Καταβολή 15 μισθών έως και 7.000 ευρώ, οικογενειακά επιδόματα ίσα με τον πάλε ποτέ κατώτατο μισθό, πλήθος οικονομικών παροχών μέχρι και ημερήσιο επίδομα σίτισης κυλικείου λάμβαναν τα golden boys του Οργανισμού Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) στα πέτρινα, για τους υπόλοιπους Ελληνες, χρόνια του ισοπεδωτικού μνημονίου. Μια εκατοντάδα προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων, με την ευρύτερη έννοια του όρου, στους οποίους όχι μόνο δεν περικόπηκαν οι αποδοχές τη στιγμή που πετσοκόβονταν οι μισθοί στο Δημόσιο, αλλά πήραν από πάνω και αύξηση αφού η διοίκηση του συγκεκριμένου οργανισμού αρνούνταν πεισματικά να εφαρμόσει τους σχετικούς νόμους για τριάμισι χρόνια! Το κερασάκι στην τούρτα αυτής της ενδιαφέρουσας ιστορίας είναι οι κακουργηματικές ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν στους υπεύθυνους του μνημονιακού πάρτυ, με τον προϊστάμενο υπουργό Γιώργο Σταθάκη να διαβεβαιώνει, παρ’ όλα αυτά, ότι δεν ζημιώθηκε το Δημόσιο. 

Ειδικότερα, ο εργασιακός παράδεισος του ΟΒΙ, που κατοχυρώνει και εκδίδει άδειες ευρεσιτεχνίας, αποκαλύφθηκε ύστερα από εμπιστευτική έκθεση-φωτιά του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφορικά με την εφαρμογή της εισοδηματικής πολιτικής την τριετία 2010-2013 στον οργανισμό, που υπάγεται στην αρμοδιότητα της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας με τον υπουργό Οικονομίας να διορίζει το διοικητικό συμβούλιο του. Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής διαβίβασε την εμπιστευτική έκθεση ελέγχου στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και ο εισαγγελέας Ιωάννης Σέβης διενήργησε προκαταρκτική εξέταση. Το περασμένο καλοκαίρι η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράικου άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά της διοίκησης του οργανισμούκ για το αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία κατά του Δημοσίου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημία περίπου 4,5 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με την έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, στον συγκεκριμένο φορέα των 97 εργαζομένων δεν εφαρμόστηκε, όπως όφειλε και αναφέρεται σχετικά, καμία διάταξη των μνημονιακών νόμων που ψηφίστηκαν τις χρονιές 2010, 2011 και 2012 και προέβλεπαν περικοπές αποδοχών, αναζητώντας τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά αναδρομικά από 1ης/1ου/2010. Ειδικότερα, δεν μειώθηκαν οι μισθοί κατά συνολικά 10% το 2010 και αφετέρου συνεχιζόταν στο ακέραιο η καταβολή των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, παρά τη δραστική μείωσή του σε όλο τον δημόσιο τομέα. Επιπλέον, δεν έγινε μείωση των αποζημιώσεων των μελών του διοικητικού συμβουλίου κατά 50%, ενώ για το 2011 δεν εφαρμόστηκε ο περιορισμός του ανώτατου ορίου μηνιαίων αποδοχών των 4.000 ευρώ, καθώς και ο περιορισμός της μη υπέρβασης των αποδοχών γενικού γραμματέα υπουργείου. 

Στο πλαίσιο αυτό, ο μισθός του γενικού διευθυντή του οργανισμού ήταν της τάξης των 7.076,20 ευρώ, εκ των οποίων 643,29 αναλογούσαν στο χορηγούμενο επίδομα γάμου. Τα επιδόματα καταβάλλονταν σε όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων, με το οικογενειακό επίδομα να ανέρχεται στο 10% επί του βασικού μισθού και επιπλέον 5% για κάθε παιδί. Η λίστα των επιδομάτων περιελάμβανε επίδομα διαχειριστικών λαθών για όσους διαχειρίζονταν χρήματα και πρόσθετη αμοιβή αποτελεσματικότητας, κατ’ έτος, η οποία ισοδυναμούσε με τις τακτικές αποδοχές του μηνός Δεκεμβρίου κάθε χρόνου και καταβαλλόταν στο τέλος του Φεβρουαρίου του επόμενου έτους. Οσο για το επίδομα βρεφονηπιακού-παιδικού σταθμού των 300 ευρώ κάθε μήνα, δίνονταν σε κάθε γονέα τέκνου ηλικίας έως 6 ετών. Στην περίπτωση δε που το παιδί φυλασσόταν στο σπίτι, το επίδομα αυτό καταβάλλονταν μεικτό στη μηνιαία μισθοδοσία του εργαζομένου. Το ύψος του επιδόματος κατασκήνωσης ήταν 600 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο ενώ χορηγούνταν και επίδομα ισολογισμού. Οι λοιπές παροχές των εργαζομένων αφορούσαν σε ομαδικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο ενώ, όπως σημειώνουν οι ελεγκτές, «κάθε εργαζόμενος για κάθε ημέρα που παρέχει υπηρεσίες του εντός του κτιρίου του ΟΒΙ, δικαιούται έκπτωσης ποσού 3 ευρώ επί της ημερήσιας κατανάλωσης ειδών σίτισης από το κυλικείο εντός του κτιρίου». 

Οι συστάσεις του υπουργείου Οικονομικών προς τον ΟΒΙ για συμμόρφωση στην εισοδηματική πολιτική έπεσαν στο κενό αφού η διοίκηση του οργανισμού θεωρούσε ότι δεν εμπίπτει στις μνημονιακές διατάξεις και όχι μόνο δεν έγιναν μειώσεις αλλά αντίθετα αυξήθηκαν οι συνολικές αποδοχές, με το κόστος των πάσης φύσεως αμοιβών και εξόδων προσωπικού να αυξάνεται από το 2009 μέχρι το 2012 κατά 4,49%. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιανουάριο του 2010 οι μηνιαίες αποδοχές του αναπληρωτή γενικού διευθυντή του οργανισμού ήταν 6.189,33 ευρώ, ενώ τον Αύγουστο του 2013 ανήλθαν σε 6.369,70 ευρώ. Ο διευθυντής λάμβανε 5.167,16 ευρώ το 2010 και 3 χρόνια αργότερα 5.282,70 ευρώ. Αντίστοιχα οι μνημονιακοί μισθοί του προϊσταμένου ήταν της τάξης των 4.193,26 ευρώ και υπαλλήλων του φορέα 2.597,18 ευρώ. Μάταια από το καλοκαίρι του 2011 η 22η Διεύθυνση Μισθολογίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με έγγραφό της προς το αρμόδιο υπουργείο τόνιζε: «Ο ΟΒΙ αποτελεί ΝΠΙΔ, που ανήκει στο κράτος, καθόσον τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του υπουργείου σας. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από το γεγονός ότι το διοικητικό συμβούλιο του ΟΒΙ διορίζεται με απόφαση του εποπτεύοντος υπουργού και από το γεγονός ότι σκοπός του ΟΒΙ είναι η συμβολή στην τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας, κατεξοχήν σκοπός δημοσίου συμφέροντος». 

Το πλέον εντυπωσιακό είναι πως όταν η διοίκηση του οργανισμού αναγκάστηκε στην εφαρμογή των εκ του νόμου περικοπών στα τέλη του 2012, εφάρμοσε μαθηματικό τύπο, που τελικά αντί να μειώσει τους μισθούς έδωσε αύξηση στους εργαζομένους! Αφοπλιστική είναι η επισήμανση των ελεγκτών του υπουργείου Οικονομικών. «Ο ανωτέρω υπολογισμός αποδοχών είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των μηνιαίων αποδοχών του προσωπικού του ΟΒΙ τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο του έτους 2012 σε σχέση με τις αποδοχές που έλαβαν κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του ίδιου έτους», όπως και κατά τους πρώτους μήνες του 2013 όταν καταβλήθηκαν αναδρομικά στους εργαζομένους! 

Σε κάθε περίπτωση πάντως και απαντώντας σε πρόσφατη σχετική ερώτηση του βουλευτή Β΄ Αθήνας του Ποταμιού, Γιώργου Αμυρά, ο κ. Σταθάκης αναφέρει ότι «ήδη από το 2012 οι μισθοί των εργαζομένων έχουν περικοπεί κατά 25%», βάσει των μνημονιακών νόμων και «πέραν του συγκεκριμένου ποσοστού ενεργοποιείται αναστολή περικοπής και άρα δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη μείωση». Διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι «οι μισθοί στον ΟΒΙ θα προσαρμοστούν σε όσα προβλέπει το Ενιαίο Μισθολόγιο», το υπουργείο αναμένει τις τελεσίδικες αποφάσεις των δικαστηρίων, στα οποία έχουν προσφύγει οι εργαζόμενοι του οργανισμού. 

