×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 918

Του Γ.Η. Ορφανού

Πολύς λόγος γίνεται για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα και το ρόλο του στα κοινωνικά δρώμενα. Όλα ξεκινούν στη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και στα αμέσως κατοπινά χρόνια.

Να σημειωθεί, πρώτα απ’ όλα, και το ότι όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα http://www.okde.gr/archives/1890 , «[...] Η οικονομία αλλάζει μ’ επιταχυμένους ρυθμούς στο γύρισμα του 20ου αιώνα, όταν αυξάνει ο αριθμός των εργατών (59.614 εργάτες στην απογραφή του 1909 και 154.133 το 1920, μετά την προσάρτηση της Μακεδονίας) και η ιπποδύναμη της βιομηχανίας (0,20 ίπποι ισχύος ανά εργαζόμενο το 1909, 0,72 το 1920). Το πρωτεία κρατούν ακόμα οι βιομηχανίες επεξεργασίας γεωργικών προϊόντων (55,3% της εγκατεστημένης ισχύος το 1920) και οι μεταλλευτικές δραστηριότητες (το 1906, περίπου 12.000 εργάτες σε 35 μεταλλεία σ’ όλη τη χώρα). Έτσι, μαζί με την προσάρτηση της Μακεδονίας και των καπνεργατών της, δομείται μια πιο συμπαγής εργατική τάξη […]».

Αυξάνονται, λοιπόν, αλματωδώς τα εργατικά σωματεία κι ο αριθμός των μελών τους. Από 51 σωματεία το 1911, ξεπερνούν τα 200 το 1917 με γύρω στα 44.500 μέλη συνολικά. Τα συνδικάτα συνενώνονται σε Εργατικά Κέντρα και σε ομοιοεπαγγελματικές συντεχνίες. Παρολαυτά, από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά στα 1917 επιχειρείται πρωτοβουλία για πανελλήνια ένωση όλων των Εργατικών Κέντρων, αποτυχαίνει, επειδή οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες δεν ήσαν ακόμη ώριμες για κάτι τέτοιο.

 

Οι μεγάλες απεργίες
Όσο, όμως, αναπτύσσεται ο συνδικαλισμός, έχουμε προσπάθειες για προώθηση των εργατικών διεκδικήσεων και εντονότερη ταξική συνειδητοποίηση των εργατών. Έτσι, το 1914 έχουμε απεργία των καπνεργατών, που ξεκινά από την Καβάλα, επεκτείνεται στη Θεσσαλονίκη και όλη τη Μακεδονία και γίνεται παγκαπνεργατική. Βαστάει οχτώ μέρες. Οι απεργοί χτυπιούνται με τους έφιππους χωροφύλακες μέσα στους δρόμους κι απέξω από τις καπναποθήκες. Τα όργανα της εξουσίας τρίβουν τα μάτια τους από τη συνοχή και τη μαχητικότητα των απεργών. Και οι καπνέμποροι, θέλοντας και μη, υποχωρούν και δέχονται όλα τα αιτήματα των καπνεργατών. Ταυτόχρονα, απεργούν κι οι σιδηροδρομικοί στην Αθήνα, με κύριο αίτημα την αυστηρή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, ενώ δυο χρόνια μετά (1916) στη Σέριφο σε μια απεργία έχουμε νεκρούς και τραυματίες.

Όπως διαβάζουμε στο «Ριζοσπάστη» της 3/4/2011, μεγάλες απεργίες στη δεκαετία του 1910 – ’20 είναι εκείνη των γαιανθρακεργατών του Πειραιά (1913), η γενική απεργία των τυπογράφων (20 του Γενάρη 1914), που προκάλεσε τόσο θόρυβο, η απεργία των εργατών φωταερίου (10 του Απρίλη 1914), η μεγάλη απεργία των ηλεκτροτεχνιτών (13-14 του Μάρτη 1917), η απεργία των σιδηροδρομικών Λαρισαϊκού (14 του Οχτώβρη 1916), των ναυτεργατών (20 του Οχτώβρη 1916), η απεργία των τσιγαράδων της Θεσσαλονίκης (1916), η απεργία των ραφτεργατών της Αθήνας (1 του Νοέμβρη 1916) κι άλλες που γίνανε στο Βόλο, στη Σύρα, στην Πάτρα κ.α.

Η δύναμη των συνδικάτων επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα και διάφορα κόμματα προσπαθούν να την «καπελώσουν».

 

Η ίδρυση της Γ.Σ.Ε.Ε.
Όμως, έπειτα από τον «Εθνικό Διχασμό», μετά το 1917 δηλαδή με την επάνοδο του Βενιζέλου στην πρωθυπουργία, η ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος κι η δημιουργία ευνοϊκού κλίματος προς κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού των κρατικών θεσμών συντελούν αποφασιστικά στην ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (Γ.Σ.Ε.Ε.). Συγκεκριμένα, το 1918 με πρωτοβουλία της Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης και των Εργατικών Κέντρων Αθήνας και Πειραιά συγκαλείται πανελλαδική συνδιάσκεψη των συνδικαλιστικών οργανώσεων για τη δημιουργία εθνικού κέντρου. Το Α' Πανελλαδικό Εργατικό Συνέδριο, άρχισε στις 21 Οκτώβρη 1918 στην Αθήνα και τελείωσε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Συμμετείχαν 182 αντιπρόσωποι που εκπροσωπούσαν τα 214 από τα 320 εργατικά σωματεία, με 65.000 μέλη από το συνολικό αριθμό των 80.000 οργανωμένων εργατών. Τον κύριο ρόλο στη διοργάνωση του Συνεδρίου έπαιξε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Να τονιστεί, όμως, εδώ ότι, όπως σημειώνει ο "Ριζοσπάστης" (14.4.2012), «Τα Εργατικά Κέντρα της Αθήνας και του Πειραιά βρίσκονταν κάτω από την επιρροή του κόμματος των Φιλελευθέρων. Επιδίωξή τους ήταν να παρασύρουν το εργατικό κίνημα στο δρόμο του ρεφορμισμού και της ταξικής συνεργασίας. Ύστερα από έντονη και σκληρή ιδεολογική αντιπαράθεση, το Συνέδριο, με ψήφους 158 (σε σύνολο 180), 21 κατά και 1 λευκό, υιοθέτησε την αρχή της πάλης των τάξεων και του μαχητικού αγώνα των εργατών και υπαλλήλων - μακριά από κάθε αστική κηδεμονία - και τις δίκαιες διεκδικήσεις του».

Οι διεκδικήσεις πάνω - κάτω, που ωθούν σε απεργίες και κινητοποιήσεις εκείνα τα χρόνια, ήσαν κοινές για όλη την εργατική τάξη και αφορούσαν τα μεροκάματα, τις συνθήκες και το ωράριο εργασίας κόντρα σε μιαν άτεγκτη εργοδοσία. 

Στα πρώτα της βήματα, λοιπόν, η Γ.Σ.Ε.Ε. κυριαρχείται από διάφορες σοσιαλιστικές ομάδες, που αναζητούν τρόπο να συγκροτήσουν έναν ενιαίο πολιτικό οργανισμό, μέχρι το 1918 που ιδρύεται το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (Σ.Ε.Κ.Ε.). Το Σ.Ε.Κ.Ε. θα προσχωρήσει στα 1920 στη Γ' Διεθνή κι αργότερα μετονομάζεται σε Κ.Κ.Ε. (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας), ενώ η έλευση -μετά το 1922- των Μικρασιατών προσφύγων κι η σε μεγάλο βαθμό απορρόφησή τους στα εργατικά επαγγέλματα βοηθούν να αυξηθεί η δύναμη των εργατικών σωματείων όσο γίνεται πιο πολύ και συνάμα να ενταθούν και να πάρουν μαζικότερο χαρακτήρα τα χρόνια 1924-36 οι εργατικές κινητοποιήσεις.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Κορδάτος Γιάννης, «Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος», εκδ. Μπουκουμάνης, Αθήνα 1972.

2. «Ιστορία Ελληνικού Έθνους», Εκδοτική Αθηνών», τόμοι ΙΔ & ΙΕ, Αθήνα, 2000 και 2008, αντίστοιχα.

Τις εποχές που η χώρα σου βρίσκεται σε αναβρασμό με μεταβολές και χειρουργικά εγχειρήματα που «πληγιάζουν» το ασθενικό κορμί της, οι ταξιδιωτικές λύσεις με στόχο την συνειδησιακή πολιτισμική σου επαναφορά είναι δύο: Ή να ταξιδέψεις μέσα σ αυτήν, για να την ανακαλύψεις και να την αγαπήσεις περισσότερο ή ακόμη καλύτερα να βρεθείς έξω απ αυτήν, αλλά όχι οπουδήποτε, όχι σε προορισμούς με σκοπό να σου προσθέσουν διλήμματα για το αν ο τόπος σου είναι καλύτερος ή χειρότερος, αλλά σε τόπους που κάποτε είχαν έντονο το στοιχείο του πολιτισμού σου, που γνώρισαν έστω και πρόσκαιρα το «άγγιγμα» της δικής σου πολιτισμικής κληρονομιάς.

Αξίζει να επισκεφτείς τοποθεσίες που είναι αναμιγμένες με τον πολιτισμό σου και των πολιτισμό των άλλων, να δεις πώς γίνονται όλα κράμα, πώς μετουσιώνονται σε μια φύση, πώς αυτό που κοιτούσες με ματιά μονοδιάστατη και μονόπλευρη έχει κι άλλες οπτικές γωνίες, κι άλλες υποστάσεις ή προεκτάσεις, κι όλα αυτά με θεμιτό σκοπό να σε κάνουν να αποκτήσεις μια πιο βαθιά συνείδηση της προσωπικής πολιτισμικής σου οντότητας, μήπως και αντέξεις το «χειρουργείο».

Κάπως έτσι μοιάζει και η Κάτω Ιταλία. Πασίγνωστη η σχέση του πολιτισμού μας με τον τόπο αυτό απ’ τους αρχαίους ήδη χρόνους, όταν οι αρχαίοι Έλληνες αποφάσισαν να βγουν από τον στενό γεωγραφικό τους χώρο και να επεκταθούν οικονομικά και εμπορικά, όταν για αυτούς η Δύση έγινε χώρος «μετακένωσης» της δικής τους κοσμοθεωρίας, αποκτώντας μια ακόμη «ανοιχτή αγορά» για πολιτιστική και οικονομική αναμέτρηση.

Σήμερα, αποκτά ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον αν θες να κατανοήσεις την πολιτισμική επιρροή της χώρας σου, να κερδίσεις έστω κάτι «δεύτερα» πατριωτικής υπερηφάνειας. Μόλις 12 ώρες μακριά απ’ το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και με άφιξη στο λιμάνι του Μπάρι, ανακαλύπτεις ότι η Νότια Ιταλία μοιάζει με την ελληνική γη για τον απλούστατο λόγο ότι θυμίζει «ανθρωπολογικά» την ελληνική κοινωνία, κλιματολογικά και μορφολογικά τη μεσογειακή γη, αμέσως κατανοείς, γιατί οι πρόγονοί σου επέλεξαν να μετοικήσουν και να φυτέψουν σπόρους «πολιτισμικής ένωσης» με το ντόπιο στοιχείο.

Στη διαδρομή απ' το λιμάνι του Μπάρι έως στη «Φλωρεντία του Νότου»,το Λέτσε, τη ματιά σου τραβούν τα χιλιάδες δέντρα ελιών, με κορμούς που μαρτυρούν αρκετά χρόνια ζωής, απλώνονται παντού και επιβάλλονται στο μεσογειακό τοπίο που συμπληρώνει απ την άλλη η θέα της θάλασσας. Κι όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα φτάσεις στο Λέτσε, στην πόλη του Μπαρόκ, στην πόλη με τα περίτεχνα κτήρια, τα διώροφα νεοκλασικά και το ιστορικό κέντρο που σε φέρνει αντιμέτωπο με τη ρωμαϊκή εποχή, τις επιβλητικές πύλες που σε οδηγούν στα στενά της ιστορικής πόλης, τις εκκλησίες, όπως αυτή του Τιμίου Σταυρού με τους περίτεχνους ρόδακες που θυμίζουν δαντελένια κεντήματα και της Αγίας Ειρήνης που στο εσωτερικό τους θα βρεις αναγεννησιακούς πίνακες της χριστιανικής πίστης, επιβλητικές οροφές και αγάλματα αγίων λαξευμένα με καλλιτεχνική ευλάβεια. Έντονο το θρησκευτικό παπικό στοιχείο, επιβλητικό μέσα από ναούς που το εσωτερικό τους μοιάζει με μουσείο λατρευτικής τέχνης. Κάπου συναντάς και την αρχαία Ρώμη στο μοναδικό σωσμένο ρωμαίικο θέατρο της Απουλίας και στο κομμάτι του δρόμου που διασώθηκε για να θυμίζει τη ViaAppia, ενώ στο πλάι της ξεδιπλώνεται και ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τα καλοστημένα και καλαίσθητα καφέ και τα εστιατόρια, τους εμπορικούς της δρόμους, με τα βιβλιοπωλεία και τα πρωτότυπα εμπορικά με τα έργα χειρονακτικής τέχνης, με τα πλακόστρωτα στενά δρομάκια και τους φανοστάτες που της δίνουν μια άλλη όψη τη νύχτα, με τη μουσική της ταραντέλας να «ξεπετάγεται» μέσα από πνευματικούς πολιτιστικούς χώρους της περιοχής. Πραγματικά η πόλη ζει στο ρυθμό μιας πολιτιστικής αξιοποίησης ενταγμένης στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

Κι ύστερα η επίσκεψη στα ελληνόφωνα χωριά της επαρχίας του Λέτσε. Το Οτράντο θυμίζει έντονα σε έναν επισκέπτη ελληνικής καταγωγής τα στενά ενός ελληνικού νησιού. Ο τόπος χαρακτηρίζεται από τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα μικρά τουριστικά εμπορικά, το επιβλητικό λευκό των σπιτιών στο πλάι της καταγάλανης ιόνιας θάλασσας, ενώ ο ελληνικός πολιτισμός ξεπηδά στην ελληνική επιγραφή ενός εμπορικού καταστήματος με την ονομασία «τέχνη», σε ένα από τα μεγαλύτερα ψηφιδωτά του κόσμου που ξεδιπλώνει μια ιστορία πολεμικής ενάντια στο βυζαντινό και ορθόδοξο στοιχείο της περιοχής, που δεν καλόβλεπε ο καθολικισμός, στη βυζαντινή ελληνική εκκλησία του Αγίου Νικόλα, στο εκκλησάκι με τις φυτεμένες ελιές και τα λουλούδια στον περίβολο χώρο, όλα τόσο κοντινά σε μας αλλά και τόσο ξένα μαζί.

