Είναι η ημέρα χαράς όλων των Χριστιανών, που νιώθουμε να μας πλημμυρίζει από το πνευματικό φως του Αναστάντος Χριστού, «Δεύτε λάβετε φως, εκ του ανεσπέρου φωτός» προβάλλει την ημέρα του Πάσχα η Εκκλησία μας και μας καλεί ο Ιερέας και οι ψάλτες, ενισχύοντες με τη μελωδική τους φωνή τον πανηγυρικό τόνο της εορτής με τον περίφημο ύμνο «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως, Χριστόν εξαστράπτοντα».

Αυτό το πνευματικό, χριστιανικό και θριαμβευτικό χαρακτήρα της Λαμπρής, βιώνει ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στο λυρικό του ποίημα «Η ημέρα της Λαμπρής», που δείχνει τη βαθιά πίστη του στο χριστιανισμό και τις χριστιανικές αρετές.

Διαβάζοντας κανείς το ποίημά του αυτό νομίζει ότι διαβάζει «χορικό» αρχαίας τραγωδίας. Ποίημα σωστή ζωγραφιά. Είναι η πιο αριστουργηματική εικόνα της Ορθοδοξίας. Θρησκευτικός, ανθρωπιστικός, φυσιολατρικός και μουσικός τόνος διαχέεται στο ποίημα, με την ποθητή στον άνθρωπο διάθεση λυτρωμού.

Υμνεί την άνοιξη της φύσεως, την ελπίδα και τη χαρά της ζωής, την ανάσταση του Χριστού και εξωραΐζει τις ανθρώπινες ψυχές. Μας θυμίζει το πασχαλινό αναστάσιμο τροπάριο από τον κανόνα του Δαμασκηνού: «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα..».

Στα τρία οχτάστιχα ο ποιητής δείχνει ότι ξημερώνει ημέρα Λαμπρής, φωτόλουστη, με δροσερό αεράκι την αυγή και ασυννέφιαστο ουρανό και ότι ξημερώνει ημέρα που γεμίζει τις ψυχές των ανθρώπων με τέτοια αισιοδοξία, ώστε να λένε γεμάτοι χαρά: «Γλυκειά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα».

Στο δεύτερο οχτάστιχο αναφωνεί «Χριστός Ανέστη» και καλεί να ετοιμασθούν όλοι και όλες – νέοι, γέροι και κόρες, να πάνε μέσα στις δαφνοστολισμένες εκκλησίες, φίλοι και εχθροί να αγκαλιασθούν και να δώσουν το φιλί της Αγάπης μπροστά στους Αγίους.

Πρόκειται για «Ουράνιους στίχους» όπως γράφει ο κριτικός Μιχαλόπουλος.

Και συνεχίζει στην τρίτη οχτάδα με λυρικότητα: Μεγάλη λαμπρότητα έχουν οι εκκλησίες. Με τη νίκη του θανάτου από το Χριστό όλοι οι τάφοι είναι στολισμένοι με δάφνες. Εκεί οι μάννες κρατούν στην αγκαλιά τους τα βρέφη και οι ψάλτες ψέλνουν με πιο γλυκειά φωνή, ενώ κοιτούν τις ζωγραφισμένες εικόνες. Λάμπει το ασήμι και το χρυσάφι από φως, που χύνουν οι λαμπάδες και τα κεριά. Λάμπουν και τα πρόσωπα των Χριστιανών.

Τρία οχτάστιχα, «χαρμόσυνη αρμονία», όπως είπε ο κριτικός, Πολυλάς. Ο κριτικός Αποστολάκης είπε: «Κανένας άλλος Έλληνας δεν έκλεισε στην ψυχή του τόσο φως και τόση λάμψη, όπως ο Σωλομός … Αξετίμητη ποίηση».

Ένας άλλος δε κριτικός είπε: «Με ουράνια χαρά τραγουδάει το Ελληνικό Πάσχα, αδιάβλητο μείγμα αρχαίας Ελληνικής ευδαιμονίας και χριστιανικής αρετής».

Συμπέρασμα: Ο εθνικός μας ποιητής έχει παραστήσει μέσα στην ποιητική του τέχνη τη θρησκευτική παράδοση των Ελλήνων και το μεγαλείο της Χριστιανοσύνης. Είναι αληθινός άνθρωπος και Χριστιανός.

ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις