Συνελήφθη, χθες το βράδυ, στον αερολιμένα Ακτίου Βόνιτσας, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ακτίου – Βόνιτσας, ένας 23χρονος αλλοδαπός.

Πιο συγκεκριμένα με τη χρήση ταξιδιωτικού εγγράφου (ταυτότητα) Βελγικών Αρχών, που ανήκει σε τρίτο πρόσωπο, επιχείρησε να εξέλθει παράνομα από την Ελλάδα, μέσω πτήσης που είχε τελικό προορισμό τo Άμστερνταμ Ολλανδίας.

Γραφείο Τύπου Αστ. Δ/νσης Περ. Δυτικής Ελλάδας

Από τους αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ακτίου Βόνιτσας σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος άγνωστων δραστών, οι οποίοι από 15/05/2019 έως 11/06/2019 αφαίρεσαν από κτηνοτροφική μονάδα στη Βόνιτσα (105) αμνοερίφια.

Γραφείο Τύπου Αστ. Δ/νσης Περ. Δυτικής Ελλάδας

Ένας "θησαυρός" βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της Πάτρας, και συγκεκριμένα στην Αγυιά επί της οδού Θράκης 33. Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του.

Για να δει κανείς όλα όσα έχει συγκεντρώσει ο κοσμογυρισμένος πατρινός θα πρέπει να επισκεφθεί πάνω από 100 χώρες του κόσμου. Κι όμως μέσα σε 200 τ.μ. ο κ. Ηλίας έχει χωρέσει κειμήλια αξίας που εντυπωσιάζουν! Η αξία τους έχει εκτιμηθεί από ειδικούς, σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ καθώς τα περισσότερα είναι σπάνια. Γι’ αυτό και ο χώρος φυλάσσεται με συστήματα συναγερμού και κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης.

Ο κ. Ηλίας Βασιλαντωνόπουλος ταξιδεύει για πάρα πολλά χρόνια σε όλο τον κόσμο. Έχει συλλέξει και εκθέτει περίπου 2800 αναμνηστικά τουριστικού ενδιαφέροντος σε βιτρίνες και κορνίζες σε έναν χώρο κλιματιζόμενο 200 τ.μ. Και όλα αυτά δεν τα κρατάει για τον εαυτό του. Ο κ. Βασιλαντωνόπουλος ανοίγει την πόρτα του σε κάθε σοβαρό ενδιαφερόμενο, που θέλει να θαυμάσει τα ιδιαίτερα εκθέματα στο μικρό μουσείο, έτσι όπως έχει μετατρέψει ολόκληρο το σπίτι του. Ακόμη και την κουζίνα!

Μπορεί να δει κανείς όλα τα είδη λαϊκής τέχνης, όπως πάπυρους (Αίγυπτος), ΒΑΤΙΚ (Σουμάτρα, Μαλαισία, Ταϋλάνδη), ξυλόγλυπτα (Κένυα, Μυανμάρ, Ταϋλάνδη, Κεϋλάνη, Μπαλι, Σουμάτρα, Βραζιλία, Αργεντινή κ.λ.π.) μάσκες ξυλόγλυπτές από πολλές χώρες και έγχρωμες (σπάνιο είδος) από Κεϋλάνη. Περγαμηνές (Ισραήλ), αραβουργήματα (Συρία), λεπτοζωγραφική σε δέρμα (Νεπάλ), λεπτοζωγραφική σε κόκκαλο καμήλας (Περσία).

Είδη λαϊκής τέχνης από Μυανμάρ, Αίγυπτο, Κεϋλάνη, Χονγκ Κονγκ, Νεπάλ, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Περσία, και παρα πολλές άλλες χώρες αλλά και σπάνια souvenirs.

Μεταξοτυπίες (ΙΝΔΙΑ), κινεζικά διακοσμητικά, ο πύλινος στρατός (ΚΙΝΑ), ο σμαραγδένιος Βούδδας (emerald Buddha) φτιαγμένος από νεφρίτη, 290 κούκλες με παραδοσιακές τοπικές ενδυμασίες διαφόρων χωρών. Βιτρίνες τοίχου με συλλογή σκορπιών (Τυνησία), beetles (σκαθάρια) Ασιατικών χωρών, πεταλούδες (Μαλαισία).

Συλλογη σε βιτρίνες από 380 key holders (μπρελόκ). 500 κορνίζες με τουριστικά θέματα και ζωγραφική (Θεοτοκόπουλος κλπ). Κεραμικά (Τυνησία), παπαγάλοι (Βραζιλία), τουκάνο (Aguacu), χιονόμπαλες από πολλές κυρίως Ευρωπαϊκές χώρες, η φρουρά της Βασίλισσας (Αγγλία), ξυλόγλυπτα ζώα και πολεμιστές Maasai (Κένυα), χαρακτική και σχέδια σε δέρμα (Ταϋλάνδη), 25.000 επιλεγμένες φωτογραφίες, πολλά album με κάρτες (καρτ ποσταλ), σπάνια κέρματα και γραμματόσημα από όλο τον κόσμο, σαρκοφάγοι (Αίγυπτος), ο ξυλόγλυπτος Βούδδας από εβενο (Κεϋλάνη), βουδδιστικά κατασκευάσματα λατρείας, μεξικάνικα souvenirs από ημιπολύτιμους λίθους,θυρεός (Ισπανία, Μάλτα) κρουστά όργανα (Κουβα,Μπαχάμες, Μαρόκο κλπ), μαρμάρινο Taj Mahal (Ινδία), ζωγραφική με χρωματιστή άμμο σε μπουκάλια (Petra - Ιορδανία) πορσελάνινες μάσκες (Βενετία), ζωγραφική σε ξερά φύλλα μπανάνας (Ταϋλάνδη), κρυστάλλινες κατασκευές με φωτιζόμενη ζωγραφική και εκατοντάδες άλλα είδη λαϊκής τέχνης και souvenirs, nov δεν είναι εύκολο να καταγραφούν, όπως επίσης παραδοσιακή μουσική σε δίσκους, κασέτες και CD'S από 115 χώρες.

Αξίζει να αναφέρουμε οτι Ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο που βρέθηκε στην Πάτρα στο πρόσφατο παρελθόν, όταν ανακάλυψε το σπίτι του κ. Βασιλαντωνόπουλου, αφιέρωσε τρεις ολόκληρες ημέρες για να καταγράψει κάθε σπιθαμή του χώρου και όλα τα εκθέματα που έχει συγκεντρώσει ο κ. Ηλίας απο ολόκληρο τον κόσμο.

Εάν θελετε να δείτε τις μοναδικές και σπάνιες αυτές συλλογες, μπορείτε να επισκεφθείτε το μουσείο με δωρεάν είσοδο και ξενάγηση (απογευματινες ώρες, 2 ώρες περίπου θα χρειαστούν), αφού τηλεφωνήσετε για ραντεβου στο 2610 422678, 425928, 6946 371465, 6945 138481.

Πηγή: thebest.gr

Στα τέλη Ιουνίου θα πέσει "βροχή" πληρωμών...

Αναλυτικότερα, θα καταβληθούν οι συντάξεις, το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης, τα προνοιακά επιδόματα, ενώ αναμένεται να δοθεί και η δεύτερη δόση πετρελαίου θέρμανσης αλλά και το επίδομα ενοικίου.

    Σοκ για γνωστό Έλληνα ηθοποιό: Έμεινε παράλυτος

    VIRAL ΕΙΔΗΣΗ:

    Σοκ για γνωστό Έλληνα ηθοποιό: Έμεινε παράλυτος

Συντάξεις

Το Δημόσιο θα καταβάλλει τις συντάξεις στις 27 Ιουνίου 2019 ημέρα Πέμπτη.

Το ΙΚΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις στις 27 Ιουνίου 2019 ημέρα Πέμπτη.

Ο ΟΑΕΕ θα καταβάλλει τις συντάξεις στις 25 Ιουνίου 2019 ημέρα Τρίτη.

Ο ΟΓΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις στις 25 Ιουνίου 2019 ημέρα Τρίτη.

Το ΝΑΤ και ΚΕΑΝ θα καταβάλλουν τις συντάξεις στις 27 Ιουνίου 2019 ημέρα Πέμπτη.

Το ΕΤΕΑΕΠ (πρώην ΕΤΕΑ) θα καταβάλλει τις επικουρικές συντάξεις στις 2 Ιουλίου 2019 ημέρα Τρίτη.

Τα υπόλοιπα Ταμεία του Υπουργείου Εργασίας θα καταβάλλουν τις συντάξεις στις 27 Ιουνίου 2019 ημέρα Πέμπτη.

Οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος θα καταβληθούν στις 27 Ιουνίου 2019 ημέρα Πέμπτη.

Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης - Προνοιακά επιδόματα

Εγκρίθηκε δαπάνη, ύψους 75 εκατ. ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος της πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οικονομικού έτους 2019, προκειμένου να επιχορηγηθεί ο ΟΠΕΚΑ για την κάλυψη των δαπανών χορήγησης προνοιακών παροχών σε χρήμα σε Άτομα με Αναπηρία.

Αυτό προβλέπει απόφαση της υπουργού Εργασίας, Έφης Αχτσιόγλου, η οποία αναρτήθηκε στη «Διαύγεια». Η ημερομηνία πληρωμής αναμένετε να είναι η 25η Ιουνίου.

Σύμφωνα με απόφαση της υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου -η οποία αναρτήθηκε στη «Διαύγεια»- εγκρίθηκε δαπάνη, ύψους 53.247.726 ευρώ, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οικονομικού έτους 2019, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) για την κάλυψη της δαπάνης καταβολής του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) μηνός Ιουνίου 2019.

Επίδομα ενοικίου

Εγκρίθηκε δαπάνη, ύψους 33 εκατ. ευρώ, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οικονομικού έτους 2019.

Το ποσό αυτό θα διατεθεί προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) για την κάλυψη της δαπάνης καταβολής της πληρωμής του επιδόματος στέγασης μηνός Ιουνίου 2019.

Πιθανή ημερομηνία η 28η Ιουνίου.

Επίδομα θέρμανσης

Στο τέλος Ιουνίου αναμένεται να πληρωθεί η δεύτερη δόση του επιδόματος θέρμανσης.

Αφορά όσους έκαναν αιτήσεις από τις 16 Ιανουαρίου έως και τις 31 Μαΐου 2019. Δικαιούχοι του επιδόματος θέρμανσης είναι τα φυσικά πρόσωπα που έχουν:

- ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδημα 12.000 ευρώ για άγαμο, 20.000 ευρώ για έγγαμο και 22.000 ευρώ για μονογονεϊκές οικογένειες το οποίο προσαυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε τέκνο.

- Ακίνητη περιουσία, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των 130.000 ευρώ για τους άγαμους και το ποσό των 250.000 ευρώ για τους έγγαμους και τις μονογονεϊκές οικογένειες.

Πηγή: newsbomb.gr

Συνηγορία υπέρ της αγανακτισμένης επισήμανσης του φίλου μου Μπάμπη Μεντή από το Κεφαλόβρυσο Ιωαννίνων να καταργηθεί ο ξενικός (σλαβικός) όρος «Βλάχος», που ουδέποτε δέχθηκαν όλοι οι Αρμάνοι αυτόχθονες Έλληνες

Του Δημήτρη Στεργίου

Ο φίλος μου από το Κεφαλόβρυσο Ιωαννίνων (όπου επί αιώνες ξεκαλοκαίριαζαν οι πρόγονοί μας με τις μετακινήσεις από την Ακαρνανία προς τα ηπειρωτικά βουνά και τανάπαλιν) και πολυγραφότατος Μπάμπης Μεντής με παρέμβασή του επισημαίνει, με παράπονο και αγανάκτηση, την κυρίαρχη, επί εκατοντάδες χρόνια, πλάνη να ονομάζονται οι Ριμένοι - Αρμάνοι (Ρωμηοί) με τον ξενικό (σλαβικό) όρο «Βλάχοι». Συμμερίζομαι την εύστοχη αυτή επισήμανση του Μπάμπη με τη διευκρίνιση, ωστόσο, ότι όσον αφορά τους «Βλάχους» παραβιάζει ανοιχτές θύρες, για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, στην Ακαρνανία οι «Βλάχοι» αυτοπροσδιορίζονται πιστά και επίμονα ως «Ριμένοι», δηλαδή «Ρωμηοί», όπως, άλλωστε, επισημαίνει ο Γερμανός ρωμανιστής βαλκανολόγος, σλαβολόγος, λεξικογράφος και εθνολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, (διετέλεσε και μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας των Επιστημών!!!) Gustav Weigand. Υπενθυμίζεται ότι ο Βάϊγκαντ επισκέφτηκε τα ριμένικα χωριά της Ακαρνανίας το 1890 και μεταφέρει τις εντυπώσεις του στο βιβλίο του υπό τον τίτλο “Die Aromunen” (Οι Αρωμούνοι), δύο τόμων, το οποίο πρωτοεκδόθηκε στα γερμανικά το 1895 και στην Ελλάδα στα ελληνικά από τον Φιλολογικό, Ιστορικό και Λογοτεχνικό Σύνδεσμο Τρικάλων το 2001 (Εκδόσεις Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη), με εκτενή πρόλογο του καθηγητή Αχιλλέα Λαζάρου και δικά μου . Στον πρώτο ογκώδη τόμο (σελίδα 227) αναφέρει για το θέμα αυτό τα ακόλουθα: «Αυτοί εδώ, στη Μάνινα, οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται στη διάλεκτό τους «Αρμάνοι (Αρμάν –Ριμένοι), ενώ οι Έλληνες γύρω τους τούς λένε Καραγκούνηδες…» Στον δεύτερο πάλι ογκώδη τόμο (σελίδα 188) αναφέρει τα εξής: «Το όνομα Μάνινα έχει μεταφερθεί από το χωριό Κουτσομπίνα ή Μάνινα σε όλη τη σειρά των χωριών κι εγώ διατηρώ αυτό το όνομα γι΄ αυτά τα χωριά, για να έχω μια συγκεκριμένη έκφραση για τη διάλεκτό τους. Οι ίδιοι ονομάζονται Αρωμούνοι – Ριμένοι, ενώ από τους άλλους Έλληνες που κατοικούν γύρω τους ονομάζονται Καραγκούνηδες, μια λέξη η οποία χρησιμοποιείται σε διάφορες περιοχές και επίσης με διαφορετική έννοια…».

Δεύτερον, ο γράφων, «συμμορφούμενος» προς την επισήμανση αυτή του Μπάμπη Μεντή, χρησιμοποιώ σε όλα τα βιβλία μου και τα άρθρα μου μόνο τον όρο «Ριμένοι» και τον όρο «Βλάχος» μόνο συμβατικά.

Τρίτον, ενώ επιμένουμε όλοι στην Ακαρνανία χρησιμοποιώντας τον πατρογονικό όρο «Ριμένοι», παραδόξως συνεχίζεται μία πολύχρονη πλάνη να ονομάζονται και «Καραγκούνηδες» με την πρόταση μάλιστα σε πρόσφατα ντόπια βιβλία να χαρακτηρίζονται ως …«Βλαχοκαραγκούνηδες» ή Γκαραγκουνόβλαχοι» με την πρόσθετη «θεωρία» ότι έχουν σχέση με τους Καραγκούνηδες της Θεσσαλίας! Πρόκειται για μια καινοφανή και παράξενη θεωρία, η οποία συντρίβεται από την πραγματικότητα, δηλαδή από το ριμένικο και καραγκούνικο λεξιλόγιο, που έχω καταρτίσει και παρουσιάσει πολλές φορές.

Η ιστορική σημασία του ονόματος «Ρωμηός»

Οι Ριμένοι της Ακαρνανίας, λοιπόν, ως υπερήφανοι αυτόχθονες Έλληνες και πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί (και όχι αλειτούργητοι, όπως χαρακτηρίζονται από την ίδια «θεωρία» χρησιμοποιούν επίμονα τον όρο αυτόν, από φλογερή εθνική συνείδηση και σεβασμό στις πανάρχαιες ελληνικές ρίζες. Αυτοπροσδιορίζονται ως «Ριμένοι», δηλαδή «Ρωμηοί», ένα όνομα το οποίο μπορούν να κατανοήσουν μόνο εκείνοι που κατανοούν την έννοια και την ιστορική σημασία των εθνικών μας ονομάτων.

Αυτή η υπερηφάνεια και η επιμονή των Ριμένων να ονομάζονται «Ρωμηοί» ενισχύεται από την ιστορική ανάλυση που έχει πραγματοποιήσει ο φωτισμένος πατήρ Γεώργιος Μεταλλινός, ο οποίος με επιστημονικά στοιχεία καταδεικνύει την έννοια και τη σημασία του όρου αυτού.

 Προς περαιτέρω ενίσχυση της υπερηφάνειας των Ριμένων της Ακαρνανίας να ονομάζονται «Ρωμηοί» παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από σχετικό άρθρο του π. Μεταλληνού για το θέμα αυτό:

«…Είναι γεγονός ότι το όνομα Ρωμαίος γενικεύθηκε στην (αρχαία) Ρωμαϊκή αυτοκρατορία το 212 (Constitutio Antoniniana του Καρακάλλα). Από το 330 όμως (εγκαίνια Νέας Ρώμης) η αυτοκρατορία γίνεται χριστιανική και ελληνική (πλήρης εξελληνισμός από τον Ιουστινιανό ως τον Ηράκλειο, 6ος-7ος αι). μη λησμονούμε ότι και η Παλαιά Ρώμη (της Ιταλίας) έλαβε όνομα ελληνικό (Ρώμη), τον 4ο δε αιώνα π.Χ. ονομαζόταν «πόλις ελληνίς» (Ηρακλείδης ο Ποντικός). Το 330 η νέα πρωτεύουσα της νέας χριστιανικής αυτοκρατορίας (Μ. Κωνσταντίνος) ονομάσθηκε (όχι Κωνσταντινούπολη, αλλά) Νέα Ρώμη, διότι η Παλαιά Ρώμη μεταφέρθηκε ολόκληρη στην ελληνική Ανατολή (Translatio Urbis). Το όνομα Κωνσταντινούπολις θα της δοθεί ταυτόχρονα προς τιμήν του ιδρυτή της. Στη Β’ Οικουμενική Σύνοδο (380, κανόνας γ’ ) και στην Δ’ (451, καν. 28) λέγεται ρητά ότι «εικότως» έλαβε η νέα πρωτεύουσα ίσα «πρεσβεία» με την Παλαιά Ρώμη, «διά το είναι αυτήν Νέαν Ρώμην». Γι’ αυτό όλοι οι αυτοκράτορες, Έλληνες εκ καταγωγής στη συντριπτική τους πλειονότητα, ως τον ουσιαστικά νεοέλληνα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο († 1453), θα ονομάζονται και θα αυτοακαλούνται «αυτοκράτορες των Ρωμαίων». Γιατί;

Από το 330 το όνομα της Αυτοκρατορίας της Νέας Ρώμης είναι Ρωμανία. Το όνομα αυτό αναφέρεται ήδη τον 4ο αιώνα από τον Μ. Αθανάσιο. Το όνομα Βυζάντιο για το κράτος θα εμφανιστεί για πρώτη φορά σε φράγκους συγγραφείς –Ιερώνυμος Βολφ- το 1562. Πριν από το έτος αυτό ΠΟΤΕ δεν ονομάσθηκε η αυτοκρατορία ΒΥΖΑΝΤΙΟ. Οι κάτοικοι του κράτους ονομάζονται Ρωμαίοι, μολονότι πολιτιστικά είναι ΟΛΟΙ Έλληνες και πνευματικά Ορθόδοξοι. Ελληνισμός-Ρωμαϊκός κρατικός φορέας και Ορθοδοξία είναι τα συστατικά μεγέθη της Νέας Αυτοκρατορίας. Βέβαια, το κύριο στοιχείο της αυτοκρατορίας είναι οι εκ καταγωγής (φυλετικά, δηλαδή) Έλληνες.

Το όνομα Ρωμαίος ήταν λοιπόν κρατικό, σε μια αυτοκρατορία που ήταν πολιτιστικά (γλώσσα, παιδεία) απόλυτα ελληνική, και όχι φυλετικά, επειδή δε η Κωνσταντινούπολη Νέα Ρώμη διά των Αγίων της έγινε προπύργιο της Ορθοδοξίας, το όνομα Ρωμαίος σημαίνει, τελικά, Ορθόδοξος-πολίτης της Νέας Ρώμης (όχι της Παλαιάς, που έγινε το κέντρο του Παπισμού από τον 11ο αιώνα-σχίσμα). Αυτό ομολογούν οι Ορθόδοξοι και Έλληνες Πατριάρχες της Ανατολής στον διάλογό τους με τους Αγγλικανούς Ανωμότους τον 18ο αιώνα (1716-1725). «…πάλαι μεν Ελλήνων, νυν δε Γραικών και Νέων Ρωμαίων διά την Νέαν Ρώμην καλουμένων». Οι Έλληνες δηλαδή, μαζί με όλους τους Ορθοδόξους της Εθναρχίας (που ήταν συνέχεια της «Βυζαντινής» Αυτοκρατορίας) ονομάζονται εδώ Γραικοί, διότι έτσι μας ονόμαζαν από τον 8ο αιώνα οι Ευρωπαίοι (Grec, Grieche, Greco) και Νέο – Ρωμαίοι, ως πολίτες και πνευματικά τέκνα της ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ν. Σπηλιάδης (στενός συνεργάτης του Καποδίστρια) στα Απομνημονεύματά του λέγει ότι ο Ι. Καποδίστριας ήθελε να δημιουργήσει «Νεορωμαϊκήν αυτοκρατορία» (ανακοίνωση καθηγ. Π. Χριστοπούλου), δηλαδή να αναστήσει την Αυτοκρατορίας της Νέας Ρώμης-Κωνσταντινούπολης, που φυσικά δεν το ενέκρινε η Ευρώπη των απογόνων του Καρλομάγνου.

Το όνομα Ρωμαίος, συνεπώς, αν μέχρι το 330 μπορεί να θεωρηθεί κατά κάποιο τρόπο όνομα δουλείας και υποταγής, από το έτος εκείνο για τους Έλληνες όνομα τιμής και δόξας, αφού μόνο αυτό (και όχι το ανύπαρκτο ως κρατικό, μέχρι το 1562, Βυζάντιο) χαρακτηρίζει την αυτοκρατορία μας και τη θέση μας σ’ αυτήν. Ρωμηά ήταν η Αθηναία Βασίλισσα Ευδοκία (5ος αι.), Ρωμηά και η (κυβερνώσα) αυτοκράτειρα Ειρήνη, πάλι Αθηναία, τον 8ο αι. Στην Αθήνα ήλθε και ο Ρωμαίος αλλά Έλληνας Μακεδόνας, Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος, για να προσκυνήσει την Παναγία την Αθηνιώτισσα στον Παρθενώνα. Είναι τραγικό, αλήθεια, αυτό που λειτούργησε ιστορικά ως σύνθεση ευεργετική για το Έθνος-Γένος μας, εμείς οι δυτικοθρεμμένοι Νεοέλληνες να το εκλάβουμε ως αντίθεση.

Το όνομα Ρωμαίος όμως φανερώνει την ταύτιση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Ρωμαίος σημαίνει τελικά Ορθόδοξος Χριστιανός, ενώ το Έλλην, από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά μπορεί να σημαίνει μόνο τον αρχαιολάτρη τύπου Γεμιστού-Πλήθωνος ή και τον τέκτονα-εκδυτικισμένο και Φραγκόφιλο. Όταν, συνεπώς, απορρίπτεται ή και πολεμάται το όνομα Ρωμαίος-Ρωμηός, πρέπει να ερευνάται και η αιτία, η προέλευση δηλαδή της πολεμικής. Είναι απλώς ανιστόρητη αρχαιολατρία, δυτική επίδραση ή και πολεμική κατά της Ορθοδοξίας;

Ως Ρωμαίοι οι Έλληνες δηλώνουμε τον σύνδεσμο του Έθνους μας με την ορθόδοξη, αγιοπατερική παράδοση και την ορθόδοξη ταυτότητά μας. Γι’ αυτό έχουμε τη συνείδηση ότι εθνικά-φυλετικά είμασθε Έλληνες ή (και) Γραικοί (όλα δικά μας είναι) πνευματικά, όμως, δηλαδή στην πίστη μας είμασθε Ρωμαίοι-Ρωμηοί, δηλαδή Ορθόδοξοι Χριστιανοί και όχι εξωμότες Γραικύλοι και «γενίτσαροι» προς την Οθωμανική Ανατολή (Τουρκιά) ή την αλλοτριωμένη Δύση (Φραγκιά).

Όταν οι πατέρες μας στη διάρκεια της δουλείας έλεγαν για κάποιον Έλληνα: ετούρκευσε ή εφράγκευσε, σήμαινε: χάνοντας την ορθόδοξη πίστη του, έπαυσε να είναι και Έλληνας. Αυτά, βέβαια, ως τον 19ο αιώνα. Στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος, όπως άλλωστε και στο «Βυζάντιο», νομικά, Έλληνας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα από την καταγωγή του, ως πολίτης του κράτους, προστατευόμενος συνταγματικά –και πολύ ορθά- από τους νόμους».

Βασική βιβλιογραφία: Παν. Κ. Χρήστου, Οι περιπέτειες των Εθνικών Ονομάτων των Ελλήνων, Θεσσαλονίκη 1991. Π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Ελληνισμός Μετέωρος, Αθήνα 1992. Του ιδίου, Πολιτική και Θεολογία, Κατερίνη 1990 σ. 51 κ.ε. π. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, Ρωμηοσύνη-Ρωμανία-Ρούμελη, Αθήνα 1975.

Στο πλαίσιο συντονισμένης επιχείρησης της Διεύθυνσης Ασφαλείας και Προστασίας Θαλασσίων Συνόρων του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής για την εξάρθρωση οργανωμένων κυκλωμάτων παράνομης διακίνησης αλλοδαπών, μετά από αξιοποίηση πληροφοριών του Λιμεναρχείου Σύμης και με τη συνδρομή των Λιμενικών Αρχών Κεφαλληνίας και Λευκάδας, την 07/06/2019 εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή όρμου Βασιλικής Λευκάδας, Ι/Φ σκάφος ονόματι “PEACE” σημαίας Ολλανδίας με σαράντα έναν (41) αλλοδαπούς επιβαίνοντες και δύο (02) αλλοδαπούς διακινητές.

Το ανωτέρω Ι/Φ οδηγήθηκε με τη συνοδεία περιπολικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.  στο λιμένα Λευκάδας.

Σε παράλληλη επιχείρηση εντοπίσθηκαν τρεις (03) ημεδαποί συνεργοί οι οποίοι μετέφεραν με οχήματα τους μετανάστες στο σημείο επιβίβασής τους καθώς  και ένας (01) επιπλέον αλλοδαπός διακινούμενος. Οι συνολικά πέντε (05) συνεργοί  συνελήφθησαν με την κατηγορία της εμπλοκής σε παράνομο κύκλωμα διακίνησης μεταναστών.

Από το Λιμεναρχείο Λευκάδας που διενεργεί την προανάκριση,  κατασχέθηκε το εν λόγω σκάφος, ένα (01) φορτηγό όχημα μεταφοράς μεταναστών και ένα (01) Ι.Χ.Ε. όχημα, ενώ διερευνάται η εμπλοκή περισσότερων ατόμων στο κύκλωμα.

Διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα www.hcg.gr.   

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα

Πάμε Χίο και στο δυτικότερο σημείο του νησιού στο Κάβο Μελανιός στο ακρωτήρι του νησιού της Χίου που έχει τόση ιστορία όση και… ο πλανήτης Γη.

Χρόνια παλιά, χρόνια άγραφης ιστορίας μα με την ύπαρξη Πολιτισμού, Θεών και θρησκείας στο σημερινό ‘Αγιονήσι του Χριστιανισμού, τη Χίο’, εκεί στο βορρά του νησιού και στο ακρωτήρι του Μελανιού τα αρχαία χρόνια πάνω στο λόφο και σε θέση με θερμές πηγές δεσπόζει ένας Ναός. Ο Ναός της Μέλαινας Δήμητρας. Η μεγάλη Θεά των Εθνικών τιμάται, λοιπόν, στην Χίο σε αυτό το απόκρημνο ακρωτήρι με υπέρλαμπρο Ναό που συγκεντρώνει πιστούς από όλο το νησί. Μέλαινα σημαίνει μαύρη και αυτό το προσωνύμιο είχαν δώσει οι πιστοί στη Θεά Δήμητρα λόγω της πένθιμης περιβολής που φορούσε κατά την αναζήτηση της κόρης της Περσεφόνης.(Παυσανίας).

Και, Μέλαινα Άκρα η αρχαία ονομασία του ακρωτηρίου. Εδώ που σήμερα έχει εκλαϊκευτεί το όνομα και έμεινε απλά το χωριό Μελανιός και ο κάβος Μελανιός.

Χριστιανικοί χρόνοι και στην θέση του αρχαίου ναού οικοδομούν με τα υλικά του Ναού της Μέλαινας Δήμητρας οι Χριστιανοί Χριστιανική Εκκλησία.

Και το όνομα αυτής; Αγία Μελάνη.

Και ποια είναι η Αγία Μελάνη;

Οσία Μελάνη: Saint Melania the Younger της Καθολικής εκκλησίας. Ασκήτρια που ήταν γόνος εύπορης οικογένειας, κόρη του Ρωμαίου Άρχοντα Βαλέριου Πουμπλικόλα που γεννήθηκε στην Ρώμη το 383 μ. Χ και απεβίωσε στα Ιεροσόλυμα το 439 και στις 31 Δεκεμβρίου ημέρα που η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη της. (και στο Μελανιός 31 του Δεκέμβρη τελείται η σχετική λειτουργία).

Η Οσία Μελάνη όταν πέθαναν οι γονείς της μοίρασε στους φτωχούς την περιουσία της και εγκαταλείποντας την Ιταλία εγκαταστάθηκε στην Αφρική όπου ίδρυσε Μοναστήρι και έγινε ασκήτρια,.

Ερώτημα: πως δόθηκε το όνομα μιας άγνωστης σχεδόν στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία Αγίας σε εκκλησάκι ενός χωριού στις παρυφές του όρους Αίνου της Χίου; Η απάντηση από τον φιλόλογο και θεολόγο καθηγητή και συγγραφέα Κώστα Φραγκομίχαλο ο οποίος τονίζει ότι πιθανόν οφείλεται στην συνήθεια των πρώτων Ορθόδοξων ιερέων να ‘παντρεύουν’ ειδωλολατρικά στοιχεία με Χριστιανικά για την ομαλή μετάβαση από την ειδωλολατρία στον Χριστιανισμό. Κι έτσι από την Μέλαινα Δήμητρα περάσαμε στην … Αγία Μελάνη. Ερείπια Ναού της υπήρχαν μέχρι πρόσφατα στο σημείο που σήμερα υπάρχει ένα λαμπρό μνημείο που μας θυμίζει…

1822: Σφαγή της Χίου. Κι εδώ στο Μελανιός ή Μέλαινα Άκρα των Αρχαίων Χίων (μαύρος γκρεμός σήμερα) θα παιχτεί ένα μεγάλο δράμα, η θυσία 10.000 Χιωτών στα χέρια των Οθωμανών. Το αίμα των Χιωτών που περίμεναν μάταια βάρκες να τους περάσουν απέναντι στο νησί των Ψαρών για να σωθούν από το τούρκικο μαχαίρι, βάρκες που δεν ήρθαν ποτέ και, το μαύρο ακρωτήρι βάφτηκε κόκκινο από το αίμα τους… Στην θέση που ήταν ο Ναός της Αγίας Μελάνης σήμερα το μνημείο που θυμίζει την αιματηρή θυσία των Χιωτών το ’22.

Και η Αγία Μελάνη τι απέγινε; Σήμερα στο μικρό χωριό της Χίου το Μελανιός με τους 20 κατοίκους μα προικισμένο από την θεά Δήμητρα; Με το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του Αιγαίου, οι κάτοικοι απόγονοι των πρωτοχριστιανών κατοίκων του δεν… την ξέχασαν και στον ενοριακό ναό τους (χωριοεκκλησιά) που τιμάται στο όνομα των Ταξιαρχών φρόντισαν να υπάρχουν δύο κλίτη με το ένα από τα δύο αφιερωμένο στην Αγία Μελάνη.

9 του Ιούνη, το Μελανιός= Μαύρο χωριό γιορτάζει, πανηγυρίζει την Αγία Μελάνη. Ίσως όπως μας τόνισε ο κ. Φραγκομίχαλος να τιμάται αυτή την μέρα η μνήμη της μεγάλης Αγίας Μελάνης, γιαγιάς της Οσίας Μελάνης από την πλευρά του πατέρα της-Saint Melania the Elder-, εφόσον η απόδοση τιμής στην Οσία Μελάνη τη Νέα είναι στις 31 Δεκεμβρίου. Άγνωστο….

Μελάνεια, Μέλανι, Μελανή τα ονόματα που γιορτάζουν της Αγίας Μελάνης.

Το Μελανιός -στο δυτικότερο σημείο της Χίου με θέα τα Ψαρά- απέχει από την πόλη της Χίου 60 χιλιόμετρα, είναι ένα χωριό- ακρωτήρι κατοικημένο από τους άγραφους χρόνους και ‘σημαδεμένο’ από την μεγάλη σφαγή αθώων που συντελέστηκε εκεί το ’22. Στη θέση Πύργος διατηρούνται ερείπια αρχαίου Κάστρου. Αν πάτε στο Μελανιός 17 Ιούλη θα παρευρεθείτε και στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας της οποίας υπάρχει εκεί πολύ παλιός Ναός.

Το γυναικείο όνομα Μέλανι είναι δημοφιλέστατο στα Δυτικά Κράτη, απεναντίας δεν το συναντάμε στην Ελλάδα συχνά – Μελανία, Μελανή, Μελάνη. Σπάνια.

Συναντάμε όμως αλλού στην Ελλάδα… εκκλησία στο όνομα της Οσίας Μελάνης; Μην βιαστείτε να πείτε όχι.

Πάμε …πάνω από την Χίο Λέσβο; Γέρακας και σε ένα ακρωτήρι και χτισμένη στην θέση αρχαίου Ναού-όπως και στο Μελανιός- δεσπόζει αυτό το μικρό ξωκλήσι επ’ ονόματι της Οσίας Μελάνης! Και εδώ στην αρχαιότητα-‘όπως και στο Μελανιός- υπήρχαν αγιάσματα. Άραγε κι εδώ-στην Λέσβο- να λάτρευαν την θεά Μέλαινα Δήμητρα σε αυτό το σημείο;

Τα μυστήρια του Αιγαίου που τυλίγει η ομίχλη, η πάχνη και η αλμύρα της θάλασσας…

• Σύντομα κυκλοφορεί το βιβλίο του Κώστα Φραγκομίχαλου: Μελαν(ε)ιός της Χίου βωμός της αιματηρότερης θυσίας της Ελληνικής Παλιγγενεσίας/εκδόσεις Άλφα πι – Χίος, με πολλές αναφορές σε αυτό το θέμα.

Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.

Παράδοση και Λατρεία. Το ενδιαφέρον της Εκκλησίας μας, από της αρχεγόνου εποχής, απέβλεπε στην υποβοήθηση των πιστών της για την πνευματική τους κατάρτιση, με τελικό προορισμό την τελειοποίησή τους. Ιδιαιτέρως, με την επικράτηση και τον θρίαμβο της Εκκλησίας του Χριστού, επί Αυτοκράτορος του αγίου Κωνσταντίνου, αποδόθηκαν και βαθύτεροι συμβολισμοί στα τελούμενα και δρώμενα κατά τις Λατρευτικές συνάξεις των πιστών. Δεν άφησε τίποτα ανερμήνευτο η Εκκλησία. Ήθελε να είναι οι πιστοί πλήρως ενημερωμένοι. Μεταξύ των πολλών συμβολισμών, ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε στη συμβολική αξιοποίηση του φωτός. Ήταν και είναι για τους πιστούς η αναζήτηση του φωτός, με το συμβολισμό που του έδωσε ο Κύριος Ιησούς, ένα σημαντικό δίδαγμα. Με τον αποκαλυπτικό λόγο Του μας δίδαξε, όπως χαρακτήρισε ο Ίδιος το όνομά Του. Είπε: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου», καθόσον, με την παρουσία και τη διδασκαλία Του, διέλυσε τα σκοτάδια της αγνωσίας και της αμαρτίας. Με βάση τη δική Του φωτεινή παρουσία και διδασκαλία, ζητεί να είμαστε και εμείς το ίδιο φωτεινοί.

Παραγγέλλει κατηγορηματικά:

«περιπατείτε έως το Φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη», Ιωάν. ιβ΄35. Δηλαδή: Να πορευόμαστε σύμφωνα με τη φωτεινή προσωπικότητα του Χριστού, για να μη ξαναπέσουμε στο σκοτάδι της αμαρτίας.

Όσον αφορά την ευλογημένη συνήθεια των πιστών να ανάβουν κεριά κατά την είσοδό τους στον ιερό Ναό, και το άναμμά τους αλλά και αυτά τα ίδια, έχουν διάφορους συμβολισμούς. Χωρίζονται όμως, σε παραδοσιακούς – ιστορικούς, αλλά και σε διδακτικούς – πνευματικούς συμβολισμούς. Το γεγονός τούτο προέρχεται και σχετίζεται με την αρχέγονη παράδοση της Εκκλησίας. Πρόκειται, επομένως, για παλαιά συνήθεια που τηρείται με μεγάλη ευλάβεια. Σημειώνουμε, μάλιστα, ότι το άναμμα του κεριού πρέπει να συνοδεύεται και με ανάλογη σύντομη Προσευχή. Αυτή η Προσευχή οφείλει να περιλαμβάνει τα τρία απαραίτητα είδη.

Αυτά είναι:

Δοξολογικές αναφορές στο όνομα του Τριαδικού Θεού.

Ζητούμενα αιτήματα, για βιοτικά και πνευματικά ενδιαφέροντα.

Προστατευτικά, για να μας θωρακίζουν από προσβολές του πονηρού.

Οι συμβολισμοί. Προκειμένου να μιλήσουμε για τους συμβολισμούς που σχετίζονται με τα κεριά και το άναμμά τους κατά τη Λατρεία, οφείλουμε να τους αναζητήσουμε στους Πατέρες της Εκκλησίας. Αυτοί υπήρξαν και υπάρχουν ως θεματοφύλακες της Παράδοσης και της πνευματικότητας των πιστών. Δια των Πατέρων εξασφαλίζεται η γνησιότητα της ενιαίας λατρευτικής διαδικασίας. Προς τούτο επιλέξαμε δύο αναγνωρισμένους, ως μέντορες της ορθότητας των διδασκαλιών τους, που μίλησαν σωστά για την περίπτωση.

1. Πρόκειται για τον άγιο Συμεών τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, του 15^ου αιώνος. Παρουσιάζει έξη παραδοσιακούς διδακτικούς συμβολισμούς.
2. Τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, δόκιμο συγγραφέα του 18^ου αιώνος. Παρουσιάζει και αυτός έξη πνευματικούς διδακτικούς συμβολισμούς.

Ιδού οι διατύπωση των συμβολισμών:

Πρώτα, ο άγιος Συμεών. Αναφέρει ότι τα κεριά πρέπει να προέρχονται από καθαρό κερί, δηλαδή το Μελισσοκέρι, για να εκπληρώνονται οι συμβολισμοί τους.

Αυτά τα κεριά συμβολίζουν:

α. Την καθαρότητα της ψυχής του πιστού που το ανάβει. Υποσχόμαστε τη διατήρηση της καθαρότητας της ψυχής μας, κατά την παράδοση της Εκκλησίας.

β. Το εύπλαστο της ψυχής μας. Υποσχόμαστε ότι θα πλάσουμε αυτήν σύμφωνα με τις Ευαγγελικές παραδόσεις του Κυρίου.

γ. Την ευωδία της θείας Χάριτος. Υποσχόμαστε ότι πρέπει αδιάκοπα να εκπέμπει η ψυχή μας τη γλυκιά μυρωδιά που διαθέτει το κερί.

δ. Την Θέωση όπου πρέπει να οδηγηθούμε βαθμηδόν, καιόμενοι από Θείο έρωτα, όπως το γνήσιο κερί καιόμενο ανακατεύεται με φωτιά που τροφοδοτεί.

ε. Το Φως του Χριστού, σύμφωνα με την παραγγελία του Ίδιου «έως το φως έχετε, πιστεύεται εις το φως, ίνα υιοί φωτός γένησθε», Ιωάν. ιβ΄36.

στ. Την αγάπη και την ειρήνη. Δύο βασικές αρετές της καθαρής ολοκλήρωσης της προσωπικότητας του πιστού. Γίνεται φωτεινός οδοδείκτης, όπως το κερί.

Ο άγιος Συμεών, συμβουλεύει επιπλέον:

«Εάν ζητάς ωφέλεια, επιμελήσου τη συνείδησή σου,

κάνε όσα σου λέει και θα εύρεις την ωφέλεια».

Συνέχεια, Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Παραθέτει άλλους έξι πνευματικούς συμβολισμούς και λόγους για τους οποίους ανάβουμε το κερί.

α. Για να δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό μας, που είναι το Φως του κόσμου. Η παρουσία του Θεού δημιούργησε τον κόσμο μέσα στο χάος και το σκοτάδι.

β. Για να διαλύουμε τα σκοτάδια της νύχτας εξ αιτίας της αμαρτίας, καθώς και να αποβάλουμε το φόβο δια της μετανοίας.

γ. Για να δείχνουμε την εσωτερική χαρά της ψυχής μας. Αυτή προέρχεται από την αισθητή παρουσία του Χριστού, που είναι «το φως του κόσμου».

δ. Για να αποδίδουμε τιμή στους αγίους και Μάρτυρες της πίστεως. Να τιμούμε τους Χριστιανούς των πρώτων αιώνων. Άναβαν κεριά στους τάφους τους.

ε. Για να συμβολίζονται τα τελούμενα καλά έργα. Δίδαξε ο Χριστός: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων», Ματθ. ε΄16.

στ. Για παράκληση να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας, καθώς και εκείνων που για λογαριασμό τους ανάβουμε τα κεριά.

Μια τελευταία προτροπή της Εκκλησίας μας:

Να μην ξεχνάμε τη χρεωστική ολιγόλεπτη Προσευχή μας την ώρα

που με σεβασμό, αυτοσυγκέντρωση και ευλάβεια ανάβουμε το κάθε κερί μας.

Ο καλός Θεός μας, ακούει με αγάπη.

Ιερά Πόλις Μεσολογγίου Ιούνιος 2019
Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης
Καθηγητής Θεολογίας

Πέθανε στα 69 του χρόνια  ο πρώην βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Μανώλης. Επί σειρά ετών ήταν στέλεχος της ΓΣΕΕ.

Πέθανε στα 69 του χρόνια  ο πρώην βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Μανώλης. Επί σειρά ετών ήταν στέλεχος της ΓΣΕΕ.

Ο Γιάννης Μανώλης γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1950 στο Αραχναίο. Σπούδασε τεχνολόγος-μηχανικός. Από το γάμο του με την Γεωργία Μανώλη-Κοντογεωργίου απέκτησαν μια κόρη και έναν γιό.

Το 1986 ήταν Ιδρυτικό Μέλος της ΚΙΠΑΕΑ (Κίνηση Ειρήνης) και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Το 1995-1997 αντιπρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Ελλάδας. Το 1998–2004 μέλος της Οικονομικής και Κοινωνικής Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 1998 έως το 2004 Γενικός Γραμματέας Γ.Σ.Ε.Ε.

Το 2004 εκλέγεται πρώτος Βουλευτής στο Νομό Αργολίδας με τη Ν.Δ., το ίδιο και το 2007. Το 2012 αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία όπου διετέλεσε και επικεφαλής της γραμματείας Συνδικαλιστικού του κόμματος. Για λίγους μήνες συνεργάστηκε με τους Ανεξάρτητους Έλληνες από όπου επίσης αποχώρησε. Το 2014 ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου.

Πηγή: tanea.gr

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 06/06/2019

Όπως και στην υπόλοιπη ζωή, έτσι και στους κόλπους όσων ασχολούνται με τα κοινά από οποιοδήποτε πόστο, και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση όλων των βαθμίδων, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων που δραστηριοποιούνται, οι οποίοι έχουν τη δική τους οπτική γωνία.