Κι ύστερα το Σολέτο, το ελληνόφωνο χωριό που τρέπεται σε μια αποκάλυψη θρησκευτικού συγκρητισμού, μέσα στη μεσημεριανή «σιέστα» που ερημοποιούσε και το πιο μικρό στενό δρομάκι του, μέσα στην ησυχία και στο καυτό ήλιο που αποκάλυπτε τη μεσογειακή του φύση, η ανακάλυψη μιας εκκλησίας που οι Άγιοι της απεικονίζονται να ευλογούν με τον καθολικό και ορθόδοξο τρόπο αντίστοιχα σου προκαλούν ένα θρησκευτικό δέος και σκέψεις που ανατρέχουν στη βυζαντινή επιρροή της περιοχής, σκέψεις που επιβεβαιώνονται στο Καρπινιάνο με την διατηρητέα βυζαντινή κρύπτη, λίγα υπόγεια σκαλιά και μερικά βήματα, σου αποκαλύπτουν αγιογραφίες της ελληνικής βυζαντινής τέχνης, αγιογραφίες που σου γνέφουν πώς η πίστη και η τέχνη μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, πως ο τόπος αυτός στη νότιο Ιταλία δέχτηκε μια ελληνική επιρροή αναλλοίωτη, που ομολογείται στα μνημεία της, στη ξεθωριασμένη χαραγμένη ελληνική γλώσσα.

Και έπειτα η CittaBianca, η «Λευκή Πόλη», το Οστούνι που σε κάθε σου βήμα, σε κατακλύζει το λευκό των σπιτιών, των δρόμων και γύρω σου να σε εντυπωσιάζουν εκκλησίες με περίτεχνους ρόδακες, μουσικούς του δρόμου, ανθρώπους φιλόξενους με εμπορικά και καφέ με αναγεννησιακό ύφος.

Και στο τέλος η Ματέρα, η πόλη με τα χαρακτηριστικά σπίτια sassi, χτισμένα το ένα πλάι στο άλλο, μια μαρτυρία ντροπής και χαμηλού βιοτικού επιπέδου, που μετασχηματίστηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς, χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικό ταινιών του Παζολίνι και του Γκίπσον. Τη νύχτα με το πρώτο χαμήλωμα του φωτός, μικροί φανοστάτες την κάνουν να μοιάζει ακόμη πιο μαγευτική. Η Ματέρα είναι μια πόλη που σώθηκε αξιοποιώντας τα ίδια της τα μειονεκτήματα.

Όλα λουσμένα στο μεσογειακό φως, διανθισμένα με το ελληνικό στοιχείο, μια Ιταλία με μνήμες από τη συνάντησή της με την αρχαία, αλλά και με τη βυζαντινή Ελλάδα. Όλα προδίδουν την ελληνική επιρροή, αλλά κι όλα δείχνουν πόσο αφομοιώθηκαν, ώστε να γίνουν ένα νέο σώμα στο ήδη υπάρχον. Ο,τι έζησε ήταν ό,τι βαθιά και ουσιαστικά άξιζε. Οι πολιτισμοί πάντα θα συναντιούνται, θα αλληλοεπηρεάζονται, θα γεννούν το καινούριο. Ο σκοπός είναι να τους διαφυλάττουμε και να αναγνωρίζουμε την αξία τους, ίσως έτσι εκτιμήσουμε και τον δικό μας που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα, για να επιβιώσουμε και να συνεχίσουμε ως παράδοση και κοσμοθεωρία ζωής, με το ταξίδι να είναι πάντα ένας πολύτιμος δίαυλος επικοινωνίας και γόνιμης αυτοαναγνώρισης.

Μαρία Καρατζογιάννη

Μετά την πρόταση οι γονείς να μην αποκαλούν τα παιδιά τους «βασιλόπουλο» και «πριγκίπισσα», το υπουργείο Παιδείας προωθεί τις μεγάλες τομές στην εκπαίδευση και με άλλες πρωτάκουστες προτάσεις που απειλούν κεκτημένα δεκαετιών. 

 

Δίδακτρα στα πανεπιστήμια 

«Το κράτος θα πρέπει να κοστολογήσει τις σπουδές και να δώσει τη δυνατότητα να σπουδάσουν δωρεάν στα ΑΕΙ τόσοι όσοι κρίνονται αναγκαίοι για τη μελλοντική κοινωνία», αναφέρεται απερίφραστα στα «Πορίσματα του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία»,  ανοίγοντας ουσιαστικά παράθυρο για επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια της χώρας για όσους δεν... κρίνονται αναγκαίοι για τη μελλοντική κοινωνία. Εκφραση εντελώς απαράδεκτη ακόμη και σε επίπεδο φρασεολογίας, πόσο μάλλον όταν διατυπώνεται σε ένα κείμενο-πρόταση για την αναμόρφωση της Παιδείας. 

Η πρόταση αυτή, που ανέδειξε η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», ενδεχομένως να κρύβει επιβολή διδάκτρων με εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια η οποία σε κάθε περίπτωση και όποιος και να αφορά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προεκλογική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που εισηγούνταν την αποδέσμευση της απόκτησης του απολυτηρίου λυκείου από την είσοδο στα πανεπιστήμια, την ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση και τη μετεξέλιξή της σε ελεύθερη είσοδο σε σχολές χαμηλής ζήτησης. Ο κ. Λιάκος πάντως προτείνει η προεκλογική αυτή δέσμευση Τσίπρα να αφορά μόνο όσους κρίνονται «αναγκαίοι για την κοινωνία». 

 

Μαθητές - κοινωνικοί εργάτες

Και τα «διαμάντια» στις προτάσεις για την αναμόρφωση της Δημόσιας Παιδείας δεν σταματούν εκεί. Μέσα στο πολυσέλιδο πόρισμα Λιάκου περιλαμβάνεται και η ασύλληπτη πρόταση περί «κοινωνικής εργασίας» των μαθητών. Πιθανώς η έμπνευση γι’ αυτή την πρόταση προήλθε από τα «προωθημένα» προγράμματα που εφαρμόζονταν στη Ρουμανία.