πηγή: Πρώτο Θέμα

Το δις εξαμαρτείν, έγινε... τρις. Και το 2016, η κυβέρνηση μετατοπίζει όλο το βάρος στους φόρους για να επιτύχει τον κεντρικό δημοσιονομικό στόχο που μιλάει για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5%. Για τις δαπάνες... κουβέντα. Την ίδια ώρα οργανισμοί, φορείς και επιχειρήσεις του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που υποτίθεται ότι είχαν εκκαθαριστεί, είχαν κλείσει ή είχαν ολοκληρώσει τον κύκλο τους, εξακολουθούν να... ζουν και να βασιλεύουν, απομυζώντας τον κρατικό κορβανά. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.

Προσέξτε: Σε περίοδο σκληρής προσαρμογής, οι πρωτογενείς δαπάνες θα κλείσουν το 2015 με αύξηση σε σχέση με το 2014, ενώ για το 2016, παρά το επικείμενο «κουτσούρεμα» στις συντάξεις και του Δημοσίου αλλά και των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, οι πρωτογενείς δαπάνες προβλέπεται –όπως αποτυπώνει το προσχέδιο του προϋπολογισμού για την επόμενη χρονιά– να μειωθούν μόλις κατά... 214 εκατ. ευρώ.

Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, μόνο από τον ΦΠΑ θα πρέπει να εισπραχθούν του χρόνου πάνω από δύο δισ. ευρώ επιπλέον.

Η στατιστική αναδρομή αποδεικνύει ότι ουσιαστικά η προσπάθεια για την περιστολή των πρωτογενών δαπανών σταματάει στο 2013. Το 2009 –όταν μπλέξαμε στην περιπέτεια των μνημονίων– οι πρωτογενείς δαπάνες ήταν 62,3 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2013, είχαν ήδη περιοριστεί στα 44,227 δισ. Ωστόσο, μετά το 2013 πρακτικά δεν έχει γίνει τίποτα. Από τα 44,227 δισ. ευρώ του 2013, το 2015 θα φτάσουμε περίπου στα 42 δισ. Ούτε καν το 1 δισ. ευρώ, που είχε προϋπολογιστεί να δαπανηθεί για να μπει στο «αποθεματικό», δεν θα βρεθεί στη θέση του. Ακόμη και αυτό το ποσό αναλώθηκε για να καταβληθούν πρόσθετες δαπάνες που προέκυψαν κυρίως για τις συντάξεις και το ΕΚΑΣ. Ετσι, αποτυπώνεται και ο «φαύλος κύκλος» της σύνταξης των κρατικών προϋπολογισμών. Δεν κόβουμε περαιτέρω τις πρωτογενείς δαπάνες. Επιβάλλουμε νέους φόρους για να επιτύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους, οι φόροι δεν εισπράττονται και ανοίγει ξανά και ξανά η συζήτηση για τα νέα μέτρα.

Πολλά τα παραδείγματα που αποδεικνύουν το «πάγωμα» μετά το 2013 με κυριότερο το κονδύλι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις του Δημοσίου. Το 2010, όταν ξεκίνησε η περιπέτεια των μνημονίων, τα στοιχεία έδειχναν ότι μόνο μέσα στο 2009, η μισθολογική δαπάνη (σ.σ. άθροισμα μισθών δημοσίων υπαλλήλων στον στενό δημόσιο τομέα καθώς και συντάξεις του Δημοσίου) έφτανε στα 22,293 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2013, μετά την περικοπή των συντάξεων και τη θέσπιση του ενιαίου μισθολογίου, οι κωδικοί 0100, 0200, 0300 0400 και 0600 (σ.σ. εκεί κατατάσσουν οι υπάλληλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους οτιδήποτε μισθολογικό, πάντοτε του δημόσιου τομέα) έγραφαν «χαμηλό» περιόδου στα 17,687 δισ. ευρώ. Τι έγινε από τότε μέχρι σήμερα; Η δαπάνη αυξήθηκε.

Το 2014 έχει ήδη καταγραφεί αύξηση 160 εκατ. ευρώ έναντι του 2013, ενώ για το 2015 η αύξηση θα πρέπει επίσης να θεωρείται δεδομένη, καθώς η απόκλιση έναντι του στόχου (ξοδέψαμε περισσότερα από ό,τι είχαμε υπολογίσει) καταγράφεται και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2016. «Οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις εκτιμάται ότι θα είναι αυξημένες έναντι του στόχου, εξαιτίας των αποχωρήσεων υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης, της αυξημένης δαπάνης λόγω της βαθμολογικής ωρίμανσης των μισθοδοτούμενων με ειδικά μισθολόγια και της υψηλότερης των προβλέψεων δαπάνης καταβολής της α΄ δόσης των αναδρομικών αποδοχών ενστόλων και δικαστικών λειτουργών».

Το «πάγωμα» της προσπάθειας περιστολής των δαπανών αποδεικνύεται και από άλλους κωδικούς:

1. Οι καταναλωτικές δαπάνες ήταν 1,93 δισ. ευρώ το 2013 και θα κλείσουν πάνω από τα 1,8 δισ. ευρώ το 2015.

2. Οι δαπάνες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης κινούνται από το 2011 και μετά στα επίπεδα των 6-6,4 δισ. ευρώ με αυξομειώσεις της τάξεως των 300 - 400 εκατ. ευρώ.

3. Οι δαπάνες των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, τόσο το 2014 όσο και το 2015, υποχώρησαν ταχύτερα σε σχέση με τα έσοδα, με αποτέλεσμα οι «λευκές τρύπες» του παρελθόντος και κυρίως του 2013 να μετατραπούν μέσα σε δύο χρόνια σε μαύρες τρύπες (σ.σ. για το 2015, το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων αναμένεται να ξεπεράσει το ένα δισ. ευρώ).

Την ίδια ώρα, αποδεικνύεται ότι το ελληνικό Δημόσιο διατηρεί ακόμα και σήμερα άμεση ή έμμεση συμμετοχή σε σειρά επιχειρήσεων όπως η ΕΒΖ, η ΛΑΡΚΟ ή οι αμυντικές βιομηχανίες (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων) οι περισσότερες από τις οποίες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά:

Πρώτον, έχουν αποτύχει οι απόπειρες ιδιωτικοποίησης κατά το παρελθόν, κυρίως επειδή κουβαλούν αμαρτίες δεκάδων εκατομμυρίων ή απασχολούν μεγάλο αριθμό προσωπικού.

Δεύτερον, είναι μονίμως ζημιογόνες, παρά το γεγονός πως κάποιες εξ αυτών δραστηριοποιούνται σε προνομιακούς τομείς όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΛΑΡΚΟ, που είναι ένας από τους ελάχιστους παραγωγούς σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, αλλά...

1,8 δισ. σε ζημιογόνες επιχειρήσεις

Η επαναλειτουργία στα μέσα της εβδομάδας του εργοστασίου της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα, ύστερα από έναν χρόνο αναστολής της λειτουργίας του, φέρνει ξανά στο προσκήνιο όλες εκείνες τις επιχειρήσεις συμφερόντων του Δημοσίου που παραμένουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εν ζωή με άμεσες ή έμμεσες μεταβιβάσεις από τον προϋπολογισμό. Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, η πώληση της οποίας σε ιδιώτες έχει επιχειρηθεί χωρίς επιτυχία τρεις φορές τα τελευταία λίγα χρόνια, συμπλήρωσε επτά συναπτές ετήσιες ζημιογόνες χρήσεις στα τέλη Ιουνίου. Ομως δεν είναι η μόνη επιχείρηση που ζει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Περί τις 18 Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς σύμφωνα με τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (2015), είχαν προϋπολογίσει φέτος έσοδα από τον τακτικό προϋπολογισμό, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αλλά και από καταπτώσεις εγγυήσεων του Δημοσίου ύψους 1,792 δισ. ευρώ. Επειδή μάλιστα οι μεταβιβάσεις αυτές έχουν καθυστερήσει σε μεγάλο βαθμό φέτος εξαιτίας της ευρύτερης οικονομικής διολίσθησης, τα αποτελέσματα εξαμήνου τους εμφανίζουν μεγάλες αρνητικές αποκλίσεις. Με τα γνωστά αποτελέσματα

πηγή: Καθημερινή