Γόνος της μεγάλης και ιστορικής οικογένειας των ευγενών Δραγούμηδων από το Βογατσικό Καστοριάς, ο αείμνηστος Μάρκος, είχε σπουδάσει μουσικολογία και δραστηριοποιήθηκε – κυρίως – στον νομέα των ελληνικών μουσικών παραδόσεων. Κράτιστος γνώστης της μουσικής, ερευνητής και καταγραφέας του δημοτικού και του λαϊκού γενικότερα τραγουδιού, περιόδευσε τη χώρα και κατέγραψε τις μουσικές παραδόσεις αρκετών περιοχών, με σύνεση, υπευθυνότητα και απόλυτο σεβασμό προς τα παραδεδομένα και καθιερωμένα, δημιουργώντας ένα πολύ αξιόλογο συγγραφικό και ηχογραφικό έργο. Μοναδική επιδίωξή του ήταν η ανάδειξη των τραγουδιών μας και της μουσικής τους ως τέχνη, επιστήμη και παράδοση, χωρίς παρεμβάσεις και αλλοιώσεις. Παράλληλα, δίδασκε και μετέδιδε σε νεότερους τις πολύτιμες γνώσεις του. Δεν είναι λίγοι οι ευεργετηθέντες από τις γνώσεις και την καλοσύνη του. Υπηρέτησε ευδοκίμως σε πολλές καίριες θέσεις, με τελευταία ως διευθυντής του Μουσικολαογραφικού Αρχείου «Μέλπω Μερλιέ».
Θεωρώ ύψιστη τιμή μου, την μεγάλη και ειλικρινή φιλία που μου πρόσφερε και την αυθόρμητη επίσκεψή του στο σπίτι μου. Πάντα κάναμε πολύωρες συζητήσεις για τις μουσικές μας παραδόσεις, ανταλλάσσαμε απόψεις, ενώ είχαμε και κάποιες συνεργασίες. Στη βιβλιοθήκη και στο φωνοαρχείο μου διατηρώ σε περίοπτη θέση τα βιβλία του και τα ηχητικά δείγματα, που είχε την καλοσύνη να μου προσφέρει με ιδιαιτέρως τιμητικές αφιερώσεις.
Ο προικισμένος με πλούσια τα χαρίσματα της άνωθεν δωρεάς, Μάρκος Δραγούμης, έφυγε από τη ζωή στις 19-1-23, αφήνοντας πίσω ανεξίτηλη τη σφραγίδα του με τα έργα και το ήθος του. Θα ζει για πάντα στη μνήμη των επόμενων γενεών, ως ο εμβριθέστατος μουσικός, ο ευπατρίδης εθνομουσικολόγος, ο ελληνοπρεπής θεράπων των μουσικών μας παραδόσεων, ο ακόμπαστος επιστήμων, ο φωτισμένος δάσκαλος, ο ανώτερος άνθρωπος. Μετά των αγίων η ψυχή του, ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και η μνήμη του αιωνία. Παρηγοριά, μακροημέρευση και υγεία να έχουν τα λαμπρά παιδιά του.
Θεόδωρος Ακρίδας
Μουσικολόγος – Πρωτοψάλτης
