Στα πλαίσια των εργασιών αντιστήριξης είναι σε εξέλιξη η αποχωμάτωση στο εσωτερικό του Προμαχώνα σχεδόν στο επίπεδο που ήταν και το αρχικό του δάπεδο και θα συνεχιστεί προς της πλευρά της πόλης.
Σήμερα έφτασαν και τα συρματοκιβώτια που θα τοποθετηθούν για την αντιστήριξη του εσωτερικού μέρους που είναι τα πεύκα.
Πάνω σε αυτά θα γίνει περίφραξη για την ασφάλεια των επισκεπτών, οι οποίοι θα μπορούν να κατεβαίνουν στον Προμαχώνα με σκάλα.
Μετά την ολοκλήρωση αυτών των εργασιών θα γίνει πλήρη αποτύπωση του μνημείου, για να προχωρήσει η μελέτη για τη συντήρηση και αποκατάστασή του.
Ήδη έχει μπαζωθεί το μέρος περιμετρικά των τειχών εκεί που θα τοποθετηθεί και η σκαλωσιά για τις εργασίες.
Από τις έως τώρα εργασίες έχουν αποκαλυφθεί οι κανονιοθυρίδες ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι θυρίδες όπου τοποθετούνταν τα καριοφίλια με κλίση προς τα κάτω για την αντιμετώπιση των εχθρών.
Λίγα λόγια για τον Οθωμανικό Προμαχώνα
Ο Προμαχώνας της Βρυσούλας είναι το μόνο μέρος που διασώζεται από την Τάφρο της Πρέβεζας, ένα από τα πολυάριθμα οχυρωματικά έργα που έγιναν στην πόλη από τον Αλή πασά μετά το 1807.
Η τάφρος περιέτρεχε όλη την ακτογραμμή της πόλης, ξεκινούσε από τον προμαχώνα Βρυσούλας που είναι ο μοναδικός που διασώζεται απ όλους τους προμαχώνες που είχαν κατασκευαστεί στην τάφρο η οποία κατέληγε λίγο μετά το φρούριο Αγίου Γεωργίου.
Είχε πλάτος 8 μέτρα και μήκος 4 χιλιόμετρα.
Τα τοιχώματα της τάφρου ήταν κτιστά και ήταν ελαφρά υπερυψωμένη ώστε να σχηματίζεται κάτι σαν χαμηλό επιθαλάσσιο τείχος.
Ο προμαχώνας στο εσωτερικό είναι εξ ολοκλήρου μπαζωμένος ενώ δίπλα του υπήρχε μία από τις τέσσερις κεντρικές πύλες της πόλης.
Στην «Ιστορική και πολεοδομική εξέλιξη της Πρέβεζας από το 17ο αιώνα ως τις μέρες μας» της Αρχιτέκτονα Μηχανικού Ελισάβετ Σαρρή, μεταξύ άλλων διαβάζουμε [αποσπάσματα]:
«Με την τελική επικράτηση του Αλή πασά (1798-1820) και κατά τη δεύτερη οθωμανική κυριαρχία (1820-1912) αρχίζει μια σημαντική δραστηριότητα για την αμυντική κάλυψη της Πρέβεζας, με κατασκευή κυρίως νέων φρουρίων και φυσικά την ενίσχυση των υπαρχόντων.
Το υπάρχον κάστρο του Αγίου Αντρέα ανακαινίζεται ριζικά το 1807.
Οι παλιοί προμαχώνες προς τη θάλασσα επεκτάθηκαν και ενισχύθηκαν, ενώ οι τρεις νέοι προμαχώνες, δύο γωνιακοί και ένας ενδιάμεσος προς την ξηρά, ανακατασκευάστηκαν και βελτιώθηκαν.
Ένας κανονικός δεύτερος περίβολος δημιουργήθηκε στα ανατολικά του φρουρίου, προς τη θάλασσα με την οικοδόμηση καλοχτισμένου προτειχίσματος με μια ισχυρή κύρια πύλη στη νότια πλευρά του και μια βοηθητική στη βόρεια.
Αυτήν την περίοδο κατασκευάστηκε και η τάφρος. H τάφρος περιβάλλει όλο το μέρος της πόλης.
Το μήκος της είναι περίπου 4 χλμ., το πλάτος περίπου 8 μ. στη βάση και 10μ. στην κορυφή.
Με την απελευθέρωση της πόλης έχουν γίνει πολλές επεμβάσεις σε ολόκληρο το μήκος της τάφρου, τόσο με την επίχωση του πυθμένα της σε ορισμένα σημεία, όσο και στις παρειές του τείχους και του αντερείσματός του.
Η φθορά της άρχισε ήδη αμέσως μετά την κατασκευή της, σύμφωνα με τα ταξιδιωτικά κείμενα της εποχής.
Η τάφρος ξεκινά από τα βόρεια της πόλης σε επαφή σχεδόν με την ακτογραμμή.
Στη θέση αυτή υπάρχει ο ισχυρός παράκτιος προμαχώνας της Βρυσούλας. Η κατασκευή της τάφρου δίνει χαρακτήρα αυτονομίας στην πόλη και την προσανατολίζει προς το λιμάνι της».
Πηγή: prevezatoday.gr