Από τα χρόνια στα οποία ασχολούμαι με τα της τοπικής αυτοδιοίκησης, τείνω να ξεχωρίσω δυο διακριτές και ιδιαίτερες κατηγορίες: τους ιδεαλιστές και τους πραγματιστές.

Οι ιδεαλιστές, είναι η κατηγορία εκείνη των ανθρώπων, που είναι παθιασμένοι με τον τόπο τους, με πολλές ιδέες, με μεράκι, με ιδιαίτερο συναισθηματικό φορτίο σε ότι έχει να κάνει με τα τοπικά θέματα, αλλά φυσικά και με προτάσεις για το καλό του τόπου. Περιττό να ειπωθεί ότι οι όποιες αστοχίες σε θέματα προόδου της περιοχής τους, πληγώνουν ιδιαίτερα αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Σε γενικές γραμμές είναι άνθρωποι με ανιδιοτελή και συχνά αλτρουιστικά αισθήματα όταν πρόκειται για την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Οι πραγματιστές, από την άλλη πλευρά, είναι μια διαφορετική κατηγορία ανθρώπων. Με πιο τεχνοκρατική αντίληψη των πραγμάτων, με ιδιαίτερη αδυναμία σε «στοιχεία» και «αριθμούς», με μια αντίληψη προόδου για τον τόπο που βασίζεται σε απτά και συγκεκριμένα δεδομένα, και σε διοικητικές πρακτικές και διαδικασίες. Είναι φανερό ότι στην εν λόγω κατηγορία ο ρεαλισμός κατέχει περίοπτη θέση, συχνά δίχως να αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια για άνοιγμα της φαντασίας προς νέες υπερβατικές κατευθύνσεις για τον τόπο.

Να διευκρινίσω, βέβαια, ότι οι ανωτέρω περιγραφέντες όροι δεν αποτελούν θέσφατα και απολύτως στεγανές κατηγορίες ανθρώπων, ωστόσο με προσεκτική παρατήρηση ανθρώπων που είτε κατέχουν θέσεις ευθύνης σε τοπικό επίπεδο είτε απλώς είναι ενεργοί πολίτες, θα δει κανείς ότι εύκολα μπορεί να καταλήξει ότι μάλλον ανήκουν σε μια από τις δύο κατηγορίες. Χωρίς φυσικά να λείπουν και οι περιπτώσεις ανθρώπων (μάλλον είναι η εξαίρεση), που συνδυάζουν θαυμαστά ιδεαλισμό και πραγματισμό στην κοσμοθεωρία και τις δράσεις τους.

Και το ερώτημα που αβίαστα γεννιέται σε κάθε καλοπροαίρετο δημότη, είναι "ποια κατηγορία ανθρώπων είναι καταλληλότερη για να οδηγήσει τον τόπο μπροστά, με βήματα προόδου και ανάπτυξης προς το μέλλον". Η συζήτηση είναι ανοικτή και δημόσια, επιτρέψτε μου, όμως, να παραθέσω τις σχετικές μου σκέψεις.

Πεποίθησή μου είναι, λοιπόν, ότι ένας τόπος για να πάει μπροστά, χρειάζεται απολύτως και τις δυο κατηγορίες ανθρώπων! Και οι μεν και οι δε, και όχι μόνο οι μεν ή μόνο οι δε, μπορούν να αποτελέσουν ένα μοναδικά ισχυρό ‘κράμα’, που μπορεί να οδηγήσει έναν τόπο σε δρόμους ανάπτυξης.

Συνήθως οι άνθρωποι τείνουν να συμπαθούν ομοϊδεάτες τους. Αυτούς με τους οποίους ταιριάζουν στις σκέψεις, στις παρόμοιες επιλογές κ.λπ. Όμως, με μια πιο προσεκτική σκέψη, νομίζω θα αναγνωρίσουν και οι ίδιοι ότι χρειάζονται άπαντες. Θεωρώ πραγματικά άστοχο να βλέπω κατηγορίες ανθρώπων εκατέρωθεν, όπου οι μεν παραθέτουν συχνά "ξερά" αριθμητικά στοιχεία παραθεωρώντας άλλα δεδομένα (π.χ. ποιοτικά), ενώ οι δε μπορεί να επιμένουν σε στόχους ωραίους και ιδανικούς αλλά εν τοις πράγμασι ανέφικτους.

Πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή στην τοπική κοινωνία, σε δημοτικές ομάδες, σε δημοτικές και αντιπολιτευόμενες αρχές, σε περιφερειακές διοικήσεις όλων των παρατάξεων, σε ομάδες ενεργών δημοτών. Η πρόκληση ξέρετε ποια είναι; Να υπάρχει ένας επιτυχής συγκερασμός των απόψεων των ιδεαλιστών και των πραγματιστών. Κάτι παρόμοιο με την «λογική» και το «συναίσθημα». Με μόνο το ένα, η ζωή είναι λειψή. Δίπλα από μια "λογιστική" θεώρηση των πραγμάτων, οφείλει να σταθεί μια «δημιουργική φαντασία». Αναγκαία και τα δυο σε μια καλή ισορροπία, για ένα επιτυχές για την τοπική κοινωνία μας αποτέλεσμα.

Φυσικά, αυτό απαιτεί ανοικτούς ορίζοντες, ιδίως από όσους ασκούν κάποιου είδους εξουσία. Δεν υπάρχει μια οπτική γωνία, υπάρχουν πολλές, για κάθε τοπικό ζήτημα. Το θέμα είναι να εξετάζονται όλες κάθε φορά και να επιλέγεται η καταλληλότερη. Με δογματισμούς και αφορισμούς, δεν πρόκοψε ποτέ κανένας και πουθενά… Χρειάζεται, λοιπόν, ανωτερότητα, αποδοχή της διαφορετικής αντίληψη της έτερης κατηγορίας από την δική μας, και η γενικότερη πορεία μας να περιλαμβάνει ένα σωστό μείγμα ιδεαλισμού και πραγματισμού.

Μια τέτοια προσέγγιση, ολοκληρωμένη μέσα από την ανάμιξη της διαφορετικότητας, μπορεί να βοηθήσει και τον δικό μας τόπο να χαράξει μια νέα καλύτερη πορεία. Ιδεαλιστές και πραγματιστές του τόπου μας σε αγαστή συνεργασία και με πνεύμα συναλληλίας, με κοινή την αγωνία για το μέλλον του τόπου μας, μπορούν να επαναφέρουν την περιοχή μας σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης, όπως το θέλουμε και όπως το αξίζουμε.  

 Κωνσταντίνος Η. Χονδρός
Περιφερειολόγος

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού