της φρουράς.

Η πλευρά, όμως, του Κουντουριώτη, μόλις άκουσε τους όρους αυτούς, απέρριψε τη συμφωνία (31/3) και ξεκίνησε νέες συζητήσεις. Θα δέχονταν φτάνει να τους παρέδιδαν την Τρίπολη και όλους όσους είχαν στραφεί εναντίον τους. Επειδή, όμως, απέτυχαν να εμφανίσουν τους πολιορκημένους οι Κωλέττης – Ζαφειρόπουλος και Καλαμαριώτης ως επίορκους και έτοιμους να παραβιάσουν την ανακωχή, δέχτηκαν να συναφθεί συμφωνία με τους αρχικούς όρους. Έτσι, στις 3/4/1824, η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη αυτοδιαλύεται και τα μέλη της φεύγουν από την Τρίπολη και επακολουθεί διχογνωμία Βουλευτικού – Εκτελεστικού (12/4) εάν θα έπρεπε να μεταφερθεί εκεί από το Ναύπλιο, του οποίου συνεχιζόταν ακόμα η πολιορκία, η κυβέρνηση Κουντουριώτη.

Ο Γ. Κουντουριώτης, όμως, ως πρόεδρος, πια, της μόνης κυβέρνησης, στις 4/4/1824, θα «δυναμιτίσει» το κλίμα, καθώς κάλεσε τους «αντιπατριώτες» του Θ. Κολοκοτρώνη να παραδοθούν, με την απειλή ότι θα θεωρούνταν αποστάτες και θα τιμωρούνταν! Ενώ ο Μαυρομιχάλης κι οι δικοί του βρίσκονταν στη Μεσσηνία, στο Μιστρά και στη Λακωνία και εδραίωναν τη δύναμή τους, ο Θ. Κολοκοτρώνης ήθελε να συγκληθεί νέα εθνοσυνέλευση στην Καρύταινα Αρκαδίας, αλλά δεν παρέλειπε και την προετοιμασία για πιθανή πολιορκία της Τρίπολης. Τότε, ήλθε οριστικά προς το μέρος του κι ο Δ. Πλαπούτας, ενώ λίγο μετά επιτέθηκε νικηφόρα στη φρουρά της Τριπολιτσάς, μα η επιτυχία του αυτή «ενόχλησε» το Εκτελεστικό, που όρισε Παπαφλέσσα, Λόντο, Ζαΐμη να χτυπήσουν στην Καρύταινα. Αυτοί, όμως, παράκουσαν στις διαταγές που πήραν και μπήκαν, επικεφαλής 1000 αντρών, στην Τρίπολη.

Τις τελευταίες ημέρες του Απρίλη του 1824, είχαμε προσπάθειες συνδιαλλαγής Κολοκοτρώνη και Κουντουριώτη. Όροι, η παράδοση του Ναυπλίου και η αναγνώριση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. Μεσολαβητής ήταν ο Νικηταράς. Τις προσπάθειες «ναρκοθέτησε» ο Παπαφλέσσας, με συκοφαντίες κατά του Νικηταρά. Ο Κολοκοτρώνης (26/4) αποφασίζει να συναντηθεί με τον επικεφαλής της κυβέρνησης για απευθείας συνεννοήσεις, το Βουλευτικό και το Εκτελεστικό αποφασίζουν να τον καλέσουν μαζύ με το Νικηταρά (29/4). Η συνάντηση αυτή ήταν να γίνει στο Κυβέρι Αργολίδας, μα δεν πραγματοποιήθηκε τελικά.

Αφού ματαιώθηκε η συνάντηση Κολοκοτρώνη – Κουντουριώτη, η πολιορκία του Ναυπλίου εξακολουθούσε και ο πρώτος θέλησε να ενισχύσει με κάθε τρόπο τις αμυντικές προσπάθειες του γιου του, Πάνου. Ο Πάνος Κολοκοτρώνης αντιμετώπιζε το διαρκώς αυξανόμενο κύμα διαρροών προς τους πολιορκητές , ενώ οι πρώτες εβδομάδες του Μάη αναλώθηκαν σε πολεμικές συγκρούσεις και μάχες μεταξύ κυβερνητικών στρατευμάτων και των «αντιπατριωτών» του Πάνου και Γενναίου Κολοκοτρώνη, του Πλαπούτα και του Νικηταρά στην περιοχή γύρω από το Ναύπλιο και στην επαρχία του Άργους.

Τότε (12/5/1824), εμφανίστηκε και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στο Άργος ως ειρηνοποιός και προσπάθησε να συμφιλιώσει τις αντίπαλες μερίδες. Παίρνοντας τη συγκατάθεση του Κουντουριώτη στις 20 Μάη, κίνησε να βρει τον Π. Κολοκοτρώνη στο Ναύπλιο. Αυτός δεχόταν να φύγει από το Ναύπλιο, αλλά υπό όρους. Ο Γ. Κουντουριώτης, όμως, ήθελε το φρούριο του Ναυπλίου άνευ όρων! Και κρατούσε τέτοια αδιάλλακτη στάση, γιατί, αφού νίκησε τους αντιπάλους του στην Αργολίδα, ήταν υπερσίγουρος για την τελική του επικράτηση. Τον παρόξυνε και ο Κωλέττης, που συκοφαντούσε το Ζαΐμη.

Ο Ζαΐμης τότε, ως Πελοποννήσιος προύχοντας, δεν ήθελε την εκμηδένιση των Κολοκοτρώνηδων και την ενίσχυση των νησιωτών κοτζαμπάσηδων. Έτσι, με τη στάση του, βοηθά να καρποφορήσει η πρωτοβουλία του Κολοκοτρώνη για έντιμο για τους ηττημένους συμβιβασμό. Ο Αναγνώστης Δεληγιάννης, στις 22/5/1824 και έξω από την Τριπολιτσά, φέρνει κοντά Ζαΐμη και Κολοκοτρώνη, αλλά ο πρώτος αρνείται, παρόντων των αδελφών Δεληγιάννη και άλλων προκρίτων από Τρίπολη και Καρύταινα, να συζητήσει τις προτάσεις Κολοκοτρώνη (εθνοσυνέλευση, ανατροπή Κουντουριώτη). Οι θέσεις του Ζαΐμη είναι σταθερές: Για να αποκατασταθεί η πολιτική ομαλότητα, απαιτείται συμβιβασμός. Για το συμβιβασμό, απαιτείται η παράδοση του Ναυπλίου στους κυβερνητικούς.

Από τις συζητήσεις εκείνης της ημέρας (22/5/1824), ο Κολοκοτρώνης υποχωρεί, δέχεται την παραχώρηση του Ναυπλίου όχι στην κυβέρνηση, την οποία δεν αναγνωρίζει ακόμα ως νόμιμη, μα σε Λόντο και Ζαΐμη έναντι συμβολικού ποσού και υποχρεώνεται αυτός, ο Νικηταράς και ο Πλαπούτας να διαλύσουν τα στρατεύματά τους. Να σημειωθεί, όμως, πως η συμφωνία, που τερματίζει τον πόλεμο, δεν ικανοποίησε εξίσου το Εκτελεστικό, που χάρηκε για την άλωση του Ναυπλίου αλλά ήθελε και υποδειγματική τιμωρία των «αντιπατριωτών», το κάπως μετριοπαθέστερο Βουλευτικό και τον Κουντουριώτη, που ήθελε πλήρη εξόντωση των αντιπάλων του και των Πελοποννησίων, αφού από τις 28/5/1824 άρχισε να εκδηλώνεται εναντίον Ζαΐμη – Λόντου και Πελοποννησίων. Ο Γ. Κουντουριώτης εγκαθίσταται πλέον στο Ναύπλιο, που είχε, βάσει των συμφωνιών, περάσει, στις 5/6/1824, από τον Π. Κολοκοτρώνη στα χέρια των περί τον Κουντουριώτη, από 12/6/1824 κι αναγνωριζόμενος από όλους χορηγεί, σε μιαν εβδομάδα (18/6), αμνηστία.

