Πράγματι ο Διογένης ο Κυνικός υπήρξε σε ωρισμένες πολλές, περιπτώσεις, αδυσώπητος και σκληρός, ήγγιζε τα όρια της βαρβαρότητος.
Ιδού μερικά με κατάδηλο τον χαρακτήρα καυστικής ειρωνείας και δηκτικού σκώμματος:
1.- Όταν είδε στην θύρα του σπιτιού, ενός μοχθηρού ευνούχου την επιγραφή: «μηδέν εισίτω κακόν» (ουδέν κακόν να εισέλθει) ερώτησε: «και ο οικοδεσπότης από πού θα εισέλθη;». Ευνούχος είναι ο στείρος, εκείνος που του έχουν αφαιρεθεί οι γεννητικοί αδένες. 2ον. Όταν είδε ένα λουτρό πολύ ακάθαρτο ερώτησε: «οι εδώ λουόμενοι που λούονται κατόπιν;».
3ον. Κατά τον Πλούταρχο, ο Διογένης όταν είδε ένα νέο αποχαυνωμένο και ανισόρροπο του είπε: «νεανίσκε, ο πατήρ σε μεθύων έσπειρεν». 4ον. Στον Διογένη αποδίδεται και η φράση που χρησιμοποιείται και σήμερα από πολλούς «λυχνείας σβεσθείσης πάσα γυνή ομοία». Πόσο ασύστολα απαξιώνει τη γυναίκα, χωρίς την οποία δεν θα υπήρχε και ο ίδιος! 5ον. Δεν σεβάσθηκε ούτε τον Πλάτωνα. Ο ορισμός περί ανθρώπου του Πλάτωνος ήτο «ον δίπουν άπτερον». Για να τον ειρωνευθεί ο Διογένης, εμάδισε ένα πετεινό, τον οποίο περιέφερε στην αγορά, στο κοινό, λέγων με γεγωνυϊα φωνή. «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνος». 6ον. Όταν είδε την πόλη Μύνδον πολύ μικρή, με μεγάλες πύλες (πόρτες) στο περί αυτήν τείχος, απευθυνόμενος προς τους κατοίκους είπε: «Άνδρες Μύνδιοι, φροντίζετε και κλείνετε καλά τας πύλας, δια να μη σας φύγη ο πόλις». 7ον. Ερωτηθείς πότε πρέπει να νυμφεύεται ο άνθρωπος απήντησεν: «Οι μεν νέοι ουδέποτε, οι δε πρεσβύτεροι ουδεπώποτε». 8ον. Στον γιο μιας εταίρας, ο οποίος ελιθοβόλει προς το πλήθος είπε: «πρόσεξε παιδί μου, θα κτυπήσης τον πατέρα σου». Εννοών ότι και αυτό ήταν παιδί της Εταίρας. Αξία επισημάνσεως είναι και δύο ετυμολογικά ευφυολογήματα του Διογένους, ήτοι: 9ον. Όταν του είπον ότι οι Σινωπείς τον κατεδίκασαν να φύγει απ’ την πατρίδα τους, απήντησε: «και εγώ τους καταδίκασα να μείνουν εκεί», απαξιώνοντας τους ίδιους και την Πατρίδα τους. 10ον. Επίσης, ερωτηθείς γιατί ο χρυσός είναι ωχρός, απήντησε: «διότι πολλοί τον επιβουλεύονται». Εξόχως χαρακτηριστικό είναι και ένα αλληγορικό ευφυολόγημα του Διογένους. 11ον. Ερωτηθείς ποία εκ των θηρίων θεωρεί ως τα περισσότερον επικίνδυνα, απήντησεν: «από μεν τα ήμερα τους κόλακας, από δε τα άγρια τους συκοφάντας». 12ον. Ιδών πλούσιο απαίδευτον είπε: «Ιδού χρυσόμαλλον πρόβατον».
Τελειώνοντας το άρθρο μου, επισημαίνω ότι προς τον Διογένη, εκ των συγχρόνων, παραλληλίζεται ο διάσημος Ιρλανδός συγγραφέας Μπέρναρ Σω, σοσιαλιστικών πεποιθήσεων. Μεταξύ των κυκλοφορησάντων ανεκδότων περί αυτού είναι και το εξής καταπληκτικό. Όταν κάποτε επρόκειτο να παιχθεί θεατρικό του έργο, έστειλε δύο προσκλήσεις προς τον Πρωθυπουργό Τσώρτσιλ με την σημείωση: «εξοχώτατε, σας στέλνω δύο εισητήρια δια την πρεμιέραν του έργου μου. Το έν προορίζεται δι’ υμάς. Το έτερον δια κανέναν φίλον σας, εάν έχετε».
Δηκτική ειρωνεία και προσβολή στον σπουδαίο πολιτικό Τσώρτσιλ, ότι δήθεν δεν του είχε μείνει ούτε ένας οπαδός (ψηφοφόρος), λόγω της κακής πολιτικής του. Αλλά ο πνευματώδης και πράγματι ρηξικέλευτος πολιτικός Τσώρτσιλ του έδωσε την ανάλογη απάντηση: «Έλαβον τας προσκλήσεις και σας ευχαριστώ. Λυπούμαι μη δυνάμενος να παραστώ εις «την πρώτην» του έργου σας. Θα παρευρεθώ ευχαρίστως εις την δευτέραν παράστασιν, εάν εξακολουθή να παίζεται».
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
