Με ρωτάει λοιπόν τις προάλλες. Γίνονται ακόμη οι αγώνες θυσίας στο Εθνικό στάδιο Μεσολογγίου; Έμεινα άφωνος, μου έφερε στο μυαλό υπέροχες παιδικές εικόνες από το «γήπεδο» τότε που αθλητές από όλη την Ελλάδα ερχόταν στο Μεσολόγγι για τους αγώνες θυσίας και όχι μόνο, σε ένα γήπεδο με όλα τα κομφόρ, κόσμημα, κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα. Αυτές οι εικόνες ήταν και ο λόγος της αγάπης μου και της ενασχόλησής μου με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Όταν πηγαίνω στο γήπεδο αυτόματα μου έρχονται όλες αυτές οι παιδικές εικόνες που έζησα, είναι εύκολο γιατί το ντεκόρ εδώ και 40-45 χρόνια είναι το ίδιο. Δε θα μιλήσω για την κατάντια του «γηπέδου», Δ.Α.Κ που το λένε σήμερα και στο χωριό μου, τα είπε (έγραψε) άψογα ο Κ. Νικολόπουλος που λόγω επαγγέλματος τα γνωρίζει καλύτερα από εμένα. Απορώ κιόλας με την υπομονή των γυμναστών στην πόλη μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η πόλη έχει πολύ λίγους αθλητές στίβου και σπάνια αθλητές με διακρίσεις. Πού να κάνουν προπόνηση οι ταλαίπωροι. Από το 1977 μέχρι σήμερα πέρασαν διάφοροι Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες, βουλευτές κλπ. Δε θα σχολιάσω τι όντα ήταν αυτά γιατί θα με τσιμπήσει η λογοκρισία, θεωρητικά έγιναν καμιά δεκαριά κολυμβητήρια, πέντε – έξι σκατάν (ταρ -  ταν ήθελα να πω), αρκετά γυμναστήρια και άλλα υπέροχα πράγματα που κοσμούν την Ιερά Πόλη. Οι προτεραιότητας σε μια πόλη δείχνουν την ποιότητα και των αρχόντων και των πολιτών. Σιγά αλλά σταθερά εξαφανίζονται τα πάντα, μαρίνες, σινεμά, χώροι συναυλιών, παραλίες, δρόμοι, γήπεδα κ.ά. Πρέπει να είσαι πολύ φευγάτος για να μείνεις πια στο Μεσολόγγι. Μόνη αναλαμπή η Διέξοδος, αν και γι’ αυτή οι ντόπιοι θα πουν κουβέντες, αλλά δε φθάνει για να μειώσει την κατρακύλα. Η καινούρια δημοτική αρχή διανύει το δεύτερο χρόνο και δείχνει ενδιαφέρον να κάνει κάτι, μπορεί να κάνει τη διαφορά και να γράψει ιστορία ή το βαρέλι δεν έχει πάτο; Εν αναμονή!

Υ.Γ 1.: Η κουβέντα για το σύστημα τουρνικέ είναι πολύ σημαντική γιατί από αυτό εξαρτάται το μέλλον της πόλης μας ή και της χώρας μας ακόμη. Εγώ θα πρότεινα την ίριδα του ματιού ως κριτήριο εισόδου στο γήπεδο που είναι και πιο αξιόπιστη!!! 

Υ.Γ. 2.: Μια απορία που έχω χρόνια και απευθύνεται στον κόσμο και στους γυμναστές που έχουν ποτίσει τον χώρο με πολύ ιδρώτα, όταν σας πιάνει κόψιμο που πάτε ρε παιδιά, ξέρετε κανά καλό μέρος;     

* Μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου δρομέων Ι.Π. Μεσολογγίου

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού