Σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις που εξέφρασε ο Γρηγόρης Σκλήκας των ΕΛ.ΤΑ. πως η εξυγίανση έρχεται μέσω λουκέτων σε καταστήματα, η ΕΕ έχει προβλέψει πως οι ταχυδρομικές υπηρεσίες πρέπει να παρέχονται από το δημόσιο σε όλη της την επικράτεια.

Το πώς εφαρμόζεται η σχετική οδηγία και η υποχρέωση αυτή εντός κάθε κράτους-μέλους (π.χ. τεχνικές λεπτομέρειες, ποιότητα, πρόσβαση σε απομακρυσμένες περιοχές) μπορεί, φυσικά, να διαφέρει σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και ενδεχόμενες εξαιρέσεις για ιδιαίτερες γεωγραφικές ή άλλες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία προβλέπει ρητά ότι κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) οφείλει να διασφαλίζει την ύπαρξη ελάχιστης δημόσιας ταχυδρομικής υπηρεσίας (universal postal service) σε ολόκληρη την επικράτειά του.

Στην Directive 97/67/EC (Οδηγία 97/67/EC) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 για «κοινό πλαίσιο κανόνων για την ανάπτυξη των ταχυδρομικών υπηρεσιών της Κοινότητας και τη βελτίωση της ποιότητας της υπηρεσίας» επισημαίνεται ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι χρήστες απολαμβάνουν «μια ταχυδρομική υπηρεσία καθορισμένης ποιότητας σε όλα τα σημεία της επικράτειάς τους και σε προσιτές τιμές για όλους τους χρήστες».

Το Άρθρο 3 της παραπάνω οδηγίας, μάλιστα, ορίζει ότι η καθολική υπηρεσία ταχυδρομείου («universal service») πρέπει να περιλαμβάνει: Συλλογή και διανομή ταχυδρομικών αντικειμένων τουλάχιστον πέντε ημέρες την εβδομάδα, εκκαθάριση, μεταφορά, ταξινόμηση και διανομή ταχυδρομικών αντικειμένων έως 2 κιλά και εκκαθάριση, μεταφορά, ταξινόμηση και διανομή δεμάτων ταχυδρομικής αποστολής έως 10 κιλά (με δυνατότητα αύξησης μέχρι 20 κιλά) εντός της χώρας του κράτους-μέλους.

Η οδηγία 2008/6/ΕΚ (ως τροποποίηση) αναφέρει ότι τα κράτη-μέλη μπορούν να απαιτούν ότι η καθολική ταχυδρομική υπηρεσία «πρέπει, όπου χρειάζεται, να παρέχεται σε όλη την επικράτεια» («… Member States may require that the universal service be provided throughout the whole of the national territory»).

Σύμφωνα με το επίσημο ευρωπαϊκό portal για τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, η «universal service obligation» (USO) είναι ο πυρήνας της ταχυδρομικής νομοθεσίας της ΕΕ: «Η υποχρέωση να παραδίδονται ή να συλλέγονται γράμματα και δέματα σε κάθε σπίτι ή επαγγελματικό χώρο του κράτους-μέλους, τουλάχιστον πέντε ημέρες την εβδομάδα».

Υπάρχει, ως εκ τούτου, και ελληνική νομοθεσία που ενσωματώνει την υποχρέωση για «καθολική ταχυδρομική υπηρεσία» (ΚΥ) σε όλη την επικράτεια, βάσει της συγκεκριμένης οδηγίας. Ο Νόμος 2668/1998 «Οργάνωση του τομέα παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις» ορίζει στο άρθρο 4 (παράγραφος 1) ότι: «Στους χρήστες ταχυδρομικών υπηρεσιών, ανεξαρτήτως από το σημείο της ελληνικής επικράτειας στο οποίο βρίσκονται, παρέχονται μονίμως και σε τιμές προσιτές, υπηρεσίες συγκεκριμένης ποιότητας».

Ο Νόμος 3738/2009 στο άρθρο 1 (παρ. 1.1) ορίζει ότι «καθολική ταχυδρομική υπηρεσία: η μόνιμη παροχή ποιοτικών βασικών ταχυδρομικών υπηρεσιών σε όλα τα σημεία της επικράτειας μιας χώρας-μέλους, για όλους τους πελάτες, σε προσιτές τιμές».

Στην ιστοσελίδα της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) αναφέρεται πως η «καθολική υπηρεσία (ΚΥ) περιλαμβάνει ένα βασικό επίπεδο ταχυδρομικών υπηρεσιών που παρέχονται σε μόνιμη βάση, σε προσιτή τιμή και καθορισμένη ποιότητα, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική θέση των χρηστών».

Πηγή: newsbomb.gr