Του Δημήτρη Στεργίου
Η διαπίστωση της έρευνας του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ) Μάρκος Δραγούμης για την «Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας» ότι και το 2019, δηλαδή για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, οι Έλληνες δουλεύουν το μισό του έτους για το κράτος, μού θύμισε ένα εκπληκτικό, όπως όλα, σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» και αναδημοσιεύθηκε στη συνέχεια στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» στις 7 Δεκεμβρίου του 1989.
Ήταν κι αυτό ένα από τα σκίτσα που εμπνεύσθηκε ο Κώστας Μητρόπουλος μετά τη συζήτησή μας (που ήταν συχνές) γύρω από την οικονομική επικαιρότητα. Τότε, είπα ότι ο καθηγητής, ακαδημαϊκός Ξενοφών Ζολώτας σε μια συζήτηση μαζί του επεσήμανε ότι κι αν ακόμα δούλευαν όλοι οι Έλληνες εργαζόμενοι τζάμπα επί ένα χρόνο, και πάλι κάθε ελληνικό νοικοκυριό θα εξακολουθούσε να επιβαρύνεται από το δημόσιο χρέος με 341.000 δραχμές ή 1.000 ευρώ!
Τότε το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 7.621 δις. δραχμές ή 21,5 δις. ευρώ, το οποίο επιβάρυνε 3.675.000 νοικοκυριά, με συνολικό (δηλωθέν) εισόδημα 5.500 δις. δραχμών. Κι αν, λοιπόν, όλο αυτό το εισόδημα το πρόσφεραν τα νοικοκυριά με εργαζόμενους μισθωτούς για μείωση του χρέους, τότε και πάλι θα επιβαρυνόταν το καθένα με περίπου 400.000 δραχμές ή περίπου με 1.000 ευρώ!!!
Σήμερα, ύστερα από … τριάντα ακριβώς χρόνια, ακόμα κι αν δουλεύανε τζάμπα επί … οκτώ χρόνια πάνω από 6.400.000 νοικοκυριά, πάλι θα επιβαρύνονταν με ένα χρέος περίπου 1.000 ευρώ, όπως το 1989!!! Θα δούλευε τζάμπα μόνο τέσσερα, αν το μισό εισόδημά του δεν προσφερόταν στο κράτος με τη μορφή φόρων και εισφορών, που αντιστοιχούν σε εργασία 180 ημερών το χρόνο!.
Αν όμως συμβεί αυτό, τότε θα επαναληφθεί η ιστορία του Χότζα με τον γάιδαρό του καθότι οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι οιονεί υποζύγια του ολοένα αυξανόμενου βάρους και χρέους. Κι επειδή στη χώρα μας η ιστορία επαναλαμβάνεται επί δεκαετίες ως φάρσα και ως τραγωδία εναλλάξ, θυμίζω το γνωστό που αναφώνησε ο Χότζας: «Τι ατυχία! Πάνω που έμαθα το γάιδαρο να μην τρώει, ψόφησε!».
