Το χρονικό της ντροπής με τις υποσχέσεις, την προχειράντζα και τις διαδικασίες «άρπα - «κόλλα» που παρουσίασαν στην «Αιχμή» οι αγαπητοί μου φίλοι Παναγιώτης Κατσούλης και Κώστας Κυτάγιας, μετά την εννεάμηνη περιπέτεια του νέου «Γιοφυριού της Άρτας», που ακούει στο όνομα «Γεφύρι Ευήνου», η οποία κορυφώθηκε με την πρόσφατη … νεροποντή, καταδεικνύει ότι εξελίσσονται ήδη σε επιδημία οι διαδικασίες «προχειράντζα» και «άρπα – κόλα» στις παρεμβάσεις σε πάσχουσες δημόσιες υποδομές. Απογοητευτική είναι η διαπίστωση αυτές οι παρεμβάσεις αντί τιμωρίας συνοδεύονται από … απονομή βραβείων ή απουσία ελέγχων ή, το κυριότερο, διάφορες … δικαιολογίες!
Έτσι, μετά το αντιπλημμυρικό έργο του Ευήνου στο Τρίκορφο, κατέρρευσε και το πρόχειρο πέρασμα στο ύψος του Ευηνοχωρίου λίγους μήνες μετά την παράδοσή, καθώς μια ολιγόλεπτη νεροποντή ήταν αρκετή για να κατεβάσει ο Εύηνος μεγάλους όγκους νερού και να παρασύρει το πρόχειρο πέρασμα που είχε στηθεί προκειμένου να διέρχονται τα κρατικά οχήματα σε έκτακτες περιπτώσεις!
Και να ήταν η μοναδική προχειρότητα! Μία πρόσφατη επίσκεψή μου (τον περασμένο Ιούλιο) στο χωριό μου, στην Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας και, συγκεκριμένα, στην πολύπαθη «Αυλόπορτα», με έκανε να αναφωνήσω, μετά τις καταγγελίες των κ.κ. Κατσούλη και Κυτάγια ότι, πέρα από υποσχέσεις και διαδικασίες «άρπα – κόλα», παρατηρείται και σπατάλη εθνικών πόρων για το «θεαθήναι». Κατά την επίσκεψη αυτή, με έκπληξη διαπίστωσα ότι, όπως προκύπτει και από τις παρατιθέμενες φωτογραφίες, είχαν αφαιρεθεί από τον ξύλινο «νάρθηκα», που είχε τοποθετηθεί «προσωρινά» το 1997 για να μην καταρρεύσει αυτό το επιβλητικό αρχαίο μνημείο, οι λαμαρίνες, καθώς και τα «χιαστί» καδρόνια που είχαν τοποθετηθεί για στερέωση της εσωτερική πύλης, λίγα μέτρα πιο πέρα! Μάλιστα, μετά την επικίνδυνη για τη σωματική μου ακεραιότητα, λόγω των βράχων, των βάτων και των θάμνων, πρόσβασή μου στην εσωτερική πύλη, διαπίστωσα ότι στο πίσω μέρος της και προς το εσωτερικό της αρχαίας πόλης ήταν πεταμένα τα «στερεωτικά» τάχα καδρόνια (βλέπε φωτογραφία).