Το πόρισμα Λιάκου προτείνει Πρόγραμμα Κοινωνικής Εργασίας για τους μαθητές λυκείου. Οπως εξηγεί, το «Πρόγραμμα Κοινωνικής Εργασίας για τους μαθητές λυκείου περιλαμβάνει δράσεις όπως η προσφορά εργασίας σε μια δομή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα της ειδικής αγωγής, των προσφυγικών ομάδων, η βοήθεια σε κατ’ οίκον προγράμματα για ηλικιωμένους, τραυματίες κ.λπ., σε προγράμματα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος όπως η αναδάσωση και καθαριότητα του σχολείου ή κοινών χώρων και άλλες παρόμοιες δράσεις. Ο συντονισμός των προγραμμάτων αυτών θα γίνεται από εκπαιδευτικούς του σχολείου, οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της παρακολούθησης της πορείας των μαθητών, αλλά και της υποστήριξής τους όπου χρειαστεί». 

Ο μαθητής, μάλιστα, που θα προσφέρει «οικειοθελώς» κοινωνικό έργο, θα αξιολογείται με κανονική βαθμολόγηση.

Πηγή: iefimerida.gr

«Πράσινο φως» άναψε το πακέτο Γιούνκερ στο σχέδιο μετεγκατάστασης των σταθμών ΚΤΕΛ Κηφισού και Λιοσίων.

Οπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, οι δύο σταθμοί θα μεταφερθούν σε ενιαίο χώρο στον Ελαιώνα.

Το κόστος του έργου αναμένεται να «αγγίξει» τα 300 εκατ. ευρώ, στα οποία συμπεριλαμβάνεται το επιχειρηματικό σχέδιο, οι μελέτες κατασκευής, υλοποίησης και λειτουργίας του νέου Κεντρικού Σταθμού Υπεραστικών Λεωφορείων.

Πληροφορίες κάνουν λόγο για έναρξη των εργασιών την 1 Σεπτεμβρίου του 2017, με τις εγκαταστάσεις να γίνονται σε έκταση 66,4 στρεμμάτων που ανήκουν στην Αττικό Μετρό Α.Ε. Σε αυτό το χώρο έχει προβλεφθεί και η κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων, όπως χώρων εστίασης, εμπορικών καταστημάτων, ξενοδοχειακή μονάδα, αλλά και χώροι πολιτισμού.

Πηγή: iefimerida.gr

Θυμάστε την κλασική μπλε ταυτότητα που είχατε στο πορτοφόλι σας; Να την ξεχάσετε. Όπως είχε γράψει η aftodioikisi.gr, από του χρόνου θα ξεκινήσουν να κυκλοφορούν οι νέες ταυτότητες με το μικροτσίπ, που θα έχει όλα τα στοιχεία μας, όπως ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κ.ά. «Η επιτροπή του ΥΠΕΣ και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη ολοκληρώνει το νομοθετικό πλαίσιο για τη νέα ταυτότητα.

Ένδεκα εκατομμύρια έγγραφα και πιστοποιητικά του Δημοσίου θα αποτελούν παρελθόν», τόνισε ο υπουργός Εσωτερικών, Παναγιώτης Κουρουμπλής, στο ΣΚΑΪ. «Από τον Οκτώβριο θα υπάρχει το μητρώο πολιτών και η χώρα θα έχει απαλλαγεί από όλο αυτό το μπέρδεμα. Έτσι, θα μπορούν να διασυνδεθούν όλες οι βάσεις δεδομένων του Δημοσίου», επισήμανε. Το παράβολο για τις νέες ταυτότητες, που θα κοστίσουν στο κράτος περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, κοστίζει 10 ευρώ.

Πηγή: aftodioikisi.gr

nea-tautotita.jpg

Δευτέρα, 06 Ιουνίου 2016 09:00

Σύγκρουση σκαφών στη Λευκάδα

Ενημερώθηκε, πρωινές ώρες χτες, η Λιμενική Αρχή Λευκάδας, ότι το σκάφος ΕΠ/ΚΟ–Α/Κ “ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ” Ν.Λ. 251 προσέκρουσε με χαμηλή ταχύτητα στο Ε/Γ-Τ/Ρ “ΑΡΚΑΔΙΑ” Ν.Λ. 360, εντός του λιμένα Λευκάδας.

Συγκεκριμένα, ο Κυβερνήτης του ΕΠ/ΚΟ–Α/Κ κατά την διαδικασία χειρισμών απόπλου προσέκρουσε στο ανωτέρω Ε/Γ-Τ/Ρ, προκαλώντας του υλικές ζημιές.

Από το περιστατικό δεν υπήρξε τραυματισμός και δεν διαπιστώθηκε ρύπανση του θαλασσίου περιβάλλοντος, ενώ από τη Λιμενική Αρχή Λευκάδας απαγορεύτηκε ο απόπλους του “ΑΡΚΑΔΙΑ” μέχρι προσκόμισης βεβαιωτικού αξιοπλοΐας.

Σε ελεύθερη πτώση κινείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθώς η αποδοχή της από την ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο ναδίρ και η εικόνα της θρυμματίζεται υπό το βάρος του σκληρού πακέτου των μέτρων τα οποία υιοθέτησε πρόσφατα και θεωρούνται απαράδεκτα από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Η προϊούσα κυβερνητική αποσύνθεση δεν αφήνει αλώβητο ούτε το ηγετικό προφίλ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα οδηγώντας σε μεγαλύτερο άνοιγμα την ψαλίδα της διαφοράς που χωρίζει την αξιωματική αντιπολίτευση από την κυβερνητική παράταξη.
Το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης που διενήργησε η εταιρεία ALCO για λογαριασμό του ΘΕΜΑτος φτάνει πλέον στο 7,5%.
Σε ελεύθερη πτώση κινείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., καθώς η αποδοχή της από την ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο ναδίρ και η εικόνα της θρυμματίζεται υπό το βάρος του σκληρού πακέτου των μέτρων τα οποία υιοθέτησε πρόσφατα και θεωρούνται απαράδεκτα από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Η προϊούσα κυβερνητική αποσύνθεση δεν αφήνει αλώβητο ούτε το ηγετικό προφίλ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος καταγράφει ιστορικά χαμηλά επίπεδα δημοφιλίας για εν ενεργεία ηγέτη και οδηγεί σε μεγαλύτερο άνοιγμα την ψαλίδα της διαφοράς που χωρίζει την αξιωματική αντιπολίτευση από την κυβερνητική παράταξη.
Το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα ευρήματα δημοσκόπησης που διενήργησε η εταιρεία Alco για λογαριασμό του «ΘΕΜΑτος», φτάνει πλέον στο 7,5% - στην πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή επί των εγκύρων είναι 6,3% και είναι αυξημένο κατά 2.5 εκατοστιαίες μονάδες σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη έρευνα τον περασμένο Μάρτιο.
Κύριο χαρακτηριστικό της έρευνας, η οποία διεξήχθη την τελευταία εβδομάδα (30 Μαΐου με 2 Ιουνίου), είναι η μεγάλη απογοήτευση των πολιτών από τις επιδόσεις της κυβέρνησης που ανεβάζει στα ύψη την απαισιοδοξία για το ξεπέρασμα της κρίσης, διαψεύδοντας τις προσδοκίες των κυβερνητικών αξιωματούχων και τις προπαγανδιστικές ανακοινώνεις ότι ξεκινά μια νέα αναπτυξιακή περίοδος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις ένας στους δέκα που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση πιστεύει ότι μετά τα νέα μέτρα θα ξεπεραστεί η κρίση, ενώ το 82% απαντά αρνητικά στο σχετικό ερώτημα. Αλλωστε, μόνο το… 1% χαρακτηρίζει «θετικά» τα μέτρα, έναντι του 65% που τα θεωρεί «απαράδεκτα» και του 31% που τα αντιμετωπίζει ως «αναγκαίο κακό».
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, εξάλλου, αξιολογεί αρνητικά την κυβερνητική αποτελεσματικότητα, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς των ιθυνόντων του Μεγάρου Μαξίμου για κέρδη που αποκόμισε η διαπραγματευτική τακτική η οποία ακολουθήθηκε. Το 72% των συμμετεχόντων στην έρευνα θεωρεί αρνητική για την Ελλάδα την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup, έναντι μόλις 11% που τη βλέπει με θετική προαίρεση. Ενώ μόνο το 8% αποδέχεται ότι η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, την ίδια στιγμή που είναι δεκαπλάσιοι -80% επί του συνόλου- όσοι πιστεύουν ότι απέτυχε.   

Στο 44% η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, πολυδιάσπαση και συνωστισμός στο 3%
Στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 2,3 μονάδες, υποχωρώντας στο 15% από το 17,3% που συγκέντρωνε στην προηγούμενη έρευνα της Alco τον περασμένο Μάρτιο. Η συσπείρωση του μεγαλύτερου κυβερνητικού κόμματος βυθίζεται στο 44% και οι ψηφοφόροι του κινούνται σχεδόν προς όλες τις κατευθύνσεις: επιδεικνύουν τόσο αριστερόστροφη τάση, ενισχύοντας τη ΛΑΕ, τη νεοσύστατη Πλεύση Ελευθερίας και το ΚΚΕ, αλλά και δεξιόστροφη, δηλώνοντας προτίμηση στη Ν.Δ. και στη Χρυσή Αυγή. Πάντως, οι μισοί από όσους εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να τηρούν στάση αναμονής, στρεφόμενη οι προς αυτό που ορίζεται ως απροσδιόριστη ψήφος (λευκό, άκυρο, αποχή). Η Νέα Δημοκρατία ενισχύεται ελαφρώς και ανεβαίνει στο 21,3% (+0,2%), διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τη συσπείρωση των παλιών ψηφοφόρων της που φτάνει στο 85%, ενώ έχει μικρές εισροές από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ευρύτερο κεντρώο χώρο, πρωτίστως από το Ποτάμι.
Με ενισχυμένες δυνάμεις διατηρούνται στην τρίτη θέση η Χρυσή Αυγή, που συγκεντρώνει 6,8% (+0,7%) και το ΚΚΕ που ανεβαίνει στο 5,4% (+0,4%). Σταθερή στο 3,6% παραμένει η Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ., όπως και οι άλλοι μικρότεροι κοινοβουλευτικοί σχηματισμοί: η Ενωση Κεντρώων στο 2,5% (-0,1%), οι ΑΝ.ΕΛ. στο 2,1% (-0,1%) και το Ποτάμι στο 1,8%.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ελαφρώς ανοδική τροχιά της ΛΑ.Ε., που φτάνει στο 2,6% (+0,4%) και την οδηγεί στην έκτη θέση της κατάταξης των πολιτικών δυνάμεων, παρά την εμφάνιση στο προσκήνιο της Πλεύσης Ελευθερίας και το ελπιδοφόρο για αρχή 2% που συγκεντρώνει το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Στο 4,2% φτάνουν όσοι δηλώνουν προτίμηση σε «άλλο» κόμμα και αφορά επιλογές που καμία εξ αυτών δεν συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 1%, ενώ σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται η απροσδιόριστη ψήφος: 16,4% οι αναποφάσιστοι, 11,9% οι εκφράζοντες πρόθεση αποχής και 4,4% όσοι προτιμούν τη λευκή ψήφο.
Στην αναγωγή των προτιμήσεων επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, η δημοσκοπική δύναμη των κομμάτων υπολογίζεται ως εξής: Ν.Δ. 25,4%, ΣΥΡΙΖΑ 17,9%, Χ.Α. 8,1%, ΚΚΕ 6,5%, Δημοκρατική Συμπαράταξη 4,3%, ΛΑ.Ε. 3,1%, Ενωση Κεντρώων 3%, ΑΝ.ΕΛ. 2,5%, Πλεύση Ελευθερίας 2,4%, Ποτάμι 2,2%, άλλο κόμμα 5% και αναποφάσιστοι 19,6%.
Πάντως, με δεδομένα το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων, τη διαφαινόμενη πολυδιάσπαση της ψήφου, τις οριακές επιδόσεις αρκετών κομμάτων που κινούνται πέριξ του 3%, αλλά και τα περιθώρια στατιστικού λάθους, είναι δύσκολο να προδικάσει κανείς πόσα κόμματα θα μπουν στην επόμενη Βουλή. Στον σχετικό πίνακα, άλλωστε, που παρουσιάζει τα όρια όπου μπορεί να κυμανθούν τα ποσοστά κομμάτων, φαίνεται ότι μπορεί να φτάσουν ακόμη και στις δέκα (!) οι πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν να έχουν εκπροσώπηση στην επόμενη κοινοβουλευτική σύνθεση.

 