Το πάθημα δεν έγινε … μάθημα!

Λίγο μετά, ξεσπά ο δεύτερος εμφύλιος που ξεκινά τον Ιούλη του 1824, στις 14 του οποίου ο Πανούτσος Νοταράς διορίστηκε στο Εκτελεστικό. Ο πόλεμος αυτός διαρκεί έως το Γενάρη του 1825. Προσωπικές δυσαρέσκειες, ανταγωνισμός για την εξασφάλιση της στρατιωτικής και της πολιτικής ηγεσίας που εκδηλώθηκε στα στρατόπεδα και στα βουλευτικά έδρανα είναι τα αίτια τούτης της σύρραξης, που έφερε τους νησιώτες (Ύδρα – Σπέτσες) κοτζαμπάσηδες υπό τον Γ. Κουντουριώτη και τον Ι. Κωλέττη και Ρουμελιώτες οπλαρχηγούς από τη μια (Γκούρας και Καραϊσκάκης) και τους Πελοποννήσιους στρατιωτικούς και πολιτικούς (Ζαΐμης, Λόντος, Κολοκοτρώνηδες, Σισίνης, Νοταράς) από την άλλη.

Οι Λάζαρος και Γεώργιος Κουντουριώτηδες ήξεραν καλά ότι η αμνηστία του καλοκαιριού του 1824 δεν ικανοποιούσε τον Κολοκοτρώνη και τους συν αυτώ, καθώς τους απέκλειε από ενεργό συμμετοχή στη νομή της πολιτικής εξουσίας και στην εκμετάλλευση του ξενόφερτου δανείου. Η διαχείριση των χρημάτων του δανείου, που είχε συναφθεί με εγγύηση τα «εθνικά κτήματα», ήταν μια «πέτρα σκανδάλου» για το κυβερνητικό σχήμα που γρήγορα διασπάστηκε και οι Πελοποννήσιοι, τον Ιούλη του 1824, φεύγουν από την κυβέρνηση, ενώ οι εκλογές είχανε οριστεί για τις 3 Οχτώβρη του ίδιου έτους.

Γίνονται, λοιπόν, σε τέτοιο κλίμα οι εκλογές του Οχτώβρη του 1824 και βρίσκουν νικητές τους Υδραίους και τους συμμάχους τους. Ας ιδούμε, εδώ, και τη μετεκλογική σύνθεση του Εκτελεστικού: Πρόεδρος (από 11/10/1824) εξακολουθεί ο Γεώργιος Κουντουριώτης, Προεδρεύων (από 23/12/1824 – 6/2/1825) ο Αναγνώστης Οικονόμου, Αντιπρόεδρος αρχικά (11 – 29/10/1824) ο Π. Μπότασης και μετά (11/2/1825) ο Γκίκας Μπότασης και μέλη οι: Ασημάκης Φωτήλας (11/10 – 9/11/1824), Αναγνώστης Σπηλιωτάκης – Ιωάννης Κωλέττης (και οι δύο τους από 11/10/1824), Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης (από 9 Νοέμβρη 1824). Δεν πρέπει να περάσει, όμως, απαρατήρητη και η αποτυχία του Ανδρέα Ζαΐμη να εκλεγεί πρόεδρος στο Βουλευτικό, ενώ οι Πελοποννήσιοι έκαναν λόγο για εκβιασμούς και εξαγορά ψήφων!

Μετά την άρνηση των κατοίκων της Τριφυλίας να πληρώσουν φόρους στην κυβέρνηση Κουντουριώτη, που δείχνει πως Θ. Κολοκοτρώνης και Πελοποννήσιοι δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση, και στέλνει, τέλη Οχτώβρη, στην εν λόγω επαρχία τον Παπαφλέσσα, για να επιβάλει την πειθαρχία στην περιοχή. Από τη μια Κολοκοτρώνηδες και οι σύμμαχοί τους και από την άλλη Παπαφλέσσας, Βάσος Μαυροβουνιώτης και κυβερνητικοί έδωσαν σκληρές πολυαίμακτες μάχες, απ’ τις οποίες, τελικά, εξήλθε ο Παπαφλέσσας ηττημένος και γύρισε στο Ναύπλιο.

Επακολούθησαν αιματηρές συγκρούσεις, όπου σκοτώνεται – 13/11/1824 – ο Π. Κολοκοτρώνης και οι οποίες καθιστούν το δεύτερο τούτο εμφύλιο πόλεμο «λίαν δεινό και φθοροποιό». Ο δε Θ. Κολοκοτρώνης αποσύρεται στη Στεμνίτσα, οι κυβερνητικοί εξοπλίζουν με τα χρήματα του δανείου στρατό Ρουμελιωτών (Καρατάσος, Καραϊσκάκης, Τζαβέλας, Γκούρας, Δράκος κ.α.) μ’ ηγήτορα τον Ιωάννη Κωλέττη και σκοπό να καταστρέψει τους Πελοποννήσιους «αντάρτες» και τα κέντρα τους. Και ο Γκούρας, δέκα ημέρες μετά το θάνατο του Π. Κολοκοτρώνη, επικεφαλής ενός τμήματος από το στράτευμα του Κωλέττη, περνά με Ρουμελιώτες τον Ισθμό, ενώ και οι λεηλασίες είναι πρωτοφανείς.

Το δεύτερο σώμα με τον Τζαβέλα και τον Καραϊσκάκη κ.α. αποβιβάζεται, το Δεκέμβρη του 1824, στο Αίγιο. Σ’ όλη την Αχαΐα διώκουν το Λόντο, το Ζαΐμη και όσους τους ακολουθούν και ταυτόχρονα καταστρέφουν το βιος τους, ενώ λίγο μετά την καταστροφή των χωριών της επαρχίας Καλαβρύτων οι Ρουμελιώτες φτάνουν στη Γορτυνία, όπου, με εντολή του Κωλέττη, επιδίδονται σε μεγάλες καταστροφές, δίχως να καταφέρουν να πιάσουν τους Δεληγιανναίους στα Λαγκάδια. Τέλη Δεκέμβρη πια, ο Κολοκοτρώνης παρουσιάζεται αυθορμήτως στην Τρίπολη και ζητά να παραδοθεί. Μεταφέρεται στο Ναύπλιο, απ’ όπου συντάσσει επιστολή μεταμέλειας προς τον πρωθυπουργό, Γ. Κουντουριώτη, και αποδοχή των αντεθνικών πράξεών του. Τότε, τίθεται από την κυβέρνηση, που, κατά δήλωσή της, νοιάζεται μόνον για την πιστή εφαρμογή των νόμων του έθνους, σε περιορισμό στο Ναύπλιο, στο σπίτι του Παπαφλέσσα.

Στο μεταξύ, συνεχιζόταν η εισβολή στην Πελοπόννησο των ρουμελιώτικων στρατευμάτων, που είχε σκοπό όχι μονάχα την εφήμερη εξουσία, μα την ολοσχερή καταστροφή και την εξόντωση των ισχυρών του Μοριά και είχε ως αποτελέσματα τόση διαρπαγή και τόση ακολασία, που τα θύματά τους ξαναθυμήθηκαν τις συφορές που είχαν υποστεί από την εισβολή των Τουρκαλβανών το 1770!

Ο Δ. Πλαπούτας, που είχε τοποθετηθεί, νωρίτερα, από τον Κουντουριώτη συναρχηγός του Λόντου στο στρατόπεδο των Πατρών, μεσολαβεί για ειρήνευση. Όταν ο Θ. Κολοκοτρώνης, οι Δεληγιανναίοι, οι Νοταράδες, οι Γεώργιος και Χρύσανθος Σισίνης και ο Ρουμελιώτης στρατηγός Θεόδωρος Γρίβας, που ‘χε ταχτεί μαζύ τους, παραδίδονται, φυλακίζονται στην Ύδρα (6/2/1825). Το Μάη, όμως, του 1825 (17/5), αμνηστεύτηκαν οι Θ. Κολοκοτρώνης και Π. Μαυρομιχάλης και αμέσως διορίστηκαν (18/5) αρχηγοί της άμυνας του Νεόκαστρου. Έτρεξαν τότε οι Πελοποννήσιοι «αντάρτες» να βοηθήσουν τον Παπαφλέσσα. Ωστόσο, δεν πρόλαβαν. Ο Παπαφλέσσας πέφτει ηρωικώς στο Μανιάκι (20/5).

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος πιάνεται από τους κυβερνητικούς τον Απρίλη και «δολοφονείται» (;) στην Ακρόπολη των Αθηνών (5/6/1825), όπου φυλακίστηκε. Και λίγες ημέρες αργότερα (11/6), ο Ιμπραήμ παίρνει την Τριπολιτσά.

Τα χρόνια των εμφυλίων πολέμων (1824 και 1825), ο Ρουμελιώτης αγωνιστής Μακρυγιάννης, όπως βλέπουμε στα «Απομνημονεύματά του», θα βρεθεί στο Μοριά, όχι για να συμμετάσχει στις συγκρούσεις, αλλά προσπαθώντας να πετύχει την επαναφορά της διασαλευμένης μα πολυπόθητης ενότητας, προκειμένου να έλθει, επιτέλους, η ελευθερία των σκλαβωμένων Ελλήνων χωρίς φατρίες και έριδες για τα πολιτικά. Δεν προσχωρεί στις φατρίες, αντιστέκεται στις δελεαστικές προτάσεις των Πελοποννησίων κοτζαμπάσηδων (Δεληγιάννηδες, Ζαΐμηδες, Λόντοι κ.α.) και στους καριερίστες πολιτικούς, ενώ, συγχρόνως, με την αντικειμενικότητα που τον διακρίνει, δε θέλει να φανεί αρεστός σε ντόπιους ή ξένους «παράγοντες» της Επανάστασης, μα θέλει να ψέξει όσα, ένθεν κακείθεν, βλάπτουν την πατρίδα του, ακόμα κι αν αυτά προέρχονται από κάποιους αγωνιστές των λαϊκών στρωμάτων!

Καταλήγοντας όσα αφορούν τους εμφυλίους πολέμους στα χρόνια του Αγώνα, οφείλουμε να ξαναδώσουμε το λόγο στο Θανάση Παπαρήγα, που επισημαίνει εύστοχα: «[…] Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των εμφυλίων πολέμων είναι το ότι παραμένουν πάντα αναμετρήσεις μεταξύ των διαφόρων κυριάρχων ομάδων, δηλαδή των εμποροναυτικών των νησιών, της μισογαιοκτημονικής – διοικητικής αριστοκρατίας κυρίως της Πελοποννήσου και των διαφόρων στρωμάτων της πολεμικής αριστοκρατίας. Η αγροτιά σαν δύναμη που έχει μεγάλο αριθμητικό βάρος στις συνθήκες της εποχής φαίνεται να λείπει. Αυτό από μόνο του δημιουργεί, από τη μια, τη διαπίστωση ότι «η αγροτιά δεν μπόρεσε να δημιουργήσει δικό της κόμμα, έστω και αδύνατο, που να παλέψει για τις δικές της διεκδικήσεις» […]».

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

  1. Βουλή των Ελλήνων, «Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας».
  2. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για την Ελληνική Επανάσταση (http://www.fhw.gr/chronos/12/gr/1821_1833/index.html) και την Ελληνική Μετανάστευση (http://www2.fhw.gr/projects/migration/index_gr.html )
  3. «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών, Αθήνα, τ. ΙΒ, 1975.
  4. «Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770 – 2000», Αθήνα, τόμος 3ος, 2003, εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα».
  5. Κόκκινος Διονύσιος, «Η ελληνική επανάστασις», τ. I – VI, Αθήνα, 19573 , εκδόσεις «Mέλισσα».
  6. 6.Κολοκοτρώνης Θεόδωρος, «Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836», Αθήνα, 1846.
  7. Κορδάτος Γιάνης, «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τ. Χ, Αθήνα, εκδόσεις «20ος αιώνας».
  8. Κορδάτος Γιάνης, «Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επαναστάσεως του 1821», Αθήνα, 19747, εκδόσεις «Επικαιρότητα».
  9. Μακρυγιάννης Γιάννης, «Απομνημονεύματα», εκδόσεις Α.Σ.Ε..
  10. Παπαρήγας Θανάσης, στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», τεύχος 1/2001, τίτλος άρθρου: «Οι εμφύλιες συγκρούσεις».
  11. Παπαρρηγόπουλος Κων/νος, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμοι 7, εκδόσεις Μπούρα, Αθήνα, χ.χ..
  12. Σκαρίμπας Γιάννης, «Το 1821 και η Αλήθεια», Αθήνα, 1995, εκδόσεις «Κάκτος».
  13. Σπηλιάδης Νικόλαος, «Απομνημονεύματα», Αθήνα, 1970.
  14. Σταματόπουλος Τάκης, «Ο εσωτερικός αγώνας κατά την επανάσταση του 1821» (τόμοι Α – Δ), Αθήνα, εκδόσεις «Κάλβος», 1979
  15. Τρικούπης Σπυρίδων, «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως»., τ. Α – Δ, Αθήνα , εκδόσεις «Νέα Σύνορα – Α. Α. Λιβάνη».
  16. Φίνλεϋ Γ., «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως», εκδόσεις Αφοί Τολίδη.
  17. Φωτάκος (Φώτιος Χρυσανθακόπουλος), «Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, 1821-1828», Αθήνα, εκδόσεις «Επικαιρότητα», 2005.

Το ΚΚΕ δίνει ιδιαίτερο βάρος στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, καθώς είναι στενά δεμένος με τους όρους διαβίωσης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Πράγματι, με τον τρόπο που υλοποιείται το αντικείμενο αυτό, έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, στο σύνολο των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων και στο πενιχρό εισόδημα, όσο απόμεινε, της λαϊκής οικογένειας.

Βασική μας θέση είναι ότι η διαχείριση των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία,στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να εξασφαλιστεί.

Η φιλολαϊκή λύση, προϋποθέτει εξουσία και οικονομία, που καταργεί τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα σημερινά προβλήματα, που δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, δημιουργών του κοινωνικού πλούτου. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι: Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί φιλολαϊκά έργα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κρατική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός-λαϊκός έλεγχος, η εργατική λαϊκή εξουσία.

Για να ανοίξουμε αυτόν τον ελπιδοφόρο δρόμο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών παλεύουμε για την «εδώ και τώρα» βελτίωση των όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, της ποιότητας ζωής των εργαζομένων, προβάλλοντας ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο αιτημάτων για άμεση διεκδίκηση και πάλη και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων με προμετωπίδα:

ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης τωναπορριμμάτων.

ΟΧΙ στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο όπως το χαράτσι ταφής και το«πληρώνω όσο πετάω».

ΟΧΙ στη ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης. Παλεύουμε για την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζόμενων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

Η πρόθεση της δημοτικής αρχής Ακτίου – Βόνιτσας να παραδώσει τον τομέα της καθαριότητας και αποκομιδής απορριμμάτων σε ιδιώτες δεν είναι κεραυνός εν αιθρία για μας. Η εν λόγω ιδιωτικοποίηση δεν αποτελεί "εφεύρημα" της νυν δημοτικής αρχής, αλλά μια σχεδιασμένη προσπάθεια για πλήρη ιδιωτικοποίηση του κερδοφόρου τομέα της διαχείρισης των σκουπιδιών, του χρυσοφόρου φιλέτου της διαχείρισης απορριμμάτων, που ξεκίνησε σε κεντρικό επίπεδο από το 2001, από την εποχή του "Καποδίστρια" και ολοκληρώνεται με τον "Καλλικράτη" και η οποία υλοποιείται από κυβερνήσεις (και από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ), δημάρχους και περιφερειάρχες, σε πλήρη εναρμόνιση με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έρχεται ως ενδυνάμωση της ενιαίας στρατηγικής ΕΕ - κυβερνήσεων - δημοτικών και περιφερειακών αρχών για την παραχώρηση στο μεγάλο κεφάλαιο της συνολικής διαχείρισης των απορριμμάτων της χώρας (αρχικά της κατασκευής των συγκεκριμένων μονάδων μέσω ΣΔΙΤ και στη συνέχεια παραχώρηση της λειτουργίας τους για αρκετά χρόνια (25-30) με συμβάσεις παραχώρησης), που θα οδηγήσει σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, απολύσεις, νέα χαράτσια στο λαό της χώρας και τεράστια κέρδη για τους επιχειρηματικούς - μονοπωλιακούς ομίλους

Καλούμε τους φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους, τους εργαζόμενους της περιοχής, τους ανέργους, τους μαγαζάτορες, κάθε λαϊκή οικογένεια, να αντιπαλέψουμε όλοι μαζί αυτές τις επιλογές με όσες δυνάμεις διαθέτουμε και να οργανώσουμε την πάλη για να μην ιδιωτικοποιηθεί η υπηρεσία καθαριότητας και αποκομιδής απορριμμάτων, όπως και καμία άλλη υπηρεσία.

Διεκδικούμε:

  • Διαχείριση των απορριμμάτων από ενιαίο δημόσιο κρατικό φορέα, χωρίς ανάμειξη ιδιωτών. Αυτός ο φορέας θα κάνει τις μελέτες, τις χωροθετήσεις των εγκαταστάσεων με επιστημονικά κριτήρια. Θα επιλέγει τη μέθοδο διαχείρισης με προτεραιότητα τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση. Με ταφή του μικρού υπολείμματος σε χώρους που θα χωροθετεί το κράτος με επιστημονικά κριτήρια και με μέτρα προστασίας των κατοίκων και του περιβάλλοντος.
  • Σχεδιασμένη αποκομιδή των απορριμμάτων σε όλες τις δημοτικές και τοπικές κοινότητες, με βάση τις ειδικές συνθήκες κάθε χωριού.
  • Στελέχωση της υπηρεσίας με τον ανάλογο στόλο οχημάτων, προμήθεια μέσων και εργαλείων που χρειάζονται, πρόσληψη μόνιμου επαρκούς προσωπικού με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι με δίμηνα και πεντάμηνα που τους καταστούν ομήρους και δεν ξέρουν πότε θα πληρωθούν.
  • Στήριξη των εργαζομένων της καθαριότητας με τα κατάλληλα είδη προστασίας της ζωής τους κατά την άσκηση του έργου τους, έγκαιρη απόδοση των όσων δικαιούνται (γάλα, ρουχισμό κ.λπ.).
  • Καμιά ιδιωτικοποίηση δημοτικών υπηρεσιών, που θα επιφέρει την κατάρρευση των κοινωνικών υπηρεσιών που έχει υποχρέωση και καθήκον να προσφέρει η Τοπική Διοίκηση στους δημότες της».

Κ.Ο. Ακτίου – Βόνιτσας του ΚΚΕ

H επέκταση της Αττικής Οδού και του προαστιακού σιδηροδρόμου μέχρι το Λαύριο, η αναβάθμιση των λιμανιών του Λαυρίου και της Αλεξανδρούπολης, η γραμμή 4 του μετρό στην Αθήνα αλλά και οι δύο επεκτάσεις στο μετρό της Θεσσαλονίκης, το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο Πεδίο, το αεροδρόμιο στο Καστέλλι, η σιδηροδρομική γραμμή Πάτρα - Πύργος - Καλαμάτα (θα υπάρχει και σύνδεση με Ολυμπία και Κατάκολο), η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο, η Υποθαλάσσια Ζεύξη Σαλαμίνας, η Νότια Επέκταση Περιμετρικής Υμηττού είναι μόνο μερικά από τα έργα που αναμένεται να προταθούν για τη λίστα που θα κατατεθεί προς χρηματοδότηση από το «πακέτο Γιούνκερ».

Ο συγκεκριμένος κατάλογος θα εξεταστεί περαιτέρω, σύμφωνα με την Ημερησία, ώστε στη συνέχεια να υποβληθεί στην ΕΤΕπ καθώς η χώρα μας συγκαταλέγεται στους ουραγούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με την αξιοποίηση του νέου επενδυτικού εργαλείου.

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχουν εντάξει έργα στο «πακέτο Γιούνκερ». Μέχρι σήμερα έχουν ενταχθεί, από άλλα κράτη - μέλη, επενδύσεις άνω των 60 δισ. ευρώ σε τομείς που ξεκινούν από την υγεία και φτάνουν μέχρι τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).

Σύμφωνα με στελέχη της κυβέρνησης η χώρα μας μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που προσφέρεται από το «πακέτο Γιούνκερ», με στόχο να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να ενισχυθεί η ανάπτυξη και να προσελκύσουμε επενδύσεις.

Πάτρα - Πύργος - Καλαμάτα

Η ΕΡΓΟΣΕ προγραμματίζει την κατασκευή της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Πάτρα - Πύργος - Αρχαία Ολυμπία - Κατάκολο και Πύργος - Κυπαρισσία - Καλαμάτα στη δυτική Πελοπόννησο μήκους 285 χιλιομέτρων. Στόχος είναι να συνδεθούν με το τρένο τέσσερα λιμάνια κρουαζιέρας (Πάτρα, Κυλλήνη, Κατάκολο και Καλαμάτα) ώστε η περιοχή με επίκεντρο την Ολυμπία να αποτελέσει πόλο έλξης τουριστικών επενδύσεων. Η γραμμή θα δώσει τη δυνατότητα λειτουργίας Προαστιακού Σιδηροδρόμου μεταξύ Πάτρας - Πύργου και Κυπαρισσίας - Καλαμάτας, ενώ θα υπάρχει απευθείας σύνδεση με Κόρινθο και Αθήνα αλλά και την Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα.
Ο προϋπολογισμός του έργου εκτιμάται σε 600 εκατομμύρια ευρώ και το προσεχές διάστημα αναμένεται να ξεκινήσει η μελέτη βιωσιμότητάς του.

Υδατοδρόμια

Η ανάπτυξη δικτύου υδατοδρομίων αποτελεί ακόμα μία προτεραιότητα της κυβέρνησης. Τα Υπουργεία Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής σε συνεργασία με το ΤΑΙΠΕΔ και τους συναρμοδίους φορείς, προσανατολίζονται στην άμεση αδειοδότηση των υδατοδρομίων Παξών, Πατρών, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς και Λευκάδας, μετά και το αδειοδοτημένο ήδη υδατοδρόμιο της Κέρκυρας, με στόχο την δημιουργία του πρώτου δικτύου υδατοδρομίου στην Ελλάδα.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, πάνω από 50 υδατοδρόμια βρίσκονται σε μία διαδικασία αδειοδότησης.
Στόχος είναι να υπάρξουν πέντε με έξι υδατοδρόμια που θα είναι αδειοδοτημένα στο Ιόνιο ώστε μία ή και περισσότερες εταιρείες υδροπλάνων να έχουν τα σημεία και τους προορισμός τους δυνατούς, για να εκτελούν το πτητικό έργο που θα τους εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά τους.


Σταθμός ΚΤΕΛ στο Ελαιώνα

Προς χρηματοδότηση από το πακέτο Γιούνκερ και η υλοποίηση του ενοποιημένου σταθμού ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα που θα δώσει ανάσα στην Αττική, καθώς θα αποσυμφορήσει κεντρικές αρτηρίες όπως η οδός Λιοσίων, η Λ. Κηφισού αλλά και η Λ. Αλεξάνδρας και η περιφερειακές οδοί γύρω από την Πλατεία Καραΐσκάκη.

Πρόκειται για έργο αναφορά για την πόλη της Αθήνας γιατί θα μειώσει σημαντικά το κυκλοφοριακό στη Λιοσίων και τον Κηφισό όπου είναι οι δύο σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων σήμερα.

Το έργο θα αποτελέσει «δεξαμενή» για περίπου 40.000 επιβάτες ημερησίως για το μετρό που ήδη έχει σταθμό στην περιοχή. Ο νέος ενοποιημένος σταθμός θα διαθέτει εμπορικά καταστήματα, καταστήματα εστίασης, οθόνες για την άφιξη και αναχώρηση των λεωφορείων, χώρους αναμονής, ενώ θα υπάρχει ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος για την στάθμευση των υπεραστικών λεωφορείων.


Επέκταση Αττικής Οδού

Τη μακέτα των επεκτάσεων της Αττικής Οδού βγάζουν από το συρτάρι τα συναρμόδια υπουργεία Υποδομών και Οικονομίας, με τα σχέδια να παίρνουν πνοή από το 2008, οπότε και σχεδιάζεται συνδυαστικά με την επέκταση του Προαστιακού σιδηροδρόμου έως το Λαύριο και με την αναβάθμιση του λιμένα Λαυρίου. Το εγχείρημα της επέκτασης της Αττικής Οδού χρονολογείται από το 2001 οπότε επιδιώχθηκε να δημοπρατηθεί το έργο μέσω παραχώρησης.

Ύστερα από μία επταετία σχεδιασμών το 2008 η μακέτα των επεκτάσεως της Αττικής Οδού προέβλεπε την υπογειοποίηση σε Αργυρούπολη και Καισαριανή σημαντικού τμήματος των νέων αυτοκινητοδρόμων, ενώ το 2009 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς προχώρησε στην προκήρυξη του διαγωνισμού για τους νέους αυτοκινητοδρόμους.

Σύμφωνα με τον τότε σχεδιασμό, οι επεκτάσεις θα ήταν συνολικού μήκους 71,6 χλμ, ήταν προϋπολογισμού 1,8 δισ. ευρώ και θα είχαν αποπερατωθεί μέχρι τις αρχές του 2015. Λόγω όμως των εθνικών εκλογών του 2009, η δημοπράτηση Σουφλιά ακυρώθηκε. Έκτοτε το έργο παραμένει στο συρτάρι παρά τις, κατά καιρούς, εξαγγελίες σχεδόν όλων των υπουργών Υποδομών για την προώθηση του έργου που θα μπορούσε να βελτιώσει δραματικά τις μετακινήσεις στην Αττική.


Γραμμή 4 Μετρό

Η πολυθρυλούμενη Γραμμή 4 που φέρνει το Μετρό και στο Γαλάτσι αυτή τη φορά «σχεδιάζεται» να μπει στα έργα υποδομών του «πακέτου Γιούνκερ». Με ΣΔΙΤ (σύμπραξη Ιδιωτών - Δημοσίου) μέσα από το πακέτο Γιούνκερ και προτεραιότητα στις συνδυασμένες μεταφορές προωθεί το υπουργείο Υποδομών τη νέα γενιά έργων, ολοκληρώνοντας την πρόταση που θα καταθέσει εντός των ημερών στο υπουργείο Οικονομίας για την αξιοποίηση του νέου χρηματοδοτικού εργαλείου.
Στην υλοποίηση της Γραμμής 4 του μετρό, άμεσος στόχος είναι η πρώτη ζώνη που αφορά το Γαλάτσι - Ευαγγελισμό - Γουδή, ενώ στο ίδιο πακέτο σχεδιάζονται να ενταχθούν και δύο επεκτάσεις του μετρό της Θεσσαλονίκης προς Σταυρούπολη και Εύοσμο.


Θριάσιο Πεδίο

Έως το τέλος του χρόνου αναμένεται να έχει επιλεγεί ανάδοχος στον διαγωνισμό για το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο Πεδίο, για το οποίο έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον 38 επιχειρηματικά σχήματα. Η διαδικασία υποβολής προσφορών έχει πάρει παράταση μέχρι τα τέλη Μαΐου και ως το τέλος του χρόνου θα έχει γίνει η επιλογή του επενδυτή. Ο διαγωνισμός αφορά σύμβαση παραχώρησης με ποσοστό επί του τζίρου. Τα έσοδα για το Δημόσιο εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στα 500.000 ευρώ ετησίως τα πρώτα 12 έτη και από τον 13ο χρόνο και μετά σε 1,5 εκατ. ευρώ.

Το Θριάσιο μπορεί να καταστεί το σημαντικότερο εμπορευματικό κέντρο στη ΝΑ Ευρώπη ενώ η επένδυση αναμένεται να ανέλθει στα 250 - 300 εκατ. ευρώ και θα οδηγήσει στη δημιουργία 3.000 - 5.000 θέσεων εργασίας.

Αναδιάρθρωση αστικών συγκοινωνιών

Η διαμόρφωση νέας εταιρικής ταυτότητας, νέου brand με στόχο τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να γίνουν πιο ελκυστικά στις μικρότερες ηλικίες, αλλά και να υπάρξει διασύνδεση με τη βιομηχανία του τουρισμού, αποτελούν έναν από τους τρεις στόχους του σχεδίου αναδιάρθρωσης του ΟΑΣΑ που αναμένεται να ενταχθεί στο πακέτο Γιούνκερ.

Οι άλλοι δύο είναι η αύξηση των εσόδων μέσω της διάδοσης των καρτών απεριορίστων διαδρομών, της πάταξης της εισιτηριοδιαφυγής και της αποτελεσματικής διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων του ομίλου, και ο εξορθολογισμός των εξόδων κυρίως με την επίτευξη συνεργιών μεταξύ των συγκοινωνιακών εταιρειών.

Παράλληλα θα ανασχεδιαστεί το σύστημα παραγωγής και διανομής εισιτηρίων με την εισαγωγή του θερμικού εισιτηρίου (e-voucher) και θα επεκταθεί το mobile ticketing, ενώ την περίοδο της αναδιάρθρωσης θα εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο, στο οποίο η χρέωση θα είναι ζωνική, ανάλογα με τη διανυόμενη απόσταση, και θα ολοκληρωθεί η τηλεματική.


Ο Προαστιακός στο Λαύριο

Η επέκταση του Προαστιακού από το Κορωπί στο Λαύριο θα είναι μήκους 32 χιλιομέτρων και περιλαμβάνει την κατασκευή υποδομής, επιδομής, ηλεκτροκίνησης και σηματοδότησης της γραμμής. Πρόκειται για ένα ενιαίο οδικό, σιδηροδρομικό και λιμενικό έργο που θα επαναφέρει την αίγλη του παλιού λιμανιού του Λαυρίου. Η σύνδεση του λιμανιού με τον προαστιακό σιδηρόδρομο από το Κορωπί, η οδική σύνδεση με την Αττική Οδό αλλά και η αναβάθμιση του λιμανιού το οποίο μπορεί να γίνει κόμβος επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΡΓΟΣΕ, η οποία προσλαμβάνει σύμβουλο, προκειμένου το έργο να προχωρήσει με τη μέθοδο της μελέτης - κατασκευής.

Σύμφωνα με την προκαταρκτική μελέτη χάραξης της ΕΡΓΟΣΕ, ο ηλεκτροκινούμενος άξονας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής, θα αποτελέσει διακλάδωση του υπάρχοντος ανατολικού κλάδου του προαστιακού σιδηροδρόμου Αττικής με αφετηρία τον κόμβο Κορωπίου και σχεδιάζεται για να εξυπηρετεί ταχύτητες συρμών έως 120 χλμ ανά ώρα.

Η γραμμή προγραμματίζεται να είναι διπλή, θα έχει εννέα σταθμούς προαστιακού: Μαρκόπουλο, Καλύβια, Κουβαράς, Κερατέα, «Δασκαλιό 1» - ΒΙΟΠΑ Κερατέας, «Δασκαλιό 2», Θορικό, «Κυπριανός» Λαυρίου και Λιμάνι Λαυρίου και αναμένεται να εξυπηρετεί περίπου 300.000 επιβάτες καθημερινά. Στόχος είναι από το λιμάνι του Λαυρίου να εξυπηρετούνται τα επιβατηγά πλοία από το Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, καθώς και να φιλοξενεί κρουαζιερόπλοια. Η απόσταση ως το κέντρο της Αθήνας θα είναι 15 λεπτά μικρότερη σε σύγκριση με τη διαδρομή από τον Πειραιά. Το σιδηροδρομικό κόστος ανέρχεται σε 140 εκατ. ευρώ και το ύψος του συνολικού έργου σε 300 εκατ. ευρώ.


Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο

Στα έργα που προτείνονται για το πακέτο Γιούνγκερ περιλαμβάνεται και η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα προϋπολογισμού 160 εκατομμυρίων ευρώ.

Το έργο αφορά στην τοποθέτηση ηλεκτροκίνησης και σηματοδότησης με παράλληλη αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στον τομέα των εμπορευματικών μεταφορών.

Σύμφωνα με τον κ. Βούρδα, προβλέπεται η λειτουργία ως προαστιακού κατά μήκος του Έβρου ποταμού, καθώς και «η σύνδεση με τον τουρκικό σιδηρόδρομο στο Πύθιο και με τον βουλγαρικό στο Ορμένιο, η μεταφορά εμπορευμάτων προς την ανατολική Ευρώπη και η σύνδεση με το λιμάνι του Μπουργκάς».

Πηγή: enoikonomia.gr

Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016 15:28

Έκλεισε η εθνική σύνταξη στα 384 €

Μετά το πέρας της σημερινής συνάντησης μεταξύ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των θεσμών, για το ασφαλιστικό, ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος δήλωσε ότι οι επικεφαλής των θεσμών θα επιστρέψουν στην Αθήνα στις 2 Απριλίου και ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων θα ξεκινήσει στις 4 του μηνός.

Όπως είπε, οι συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο θα συνεχιστούν, μέχρι την Πέμπτη. Στόχος, σύμφωνα με τον υπουργό, είναι να έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών έως τις 11 Απριλίου, οπότε είναι προγραμματισμένο το επόμενο Euro Working Group (EWG).

Ο κ. Κατρούγκαλος σημείωσε ότι τα θέματα τα οποία έχουν κλείσει, είναι η διατήρηση της εθνικής σύνταξης στα 384 ευρώ και η μη μείωση των κύριων συντάξεων.

Ωστόσο, όπως τόνισε, σημαντική απόκλιση μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει στα ποσοστά αναπλήρωσης.

Για το εν λόγω θέμα, ο υπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά: «Στο βαθμό που πιάνουμε τους δημοσιονομικούς στόχους για 1% του ΑΕΠ το 2016 και οι προβολές μας δείχνουν επιπλέον 0,5% του ΑΕΠ, μέχρι το 2018, το πόσο αναδιανεμητικό θα είναι το σύστημα, είναι πολιτική απόφαση της κυβέρνησης. Δεν συγκυβερνούμε και δεν υπάρχει τέτοιου είδους δέσμευση που να απορρέει από τη συμφωνία».

Παράλληλα, ο ίδιος επεσήμανε ότι ανοιχτό είναι και το θέμα της αύξησης των εισφορών.

Όπως υπογράμμισε, το ΔΝΤ έχει τις μεγαλύτερες ενστάσεις. Μεταξύ άλλων, ο κ. Κατρούγκαλος πρόσθεσε ότι η συζήτηση για το πως θα υπολογιστεί η προσωπική διαφορά ήταν σε τεχνικό επίπεδο.

Πηγή: aftodioikisi.gr

H διαπραγμάτευση για τα κόκκινα δάνεια εξακολουθεί να μην αποτελεί εύκολη υπόθεση μεταξύ δανειστών και της ελληνικής κυβέρνησης μιας και η τάση από την πλευρά των δανειστών τουλάχιστον, είναι μία και μοναδική και αφορά την πλήρη απελευθέρωση της πώλησης των NPL's από τα πιστωτικά ιδρύματα.

Το ενδιαφέρον υφίσταται κυρίως από funds υψηλού κινδύνου. Τα εμπόδια όμως στην υλοποίηση μιας βιώσιμης λύσης για το συγκεκριμένο θέμα παραμένουν πολλά.

Ως βασικό πρόβλημα για τις μεταβιβάσεις των κόκκινων δανείων περιγράφεται το κόστος τους ενώ στο τραπέζι φαίνεται πλέον να εξετάζονται σοβαρά, προτάσεις όπως οι τιτλοποιήσεις των NPL’s και η εν συνεχεία μεταβίβασή τους. Οι τιτλοποιήσεις κατά την άποψη των ειδικών θα επιλύσουν μια σημαντική γκάμα προβλημάτων που δημιουργούνται από τις κοινές μεταβιβάσεις.

Για να γίνουν πιο ελκυστικά τα πακέτα πώλησης συζητάται το δικαίωμα οι τράπεζες να αναμειγνύουν δάνεια που έχουν καταγγελθεί με δάνεια που εξοφλούνται κανονικά. Ασχέτως πάντως του τι τελικώς θα αποφασιστεί διμερώς για το θέμα, η πώληση των κόκκινων δανείων δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση και τούτο διότι η οποιαδήποτε μεταβίβαση κόκκινων δανείων είναι από μόνη της μια εξαιρετικά δαπανηρή υπόθεση με βάση την ελληνική νομοθεσία.

Και ενώ ο αρμόδιος υπουργός Γ. Σταθάκης δήλωνε προχθές μετά τη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς «έχουμε απόσταση», εν τούτοις οι πάντες ξέρουν πως η ρύθμιση του δύσκολου αυτού ζητήματος είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τη διαπραγμάτευση αλλά κυρίως για την υγεία των τραπεζών. Αλλωστε τα πιστωτικά ιδρύματα είναι η μόνη ουσιαστική ελπίδα να οδηγηθεί η ελληνική οικονομία στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης. Τούτο, ωστόσο, προϋποθέτει νέες χορηγήσεις, κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί απλό, εφόσον δεν καταστεί δυνατόν να σταματήσει ο προβληματικό κύκλος δημιουργίας νέων NPL’s.

Αναδιάρθρωση
O Νόμος 4354/2015 (ή αλλιώς ο νόμος των κόκκινων δανείων) φιλοδοξεί να δημιουργήσει το πλαίσιο για τη λειτουργία αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων στην Ελλάδα. Η αναδιάρθρωση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών μπορεί να οδηγήσει σε αναβίωση των επιχειρήσεων. Πρόσφατα ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας σημείωνε σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα πως πολλές είναι οι βιώσιμες επιχειρήσεις απ’ όσες εξ αυτών αντιμετωπίζουν πρόβλημα κόκκινων δανείων.

Η Τράπεζα της Ελλάδος συνέταξε ως γνωστό ένα σχέδιο κανονισμού για την αδειοδότηση εταιρειών αγοράς και διαχείρισης κόκκινων δανείων.

Ωστόσο, τα εμπόδια στη λειτουργία μιας τέτοιας αγοράς είναι πολλά. Οι ελληνικές τράπεζες φέρουν ένα πολύ σημαντικό αριθμό μη εξυπηρετούμενων δανείων. Κάποια από αυτά τα δάνεια μπορούν να επανέλθουν στην κανονικότητα από προσπάθειες που θα καταβάλουν ή έχουν ήδη καταβάλει οι τράπεζες. Κάποια άλλα πρέπει να δοθούν σε τρίτους, καθώς αρκετοί, μεταξύ αυτών και οι δανειστές, υποστηρίζουν την άποψη πως οι τρίτοι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικοί σε διακανονισμό και είσπραξη απ’ ό,τι τα πιστωτικά ιδρύματα σε ορισμένες -πολλές- περιπτώσεις.

Όμως είναι φανερό πως έστω και αν υπήρξε ενδιαφέρον επενδυτών, μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί αγορά.

Τα εμπόδια συχνά είναι νομικά, αφού το θεσμικό πλαίσιο δίδει μεγάλο πλέγμα προστασίας στην αφερεγγυότητα και συχνά ακόμη και όταν η αφερεγγυότητα αυτή καταδικάζεται, η εκτέλεση των εν λόγω δικαστικών αποφάσεων καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη.

Επίσης, το θεσμικό πλαίσιο φέρει δυστυχώς σημαντικές ανεπάρκειες σε ό,τι αφορά την επιβολή των δικαιωμάτων των πιστωτών.

Όμως το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η εξαιρετικά δαπανηρή μεταφορά των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε μη τραπεζικά ιδρύματα, στοιχείο το οποίο καθιστά εντελώς ασύμφορη την επένδυση για ορισμένους από τους υποψήφιους αγοραστές. Οι ειδικοί λένε πως αυτό το στοιχείο μπορεί τελικώς να οδηγήσει έναν υποψήφιο αγοραστή σε εγκατάλειψη των σχεδίων του, ακόμη και εάν το περιεχόμενο του υποψήφιου προς αγορά χαρτοφυλακίου φαίνεται ελκυστικό. Τις μεταβιβάσεις χαρτοφυλακίων συνοδεύουν τέλη και ειδοποιήσεις, το ύψος των οποίων αποτελεί συνήθως ποσοστό της αξίας των χαρτοφυλακίων, ενώ σε όλη τη διαδικασία δοκιμάζονται και ζητήματα ιδιωτικότητας δεδομένων που μπορεί να οδηγήσουν σε έγερση σημαντικών απαιτήσεων από την πλευρά των δανειοληπτών.

Μεταρρυθμίσεις
Η ανάγκη για αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα στη χώρα μας αποτελεί ανάγκη, η οποία έχει επισημανθεί από πολλές πλευρές.

Οι ειδικοί σημειώνουν πως χωρίς μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία που να αφορούν την αφερεγγυότητα και την εκκαθάριση δεν μπορούν να υπάρχουν ελπίδες έγερσης αξιώσεων κατά των οφειλετών.

Συγχρόνως θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η ισχυρή θεσμική προκατάληψη υπέρ των οφειλετών, που διαμορφώνει ένα βαρύ τοπίο σε ό,τι αφορά την κουλτούρα πληρωμών στη χώρα μας. Ο Νόμος Κατσέλη και οι μέριμνές του επιβεβαιώνουν την σχεδόν απόλυτη προστασία του δανειολήπτη, ενώ το νέο θεσμικό πλαίσιο δεν έχει ακόμη λειτουργήσει για να κριθεί. Η μεταφορά των δανείων απαιτεί μία σειρά γραφειοκρατικές διαδικασίες όπως ειδοποιήσεις, τέλη, δικαστικές προσβολές κ.ο.κ. Όλα τα παραπάνω αναμένεται να αντιμετωπιστούν από το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Ως βάση για τον νέο νόμο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο περί τιτλοποιήσεων του 2003. Πρόκειται για ένα νομικό πλαίσιο-βάση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά απαιτήσεων δανείων από τις τράπεζες στις εταιρείες ειδικού σκοπού. Τα δάνεια θα αποτελέσουν περιουσιακά στοιχεία που θα υποστηρίξουν την έκδοση χρεογράφων.

Το θεσμικό πλαίσιο μπορεί να γίνει αποτελεσματικό και να περιλαμβάνει και μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Ετσι αποφεύγεται η αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων, όπως είναι η άδεια από τους δανειολήπτες.

Πηγη: imerisia.gr 

Το δεύτερο εξάμηνο του 2016 αναμένεται να μειωθoύν τα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ, μείωση για την οποία πιέζει το υπουργείο Περιβάλλοντος – Ενέργειας, ενώ εντός των ημερών αναμένεται να οριστικοποιηθεί η εισήγηση προς το Δ.Σ. της ΔΕΗ για το νέο σχήμα αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών με τους πιο ευνοϊκούς όρους.

Κύκλοι του υπουργείου αναφέρουν ότι η μείωση του ενεργειακού κόστους, όπως διαμορφώνεται μετά την πτώση της τιμής του πετρελαίου, του φυσικού αερίου κ.λπ. αλλά και την υποχώρηση της Οριακής Τιμής Συστήματος (ΟΤΣ) στη χονδρική αγορά θα έπρεπε να είχαν ήδη αποτυπωθεί στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Στο πλαίσιο αυτό τάσσονται υπέρ της επεξεργασίας μίας ολοκληρωμένης πολιτικής για τη μείωση των οικιακών τιμολογίων, την οποία μάλιστα θεωρούν ότι μπορεί να συνδέεται μέσω ενός αλγορίθμου με τη διαμόρφωση της ΟΤΣ στη χονδρική αγορά και εκτιμούν ότι στο δεύτερο εξάμηνο η ΔΕΗ θα είναι έτοιμη να εφαρμόσει μία νέα πολιτική τιμολόγησης. Κατά τους αναλυτές, οι σημερινές συνθήκες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μία μείωση, τουλάχιστον κατά 5% στα οικιακά τιμολόγια. Το θέμα έχει ήδη θέσει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας με επιστολή της στη ΔΕΗ.

Οφειλές

Η Επιχείρηση στην απαντητική της επιστολή, σύμφωνα με την Ημερησία, επικαλέστηκε το τεράστιο ύψος των απλήρωτων λογαριασμών και αφετέρου τα αυξημένα δικαιώματα εκπομπής CO2 που καλείται να πληρώσει λόγω της χρήσης πεπαλαιωμένων και ρυπογόνων μονάδων ρεύματος ως τους κύριους λόγους διατήρησης των ισχύοντων τιμολογίων. Επιπλέον, σε αρκετά ορυχεία της ΔΕΗ η χαμηλή ποιότητα του λιγνίτη επιβαρύνει το κόστος παραγωγής.

Από την άλλη πλευρά όμως, ακόμα και το κόστος των δικαιωμάτων ρύπων είναι χαμηλότερο σε σχέση με τις προβλέψεις της ΔΕΗ του περασμένου Σεπτεμβρίου, ενώ στη χονδρική αγορά οι τιμές του ηλεκτρισμού διαμορφώνονται σε όλο και χαμηλότερα επίπεδα. Οσο η πτώση στη χονδρική αγορά δεν περνά στα τιμολόγια λιανικής, τόσο περισσότερο αυξάνει το περιθώριο κέρδους των προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας. Αν πάντως η ΔΕΗ προχωρήσει στη μείωση των τιμολογίων εκτιμάται ότι θα συμπαρασύρει προς τα κάτω και τα τιμολόγια των εναλλακτικών παρόχων, τα οποία πάντως σήμερα για αρκετές κατηγορίες καταναλωτών είναι ήδη χαμηλότερα από αυτά της κρατικής επιχείρησης. Η μόνη παραχώρηση που έχει κάνει ως σήμερα η ΔΕΗ στα οικιακά τιμολόγια είναι η επιστροφή του παγίου στους συνεπείς πελάτες, αυτούς δηλαδή που το 2015 δεν είχαν αφήσει ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς.

Για αυτή ειδικά την παράμετρο, των απλήρωτων λογαριασμών, το υπουργείο εκτιμά ότι μία πιο επιθετική πολιτική, όπως η παγίωση των 36 ή και περισσότερων δόσεων και η κατάργηση της προκαταβολής, μπορεί να αποφέρει πολύ περισσότερα χρήματα στα ταμεία της ΔΕΗ, βοηθώντας εμμέσως και στη πολιτική μείωσης των τιμολογίων.

Σήμερα ως γνωστόν, το σχέδιο διακανονισμού των οφειλών που εφαρμόζει η ΔΕΗ προβλέπει προκαταβολή του 10% της οφειλής και την αποπληρωμή του υπολοίπου έως 36 δόσεις. Τον αριθμό των δόσεων για κάθε πελάτη, τον αποφασίζει, εντός των κατευθυντήριων γραμμών που έχει δώσει η διοίκηση της εταιρίας, το κάθε, κατά τόπους γραφείο της επιχείρησης, κατόπιν εξέτασης του αιτήματος που υποβάλει ο οφειλέτης.

Αποπληρωμή

«Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Καλύτερο να υπάρχουν περισσότερες δόσεις για όλους, χωρίς την προκαταβολή ώστε να μπορέσουν οι οφειλέτες να αποπληρώσουν», έλεγε χαρακτηριστικά στέλεχος του υπουργείου, υπογραμμίζοντας ότι όσο πιο απλές, «αυτοματοποιμένες» είναι οι διαδιακασίες και περισσότερες οι δόσεις τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εισπραξιμότητα. Αυτό άλλωστε έχει αποδείξει και η ρύθμιση με τις 100 δόσεις προς την εφορία.

Πάντως, η παρότρυνση του υπουργείου προς τη ΔΕΗ για αύξηση του αριθμού των δόσεων από τις 36 φαίνεται ότι συναντά (ακόμα τουλάχιστον) τη σθεναρή αντίσταση της διοίκησης. Η εισήγηση για τον νέο τρόπο διακανονισμού των οφειλών αναμένεται να έλθει πολύ σύντομα στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας, ενδεχομένως και στην επόμενη συνεδρίαση, την ερχόμενη Τρίτη, αν και δεν περιλαμβάνεται στην ατζέντα των θεμάτων που θα συζητήσει το Δ.Σ.

Από το σύνολο των «κόκκινων λογαριαμών», οι οποίοι κυμαίνονται κοντά στα 2,2 δισ. ευρώ, εκτιμάται ότι περίπου τα 1,9 δισ. ευρώ προέρχονται από τα νοικοκυριά και τους λοιπούς καταναλωτές στη Χαμηλή Τάση. Ενα ευνοϊκό σύστημα αποπληρωμής θεωρείται ότι θα μπορούσε να αποδώσει στη ΔΕΗ περί τα 400 εκατ. ευρώ σε άμεση ρευστότητα.

Χαμηλή τάση

Οι οφειλέτες της ΔΕΗ, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία που είχε κάνει γνωστά ο πρόεδρος της εταιρείας Μανώλης Παναγιωτάκης ανέρχονται σε 2,1 εκατομμύρια. Ο μεγάλος του όγκος βρίσκεται στη χαμηλή τάση και πρόκειται κυρίως για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Δημοτικές επιχειρήσεις, ξενοδοχεία αλλά και μεγάλες βιομηχανίες είναι οι καταναλωτές με τις μεγαλύτερες οφειλές. Μία πρώτη γεύση του νέου, πιο ευνοϊκού συστήματος εξόφλησης των ληξιπροθέσμων έδωσε η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ για τους κόκκινους λογαριασμούς των αγροτών.

Το Δ.Σ. της ΔΕΗ αποφάσισε ότι οι αγρότες θα μπορούν να αποπληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς την Επιχείρηση σε 36 δόσεις χωρίς προκαταβολή.

Από τους 206.317 δικαιούχους αγροτικού τιμολογίου το 11,2% ή οι 23.207 έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 1.000 ευρώ, συνολικού ύψους 100,8 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 86,7%του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ύψους 116,2 εκατ. ευρώ των δικαιούχων αγροτικού τιμολογίου.

Από τις υπόλοιπες κατηγορίες καταναλωτών, τα χρέη στην Υψηλή Τάση, που αφορά στις μεγάλες, ενεργοβόρες βιομηχανίες υπολογίζονται σε 280 εκατ. ευρώ και στη Μέση Τάση (βιομηχανίες και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις) στα 210 εκατ. ευρώ. Τα χρέη του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα φθάνουν στα 210 εκατ. ευρώ.

Πηγή: aftodioikisi.gr 

Πρωτόγνωρες καταστάσεις για το νησί μας εξελίχθηκαν τα χαράματα της Κυριακής (20/3/16) στην πόλη της Λευκάδας.

Οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού, που ήρθαν από την Αθήνα σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, είχαν ραντεβού θανάτου με οπαδούς του Ολυμπιακού που διέμεναν στο ξενοδοχείο Ionion Star.

Οι οπαδοί ήρθαν σε συμπλοκή έξω από το ξενοδοχείο πετώντας πέτρες και σίδερα ακόμη και βόμβες μολότοφ στο ξενοδοχείο, προκαλώντας τεράστιες ζημιές, ενώ υπήρξαν και τραυματισμοί.

Από την μανία τους δεν γλύτωσαν ούτε τα σταθμευμένα αυτοκίνητα αρκετά από τα οποία κατέστρεψαν με πέτρες.

Δείτε το βίντεο ντοκουμέντο που τράβηξε με το κινητό του κάτοικος της Λευκάδας, στο οποίο φαίνεται ο φανατισμός αυτών των ατόμων, που έκαναν τόσο δρόμο μόνο και μόνο για να «πλακωθούν» στο ξύλο, πιστεύοντας έτσι ότι υποστηρίζουν την ομάδα τους και τον αθλητισμό.

Δυστυχώς τα μέτρα που η αστυνομία είχε πάρει δεν στάθηκαν ικανά για την προστασία του νησιού και των περιουσιών των κατοίκων.

Ακολουθεί βίντεο του My Lefkada από τους χώρους του ξενοδοχείου.