Περιττό να αναφερθεί ότι όλα αυτά, δηλαδή για την αγορά και την τοποθέτηση λαμαρινών και καδρονιών (που τώρα είναι πεταμένα στους θάμνους!) δαπανήθηκαν ποσά από τους φόρους που πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Και προκύπτουν τα ακόλουθα προκλητικά ερωτήματα για μια συνετή διαχείριση εθνικών πόρων σε μιαν ευνομούμενη πολιτεία και όχι «κράτος – αρλούμπα»:
Πρώτον, ποιος κατάρτισε και ενέκρινε την κοστοβόρα μελέτη και δαπάνη τοποθέτησης λαμαρινών και καδρονιών στην εσωτερική πύλη, τα οποία τώρα είναι πεταμένα πίσω στους θάμνους για να μην φαίνονται;
Δεύτερον, ποιος ενέκρινε την αφαίρεση των λαμαρινών και των καδρονιών και το πέταμά τους στους θάμνους;
Τρίτον, διενεργήθηκε οικονομικός έλεγχος και ποια είναι τα αποτελέσματα του ελέγχου;
Το ιστορικό
Υπενθυμίζω ότι αυτή την προχειρότητα με τη σπατάλη εθνικών πόρων είχα παρουσιάσει με σειρά άρθρων μου στην «Αιχμή», στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και στον «Ελεύθερο Τύπο» πριν από ένα περίπου χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2021. Στο πρώτο με τίτλο «Δεν είναι … «τσαντίρι», δεν είναι … «μαντρί», δεν είναι παράγκα! Είναι εμβληματική αρχαία πύλη!» κατήγγειλα, μεταξύ άλλων, με στοιχεία ότι ύστερα από 24 χρόνια έγιναν νέες «στερεωτικές» εργασίες στην αρχαία «Αυλόπορτα» της Παλαιομάνινας με εμποτισμό του ξύλινου «νάρθηκα» που είχε τοποθετηθεί το 1997 και με τοποθέτηση … λαμαρινών για να μη βρέχονται τα … καδρόνια δαπάνης 10.000 ευρώ με διακομματική σιωπή όλων των Αιτωλοακαρνάνων βουλευτών. Αυτές οι λαμαρίνες, όπως διαπίστωσα κατά την επίσκεψή μου στην «Αυλόπορτα» τον περασμένο Ιούλιο, έχουν πια εξαφανιστεί, όχι όμως και το ποσό των 10.000 ευρώ που πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι! Υπενθυμίζω ότι στο άρθρο αυτό, που απευθυνόταν στην υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, απάντησε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων και Λευκάδος Ολυμπία Βικάτου με διάφορες … δικαιολογίες και υποσχέσεις για μελέτες!!!
Επίσης, τον ίδιο μήνα σε άρθρο μου με τίτλο «Αυτά τα καδρόνια μπορούν στερεώσουν πύλη με ογκολίθους … 60 τόνων;» ζητούσα να απαντήσουν οι ειδικοί επιστήμονες μηχανικοί για «την τεχνική στερέωσης «άρπα-κόλλα» της μοναδικής, από τη δεξιά όχθη του Αχελώου, πύλης εισόδου στην περιτειχισμένη αρχαία πόλη της Παλαιομάνινας», όπως τόνιζα. Τον περασμένο Ιούλιο, κατά την ίδια επίσκεψη διαπίστωσα ότι τα «χιαστί» καδρόνια είχαν αφαιρεθεί και είχαν πεταχτεί στους θάμνους για να μη φαίνονται.
Έτσι, απλά, ανεξέλεγκτα, ανέλεγκτα, πρόχειρα και χωρίς τιμωρία ή, μάλλον, με … μπόνους!!!
Πάνω φωτογραφία (αρχείο «Αιχμή»): Από τότε, τον Φεβρουάριο του 2022 ολημερίς το χτίζουνε με υποσχέσεις και επί εννιά μήνες … περιμένουμε … μελέτες…
Η επιβλητική «Αυλόπορτα» της Παλαιομάνινας με τα καδρόνια και τις … σωτήριες … λαμαρίνες τον Σεπτέμβριο του 2021
Τρίτη φωτογραφία: Το επιβλητικό αρχαίο μνημείο όπως το είδα τον περασμένο Ιούλιο χωρίς τις δίκην «παράγκας» λαμαρίνες, που πληρώθηκαν με 10.000 ευρώ!!!
Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχα καταγγείλει ως παρέμβαση «άρπα – κόλλα» την τοποθέτηση των «χιαστί» καδρονιών στην εσωτερική πύλη, λίγα μέτρα μετά την «Αυλόπορτα»
Πέμπτη φωτογραφία: Τον περασμένο Ιούλιο είδα ότι αυτά καδρόνια είχαν αφαιρεθεί και είχαν πεταχτεί στους θάμνους… μαζί με τα δύσμοιρα ματωμένα ευρώ των φορολογουμένων!
