Ο ΔΕΔΔΗΕ από τη σύστασή του έθεσε σε υψηλότατη προτεραιότητα το ζήτημα της αντιμετώπισης του φαινομένου της ρευματοκλοπής, φαινόμενο που, όπως αποτυπώνεται στην εξέλιξη των μη τεχνικών απωλειών, γνωρίζει έξαρση υπό την παρατεινόμενη δυσμενή οικονομική συγκυρία.

Το γεγονός ότι, παρά την πύκνωση των ελέγχων, την εντυπωσιακή αύξηση του πλήθους των εντοπισμένων κρουσμάτων και τη συστηματοποίηση των μηνύσεων, το φαινόμενο δεν υποχώρησε, ανέδειξε την ανάγκη αυστηροποίησης του σχετικού ρυθμιστικού πλαισίου, εις τρόπον ώστε να καταστεί αποτελεσματικότερο. Η ανάγκη αυτή καλύφθηκε με τις σχετικές προβλέψεις του Κώδικα Διαχείρισης του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ Β 78/20.01.2017) και των σχετικών Αποφάσεων της ΡΑΕ που ακολούθησαν (Εγχειρίδιο Ρευματοκλοπών, ΦΕΚ Β 1871/30.05.2017 και καθορισμός Διοικητικά Οριζόμενης Τιμής, ΦΕΚ Β 1947/07.06.2017).

Σύμφωνα με το νέο πλαίσιο, ο υπολογισμός της μη καταγραφείσας ενέργειας θα διενεργείται πλέον από τον ΔΕΔΔΗΕ με βάση τη Διοικητικά Οριζόμενη Τιμή, η οποία, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της ΡΑΕ, ορίζεται σε 150 ευρώ/MWh και προσαυξάνεται κατά 70% σε 255 ευρώ/ΜWh για τις περιπτώσεις των διαπιστωμένων ρευματοκλοπών. Επιπλέον οι παραβάτες θα επιβαρυνθούν με το κόστος αποζημίωσης του ΔΕΔΔΗΕ, το οποίο κυμαίνεται ανάλογα με το είδος παροχής, από 300 έως 370 ευρώ χωρίς αντικατάσταση μετρητή και από 425 έως 750 ευρώ με αντικατάσταση μετρητή.

Σε περίπτωση μη καταβολής του οφειλόμενου ποσού εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας (ή μη καταβολής δόσης αυτού σε περίπτωση διακανονισμού) από τους παραβάτες, ο ΔΕΔΔΗΕ διακόπτει την παροχή και δεν την επανασυνδέει μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του ποσού, ενώ δύναται να επιβάλλει περιορισμούς για την πρόσβαση στο Δίκτυο μέσω άλλης παροχής.

Επίσης, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα πρέπει να μεριμνούν κατά την εκμίσθωσή τους ώστε ο εκάστοτε μισθωτής να μεταφέρει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος επ’ ονόματί του, προκειμένου να μη βρεθούν υπόλογοι, φερόμενοι ως συμβεβλημένοι χρήστες της παροχής, για πράξεις που διέπραξαν άλλοι.

Περαιτέρω, δεδομένου ότι με βάση το νέο πλαίσιο, ως ρευματοκλοπή χαρακτηρίζεται πλέον και η αυθαίρετη επανασύνδεση σε κομμένη παροχή που δεν εκπροσωπείται από Προμηθευτή (π.χ. η περίπτωση που ο προηγούμενος μισθωτής διέκοψε την ηλεκτροδότηση με την αποχώρησή του από το ακίνητο), θα πρέπει οι εκμισθωτές να μην παραχωρούν τη χρήση των ακινήτων τους, προτού οι νέοι μισθωτές συνάψουν σύμβαση προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και μεταφέρουν την παροχή επ’ ονόματί τους.

Παράλληλα με την αταλάντευτη εφαρμογή του νέου πλαισίου, ο ΔΕΔΔΗΕ θα εντείνει τους στοχευμένους ελέγχους για τον εντοπισμό κρουσμάτων ρευματοκλοπής, διαθέτοντας όλους τους πόρους του στον αγώνα για την ανακοπή του φαινομένου αρχικά και τη δραστική περιστολή του στη συνέχεια, προσδοκώντας στη συμπαράσταση και συνδρομή των καταναλωτών.

Τέλος, υπογραμμίζεται για μια ακόμη φορά, ότι από το φαινόμενο της ρευματοκλοπής ζημιώνονται οι συνεπείς καταναλωτές, αφού σε αυτούς μετακυλίεται το αυξημένο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη χονδρεμπορική αγορά λόγω των ρευματοκλοπών. Με βάση το νέο πλαίσιο, τα εισπραττόμενα ποσά από τους παραβάτες, χρησιμοποιούνται πλέον για την αντιστάθμιση της ζημίας που υφίστανται οι καταναλωτές από το φαινόμενο, μέσω πίστωσης μέρους αυτών, στους λογαριασμούς ΕΤΜΕΑΡ, ΥΚΩ, Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος και Δικτύου καθώς και για την ενίσχυση ειδικού αποθεματικού που τηρεί ο ΔΕΔΔΗΕ για την ανάπτυξη δράσεων κατά των ρευματοκλοπών.

 Από το Γρφείο Τύπου

Στο 27,5% «‘βλέπει» το πραγματικό ποσοστό της ανεργίας το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ και όχι στο 22,6% , όπως εκτιμά η ΕΛΣΤΑΤ. Επίσης, το ΙΝΕ -ΓΣΕΕ επισημαίνει πως με βάση τον τρέχοντα ρυθμό μεταβολής της προστιθέμενης αξίας στη μεταποίηση, δεν θα υπάρξει ουσιαστική ανάκαμψη πριν το 2023.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ η ελληνική οικονομία μέχρι και το γ΄ τρίμηνο του 2017 εμφανίζει ενδείξεις εύθραυ­στης σταθεροποίησης σε χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης χωρίς ενδο­γενή δυναμική.

Το γεγονός αυτό θέτει την Ελλάδα σε μια δυναμική απόκλισης από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης τα οποία –για πρώτη φορά μετά την κρίση του 2007-2008– καταγράφουν ικανοποιητικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.

Δημοσιονομικά

Η ελληνική οικονομία έχει πλέον εξέλθει από το καθεστώς υψηλών δημοσιονομικών ανισορροπιών, αλλά με μη βιώσιμο και μη διατηρήσιμο τρόπο. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι από το 2014 καταγράφεται μια αλλαγή του μείγματος της δημοσιονομικής προσαρμογής με το μεγαλύτερο μέρος αυτής να προέρχεται πλέον από το σκέλος των εσόδων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι την περίοδο 2014-2016 η βελτίωση των δημόσιων εσόδων στηρίχτηκε κατά κύριο λόγο στην αύξηση των έμμεσων φόρων.

Σημειώνεται ότι το διάστημα Ιανουάριος-Δεκέμβριος 2017 οι έμμεσοι φόροι αντιστοιχούσαν στο 56,6% των φορολογικών εσόδων του κράτους έναντι 54% το 2016.

Η εκτίμησή μας είναι ότι η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς μη διατηρήσιμης δημοσιονομικής προσαρμογής, δεδομένης της αβέβαιης δυναμικής της μεγέθυνσης και της πτώσης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών.

Η πρόοδος που έχει συντελεστεί όσον αφορά την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων της Γενικής Κυβέρνησης είναι ανεπαρκής σε σχέση με το μέγεθος της κρίσης ρευστότητας του ιδιωτικού τομέα, γεγονός που φαίνεται από την εξέλιξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο.

Στο πλαίσιο αυτό, οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα για την περίοδο 2018-2022, σε συνδυασμό με την εκκρεμότητα για το μελλοντικό χρηματοδοτικό σχήμα της ελληνικής οικονομίας (ειδικά εάν αυτό συνοδευτεί με πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα) είναι πολύ πιθανό να συντηρήσουν το κλίμα αβεβαιότητας όσον αφορά τη μεσομακροπρόθεσμη αναπτυξιακή δυναμική της χώρας, τη βιωσιμότητα των πρωτογενών πλεονασμάτων, καθώς και τη φερεγγυότητα και την πιστοληπτική αξιοπιστία του Δημοσίου.

ΑΕΠ

Το γ΄ τρίμηνο του 2017 η πραγματική ακαθάριστη προστιθέμενη αξία υστερούσε σημαντικά σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα, παραμένοντας καθηλωμένη σε επίπεδο αντίστοιχο με αυτό του 2014. Ο μόνος κλάδος ο οποίος παρουσιάζει μια ήπια τάση ανάκαμψης, πέραν της γεωργίας, είναι της μεταποίησης.

Ωστόσο, με βάση τον τρέχοντα ρυθμό μεταβολής της προστιθέμενης αξίας στη μεταποίηση, δεν θα υπάρξει ουσιαστική ανάκαμψη πριν το 2023.

Η κατανάλωση εξακολουθεί να αποτελεί τον βασικό προσδιοριστικό παράγοντα της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας. Το γ΄ τρίμηνο του 2017 η κατανάλωση 16 παρέμεινε στάσιμη, κυμαινόμενη όμως σε επίπεδο υψηλότερο του διαθέσιμου εισοδήματος.

Η αρνητική διαφορά μεταξύ διαθέσιμου εισοδήματος και κατανάλωσης, η οποία διατηρείται από το 2012 και ύστερα, οφείλεται τόσο στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή όσο και στη χρήση συσσωρευμένων πόρων για τη χρηματοδότηση της κατανάλωσης.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την επίτευξη υψηλών δημοσιονομικών στόχων, υποδαυλίζει τη δυναμική της κατανάλωσης και τη χρηματοοικονομική ευστάθεια των νοικοκυριών αλλά και του τραπεζικού συστήματος.

Οι επενδύσεις εξακολουθούν να παραμένουν καθηλωμένες σε ένα ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο παρουσιάζοντας οριακές μεταβολές. Το γ΄ τρίμηνο του 2017 οι επενδύσεις ήταν υψηλότερες από αυτές του γ΄ τριμήνου του 2014 μόλις κατά 60,5 εκατ. ευρώ.

Ειδικότερα, το γ΄ τρίμηνο του 2017 οι επενδύσεις των μη χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων σημείωσαν πτώση κατά 169 εκατ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016. Στην περίοδο 2009-2017 το απόθεμα παραγωγικού κεφαλαίου μειώθηκε αθροιστικά κατά περίπου 38 δισ. ευρώ.

Αναφορικά με τη σύνθεση των επενδύσεων, οι επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό είναι σχετικά στάσιμες, κυμαινόμενες σε επίπεδο αντίστοιχο του 2015. Ταυτόχρονα, οι επενδύσεις των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα σε Έρευνα και Ανάπτυξη είναι από τις χαμηλότερες σε επίπεδο Ευρωζώ­νης.

Συγκεκριμένα, οι δαπάνες των εγχώριων επιχειρήσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη αντιστοιχούν στο 0,42% του ελληνικού ΑΕΠ, όταν στον μέσο όρο της Ευρωζώνης το αντίστοιχο ποσοστό είναι ίσο με 1,37% σε όρους ΑΕΠ Ευρωζώνης.

Οι εξαγωγές αγαθών έχουν ανακάμψει σε σχέση με το 2008. Ωστόσο, η μεγάλη εξάρτηση της εγχώριας παραγωγής από τις εισαγωγές έχει οδηγήσει σε μια εξίσου σημαντική αύξηση των εισαγωγών αγαθών.

Παράλληλα, οι εξαγωγές υπηρεσιών υστερούν σημαντικά σε σχέση με το επίπεδο του 2008, ενώ οι εξαγωγές προϊόντων υψηλού τεχνολογικού περιεχομένου αντιστοιχούν μόλις στο 4% του συνόλου των εξαγωγών.

Απασχόληση

Με βάση τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι κατά το γ΄ τρίμηνο του 2017 ανήλθαν σε 970 χιλιάδες άτομα (20,2% του εργατικού δυναμικού), έναντι 1.092.589 ανέργων (22,6% του εργατικού δυναμικού) το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν μια τάση αποκλιμάκωσης της ανεργίας.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι χρησιμοποιώντας εναλλακτικούς δείκτες για την ανεργία, οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη τους την ύπαρξη της υποαπασχόλησης, των αποθαρρημένων ανέργων και του εν δυνάμει πρόσθετου εργατικού δυναμικού, το ποσοστό ανεργίας εμφανίζεται υψηλότερο κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες (27,5%) από το επίσημο ποσοστό ανεργίας.

Το ποσοστό ανεργίας εμφανίζεται σημαντικά υψηλότερο στις γυναίκες και στους νέους ‒ακόμα και σ’ αυτούς με υψηλή ειδίκευση, καθώς και στις Περιφέρειες της Βόρειας και της Δυτικής Ελλάδας, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι ξεπερνούν το 70% του συνόλου των ανέργων.

Εξετάζοντας τις μεταβολές στην απασχόληση παρατηρούμε ότι το ποσοστό των απασχολουμένων στο σύνολο του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας κατά το γ΄ τρίμηνο 17 του 2017 ανήλθε σε 54,6%, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με τις χειρότερες στιγμές του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά σημαντικά χαμηλότερο από τα προ κρίσης επίπεδα. Κατ’ αναλογία με τα στοιχεία για την ανεργία παρατηρούμε ότι οι κατηγορίες του πληθυσμού με τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι νέοι και οι γυναίκες.

Μισθοί

Η εξέλιξη των μισθών κατά το 2017 εμφανίζει σταθεροποίηση στα χαμηλά επίπεδα τα οποία έχουν διαμορφωθεί.

* Στον ιδιωτικό τομέα έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 700 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 37,4% το 2017 (από 13,1% το 2009), ενώ μειώνεται κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 700-899 ευρώ (23,5% το 2017 από 27,3% το 2009).

Παράλληλα, έχει μειωθεί δραστικά κατά το ήμισυ περίπου, το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 900-1.300 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 16,8% το 2017 (από 35,7% το 2009).

* Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 1.000 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 29,8% το 2017 (από 18,9% το 2009), και έχει αυξηθεί λίγο το ποσοστό για αποδοχές 1.000-1.100 ευρώ (16,2% το 2017 από 13% το 2009).

Αντίθετα, έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που δηλώνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές 1.100-1.599 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 34,3% το 2107 (από 46,5% το 2009), όπως και το ποσοστό των εργαζομένων με αποδοχές άνω των 1.600 ευρώ (4,7% το 2017 από 10,9% το 2009).

Συλλογικές συμβάσεις

Όσον αφορά τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), το 2017 οι εθνικές ή τοπικές κλαδικές ΣΣΕ εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά ολιγάριθμες, ενώ για όγδοη χρονιά οι επιχειρησιακές ΣΣΕ υπερτερούν συντριπτικά. Με βάση τα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας το 2017 υπογράφτηκαν μόνο 15 κλαδικές/ομοιοεπαγ­γελματικές συλλογικές συμβάσεις, δηλαδή στα ίδια περίπου επίπεδα με τα προ­ηγούμενα έτη. Αντίθετα, ο αριθμός των επιχειρησιακών ΣΣΕ ανέρχεται σε 244, αντιπροσωπεύοντας το 92% του συνόλου των ΣΣΕ.

Την ίδια στιγμή οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση υποχωρούν σταθερά, αφού μειώνεται η ποσοστιαία αναλογία τους από 79% το 2009 σε 45% το 2017, ενώ η ποσοστιαία αναλογία των νέων προσλήψεων με ευέλικτες μορφές απασχόλησης υπερδιπλασιάζεται.

Ενώ το 2009 οι προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας αντιστοιχούσαν στο 21% του συνόλου των προσλήψεων, το 2017 αντιστοιχούν στο 54,9%.

Η περίοδος 2009-2016 συνοδεύτηκε από ιδιαίτερα αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, όπως εκφράζονται από τους σχετικούς δείκτες φτώχειας και ανισότητας.

Η εξέλιξη των εν λόγω δεικτών εμφανίζεται να ακολουθεί την υφεσιακή δυναμική που προέκυψε στην ελληνική οικονομία κατά την περίοδο εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας, καθώς οι αρνητικές τους επιδόσεις προσεγγίζουν το μέγιστο επί­πεδο κατά την περίοδο 2013-2014, για να σταθεροποιηθούν τα επόμενα χρόνια.

Δείκτης φτώχειας

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο δείκτης φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αυξάνεται από 27,6% το 2009 σε 36% το 2014 για να μειωθεί ελαφρώς στο 35,6% το 2016 (διαθέσιμο εισόδημα 2015).

Καθοριστικός παράγοντας για τη συγκρά­τηση του ποσοστού φτώχειας στην Ελλάδα συνιστούν οι μεταβιβαστικές πληρω­μές, και ειδικά εκείνη των συντάξεων, καθώς κατά την κρίση διευρύνεται σταθερά η σημασία που έχουν για την αντιμετώπιση της φτώχειας.

Από την άλλη πλευρά, ανησυχητικό κρίνεται το γεγονός ότι οι κοινωνικές ομάδες που επαγγελματικά βρίσκονται στο περιθώριο, όπως οι άνεργοι και ο μη ενεργός πληθυσμός, εμφα­νίζουν ισχυρή αύξηση του ποσοστού φτώχειας την περίοδο 2015-2016. Επίσης, δυσχερέστερη γίνεται η θέση των μη μισθωτών εργαζόμενων (αυτοαπασχολού­μενοι) σε αντίθεση με τους μισθωτούς, όπου το ποσοστό φτώχειας παρουσιάζει μικρή υποχώρηση.

Ως προς το επίπεδο διαβίωσης των μισθωτών εργαζομένων, εμφανίζεται σταθερή επιδείνωση του ποσοστού φτώχειας των γυναικών σε αντίθεση με τους άνδρες, όπου το αντίστοιχο ποσοστό βαίνει μειούμενο.

Επιπλέον, τα εμπειρικά ευρήματα επιβεβαιώνουν ακόμα περισσότερο την ανησυχία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ ότι η εξάπλωση της μερικής απασχόλησης και η γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας έχουν καταδικάσει μεγάλο τμήμα του εργαζόμενου πληθυσμού να διαβιώνει σε συνθήκες φτώχειας.

Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το ποσοστό φτώχειας σε εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου κυμαίνεται περίπου σε τριπλά­σια επίπεδα σε σχέση με τους εργαζομένους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, καθι­στά προφανές πως οι σταθερές και πλήρεις σχέσεις απασχόλησης εξασφαλίζουν σαφώς καλύτερη προστασία από τη φτωχοποίηση.

Παρόλο που το ποσοστό φτώχειας εμφανίζει τάσεις σταθεροποίησης στην ανο­δική πορεία των προηγούμενων χρόνων, η οικονομική στενότητα των νοικοκυριών συνεχίζει να αυξάνεται το 2016 για όλες σχεδόν τις κατηγορίες καταναλωτικών αναγκών, ενώ η απόκλιση ως προς το επίπεδο διαβίωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) φτάνει στο υψηλότερο επίπεδο της περιόδου 2009-2016.

Από τις εκτιμήσεις της φτώχειας σε περιφερειακό επίπεδο για το 2016, τα υψη­λότερα ποσοστά εντοπίζονται στις Περιφέρειες της Δυτικής Ελλάδας, της Ανατο­λικής Μακεδονίας-Θράκης και της Θεσσαλίας.

Αντιθέτως, τις καλύτερες επιδόσεις εμφανίζουν οι νησιωτικές Περιφέρειες του Βορείου Αιγαίου, του Νοτίου Αιγαίου και των Ιονίων Νήσων. Τέλος, κατά τη διάρκεια της κρίσης προκύπτει όξυνση της οικονομικής ανισότητας με τάσεις αποκλιμάκωσης τα τελευταία χρόνια.

Όσον αφορά τις περιφερειακές ανισότητες, οι υψηλότερες εντοπίζονται στη Θεσσαλία, στην Αττική και στη Δυτική Ελλάδα, ενώ οι χαμηλότερες εντοπίζονται στη Δυτική Μακεδονία, στα Ιόνια Νησιά και στο Νότιο Αιγαίο.

Πηγή: zougla.gr

Kαι άλλη χελώνα νεκρή στον Αμβρακικό κόλπο στον όρμο Παλιονησι στην παραλία του Δρυμού – Θυρρείου βρήκε ο κύριος Θανάσης Παλούκης και μας έστειλε τις φωτο.

Ελπίζουμε, να ενδιαφερθεί κάποιος αρμόδιος φορέας για το φαινόμενο αυτό που τα τελευταία χρόνια έχει παραγίνει το κακό.

Η Καρέτα - καρέτα είναι μία μεγάλη θαλάσσια χελώνα με καβούκι που αποτελείται από κεράτινες πλάκες καφεκόκκινου χρώματος. Τρέφεται κυρίως με θαλάσσια φυτά και ασπόνδυλα με ιδιαίτερη προτίμησή στις τσούχτρες. Ζει στη θάλασσα, αλλά η διαιώνισή της εξαρτάται απόλυτα από τη στεριά, αφού εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την επακόλουθη είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα. Οι νεοσσοί,  έχουν να αντιμετωπίσουν πάμπολλους φυσικούς εχθρούς – καβούρια, γλάρους και ψάρια- και η θνησιμότητά τους είναι εξαιρετικά υψηλή.

Υπολογίζεται ότι σε κάθε χίλια χελωνάκια επιζεί και ενηλικιώνεται μόνο ένα!

Πηγή: katounanews.blogspot.gr

Την αντιμετώπιση των κοινωνικών προκλήσεων με διάθεση πόρων ζήτησε με παρέμβασή του σήμερα, Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018, ο Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Επιτροπή των Περιφερειών, που διεξάγεται στις Βρυξέλλες και στην οποία παρέστη η Ευρωπαία Επίτροπος αρμόδια για περιφερειακή πολιτική Κορίνα Κρέτσου.

Η κα. Κρέτσου συμμετείχε στην συνεδρίαση, προκειμένου να ανταλλάξει απόψεις με τα μέλη της ομάδας για την πολιτική συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης  μετά το 2020.

Στη διάρκεια της συζήτησης ο Αντιπρόεδρος της ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας, απευθυνόμενος προς την κυρία Κρέτσου, τόνισε την ανάγκη να υπάρξει μια ισχυρή και με επαρκείς πόρους πολιτική συνοχής σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ, μετά το 2020.

Ολοκληρώνοντας ο κ. Κατσιφάρας υπογράμμισε: «Δεν πρέπει αυτή η ευκαιρία να πάει χαμένη, καθώς κατά τα προσεχή έτη η αντιμετώπιση κοινωνικών προκλήσεων  όπως: η μακροχρόνια ανεργία, η ένταξη νέων στην αγορά εργασίας, η γήρανση του πληθυσμού, η ένταξη των μεταναστών, η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και η προαγωγή της εκπαίδευσης και της κατάρτησης ,θα πρέπει να παραμείνει βασική συνιστώσα της περιφερειακής πολιτικής συνοχής. Πρέπει να αξιοποιηθεί κάθε δυνατή συνέργεια με δράσεις που χρηματοδοτούνται από όλα τα διαρθρωτικά ταμεία».