74% ήταν ψέμα, όχι αυταπάτη
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το βαρύτατο πλήγμα που υφίσταται η αξιοπιστία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Τρεις στους τέσσερις (το 75%) απαντούν αρνητικά στο ερώτημα για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, έναντι του 17% που εκφράζεται θετικά. 
Ακόμη πιο ενδεικτικές της αρνητικής προαίρεσης των πολιτών είναι οι απαντήσεις που δίνουν όταν ερωτώνται πώς αντιλαμβάνονται τη φράση που είπε πρόσφατα ο πρωθυπουργός στη Βουλή: «Κατηγορήστε μας για αυταπάτες, όχι ότι δεν τηρήσαμε την εντολή και είπαμε ψέματα»: το 74% πιστεύει ότι ο κ. Τσίπρας είπε «ψέματα», έναντι του 17% που του αναγνωρίζει το ελαφρυντικό ότι είχε «αυταπάτες».
Στο 17%, εξάλλου, υποχωρεί το ποσοστό των πολιτών που προτιμά την παραμονή στην εξουσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. (έναντι 22% που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό στη δημοσκόπηση του Μαρτίου). Πλειοψηφικό, με 30%, παραμένει το αίτημα για άλλη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, αν και πριν από δύο μήνες μια τέτοια λύση ήταν προτιμητέα από το 38%. Ενώ σε ανοδική τάση βρίσκεται το ποσοστό όσων θέλουν εκλογές που φτάνει στο 28% (από 21%).
Την αρνητική διάθεση των πολιτών στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες αποτυπώνουν και οι απαντήσεις στο ερώτημα αν είναι σωστό να επιτρέπεται η συμμετοχή πολιτικών προσώπων σε offshore εταιρείες. Συντριπτικό ποσοστό της τάξης του 92% απαντά «όχι» και μόνο το 3% είναι θετικό σε αυτό που επιχειρήθηκε να γίνει και αναιρέθηκε μετά την αποκάλυψη του «ΘΕΜΑτος». 
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ποσοστό 92%, θεωρεί ότι δεν είναι σωστό να επιτρέπεται η συμμετοχή πολιτικών προσώπων σε offshore εταιρείες. Μόνο το 3% απάντησε ότι είναι 
θετικό αυτό που επιχειρήθηκε να γίνει και αναιρέθηκε μετά την αποκάλυψη του «ΘΕΜΑτος»
Σε ελεύθερη πτώση κινείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., καθώς η αποδοχή της από την ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο ναδίρ και η εικόνα της θρυμματίζεται υπό το βάρος του σκληρού πακέτου των μέτρων τα οποία υιοθέτησε πρόσφατα και θεωρούνται απαράδεκτα από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Η προϊούσα κυβερνητική αποσύνθεση δεν αφήνει αλώβητο ούτε το ηγετικό προφίλ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος καταγράφει ιστορικά χαμηλά επίπεδα δημοφιλίας για εν ενεργεία ηγέτη και οδηγεί σε μεγαλύτερο άνοιγμα την ψαλίδα της διαφοράς που χωρίζει την αξιωματική αντιπολίτευση από την κυβερνητική παράταξη.
Το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα ευρήματα δημοσκόπησης που διενήργησε η εταιρεία Alco για λογαριασμό του «ΘΕΜΑτος», φτάνει πλέον στο 7,5% - στην πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή επί των εγκύρων είναι 6,3% και είναι αυξημένο κατά 2.5 εκατοστιαίες μονάδες σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη έρευνα τον περασμένο Μάρτιο.
Κύριο χαρακτηριστικό της έρευνας, η οποία διεξήχθη την τελευταία εβδομάδα (30 Μαΐου με 2 Ιουνίου), είναι η μεγάλη απογοήτευση των πολιτών από τις επιδόσεις της κυβέρνησης που ανεβάζει στα ύψη την απαισιοδοξία για το ξεπέρασμα της κρίσης, διαψεύδοντας τις προσδοκίες των κυβερνητικών αξιωματούχων και τις προπαγανδιστικές ανακοινώνεις ότι ξεκινά μια νέα αναπτυξιακή περίοδος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις ένας στους δέκα που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση πιστεύει ότι μετά τα νέα μέτρα θα ξεπεραστεί η κρίση, ενώ το 82% απαντά αρνητικά στο σχετικό ερώτημα. Αλλωστε, μόνο το… 1% χαρακτηρίζει «θετικά» τα μέτρα, έναντι του 65% που τα θεωρεί «απαράδεκτα» και του 31% που τα αντιμετωπίζει ως «αναγκαίο κακό».
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, εξάλλου, αξιολογεί αρνητικά την κυβερνητική αποτελεσματικότητα, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς των ιθυνόντων του Μεγάρου Μαξίμου για κέρδη που αποκόμισε η διαπραγματευτική τακτική η οποία ακολουθήθηκε. Το 72% των συμμετεχόντων στην έρευνα θεωρεί αρνητική για την Ελλάδα την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup, έναντι μόλις 11% που τη βλέπει με θετική προαίρεση. Ενώ μόνο το 8% αποδέχεται ότι η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, την ίδια στιγμή που είναι δεκαπλάσιοι -80% επί του συνόλου- όσοι πιστεύουν ότι απέτυχε. 
Στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 2,3 μονάδες, υποχωρώντας στο 15% από το 17,3% που συγκέντρωνε στην προηγούμενη έρευνα της Alco τον περασμένο Μάρτιο. Η συσπείρωση του μεγαλύτερου κυβερνητικού κόμματος βυθίζεται στο 44% και οι ψηφοφόροι του κινούνται σχεδόν προς όλες τις κατευθύνσεις: επιδεικνύουν τόσο αριστερόστροφη τάση, ενισχύοντας τη ΛΑΕ, τη νεοσύστατη Πλεύση Ελευθερίας και το ΚΚΕ, αλλά και δεξιόστροφη, δηλώνοντας προτίμηση στη Ν.Δ. και στη Χρυσή Αυγή. Πάντως, οι μισοί από όσους εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να τηρούν στάση αναμονής, στρεφόμενη οι προς αυτό που ορίζεται ως απροσδιόριστη ψήφος (λευκό, άκυρο, αποχή). Η Νέα Δημοκρατία ενισχύεται ελαφρώς και ανεβαίνει στο 21,3% (+0,2%), διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τη συσπείρωση των παλιών ψηφοφόρων της που φτάνει στο 85%, ενώ έχει μικρές εισροές από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ευρύτερο κεντρώο χώρο, πρωτίστως από το Ποτάμι.
Με ενισχυμένες δυνάμεις διατηρούνται στην τρίτη θέση η Χρυσή Αυγή, που συγκεντρώνει 6,8% (+0,7%) και το ΚΚΕ που ανεβαίνει στο 5,4% (+0,4%). Σταθερή στο 3,6% παραμένει η Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ., όπως και οι άλλοι μικρότεροι κοινοβουλευτικοί σχηματισμοί: η Ενωση Κεντρώων στο 2,5% (-0,1%), οι ΑΝ.ΕΛ. στο 2,1% (-0,1%) και το Ποτάμι στο 1,8%.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ελαφρώς ανοδική τροχιά της ΛΑ.Ε., που φτάνει στο 2,6% (+0,4%) και την οδηγεί στην έκτη θέση της κατάταξης των πολιτικών δυνάμεων, παρά την εμφάνιση στο προσκήνιο της Πλεύσης Ελευθερίας και το ελπιδοφόρο για αρχή 2% που συγκεντρώνει το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Στο 4,2% φτάνουν όσοι δηλώνουν προτίμηση σε «άλλο» κόμμα και αφορά επιλογές που καμία εξ αυτών δεν συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 1%, ενώ σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται η απροσδιόριστη ψήφος: 16,4% οι αναποφάσιστοι, 11,9% οι εκφράζοντες πρόθεση αποχής και 4,4% όσοι προτιμούν τη λευκή ψήφο.
Στην αναγωγή των προτιμήσεων επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, η δημοσκοπική δύναμη των κομμάτων υπολογίζεται ως εξής: Ν.Δ. 25,4%, ΣΥΡΙΖΑ 17,9%, Χ.Α. 8,1%, ΚΚΕ 6,5%, Δημοκρατική Συμπαράταξη 4,3%, ΛΑ.Ε. 3,1%, Ενωση Κεντρώων 3%, ΑΝ.ΕΛ. 2,5%, Πλεύση Ελευθερίας 2,4%, Ποτάμι 2,2%, άλλο κόμμα 5% και αναποφάσιστοι 19,6%.
Πάντως, με δεδομένα το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων, τη διαφαινόμενη πολυδιάσπαση της ψήφου, τις οριακές επιδόσεις αρκετών κομμάτων που κινούνται πέριξ του 3%, αλλά και τα περιθώρια στατιστικού λάθους, είναι δύσκολο να προδικάσει κανείς πόσα κόμματα θα μπουν στην επόμενη Βουλή. Στον σχετικό πίνακα, άλλωστε, που παρουσιάζει τα όρια όπου μπορεί να κυμανθούν τα ποσοστά κομμάτων, φαίνεται ότι μπορεί να φτάσουν ακόμη και στις δέκα (!) οι πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν να έχουν εκπροσώπηση στην επόμενη κοινοβουλευτική σύνθεση.

Πηγή: protothema.gr

 

Ανατροπές-σοκ και στα επιδόματα ανεργίας έρχονται με το πακέτο των αλλαγών στα εργασιακά. Στο πλαίσιο της επιτροπής που έχει αναλάβει να εξετάσει και να εισηγηθεί τις νέες ρυθμίσεις εξετάζεται, σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής», και ο επανασχεδιασμός του επιδόματος ανεργίας. Σήμερα το επίδομα είναι ίδιο για όλους (360 ευρώ), ανεξάρτητα από το αν έχουν καταβάλει εισφορές για 1 χρόνο ή για 35 χρόνια.

Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, ένα από τα σενάρια που μελετώνται είναι να θεσπιστεί η αναλογικότητα του επιδόματος, ώστε το ύψος του ποσού που θα δικαιούνται οι άνεργοι να είναι ανάλογο με τα χρόνια προϋπηρεσίας. Τα 360 ευρώ του επιδόματος δηλαδή να «χτίζονται» ανάλογα με τις εισφορές που έχουν καταβάλει οι εργαζόμενοι, ώστε να έχουν κίνητρο για περισσότερη απασχόληση. Αυτό σημαίνει ότι το επίδομα θα είναι μικρό με 5 έτη και μεγαλύτερο (π.χ. τα σημερινά 360 ευρώ ή και παραπάνω) αν κάποιος μείνει άνεργος έπειτα από 30 ή 35 χρόνια δουλειάς.

«Ξεπερασμένο σε εποχή» χαρακτηρίζει, μάλιστα, το μέτρο του επιδόματος ανεργίας, ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Ιωάννης Κουκιάδης, που είναι και το μοναδικό μέλος από την ελληνική πλευρά στην επιτροπή για τα εργασιακά.

Λέει χαρακτηριστικά ότι «το μέτρο της επιδότησης ανεργίας ως κύριο μέσο αντιμετώπισης των προβλημάτων του ανέργου, που ήταν και το κυρίαρχο στον προηγούμενο αιώνα, είναι πλέον ξεπερασμένο σε εποχή, όπου από τους επίσημους φορείς διακηρύσσεται ότι η βασική μέριμνα είναι η προώθηση της απασχόλησης.

»Το αναδυόμενο δίκαιο της απασχόλησης αναζητεί νέους τρόπους συντήρησης του ανέργου, διατήρησης της εργασιακής του ικανότητας και επανένταξη στην αγορά εργασίας. Αλλά αυτό απαιτεί ριζική αναμόρφωση του ΟΑΕΔ, πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα συντονισμού των οργάνων δημόσιας διοίκησης και μια βάσιμη προοπτική ανάπτυξης που θα ανοίξει το δρόμο για την απασχόληση».

Η καυτή ατζέντα των εργασιακών ανοίγει και επί ελληνικού εδάφους, καθώς η επιτροπή των ξένων εμπειρογνωμόνων, που συγκροτήθηκε κατά κύριο λόγο από τους δανειστές είναι ένα μόνο μέλος της από την ελληνική πλευρά, έρχεται 20 με 22 Ιουνίου στην Αθήνα για το πρώτο κρας τεστ με φορείς και συνδικάτα.

Στο τραπέζι αναμένεται να τεθούν οι έμμεσες αλλά σαφείς αναφορές του ΣΕΒ περί ενσωμάτωσης του 13ου και 14ου μισθού σε 12 μισθούς το χρόνο. Το θέμα είναι αν ο 13ος και ο 14ος μισθός θα υποστούν και κούρεμα διά της συγχωνεύσεως σε 12 μισθούς. Αν τεθεί και στην επιτροπή, τότε θα μιλάμε για την αρχή του τέλους των Δώρων και στον ιδιωτικό τομέα.

Η ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων, όπως επισημαίνει ο κ. Κουκιάδης, έχει αναλάβει να εισηγηθεί τις «βέλτιστες πρακτικές» σύμφωνα με τα ισχύοντα σε άλλες χώρες για τρία ζητήματα: τις συλλογικές συμβάσεις, την ανταπεργία, με κάποια άλλα συνδικαλιστικά θέματα, και τις ομαδικές απολύσεις.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Απτόητοι από τις αλλεπάλληλες επιτυχίες των διωκτικών αρχών κι από τις απανωτές συλλήψεις «συναδέλφων» τους, οι απατεώνες που επιχειρούν ν' αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά από ανυποψίαστους πολίτες, τρομοκρατώντας τους με την ψευδή πληροφορία ότι δήθεν στενά συγγενικά τους πρόσωπα προκάλεσαν θανατηφόρο τροχαίο, συνεχίζουν το έργο τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες του pelop.gr, μόλις χθες το πρωί σημειώθηκε άλλο ένα παρόμοιο κρούσμα, με υποψήφιο θύμα κάτοικο της περιοχής του Γηροκομειού, στην Πάτρα.

Συγκεκριμένα, άγνωστος, προφασιζόμενος τον αστυνομικό, τηλεφώνησε με απόκρυψη στο σταθερό του σπιτιού της γυναίκας, που είναι σύζυγος γνωστού επαγγελματία της Πάτρας, λέγοντάς της ότι δήθεν η κόρη της χτύπησε με το αυτοκίνητό της ένα κοριτσάκι, το οποίο αρχικά τραυματίστηκε πολύ βαριά και στη συνέχεια υπέκυψε.

Μάλιστα, για να γίνει πιο πειστικός κι ενώ στο βάθος ακούγονταν γοερά κλάματα, της έδωσε και την… κλαίουσα, η οποία υποτίθεται ότι ήταν η κόρη της, για να της διεκτραγωδήσει κι εκείνη τα διαδραματισθέντα.

 

Ζητούσε 15.000 ευρώ

Η γυναίκα, πάνω στην ταραχή και την τρομάρα της, δεν αντιλήφθηκε ότι στην άλλη γραμμή δεν ήταν η κόρη της, αλλά μια πολύ πειστική… ηθοποιός κι έτσι, αμέσως μετά, άκουσε τον «μαϊμού» αστυνομικό να της… ξεφουρνίζει και τη συνέχεια του «παραμυθιού». Ότι, δηλαδή, απαιτείται χρηματικό ποσό 15.000 ευρώ, προκειμένου η κόρη της να μην έχει σοβαρές δικαστικές περιπέτειες.

Για καλή της τύχη κι ενώ είχε φτάσει στα όρια της απόγνωσης και καλούσε το σύζυγό της να κλείσει άρον άρον την επιχείρησή του και να μεταβούν στην Αστυνομία, παρέλαβε το ακουστικό ο ένας από τους γιους της, προκειμένου να ζητήσει περαιτέρω πληροφορίες από τον… γιαλαντζί αστυνομικό.

Τότε, βέβαια, εκείνος συνειδητοποίησε ότι το σχέδιο… στράβωσε κι έσπευσε να κλείσει το τηλέφωνο.

Αμέσως μετά, η κόρη, που δήθεν είχε προκαλέσει το τροχαίο, διαβεβαίωνε τους γονείς της πως όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, οπότε κατάλαβαν ότι παραλίγο να πέσουν θύματα άλλης μιας παρέας επιτήδειων, που, όπως όλα δείχνουν, ξεφυτρώνουν εσχάτως σαν τα… μανιτάρια.

Εννοείται πως η ηρεμία στη συγκεκριμένη οικογένεια αποκαταστάθηκε, μετά την αρχική τρομάρα, ωστόσο ο γενικότερος προβληματισμός στους πολίτες παραμένει, αφού τα περιστατικά αυτού του είδους θυμίζουν πλέον τη… Λερναία Ύδρα: ένα κεφάλι κόβεις, δύο φυτρώνουν!

ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: pelop.gr

Κυριακή, 05 Ιουνίου 2016 09:16

Νέο Δημόσιο με fast track διαδικασίες

Πλήρης αλλαγή σκηνικού αναμένεται να επέλθει στον δημόσιο τομέα από την αρχή του επόμενου έτους. Εκτός από το νέο ενιαίο σύστημα κινητικότητας που θα αλλάξει το πλαίσιο για μετατάξεις και αποσπάσεις, αναμένεται προς εφαρμογή και σύστημα ταχύρρυθμης μετεκπαίδευσης υπαλλήλων, αλλά και ταυτόχρονα, έρχονται καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων και οργανισμών.

Στόχος είναι να ξεκινήσουν να αλλάζουν όλα από 1η Ιανουαρίου 2017, καθώς όλες οι νομοθετικές παρεμβάσεις θα έχουν ολοκληρωθεί έως τα τέλη του 2016.

Συγκεκριμένα, ήδη ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει αποστείλει στους γενικούς γραμματείς των υπουργείων οδηγίες για τη διαμόρφωση των νέων οργανισμών στα υπουργεία, στην τοπική αυτοδιοίκησης και τους εποπτευόμενους φορείς με στόχο έως τα τέλη του 2016 να έχουν ολοκληρωθεί τα νέα οργανογράμματα. Στόχος του υπουργείου είναι να έχει πλήρη εικόνα για το πλεονάζον προσωπικό και των δομών που έχουν κενά ώστε από τις αρχές του 2017 να ξεκινήσει η εφαρμογή της εθελοντικής κινητικότητας για την κάλυψή τους.

 

Ούτε απολύσεις ούτε υποχρεωτικές μετακινήσεις

Σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, τα νέα οργανογράμματα θα επιφέρουν μειώσεις οργανικών δομών, καταργήσεις και συγχωνεύσεις νομικών προσώπων ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου χωρίς, όμως, όπως τονίζει σε κάθε ευκαιρία, ο κ. Βερναρδάκης, απολύσεις αλλά με αποσπάσεις και μετατάξεις μέσω προκύρηξης των κενών θέσεων και εθελοντική συμμετοχή των εργαζομένων που θα μοριοδοτηθούν για να επιλεγούν οι επιτυχόντες που θα καλύψουν τα κενά στις νέες υπηρεσίες.

Σύμφωνα με τα υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, δεν πρόκειται να υπάρξουν υποχρεωτικές μετακινήσεις στο πλαίσιο της κινητικότητας και, ακόμη κι αν διαπιστωθεί πλεονάζον προσωπικό, θα δίνεται η δυνατότητα μετεκπαίδευσης και στη συνέχεια μετακίνησης μέσα στα όρια του δήμου που εργάζεται ο υπάλληλος.

 

Επιτελικό κράτος και αποκέντρωση υπηρεσιών

Παράλληλα το υπουργείο σχεδιάζει να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις ειδικοτήτων και κλάδων των υπαλλήλων του Δημοσίου με στόχο τη διευκόλυνση της κινητικότητας μεταξύ των υπηρεσιών. Στόχος, , όπως γράφει το “Έθνος”,  είναι η δημιουργία επιτελικών δομών στα υπουργεία και η μεταφορά αρμοδιοτήτων που αφορούν την εξυπηρέτηση πολιτών σε αποκεντρωμένες υπηρεσίες. Η αρχή έγινε με την εγκύκλιο Χουλιαράκη που αποκάλυψε η aftodioikisi.gr με την οποία αλλάζουν οργανογράμματα των υπουργείων και των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης (ΟΤΑ, νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία, ΝΠΔΔ) με τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων των Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου στις Οικονομικές Υπηρεσίες  των υπουργείων και των φορέων.

Υπενθυμίζεται ότι μιλώντας στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, απαίτησε μειώσεις δαπανών στα υπουργεία και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω της αλλαγής των οργανογραμμάτων.

 

Τι αναφέρει η επιστολή Βερναρδάκη

Σύμφωνα με την επιστολή Βερναρδάκη προς τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων, που δημοσιεύει το “Έθνος”, οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους θα διαμορφωθούν τα νέα οργανογράμματα περιλαμβάνουν έξι βήματα:

-Πλήρη καταγραφή των υπηρεσίων, δομών και φορέων (νομικών προσώπων) και του έργου που αποδίδουν

-Κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών και νομικών προσώπων ύστερα από αξιολόγηση χωρίς απολύσεις προσωπικού

-Προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών. Όπως τονίζει στην επιστολή του ο κ. Βερναρδάκης πρέπει να υπάρχει τέτοια διάταξη των δημόσιων υπηρεσιών ώστε αφενός να εξασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον μέσα από τη λειτουργία των δημόσιων δομών και αφετέρου να παρακολουθούνται οι ιδιώτες που συμβάλλονται με το Δημόσιο στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται σκόπιμο

-Τέλος στη σύσταση νέων ειδικών γραμματειών και ΝΠΔΔ που, όπως τονίζει, “αποκολλούν τμήματα της διοικητικής ύλης από το στενό πυρήνα του Δημοσίου”

-Επιτελικό κράτος – αποκέντρωση υπηρεσιών: Συστήηνεται μία δομή σχεδιασμού παρακολούθησης και διαμόρφωσης πολιτικής σε κυβερνητικό επίπεδο αλλά και σε κάθε υπουργείο προκειμένου να παραμείνουν οι επιτελικές αρμοδιότητες στα υπουργεία

-Μία διοικητική δομή σε κάθε υπουργείο – αναβάθμιση των τεχνολογιών πληρορφορικής: Συγκεκριμένα, προτείνεται η αναβάθμισης της Διεύθυνσης Οικονομικής Διαχείρισης σε κάθε υπουργείο όπου θα ενσωματωθούν οι αρμοδιότητες οικονομικών θεμάτων αλλά και της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού. Παράλληλα σχεδιάζεται η αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών για τη διασύνδεση όλων των ηλεκτρονικών μητρώων, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.

Πηγή: aftodioikisi.gr