Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα αιτήματα επιβίωσής μας.

Θα συνεχίσουμε και θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας, σε συντονισμό με τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων που θα συνεδριάσει αύριο την Κυριακή 7/2 στη Νίκαια Λάρισας.

Σήμερα κάναμε νέο κλείσιμο του δρόμου 12:00 με 15:30.

Την Κυριακή 7/2 θα προχωρήσουμε σε κλείσιμο του δρόμου στο κόμβο του Αγίου Νικολάου στο διάστημα 11:00 με 17:00.

Η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων (ΚΕΕ), κατά τη συνεδρίαση της 05/02/2016, επικύρωσε τα αποτελέσματα του πρώτου σταδίου του 24ου (ΚΔ΄ εκπαιδευτική σειρά «Κοσμάς Ψυχοπαίδης») διαγωνισμού για την εισαγωγή 80 σπουδαστών/στριών στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ) του ΕΚΔΔΑ. Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι το δεύτερο στάδιο πρόκειται να διεξαχθεί στις 22, 23, 24, 25 και 26 Φεβρουαρίου 2015, εφόσον έχει ολοκληρωθει η κατάθεση και ο έλεγχος των δικαιολογητικών.

Δικαίωμα συμμετοχής στο δεύτερο στάδιο έχουν οι υποψήφιοι/ες κατά σειρά επίδοσης σε διπλάσιο αριθμό του προκαθορισμένου αριθμού εισακτέων στην ΕΣΔΔΑ εφόσον έχουν συγκεντρώσει τη βάση  της βαθμολογίας, προστιθεμένων και των ισοβαθμησάντων με τον/την τελευταίο/α επιτυχόντα/ούσα υποψήφιο/α.

Με απόφαση της ΚΕΕ οι ανωτέρω υποψήφιοι/ες, που στον 24ο διαγωνισμό είναι 160, πρέπει, από την Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016 έως και την Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016 και ώρες 08.00 έως 14.30, να προσκομίσουν ή να ταχυδρομήσουν επί αποδείξει τα απαραίτητα δικαιολογητικά στο Τμήμα Διοικητικής και Εκπαιδευτικής Υποστήριξης της ΕΣΔΔΑ (Γραφείο 510, Πειραιώς 211 και Θράκης 2, Τ.Κ. 177 78, ΤΑΥΡΟΣ).

Δικαιολογητικά

Καλούνται οι υποψήφιοι με δικαίωμα συμμετοχής στο δεύτερο στάδιο του εισαγωγικού διαγωνισμού να προσκομίσουν ή να ταχυδρομήσουν επί αποδείξει εντός αποκλειστικής προθεσμίας οριζόμενης από την Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016 έως και την Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016 και ώρες 08.00 έως 14.30, στο Τμήμα Διοικητικής και Εκπαιδευτικής Υποστήριξης της ΕΣΔΔΑ (Γραφείο 510, Πειραιώς 211 και Θράκης 2, Τ.Κ. 177 78, ΤΑΥΡΟΣ) τα ακόλουθα δικαιολογητικά: α) τον βασικό τίτλο σπουδών, β) το/α πιστοποιητικό/α άριστης γνώσης ξένης γλώσσας , γ) υποψήφιοι που κατέχουν ήδη την ιδιότητα δημοσίου υπαλλήλου, υποχρεούνται να προσκομίζουν και βεβαίωση της υπηρεσίας τους σχετικά με την ιδιότητά τους και σχετική άδεια στις περιπτώσεις που απαιτείται. Προκειμένου για τίτλους σπουδών που αποκτήθηκαν από εκπαιδευτικά (πανεπιστημιακού ή τεχνολογικού) της αλλοδαπής συνυποβάλλεται υποχρεωτικά βεβαίωση του ΔΟΑΤΑΠ περί ισοτιμίας αυτών. Τίτλοι, πιστοποιητικά και βεβαιώσεις της αλλοδαπής πρέπει να είναι επίσημα μεταφρασμένοι στην ελληνική γλώσσα. Η επίσημη μετάφρασή τους γίνεται από αρμόδια κατά νόμο αρχή του Υπουργείου Εξωτερικών ή την Πρεσβεία ή το Προξενείο της ξένης χώρας στην Ελλάδα ή από δικηγόρο ή από άμισθο ερμηνέα διορισμένο βάσει του Ν. 148/26−12−1913/1−2−1914. Ειδικώς όμως μετά τον νέο «Κώδικα Δικηγόρων» (άρθρο 36,ν.4194/2013/ΦΕΚ 208/27.09.2013/τ. Α΄), μεταφράσεις ξενόγλωσσων εγγράφων που γίνονται από δικηγόρο μετά την 27.09.2013 γίνονται δεκτές εφόσον ο δικηγόρος βεβαιώνει ότι ο ίδιος έχει επαρκή γνώση της γλώσσας από και προς την οποία μετέφρασε. Υποψήφιοι, οι οποίοι δεν θα προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά εντός της ανωτέρω αποκλειστικής προθεσμίας, αποκλείονται από τη συμμετοχή στο δεύτερο στάδιο και η ΚΕΕ καλεί τους επόμενους στην κατάταξη, εφόσον αυτοί έχουν συγκεντρώσει την απαραίτητη βαθμολογία.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Πλούσια σε αρχαιολογικά ευρήματα ήταν (και) η διαδρομή όπου κατασκευάζεται η Ιονία Οδός.

Χθες το υπουργείο Υποδομών ενέκρινε την πραγματοποίηση συμπληρωματικών εργασιών για τη διατήρηση, μετακίνηση ή κατάχωση αρχαιοτήτων σε επτά σημεία του υπό κατασκευή οδικού άξονα, κατ’ εντολή του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και του υπουργείου Πολιτισμού. Σε τρία σημεία, μάλιστα υπήρξε σημαντική διαφοροποίηση του σχεδιασμού, προκειμένου να παραμείνουν στη θέση τους σημαντικά ευρήματα.
Σύμφωνα με τη χθεσινή απόφαση, τα σημεία του αυτοκινητόδρομου που επηρεάστηκαν από την ανακάλυψη σημαντικών αρχαιοτήτων είναι τα ακόλουθα: Ρηγαίικα Μεσολογγίου (ταφικό μνημείο που θα αποσπαστεί), Αγιος Θωμάς Μεσολογγίου (στην αρχαία Αλίκυρνα, θα διατηρηθεί ένα μέρος των ευρημάτων και ένα μέρος θα αποδομηθεί), Παλιοκούλα (Πλακωτή) Αμφιλοχίας (κατάλοιπα κτιρίων, δεν θα διατηρηθούν), Κομπότι Αρτας (κατάλοιπα κτιρίων, μέρος των ευρημάτων θα διατηρηθεί σε κατάχωση και μέρος θα καταστραφεί), κόμβος Γοργόμυλου Πρέβεζας (κατάλοιπα κτιρίου ελληνιστικών χρόνων, δεν θα διατηρηθούν).

Συμπληρωματικές εργασίες
Για την προστασία των ευρημάτων, σημειώνει η απόφαση, είναι απαραίτητη η πραγματοποίηση συμπληρωματικών εργασιών (δηλαδή με κόστος πλέον της σύμβασης, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις). Το ποσό της συμπληρωματικής σύμβασης δεν έχει ακόμα οριστεί.
Σύμφωνα με την κοινοπραξία Νέα Οδό, στην οποία παραχωρήθηκε η κατασκευή και λειτουργία της Ιονίας Οδού, από την αρχή των εργασιών η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως πλήθος ευρημάτων σε αρκετά σημεία του άξονα. Μάλιστα σε τρεις περιπτώσεις αποφασίστηκε να τροποποιηθούν οι μελέτες προκειμένου οι αρχαιότητες να διασωθούν: στην περιοχή της Μακύνειας αποφασίστηκε η ανύψωση του δρόμου, στην περιοχή του Αη Γιώργη διατηρήθηκαν ερείπια βυζαντινής εκκλησίας που βρέθηκε ανάμεσα στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, στην είσοδο σήραγγας και, τέλος, στην Αλίκυρνα τα ορύγματα αντικαταστάθηκαν με πασσαλότοιχους προκειμένου να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα ευρήματα. Σήμερα αρχαιολογικές εργασίες εξακολουθούν να πραγματοποιούνται σε τρία σημεία του έργου: στην Αλίκυρνα, όπου επηρεάζεται η πορεία κατασκευής του παράπλευρου και στους κόμβους Αμμοτόπου και Γοργομύλου, καθώς στην περιοχή Επισκοπικού, οι ανασκαφές δεν επηρεάζουν τις εργασίες κατασκευής του αυτοκινητόδρομου.

Υπενθυμίζεται ότι η Ιονία Οδός, δηλαδή ο οδικός άξονας Αντιρρίου- Ιωαννίνων έχει μήκος 196 χλμ. και περιλαμβάνει 4 σήραγγες, 24 γέφυρες και 19 ανισόπεδους κόμβους. Μέρος της διαδρομής κατασκευάστηκε από το Δημόσιο και το υπόλοιπο από τον παραχωρησιούχο. Με την ίδια σύμβαση παραχωρήθηκε στην κοινοπραξία η βελτίωση και εκμετάλλευση του τμήματος Μεταμόρφωσης-Σκάρφειας.

Πηγή: kathimerini.gr

Ένας νέος ιός άρχισε να κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο Facebook και αφορά έναν χρήστη που στέλνει μηνύματα και αιτήματα φιλίας.

Πιο συγκεκριμένα αναφέρει πως είναι η ασφάλεια του facebook «policy security» σε μήνυμα όμως είναι ιός.

Το Facebook θα στείλει email αν υπάρξει κάποιο θέμα με το λογαριασμό μας.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ενημερώνει ότι παρατείνεται η ημερομηνία λήξης για την ανανέωση και την έκδοση των νέων δελτίων και κουπονιών μετακίνησης των ΑμΕΑ έως την 12η Φεβρουαρίου 2016.

Η παράταση αυτή δίδεται κατόπιν σχετικής εγκυκλίου του αρμόδιου Υπουργείου και ισχύει για όλες τις Περιφερειακές Ενότητες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Υπενθυμίζεται ότι η ανανέωση ή η χορήγηση γίνεται από τις Διεύθυνσεις Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας των τριών Περιφερειακών Ενοτήτων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, καθώς και από τα κατά τόπους Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 04/02/2016

Κύριε διευθυντά και αγαπητέ εν δημοσιογραφία συνάδελφε,

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια, όσον αφορά τη σωτηρία του Ιστορικού Ραδιοφωνικού Σταθμού (Ρ.Σ.Μ) της πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων.

Θαρρώ όμως ότι δεν θα κατάφερνα απολύτως τίποτα, αν δεν υπήρχε η συνδρομή των μελών της επιτροπής σωτηρίας, που αργότερα θα αναφερθώ στα ονόματά τους. Το επίτευγμα είναι λοιπόν ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΤΟΜΙΚΟ.

Ένα μεγάλο από τα σώψυχά μου ευχαριστώ στην άτυπη ομάδα «Έξοδος» και στη νεολαία της τότε εποχής που όταν την κάλεσα έδωσε βροντερό παρών με την ανιδιοτελή της προσφορά. Η φρεσκάδα των εραστών της τέχνης του ραδιοφώνου που τους δίδαξα, σάρωσε τη μούχλα του αχάριστου στον κοινωφελή σύλλογο μονιμά, που κατάσχεσε νοίκια και πλειστηρίασε περιουσιακά στοιχεία του Συλλόγου προς ίδιον όφελος, όταν το έβαλε στα πόδια η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα «δεξιά» διοίκηση κάτω από το βάρος των τεράστιων χρεών και το νόμο περί της συνυπευθυνότητας που σου δέσμευε ακόμα και την ατομική σου περιουσία. Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ιωάννα Θεοδωράκη και τον μακαρίτη συνάδελφο Χρ. Κωνσταντίνου, που ήσαν οι ΜΟΝΟΙ, που δεν κυνήγησαν δικαστικώς το Σύλλογο, αν καλά θυμάμαι, το καλό να γράφεται. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από βάθος ψυχής στο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΘΕΟΚΛΗΤΟ και το σημερινό επιχώριο επίσκοπο κ.κ. Κοσμά, που ενώ γνώριζαν ότι είμαι ανεξίθρησκος, στήριξαν οικονομικά την προσπάθειά μου για τη σωτηρία του Ρ.Σ.Μ. Ας τιμήσει ο Σύλλογος εκείνους και εκείνες που με τα μπλοκάκια της λαχειοφόρου στο χέρι συνέλεγαν ευρουλάκια για τον 3ο όροφο, προσωπικά διέθεσα καμιά 20αριά μπλοκάκια (αλήθεια εσείς κύριε Πασιόπουλε - Μαλαβέτα πόσα δώσατε; Νομίζω κανένα). Ένα ευχαριστώ από καρδιάς στον Πάνο, Βαγγέλη κ.λ.π. που έβαλαν το χέρι στην τσέπη τους και βοήθησαν οικονομικά, σε αντίθεση με την αχάριστη προς τον Σύλλογο συμπεριφορά της κουμπαροκρατίας του Εμπορικού και όχι μόνο Συλλόγου που χρηματοδότησαν την άτυπη ομάδα των Ερωδιών, που σε σύντομο χρονικό διάστημα διαλύθηκε χωρίς κανένα οικονομικό απολογισμό, αν δεν κάνω λάθος. Ο δήμος Μεσολογγίου που τόσο ευεργέτησε το κοινωφελές σωματείο όπως επίσης την Πολιτεία και την τότε νομαρχία, που τόσο είχε βοηθήσει οικονομικά ο Σύλλογος δεν πρόσφεραν τίποτα. Έχω κρατήσει αντίγραφα αρχείων που ευτυχώς δεν κατέστρεψαν, για το πώς και που δίνονταν τα λεφτά, όταν ο σύλλογος ευημερούσε, όταν θα έρθουν σε δημοσιότητα πολλοί θα τρέχουν να κρυφτούν. Ένα ευχαριστώ και σε σένα συνάδελφε, Σωκράτη που στήριξες οικονομικά το σταθμό μπαίνοντας στο πελατολόγιο των ευχών, μαζί με τόσους Μεσολογγίτες, που έφτιασα. Ένα ευχαριστώ στην ΑΙΧΜΗ που παρήγγειλε τη μέτρηση στη G.P.O που έδινε το Ραδιοφωνικό μας Σταθμό πρώτο και με μεγάλη διαφορά σε ακροαματικότητα, από τους άλλους σταθμούς, χάρη σε όλους - όλες τους συντελεστές του προγράμματος με πρώτη την Ασημίνα Σαλαμούρα, παρότι χαριτολογώντας μου τα έχωνε για τα καλά, σε πολλές περιπτώσεις. Μια άπειρη ευγνωμοσύνη στους γονείς που μας εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους, τους διδάξαμε την ανιδιοτέλεια της αυτό-διαχείρισης και την αγάπη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κακοήθη όγκο της μιζέριας που ευτελίζει κάθε πρόοδο της πόλης, αφού με έκανε ως ΟΝ-ο να εντρυφήσω περισσότερο στα λόγια του Ναζωραίου, εγώ καλό σας έκανα γιατί ζητάτε τη σταύρωσή μου. Μιζέρια μ’ έκανες να νιώσω την απορία του δίκαιου Αριστείδη, που τον εξόριζαν τα τότε μίζερα λαμόγια, επειδή η τιμιότητά του, τους μάτωνε τη διεφθαρμένη και σαπισμένη συνείδηση... Είμαι αθεράπευτα Δημο-κράτης έστω και αν διαφωνώ, πρέπει να σέβομαι την εκλογική ετυμηγορία και εφόσον αυτή έφερε πρώτους σε ψήφους τον επιτυχημένο αντιπρόσωπο αυτοκινήτων κ. Σπ. Πασιόπουλο και δεύτερο τον κατά δήλωσή του δημοσιογράφο Δ. Μαλαβέτα, που ήταν πανταχού απόντες στα συλλογικά δρώμενα. Υπάκουσα μιζέρια στην επιλογή σου και τους πρότεινα για πρόεδρο και γραμματέα, ίνα επαληθευτεί το ρηθέν «Όμοιος ομοίω αεί βελάζει (πελάζει)».

Δεν αποδέχθηκα την πρόταση που έπεσε στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, του τίτλου του Επίτιμου Προέδρου, γιατί δεν με ενδιαφέρουν οι τίτλοι, εξάλλου το επίτιμος τουλάχιστον ηχητικά δεν είναι μακριά από το επιτίμιο (πνευματική τιμωρία) κι εγώ ως πνευματικός άνθρωπος που έχει βραβευθεί από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για την πνευματική του προσφορά στην Ελλάδα, το πνεύμα της μόρφωσης και της παιδείας δίδασκα στο σχολειό, το βιβλιοπωλείο, την εφημερίδα και τον εκδοτικό οίκο «ΝΤΑΠΙΑ» που διατηρούσα (προσοχή κυκλοφορούν έντυπα με τον ίδιο τίτλο. Δεν έχουν καμία σχέση με την εφημερίδα ΝΤΑΠΙΑ) και όχι στο οινό-πνευμα που πουλούν οι κάβες και τα αβανγκαρντίστικα!! μπαράκια που πολέμησαν τα έργα της 3χρονης θητείας μου σε εποχή οικονομικής κρίσης που εν συντομία είναι:

1. Ολική εξόφληση του χρέους του ΙΚΑ 178.000 ευρώ

2. Ολοκλήρωση σχεδόν του 3ου ορόφου που αποτελείτο από γραφεία και αίθουσα διαλέξεων 550 τ.μ. και αίθριο με φόντο τη λιμνοθάλασσα 330 τ.μ. που προοριζόταν για garden roof και θερινό σινεμά.

3. Ολική εξόφληση των χρεών προς Α.Ε.Π.Ι., που ένα μέρος της έγινε με προσωπικές μου επιταγές ως δάνειο στο σύλλογο.

4. Ο Ιστορικός Ρ.Σ.Μ. ήρθε πρώτος σε ακροαματικότητα στην περιοχή μας, κατά τη μέτρηση της G.P.O. με σημαντική διαφορά από τους άλλους ραδιοσταθμούς

5. Πραγματοποιήσαμε συμφωνία με τον δήμαρχο κ. Ν. Καραπάνο για μεταφορά του Δημαρχείου στο κτίριο του Ρ.Σ.Μ., που ολοκλήρωσε η σημερινή διοίκηση.

6. Παραδώσαμε μετρητά 17.500 € και ανύσπρακτα ενοίκια 10.000 € σύνολο 27.500 € στο ταμείο γιατί εμείς ποτέ δεν βάζαμε το χέρι στο ταμείο και δεν στέλναμε λογαριασμό διαμονής μας στο ξενοδοχείο «Λυκαβηττός» επί της οδού Βαλαωρίτου στο σύλλογο… Γράφω ψέματα Σπύρο!!

Σημείωση: Έχω ξεχάσει το πόσες φορές επισκέφθηκα τις αίθουσες των δικαστηρίων από τις διώξεις του ΙΚΑ - Α.Ε.Π.Ι. - Χρ. Καρανάσου. Κρατάω ως έπαθλο τον ένα χρόνο της φυλάκισής μου, με τριετή αναστολή. Γνωρίζω τον αποστολέα και τη διεύθυνση εκείνου, που κάρφωσε το κοινωφελές Σωματείο στο Σ.Δ.Ο.Ε. με ψεύτικα στοιχεία όπως παραδέχθηκαν ο συντάκτης και ο διακινητής τους με δήλωσή τους στην δικαιοσύνη και τους συγχώρεσα. Γνωρίζω επίσης και τους ρουφιάνους που είχαν προμηθεύσει στο καρφί τα στοιχεία και δεν γνώριζαν όμως το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της συγχώρεσης, που ο «γάιδαρος» διαθέτει...

Στην κοπή της πίτας του συλλόγου δεν ήμουνα όχι από πίκρα, αλλά γιατί συνόδευσα την σύντροφο της ζωής στην Αθήνα για ιατρικές εξετάσεις.

Νικήτας Φιλιππόπουλος
Πολίτης της πόλης των
Ελεύθερων Πολιορκημένων
Τηλ: 6939 199785

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα ή να κατεβάσετε και ηλεκτρονικά την έκδοση ή τις εκδόσεις της εφημερίδας που θέλετε εδώ

Από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διερευνήθηκε υπόθεση διάδοσης ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και σχηματίστηκε δικογραφία τακτικής διαδικασίας, σε βάρος 47χρονου ημεδαπού.

Ειδικότερα, η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία 36χρονης ημεδαπής, σύμφωνα με την οποία ο 47χρονος - πρώην σύντροφός της, ανήρτησε σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου καθώς και σε ψευδή προφίλ σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, πλήθος αισθησιακών φωτογραφιών καθώς και αρχείων βίντεο, με μεταξύ τους προσωπικές στιγμές.

Στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης, διενεργήθηκε ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή - διαδικτυακή έρευνα, των ψηφιακών στοιχείων και δεδομένων προς διερεύνηση και διαλεύκανση της υπόθεσης.

Σε έρευνα που επακολούθησε, χθες (3-2-2016) το πρωί, στην οικία του 47χρονου, καθώς και σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος που διατηρεί σε περιοχή της Αττικής, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής, επιτραπέζιος ηλεκτρονικός υπολογιστής και δύο (2) εξωτερικοί σκληροί δίσκοι.

Τα κατασχεθέντα ψηφιακά μέσα θα αποσταλούν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για τις δέουσες εργαστηριακές εξετάσεις, για την πλήρη και ολοκληρωμένη διερεύνηση της υπόθεσης.

Η δικογραφία τακτικής διαδικασίας που σχηματίστηκε θα υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.

Το κακόβουλο αυτό λογισμικό υποκλέπτει πληροφορίες χρηστών (usernames, mails, passwords), λαμβάνει στιγμιαίες εκτυπώσεις της οθόνης (printscreens), αποκτά πρόσβαση στην κάμερα, κατεβάζει και εκτελεί αρχεία, ενημερώνει την παραμετροποίηση του και «σιωπηλά» προωθεί σε απομακρυσμένο διακομιστή - εξυπηρετητή τις πληροφορίες, που έχουν συλλεχθεί

Διαδίδεται μέσω μολυσμένων και ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και για να εκτελεστεί πρέπει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή να είναι ήδη εγκατεστημένο το πρόγραμμα «Java Runtime Environment»

Παρακαλούνται οι πολίτες – χρήστες του διαδικτύου προκειμένου να αποφύγουν την προσβολή των υπολογιστών τους από το κακόβουλο λογισμικό, να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας

 Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ενημερώνει τους πολίτες - χρήστες του Διαδικτύου για την εμφάνιση κακόβουλου λογισμικού, τύπου  «Δούρειος Ίππος» (Trojan) και στη χώρα μας, το οποίο εξαπλώνεται μέσω μολυσμένων και ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου «Spam e-mails».

Αναφορικά με τις δυνατότητες του κακόβουλού αυτού λογισμικού, μπορεί:

• να υποκλέπτει πληροφορίες χρηστών (usernames, mails, passwords),
• να λαμβάνει στιγμιαίες εκτυπώσεις της οθόνης (printscreens),
• να αποκτά πρόσβαση στην κάμερα, να κατεβάζει και να εκτελεί αρχεία,
• να ενημερώνει την παραμετροποίηση του και
• να προωθεί σιωπηλά τις πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί σε απομακρυσμένο διακομιστή – εξυπηρετητή (server),
• να εισέρχεται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές «καμουφλαρισμένο», σαν κανονικό πρόγραμμα.
  • Να χρησιμοποιούν τείχη προστασίας (firewall), ικανά να αποτρέψουν την είσοδο σε εισερχόμενες συνδέσεις προς υπηρεσίες, που δεν πρέπει να είναι διαθέσιμες δημόσια και να επιτρέπονται μόνο μεμονωμένες υπηρεσίες προς τα έξω.
  • Να χρησιμοποιούν κωδικούς πρόσβασης, η ανάκτηση των οποίων να καθίσταται δύσκολη.
  • Να χρησιμοποιούν ενημερωμένα «αντιικά» προγράμματα προστασίας, γνήσια λογισμικά προγράμματα και να πραγματοποιούν τακτικές αναβαθμίσεις «updates».
  • Να παραχωρούν το χαμηλότερο επίπεδο δικαιωμάτων σε χρήστες και προγράμματα, όπου απαιτούνται, προκειμένου να εκτελεστεί μία διεργασία.
  • Να απενεργοποιούν τη λειτουργία «AutoPlay», προκειμένου να παρεμποδίζεται η αυτόματη εκτέλεση αρχείων στο δίκτυο και στους δίσκους καθώς και να ενεργοποιούν την επιλογή ανάγνωσης «read-only» στις περιπτώσεις, που δεν απαιτείται δικαίωμα εγγραφής «write access».
  • Να μην ανοίγουν τα συνημμένα αρχεία των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την προέλευση των οποίων και το περιεχόμενο δεν γνωρίζουν και να ρυθμίσουν το διακομιστή των μηνυμάτων του ηλεκτρονικού τους ταχυδρομείου, έτσι ώστε να μην επιτρέπεται η είσοδος ή να διαγράφονται αυτόματα τα μηνύματα με συνημμένα αρχεία τύπου exe, .vbs, .jar, .bat, .scr, που χρησιμοποιούνται ευρέως για διάδοση ιών.
  • Να απενεργοποιούν τη δυνατότητα διαμοιρασμού αρχείων, στις περιπτώσεις όπου δεν απαιτείται.
    • Να δημιουργούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα αντίγραφα ασφαλείας «backup» των αρχείων της συσκευής τους, σε εξωτερικό μέσο αποθήκευσης
    • Τηλεφωνικά: 11188
    • Στέλνοντας e-mail στο: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
    • Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones): CYBERΚΙD
    • Μέσω twitter : @ CyberAlertGR

Πιο συγκεκριμένα, το λογισμικό τύπου «java archive file» τρέχει στο παρασκήνιο και δημιουργεί κενά ασφαλείας στο σύστημα, παραχωρώντας με αυτό τον τρόπο πρόσβαση σε τρίτους, ενώ για να εκτελεστεί πρέπει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή να είναι ήδη εγκατεστημένο το πρόγραμμα «Java Runtime Environment».

Με σκοπό την αποφυγή προσβολής από το προαναφερόμενο κακόβουλο λογισμικό, η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος καλεί τους πολίτες να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ψηφιακής προστασίας και ασφάλειας και συγκεκριμένα:

Υπενθυμίζεται ότι οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:

Του Γ. Η. Ορφανού

Οι λαοί μπορούν να αλλάξουν το ρου της Ιστορίας τους; Ή μήπως η τύχη τους εξαρτιέται αποκλειστικά από τους ηγέτες τους; Κι αν οι λαοί είναι ρυθμιστές της τύχης τους, ποιος ο ρόλος του ψυχολογικού παράγοντα κατά τη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων; Βασανιστικά για τους ιστορικούς ερωτήματα που γυρεύουν απάντηση εδώ και αιώνες…

Στις 08 Ιουνίου του 411 π.Χ., συγκαλείται η Εκκλησία του Δήμου στον Κολωνό, στην Αθήνα. Είναι μια συνέλευση, οι αποφάσεις της οποίας, όπως πιστεύεται, θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην έκτοτε Αθηναϊκή πολιτική ιστορία. Ο Πείσανδρος εισηγείται την κατάργηση της Βουλής των 500 και την αντικατάστασή της από μια Βουλή των 400, τα μέλη της οποίας θα είχαν την ανώτατη εξουσία στην πόλη προέρχονται από 5000 ευκατάστατους Αθηναίους. Τελικά, ο Πείσανδρος – λέγοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η μόνη σωτηρία για την πόλη θα ήταν η αλλαγή του πολιτεύματος ενώ αργότερα, όταν θα καλυτέρευαν τα πράγματα, θα μπορούσαν να ξαναφέρουν τη Δημοκρατία – τα κατάφερε!

Πιστεύοντας στα δολερά λόγια του Πείσανδρου, οι Αθηναίοι θέλησαν να ορίσουν τον ίδιο και άλλους 9 πολίτες να συνεννοηθούν, άμεσα και χωρίς χρονοτριβές, με τους Πέρσες και τον Αλκιβιάδη, γιατί, εάν, μεταβάλλοντας το πολίτευμά τους σε Ολιγαρχικό, πετύχαιναν να τους πάρουν με το μέρος τους, η Αθήνα θα υπερίσχυε στον πόλεμο. Αυτό, όμως, αν και ήταν απάτη, εφόσον ο Πείσανδρος ήξερε ότι οι Πέρσες δεν επρόκειτο να τους βοηθήσουν ανιδιοτελώς, αποτέλεσε τελικά το θεμέλιο του σχεδιαζόμενου Ολιγαρχικού πραξικοπήματος!

Και η μεγαλύτερη «παγίδα» που έστησε εκείνη τη μέρα ο Πείσανδρος στους Αθηναίους ήταν η υπόσχεσή του ότι θα μπορούσε ο λαός να ψήφιζε, εάν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, την παλινόρθωση της Δημοκρατίας. Οι πολίτες, όπως γράφει ο G. E. M. DeSte. Croix («Ο ταξικός αγώνας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο», σελ. 725), «δεν αντιλήφθηκαν ότι το σχέδιο των Ολιγαρχικών ήταν να τους στερήσουν ολότελα το δικαίωμα ψήφου – όπως συνέβη στον Κολωνό: Θουκ. VIII 67.3, Αριστ. Αθ. Πολ. 29.5».

Έτσι, άρχισε να παίρνει «σάρκα και οστά» η υπόθεση, που, όπως σημειώνει ο G. E. M. DeSte. Croix («Ο ταξικός αγώνας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο», σελ. 368), «είχε προσχεδιαστεί από άτομα που ήταν από τους πλουσιότερους Αθηναίους: τους τριηράρχες (Θουκ. VIII 47.2) και από «πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή» (τους «δυνατωτάτους», 47.2 (δις), 48.1, τους «βελτίστους» (47.2)». Δεν ήταν, όμως, η πρώτη φορά, που οι ευπορότεροι από τους πολίτες «επηρεάζουν» την πολιτική ζωή της πόλης. Για την κοινωνική αναταραχή στην Αθήνα του 7^ου π.Χ. αιώνα, η οποία προηγήθηκε της οικονομικής και πολιτειακής μεταρρύθμισής του στα 594 π.Χ., ο Σόλων – σύμφωνα με την «Αθηναίων Πολιτεία» του Αριστοτέλη – «συνέχεια έριχνε το φταίξιμο στους πλουσίους».

Ας επιχειρήσουμε, όμως, μιαν «ψυχανάλυση» του λαού που μαζεύτηκε στον Κολωνό τον Ιούνη του 411 π.Χ. και ψήφισε, άλλοι υπό συναισθηματική «φόρτιση» και άλλοι ενθουσιωδώς, υπέρ της κατάλυσης της Δημοκρατίας. Πρωτύτερα, όμως, ας κάνουμε δύο παραδοχές που θα μας βοηθήσουν: Πρώτον, σε κάθε κοινωνία συναντούμε ένα τμήμα του πληθυσμού που μετά ελλόγου γνώσεως ενδιαφέρεται και συμμετέχει σταθερά στα πολιτικά «δρώμενα», άλλοτε επικροτώντας τα και άλλοτε κατηγορώντας τα· δεύτερον, το ακροατήριο του Κολωνού πρέπει να ήταν ένα μεγάλο μέρος του εν Αθήναις πληθυσμού, δεν ήταν οργανωμένο με χαλαρούς δεσμούς, γιατί, μολονότι περιείχε και δραστήρια και παθητικά μέλη της Αθηναϊκής πολιτικής ζωής, όλοι πήγαν να ακούσουν τις προτάσεις για το μέλλον της πόλης, παρασυρμένοι από τη φιλοπατρία τους και θα αντιμετώπιζαν, με την αρωγή της κρίσης τους, όσα θα άκουγαν.

Κρίση, λοιπόν, λέμε ότι έχει κάποιος άνθρωπος όταν, επηρεασμένος από το ψυχικό ή το πνευματικό του «οπλοστάσιο» και τις καθημερινές εμπειρίες του, μπορεί να αξιολογεί, να συγκρίνει και να κρίνει καταστάσεις, να διακρίνει πότε κάτι τον ωφελεί και πότε όχι, να ξεχωρίζει και να προτάσσει ό,τι αξίζει να τεθεί ως προτεραιότητα, για την επίτευξη των βραχυπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων στόχων του. Η δυνατότητα της ορθής κρίσης του ατόμου ή ομάδας ατόμων μπορεί, από εξωτερικούς παράγοντες επηρεασμένη, να εξαλειφθεί απότομα και απροειδοποίητα ή να μετριαστεί βαθμιαία και να υποταγεί στην «ψυχολογία του όχλου».

Στη βαθμιαία συρρίκνωσή της, όπως στην περίπτωση των προτάσεων του Πείσανδρου που «εκμεταλλεύτηκε» τη δυσφορία κάποιων πολιτών για να προτάξει τις ιδέες του, μπορεί να προηγηθούν και «καμπανάκια κινδύνου», εν προκειμένω οι εκκαθαρίσεις από τις Ολιγαρχικές εταιρείες κάποιων Δημοκρατικών πολιτών και του Ανδροκλή. Ο Αθηναϊκός λαός, όμως, όταν κατατίθεται η εισήγηση του Πείσανδρου για αλλαγή του πολιτεύματος, χάνει τη δυνατότητα ορθής κρίσης, εφόσον τον πιέζουν ο μηδαμινός χρόνος που είχαν οι πολίτες για αντίδραση και οι ελλιπείς ή «χαλκευμένες» ή εσφαλμένες ή συγκεχυμένες πληροφορίες που τους παρείχε, στον προηγούμενο ερχομό του, ο Πείσανδρος για ό,τι πραγματικά σχετίζεται με την πόλη, τον Αλκιβιάδη και τον Τισσαφέρνη.

Οι Αθηναίοι εμφανίζονται, βάσει όσων διαβάζουμε στο Θουκυδίδη, να δέχονται παμψηφεί τις προτάσεις του Πείσανδρου περί 400 και 5000, αν και μέσα τους είχαν φωλιάσει έντονος πανικός για το τι θα επακολουθούσε και, κυρίως, το αίσθημα της απώλειας όσων τους είχε δώσει η Δημοκρατία επί Περικλή. Φόβο, μήπως θεωρηθούν «εχθροί της πατρίδος ή κακοί πατριώτες» και θα τους εξόντωναν για το λόγο αυτό οι Ολιγαρχικοί, θα ένιωσαν πιθανότατα, εκείνη τη μέρα, να τους κυριεύει μέσα τους και όσοι διαφωνούσαν με τις ιδέες του Πείσανδρου περί επανόδου του Αλκιβιάδη και μεταβολής του πολιτεύματος και προτίμησαν να κρύψουν τις όποιες, που δεν θα ήταν και ασήμαντες, αντιρρήσεις τους.

Επιπλέον, κάποιοι πολίτες – μόλις ακούνε τα λόγια των Ολιγαρχικών – αν και έχουν βιώσει προσωπικά ο καθένας την απώλεια, τα δέχονται, καταπνίγοντας το θυμό τους και μάλλον αντιδρώντας με βάση το συναίσθημα και όχι τη λογική, δηλαδή νιώθοντας ότι ίσως κάτι διαφορετικό θα έλθει και καλύτερο πιθανότατα από όσα τους έχουν μέχρι τότε συμβεί στη δημόσια και ιδιωτική ζωή τους. Τόσο πολύ τούς είχε πληγώσει η εξέλιξη που είχε λάβει ο πόλεμος! Πράγματι, οι Αθηναίοι αυτοί έδρασαν υπό συναισθηματική φόρτιση επηρεασμένοι από τον πολιτικό λόγο του Πείσανδρου, επαληθεύοντας όσα Π. Τερλεξής έχει γράψει, ότι δηλαδή «[…] οι πολιτικοί ηγέτες, άλλοτε επιδέξια και με επιτυχία και άλλοτε αδέξια και χωρίς αποτέλεσμα, κάνουν ευρεία χρήση των διαφόρων συναισθηματικά φορτισμένων σχημάτων, εννοιών και παραστάσεων, με σκοπό να επηρεάσουν τις διαθέσεις και τη στάση των πολιτών» (βλ. «Πολιτικοί προσανατολισμοί και κοινωνική αλλαγή», σελ. 112).

Εάν, όμως, οι πολίτες αυτοί δρούσαν με βάση τη λογική, θα καταλάβαιναν ότι κάτι τέτοιο, οι Ολιγαρχικοί να ωφελούσαν το πλήθος δηλαδή αντί τους εαυτούς τους και τους δικούς τους ανθρώπους, θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Δυστυχώς, όμως, δεν μπόρεσαν, λόγω των χωροχρονικών συγκυριών, οι πολίτες να επανακτήσουν την ψυχραιμία τους και την ορθή κρίση τους και συμπαρέσυραν και τους αναποφάσιστους και όσους, αν και αντίθετοι με την Ολιγαρχία, έδωσαν «ψήφο ανοχής», με τη σιωπή τους σ’ εκείνη τη λαϊκή συγκέντρωση, στον Πείσανδρο και στις εισηγήσεις του.

Για μιαν ακόμη φορά, λοιπόν, επαληθεύτηκε το ότι μια μεταβολή στη συνείδηση και στον τρόπο σκέψης, δράσης και αντίδρασης των ανθρώπων σχετικά με όσα τους περιβάλλουν δεν γίνεται ποτέ αυθαίρετα από τους ίδιους. Σε οποιαδήποτε κοινωνία, όπως γράφει ο Π. Τερλεξής («Πολιτικοί προσανατολισμοί και κοινωνική αλλαγή», σελ. 247), «Οι διαδικασίες, η δομική σύνθεση, οι ρόλοι και οι λειτουργίες, η κάθε σχέση, τυπική ή άτυπη, επηρεάζουν και επηρεάζονται από ένα πλήθος αξιών, συμβόλων, παραδόσεων, ιδεολογιών, πίστεων και δοξασιών, συνηθειών, νοοτροπιών και διαθέσεων, που επικρατούν μέσα σε ένα σύστημα». Πράγματι, κάθε μεταβολή πάντοτε ξεκινά από την υλική ζωή και τις ανάγκες της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης και έχει πάντοτε άρρηκτη εξάρτηση από την κοινωνική εξέλιξη και τα πατροπαράδοτα κοινωνικοπολιτικά ήθη και έθιμα, τις αξίες μιας κοινωνίας ή ομάδας ανθρώπων – πολιτών. Ας ιδούμε, λοιπόν, για ποιο λόγο, πέρα από το φόβο που παρουσιάστηκε νωρίτερα, οι Αθηναίοι «παρασύρθηκαν» από τον Πείσανδρο: Εάν η Αθήνα αποχτούσε ολιγαρχικό πολίτευμα, εξασφαλιζόταν η συμμαχία των Περσών – Οι Πέρσες θα βοηθούσαν τους Αθηναίους να νικήσουν στον πόλεμο – Με τη νίκη στον πόλεμο, οι Αθηναίοι θα διατηρούσαν την πανελλαδική ηγεμονία – Η πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία των Αθηναίων ανά την Ελλάδα θα τους εξασφάλιζε, όπως και προπολεμικά, οικονομικούς πόρους – Οι οικονομικές πρόσοδοι θα βοηθούσαν, στο εσωτερικό της πόλης, τους πολίτες σημαντικά, όπως άλλοτε, να εξασφαλίζουν τα προς το ζην και το ευ ζην.

Ας προβούμε, όμως, σε μια σειρά αναγκαίων διευκρινίσεων σχετικά με το προτεινόμενο από τον Πείσανδρο Ολιγαρχικό πολίτευμα. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το ζητούμενο σε μια Δημοκρατία είναι η συμμετοχή των λαϊκών μαζών στη διακυβέρνηση και στη διαχείριση των κοινών. Ταυτόχρονα, όμως, όλοι ξέρουμε πως η Δημοκρατία έχει συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο και η βάση της έγκειται στη σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών των μέσων παραγωγής, οι οποίοι συνήθως προέρχονται από τις λαϊκές τάξεις, και όσων καρπώνονται τα αποτελέσματα της παραγωγής, οι οποίοι είναι πάντοτε από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Εν προκειμένω, το Ολιγαρχικό πολίτευμα του 411 π.Χ. – σε αντίθεση με όσα είδαμε νωρίτερα ότι προσδοκούσαν οι πολίτες να πετύχαιναν με την πολιτειακή μεταβολή – επιδίωκε, ανατρέποντας τη Δημοκρατία, όχι μόνο να «εξολοθρέψει» όσους πολίτες είχαν ενεργό μέχρι τότε ανάμειξη στην πολιτική υπέρ των Δημοκρατικών, αλλά και να κλίνει προς το μέρος της Ολιγαρχίας τη «ζυγαριά», να οικειοποιηθεί το βιος και το αποτέλεσμα του κόπου του λαού, παραμερίζοντας, συνάμα, τη φτωχολογιά και τους προερχόμενους απ’ αυτήν πολιτικούς από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Στην Ολιγαρχική Αθήνα του 411 π.Χ., αντίθετα από όσα αναφέρει για τη Δημοκρατία του Περικλή στον «Επιτάφιο» του 431 π.Χ. ο Θουκυδίδης (Βιβλίο 2^ο, κεφάλαια 34 – 46), τα ταξικά συμφέροντα των ολίγων αριθμητικά κρατούντων ήταν εκείνα που επρόκειτο να κυριαρχήσουν σε βάρος ολόκληρης της υπόλοιπης κοινωνίας. Επομένως, δικαίως προκάλεσαν και την οργή των Αθηναίων στρατιωτών στη Σάμο, ακόμη κι όταν, αργότερα, αποδείχτηκε ότι ο Χαιρέας ήταν «υπερβολικός» στις περιγραφές του, για να τους «φουντώσει» υπέρ της παλινόρθωσης της Δημοκρατίας και κατά των πρωτοστατών της Ολιγαρχικής συνωμοσίας.

Στην περίοδο των 400 (Μάης – Σεπτέμβρης 411 π.Χ.) για τους Αθηναίους, μαζύ, λοιπόν, με την «ψυχολογία όχλου», διακρίνουμε και κοινωνική εξαθλίωση, ιδιοτελή κίνητρα και άφθονη βία, σε μιαν αλληλένδετη μεταξύ τους σχέση. Τα βλέπουμε και σ’ όσους έμειναν στην πόλη, μα και στο Αθηναϊκό στράτευμα που έχει στρατωνιστεί στη Σάμο.

Η κοινωνική εξαθλίωση, ιδίως κατά την ύστερη φάση του πολέμου, οφείλεται στην «παρουσία» των Λακεδαιμονίων στη Δεκέλεια, προ των πυλών, δηλαδή, της Αθήνας. Εκδηλώνεται δε, όπως βλέπουμε στις αρχαιοελληνικές πηγές (θεατρικά κείμενα, ρητορικοί λόγοι, ιστοριογραφία), με την αδυναμία της πλειοψηφίας του πλήθους να εξασφαλίσει τα προς το ζην σε μια δύσκολη, ομολογουμένως, φάση του συνεχιζόμενου πολέμου.

Τα ιδιοτελή κίνητρα ανιχνεύονται στις κινήσεις των επικεφαλής των νέων κυβερνώντων, των 400 δηλαδή και του Θηραμένη στην Αθήνα, αλλά και του Αλκιβιάδη στη Σάμο να προβληθούν ότι και οι μεν και ο δε νοιάζονται για τα συμφέροντα των πολιτών και των στρατιωτών αντίστοιχα. Από τους πολίτες και τους στρατιώτες, ο καθένας πάλι κοιτάζοντας το δικό του συμφέρον θέλει να σώσει τον εαυτό του και το βιος του από τις «προγραφές» των Ολιγαρχικών ή την επέλαση των Σπαρτιατών αντίστοιχα. Οι μόνοι, ίσως, που δεν κοιτούν τον εαυτό τους την περίοδο αυτή, ήταν ο Θρασύβουλος και ο Θράσυλλος, οι οποίοι – αντί να διεκδικήσουν για τους ίδιους την ηγεσία του αγανακτισμένου λαού και στρατού εις βάρος των Ολιγαρχικών – έσπευσαν να καλέσουν τον Αλκιβιάδη.

Κατά την «ψυχολογία του όχλου», αρκούν λίγοι επιθετικοί και βίαιοι ταραξίες να εξεγείρουν μιαν πολυάριθμη ομάδα, όπως και η εσκεμμένη ή «καμουφλαρισμένη» παραπληροφόρηση. Έτσι, η βία και η τρομοκρατία ήταν τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι ολιγομελείς Ολιγαρχικές εταιρείες, για να «προλειάνουν» το έδαφος στον Πείσανδρο· ήταν τα μέσα και για να δημιουργήσουν τέτοια «ατμόσφαιρα» στο πολυάριθμο πλήθος η οποία να δικαιολογεί στην ψυχοσύνθεση του ταραγμένου λαού τη μεταβολή του πολιτεύματος αρχικά, αλλά και, αργότερα, με την επικράτηση των 400, το να «βγάζουν από τη μέση» κάθε «ενοχλητικό» για το καθεστώς τους, το Φρύνιχο π.χ.. Είναι αναμφισβήτητο ότι μόνο με έναν τρομοκρατημένο όχλο και με άλλοθι την «ψυχολογία του όχλου» θα μπορούσαν οι Ολιγαρχικοί να επιβάλουν το καθεστώς τους. Σ’ ό,τι αφορά την «καμουφλαρισμένη» παραπληροφόρηση, πρέπει να ξαναγραφεί ότι έγκειται στο ότι ο Πείσανδρος και οι συν αυτώ πρότειναν μιαν αλλαγή πολιτεύματος που οι καιροί επιβάλλουν να εφαρμοστεί άμεσα στο όνομα των συμφερόντων του λαού τάχα. Έτσι, ασκήθηκε στον Αθηναϊκό λαό – με «όπλο» την απάτη περί της βοήθειας από τον Τισσαφέρνη προς την Ολιγαρχική Αθήνα για τη νικηφόρα συνέχιση και έκβαση του πολέμου – μια ολόκληρη ιδεολογική βία από τους μηχανισμούς των Ολιγαρχικών, για να ψηφίσουν υπέρ του Πείσανδρου οι πολίτες στην καθοριστική λαϊκή συνέλευση.

Ο γνωστός τραγωδιογράφος και πρόβουλος του 413 π.Χ. Σοφοκλής, πάντως, φέρεται να είπε, τότε (411 π.Χ.), στον Πείσανδρο, σχετικά με το Ολιγαρχικό πραξικόπημα, ότι δεν το ενέκρινε, δεν έβλεπε, όμως, εκείνη τη στιγμή καμιά καλύτερη διέξοδο από την κοινωνικοπολιτική κρίση στην Αθήνα. Ενδέχεται, παρά ταύτα, να μην ήταν ο γνωστός τραγωδιογράφος ο πρόβουλος και αυτός που έδωσε «ψήφο ανοχής» στους 400 δύο χρόνια αργότερα Σοφοκλής, αλλά ένας συνονόματός του Ολιγαρχικών φρονημάτων ρήτορας, ο οποίος, όταν έληξε ο Πελοποννησιακός πόλεμος, συμπεριλήφθηκε στους Τριάντα τυράννους που επέβαλε η Σπάρτη στην Αθήνα. Όπως, όμως, και να έχουν τα πράγματα, στις 7 του Ιούνη στα 411 π.Χ., οι 400 αναλαμβάνουν την εξουσία, έχοντας υπέρ τους και την «ψήφο ανοχής» πολλών απ’ όσοι, τα τελευταία χρόνια, εμφανίζονταν απογοητευμένοι από την φθίνουσα πορεία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ή από τους δημαγωγούς της πολιτικής ζωής.

                                                                                                Του Γιώργου Κανέλλη*

Ο Γεν. Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων τού ΥΠ.ΕΣ.Δ.Α., Ευάγγελος Καπετάνιος, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά των Δημάρχων Αγρινίου Γεωργίου Παπαναστασίου και Βόνιτσας - Ακτίου Θεόδωρου Αποστολάκη, «γιατί αρνήθηκαν να αποδεχθούν αστικά στερεά απόβλητα των Δήμων Πύργου και Αρχαίας Ολυμπίας για διάστημα τριών μηνών, έως ότου αποπερατωθούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες και λειτουργήσει ο νέος Χ.Υ.Τ.Α. του Δήμου Αμαλιάδας».

Μετά από δεκαετίες επικράτησης νοοτροπιών τύπου «όχι στην αυλή μου» ή «ποιος κάνει κουμάντο στο κοινό έργο», αλλά και ένα ολόκληρο χρόνο «ριζοσπαστικής» κυβερνητικής διαχείρισης, καταλήξαμε ότι η λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων της μισής Ηλείας περιλαμβάνει την τιμωρία των δημάρχων της Βόρειας Αιτωλοακαρνανίας, διότι «μολονότι υπάλληλοι και τελούντες σε ιεραρχική εξάρτηση προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Περιφέρειας Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, δεν εφάρμοσαν σχετικές αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της άνω Αποκεντρωμένης Διοίκησης».

Καλώς. Εφόσον οι Δήμαρχοι ήταν κακοί «υπάλληλοι» ας τιμωρηθούν. Αν όμως μας θυμίσουν ότι κάποια χρόνια τώρα τα σκουπίδια Πύργου και Ολυμπίας θάβονται είτε στα μουλωχτά και παράνομα είτε για τρίμηνα «μόνο» στους ΧΥΤΑ άλλων δήμων μήπως πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι βάσιμα δυσπιστούν;

Οπότε φεύγουμε από το πεδίο των κ. εισαγγελέων και επιστρέφουμε στο πεδίο της πολιτικής, κύριο ερώτημα της οποίας είναι το «τι να κάνουμε».

Τι να κάνουμε όχι μόνο για τον Πύργο και την Ολυμπία, αλλά και για την Ηλεία συνολικά, την Αχαΐα, την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, την Ήπειρο, την Αττική.

Το ερώτημα γίνεται όλο και πιο πιεστικό και επείγον γιατί οι διαιωνιζόμενες, στην πράξη, «προσωρινές» λύσεις οξύνουν τα χαρακτηριστικά του προβλήματος και περιορίζουν τις επιλογές.

Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα λοιπόν;

Σε ότι αφορά περιπτώσεις πέραν πάσης περιγραφής όπως ο Πύργος (επί ΧΡΟΝΙΑ τα σκουπίδια στους δρόμους), άμεσα, μόνο προσωρινές λύσεις χωρούν με την ελπίδα ότι το τρίμηνο αυτό θα είναι το τελευταίο.

Όμως, για να μην διαψευστεί (και) αυτή η ελπίδα, όχι μόνο για τον Πύργο αλλά και για τις περιφέρειες που αναφέρθηκαν παραπάνω, χρειάζεται να κάνουμε πολύ περισσότερα και διαφορετικά απ’ αυτά που κάνουμε ως τώρα.

Χρειάζεται μετά από ένα χρόνο «ριζοσπαστικών» συνθημάτων και αναζητήσεων, να επαναφέρουμε την πολιτική στο μόνο πεδίο που αυτή μπορεί να είναι καρποφόρα: στο πεδίο του συνδυασμού νέων αντιλήψεων και ρεαλισμού.

Αν δεχτούμε ότι νέες αντιλήψεις, παρά την κριτική, τεκμηριωμένη κατά τη γνώμη μου στα ελληνικά και διεθνή στατιστικά δεδομένα, περί υπερβολικών στόχων όσον αφορά τον περιορισμό των σύμμεικτων απορριμμάτων, περιέχονται στο νέο Εθνικό Σχεδιασμό, ο ρεαλισμός δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη του τις ακανθώδεις πλευρές της κατάστασης:

Πρώτα πρώτα το γεγονός ότι η ισχύουσα ευρωπαϊκή Οδηγία προβλέπει, ήδη από την 1^η Ιανουαρίου του 2016 τσουχτερό πρόστιμο για κάθε τόνο που θάβεται χωρίς επεξεργασία.

Κατόπιν, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η κάλυψη του παραπάνω αυστηρού πλαισίου, θέλει χρόνο και μέσα. Επομένως, οι αναβολές και οι τρίμηνες προσωρινές λύσεις, ή η επανάπαυση σε ήδη κορεσμένους ΧΥΤΑ όπως της Πάτρας, δεν έχουν άλλα περιθώρια. Επίσης δεν έχει άλλα περιθώρια η αντιπαράθεση γενικολογιών του τύπου «αποκέντρωση» και «διαλογή στην πηγή» χωρίς ολοκληρωμένη πρόταση και σχέδιο.

Συνοπτικά: χρειάζεται να κατανοήσουμε την ανάγκη μεταβατικής περιόδου από την εποχή του «θάψε τα όλα, πλην συσκευασιών, σύμμεικτα» σε μια περισσότερο βιώσιμη και οικονομικά και περιβαλλοντικά εποχή που θα βασίζεται στην ανάληψη από τον κάθε πολίτη της καθημερινής του ευθύνης να προδιαλέγει με επιμέλεια τα απορρίμματά του σε οργανικά και μη και, επιπλέον, τα ανακυκλώσιμα σε διακριτά ρεύματα.

Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με τα Τοπικά Σχέδια διαχείρισης των Δήμων, που θα περιλαμβάνουν «πράσινα σημεία», ανακύκλωση με περισσότερους του ενός κάδους, οικιακή κομποστοποίηση, ιδιαίτερη διαχείριση φυτικών υπολειμμάτων και κλαδεμάτων, που όμως μέχρι ενός ποσοστού αρκετά κάτω του 50% μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα, θα πρέπει να αναγνωρισθεί η ανάγκη κεντρικών Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) και Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).

Κάντο όπως ο Λευτέρης Ιωαννίδης.

Όμως, η κατάσταση επείγει. Περιθώρια μηδενισμού του κοντέρ δεν υπάρχουν, ούτε στη χωροθέτηση ΧΥΤΥ, ούτε στην ωρίμανση και κατασκευή ΜΕΑ. Διαδικασίες προετοιμασίας που χρειάζονται ολόκληρα χρόνια (μελέτες, διαβουλεύσεις, αδειοδοτήσεις), θα ήταν εξωφρενικό να ξεκινήσουν από την αρχή.

Από την άλλη, η κριτική που γίνεται ότι τα σχέδια ΜΕΑ που έχουν προωθηθεί σε Πελοπόννησο, Ήπειρο, Στερεά Ελλάδα, Ηλεία, Αχαΐα και αλλού έχουν υπερβολικά χαρακτηριστικά και μακροχρόνιες δεσμεύσεις έχει βάση. Είτε διότι επικράτησαν στη σύνταξη των μελετών και τευχών δημοπράτησης λογικές τύπου «καλύτερα παραπάνω παρά λιγότερο», είτε διότι υπήρξε επηρεασμός από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους, είτε διότι υποτιμήθηκαν οι δυνατότητες της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή, βλέπουμε τις δεσμεύσεις να φτάνουν τα 27 έτη και τις εγγυημένες ποσότητες να πλησιάζουν το σύνολο των παραγομένων απορριμμάτων σε περιφέρειες ή νομούς, χωρίς λήψη υπόψη της δραστικής μείωσης της κατά κεφαλήν παραγωγής απορριμμάτων λόγω της κρίσης της τελευταίας 7ετίας και της ιεραρχίας της διαχείρισης, στηνπρώτη θέση της οποίας είναι η μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων.

Η διέξοδος από το μονά ζυγά χαμένο δίλημμα «αποδέχομαι τις Μονάδες όπως έχουν ωριμάσει ή τις παραπέμπω στις καλένδες» θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής:

Ακολούθησε την τακτική του προερχόμενου από τον οικολογικό χώρο, δημάρχου Κοζάνης Λευτέρη Ιωαννίδη.Αυτός «προκειμένου να μην τινάξει στον αέρα έναν σχεδιασμό 15 χρόνων με τις όποιες συνέπειές του, χωρίς να έχει κάτι ισοδύναμο και ρεαλιστικό να αντιπροτείνει», διαπραγματεύθηκε καίριες παρεμβάσεις στις δεσμεύσεις (αλλαγές στην εγγυημένη ποσότητα, μειωμένο τέλος εισόδου προδιαλεγμένων οργανικών) και κατάφερε να διατηρήσει τις εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις και μια έστω όχι τέλεια αλλά παραδεκτή και με δυναμική βιώσιμης διαχείρισης λύση. Στον παρακάτω σύνδεσμο αναλυτικά η θέση του Δήμου Κοζάνης   http://www.kozan.gr/post/212954.

Γενικότερα, αναπόφευκτα τίθεται το ερώτημα αν οι ενδιαφερόμενοι ή και ήδη ανάδοχοι δεχτούν διαπραγμάτευση ή όχι. Είναι πολύ πιθανότερο να δεχτούν, αν ξέρουν ότι έτσι θα πάνε με συναίνεση και όχι σε σύγκρουση με το κράτος και τους Δήμους.

Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η μόνη ρεαλιστική τακτική απέναντι στο πρόβλημα, όπως σήμερα έχει διαμορφωθεί.

Δεν είναι ανθόσπαρτος δρόμος, με δεδομένο ότι σημαντικά ζητήματα σε μια τέτοια επείγουσα διαπραγμάτευση είναι οι διαστάσεις των Μονάδων, οι εγγυημένες ποσότητες, το θέμα των προδιαλεγμένων οργανικών, και οι μέθοδοι Επεξεργασίας. Η αποφυγή, όμως, εφόσον οι ρεαλιστικές προσεγγίσεις επικρατήσουν, μιας μεταφορικά και κυριολεκτικά βρώμικης και ακριβής στασιμότητας, θα είναι μεγάλο και ορατό σε πανελλήνια κλίμακα κέρδος.

Τότε θα μπορέσουμε να δούμε με πραγματικούς όρους το πως θα πάμε σε μια οριστικά βιώσιμη κατάσταση, που θα καταστήσει τα σκουπίδια στους δρόμους κακή ανάμνηση και μόνο.

*Αντιπρόεδρος περιφερειακού συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας