Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι ο Ράμα, με την ακραία αντίδραση του στην εκλογή του Μπελέρη στη Χιμάρα, δεν στοχεύει μόνο στην καθεστωτική απόρριψη της βούλησης του λαού της περιοχής, ούτε αποσκοπεί απλά στη διαιώνιση της ακίνητης περιουσίας στην παράκτια περιοχή, εξυπηρετώντας συμφέροντα του περιβάλλοντος του στο ξέπλυμα χρήματος. Συν αυτά στοχεύει κυρίως στην συνέχιση της καταπίεσης της βορειοηπειρωτικής κοινότητας, δεδομένου ότι εφόσον υποτάξει τη χιμαριώτικη συνιστώσα της, η συνέχεια θα του είναι ευκολότερη.
Όλοι αυτοί είναι οι λόγοι, όμως συνδυαστικά φαίνεται ότι ξεκάθαρα στόχευε και πέτυχε την πρόκληση ρήξης στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Ο Ράμα έχει πάρει αποφάσεις
Ο Ράμα έχει λάβει τις αποφάσεις του και έχει δρομολογήσει την εξέλιξη της υπόθεσης του δημάρχου Χιμάρας. Επικαλούμενος διάφορα δικονομικά άλλοθι και νομοτυπικά τερτίπια, θα προσπαθήσει με τρόπο εξευτελιστικό να αποτρέψει την ανάληψη των καθηκόντων απ’ τον Φρέντη Μπελέρη. Όπως φαίνεται έχει από αλλού τις εγγυήσεις ότι η Αθήνα είναι όμηρος των επιλογών της και όπως και σε άλλες περιπτώσεις, θα καταπιεί τον κώνωπα! Και ας είναι μάλλον βόδι…
Τούτο, διότι δεν είναι μόνο η Τουρκία που για προφανείς λόγους επιθυμεί να μονιμοποιηθεί η κατάσταση κρίσης στις σχέσεις Τιράνων και Αθηνών, αλλά και άλλοι παράγοντες. Εν προκειμένω οι επιδιώξεις αλληλεπικαλύπτονται, βαδίζουν παράλληλα ή στην πιο αθώα προσέγγιση συμπίπτουν, αλλά σε κάθε περίπτωση δίνουν την καλύτερη δυνατή ευκαιρία συναλλαγής για τον αυταρχικό πρωθυπουργό της Αλβανίας.
Τα, συμπτωματικά ή προγραμματισμένα, τεκταινόμενα στον εγγύς περίγυρο, με σαφήνεια αναδεικνύουν την αδυναμία του Ελληνισμού να έχει τον λόγο και ρόλο που δικαιούται στο βαλκανικό περιβάλλον. Τον δικαιούται, όχι μόνο χάριν της ιστορίας, ή του γεωπολιτικού συμφέροντος της. Η Ελλάδα ως αρχαιότερη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, με υπόβαθρο την ορθόδοξη ταυτότητα και κυρίως την αναδοχή των κρατών μέσω της Πρωτοβουλίας της Θεσσαλονίκης 2003, κατοχυρώνει τον ρόλο της ατμομηχανής στην διαδικασία ενσωμάτωσης τους στην Ένωση.
Όμως, τούτο το προνόμιο της ιστορίας ακυρώνεται από πρακτικές περιορισμένων εθνικών επιδιώξεων, τους οποίους, για ακατανόητους λόγους, η Αθήνα παραβλέπει και αγνοεί με τρόπο σχεδόν πολιτικής αναπηρίας ή εθνικής ανεπάρκειας. Η Διαδικασία του Βερολίνου προβλέπει συνεδρίαση στα Τίρανα τον προσεχή Οκτώβριο. Την οποία συνεδρίαση, με αρκετή διπλωματική δεξιότητα αξιοποιεί ο Έντι Ράμα, όπως αποδεικνύει, τόσο η περιοδεία του σε πρωτεύουσες των Δυτικών Βαλκανίων, όσο και το άτυπο συμβούλιο βαλκανικών χωρών (Αλβανία, Μαυροβούνιο, Σερβία και Βόρεια Μακεδονία) που πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα, με γερμανική εισήγηση, για τον συντονισμό της πρότασης χρηματοδοτήσεων από τα ταμεία των Βρυξελλών.
Η Ελλάδα συστηματικά παραβλέπεται και δεν έχει ρόλο στην διαδικασία αυτή για τα Δυτικά Βαλκάνια, που της στερεί και την οποιοδήποτε δυνατότητα μπλοκαρίσματος των κονδυλίων που προβλέπονται για τα Τίρανα, καθόσον ασκούν πολιτικές διώξεων για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Όμως, παράλληλα και με σαφώς καλύτερη ανάγνωση της συγκυρίας, η Ρώμη στηρίζει και προωθεί την Πρωτοβουλία Ι8.
Χτες στο Μπρίντιζι, με πρόσκληση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών, συνεδρίασαν στα πλαίσια της Πρωτοβουλίας Ι8 (δεν αφορά μόνο το οδικό άξονα 8 από το Δυρράχιο προς την Σόφια και το Μπουργκάς – μία εκδοχή της Ρωμαϊκής Εγνατίας) οι υπουργοί Εξωτερικών της Σόφιας, των Τιράνων και των Σκοπίων. Η συνεδρίαση δεν έγινε μόνο για να επισημάνουν την σημασία του διαδρόμου αυτού, αλλά και να διασφαλίσουν τις προοπτικές πολιτικής και στρατηγικής συνεργασίας, όμως εξαιρώντας τον Ελληνισμό και στερώντας του, την απολύτως ιστορικά επιβεβαιωμένη, φυσιολογική του επέκταση στον Παραδουνάβιο και κυρίως Αδριατικό χώρο.
Η ένταση στο Κόσσοβο
Θα πρέπει βέβαια να προστεθεί ότι τις τελευταίες μέρες το Βελιγράδι δείχνει ενοχλημένο απ’ την ενίσχυση της παρουσίας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (με ότι αυτή συνεπάγεται) στο χώρο της αποσχισθείσας και αυτόνομα κηρυχθείσας κρατική οντότητα του Κοσσόβου. Αυτή η διείσδυση δεν αφορά μόνο τις διμερείς συνεργασίες με τις στρατιωτικές δομές των Αλβανών της περιοχής (προμήθεια οπλικών συστημάτων, μη επανδρωμένων ιπτάμενων αεροσκαφών, μέσων παρακολούθησης, αντιαρματικών πυροβολικών κ.α.).
Αφορά και την κατακόρυφη αύξηση της τουρκικής παρουσίας σε προσωπικό και εξοπλισμό με τα πλέον σύγχρονα μέσα πολεμικής τεχνικής στο Στρατόπεδο Σουλτάν Μουράν στα πλαίσια της KFOR, κυρίως και απ’ το γεγονός ότι την διοίκηση της πολυεθνικής δυνάμεως του ΝΑΤΟ στην περιοχή αναλαμβάνει Τούρκος στρατηγός, από τον προσεχή Σεπτέμβριο.
πηγή: Ορφέας Μπέτσης - SLpress.gr
