×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 708

Ψηφιακές εφαρμογές που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και δημιουργούν προστιθέμενη αξία στις πόλεις παρουσιάστηκαν στην συνεδρία με θέμα «Η Περιφερειακή Πόλη του 2030» που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019, στο πλαίσιο στου 7ου Συνεδρίου Περιφερειακής Ανάπτυξης που διοργάνωσε η Εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, στις εγκαταστάσεις της Achaia Clauss, στην Πάτρα.

Την ψηφιακή στρατηγική του Δήμου Αγρινίου που συμβάλει στην ανάπτυξη καινοτόμων διαδικασιών και υπηρεσιών, στην εισαγωγή τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών και ενδυναμώνει την συμμετοχή των πολιτών στη δημόσια ζωής και την πολιτική διαδικασία περιέγραψε ο Γεώργιος Παπαναστασίου Δήμαρχος Αγρινίου και Πρόεδρος Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Δυτικής Ελλάδος (ΠΕΔΔΕ). 

«Διαμορφώνουμε την νέα, ιδιαίτερη ταυτότητα του Δήμου Αγρινίου. Μια πόλη ελκυστική για τους πολίτες και τους επισκέπτες» είπε και προσδιόρισε: «Παράγοντες εξέλιξης των πόλεων είναι η δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και η καλλιέργεια καινοτόμου πνεύματος. Έξυπνη είναι η πόλη που χρησιμοποιεί με καινοτόμο και αποδοτικό τρόπο όλες τις ευκαιρίες».

Σε ό,τι αφορά τον Δήμο Αγρινίου, πρόσθεσε ότι από 2014 γίνονται στοχευμένα βήματα. «Υλοποιούμε ένα φιλόδοξο σχέδιο που αναδεικνύει την πόλη μας ως πράσινη, βιώσιμη και έξυπνη» ανέφερε και μίλησε για την αξιοποίηση της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης στην οποία έχει ενταχθεί το Αγρίνιο και προβλέπει έργα που βελτιώνουν το αστικό περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων, την λειτουργική αναβάθμιση του επιχειρηματικού κέντρου στη νοτιανατολική είσοδο της πόλης, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Περιέγραψε ακόμη, παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης του δημοτικού φωτισμού, έξυπνους υπόγειους κάδους απορριμμάτων, προσπάθειες για αύξηση της ανακύκλωσης, αλλά και τη δημιουργία Περιβαλλοντικού Παρατηρητηρίου, το οποίο προβλέπει τη λειτουργία πλατφόρμας παροχής ανοικτών δεδομένων που αφορούν την ποιότητα του αέρα με τη χρήση συγχρόνων αισθητήρων, σύστημα παρακολούθησης περιβάλλοντος με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων και σύστημα παρακολούθησης υδάτινων πόρων με τη λειτουργία τηλεμετρικού συστήματος ποιοτικού και ποσοτικού ελέγχου.

Επεσήμανε ότι μεταξύ άλλων σχεδιάστηκε η ενεργειακή αναβάθμιση δημοτικών κτιρίων και σχολικών μονάδων, προωθείτε η ψηφιακή διακυβέρνηση, όπως και η αναβάθμιση πληροφοριακών συστημάτων στις δημοτικές υπηρεσίες, ενώ 150 κοινότητες του Αγρινίου καλύφθηκαν με ασύρματο δωρεάν ίντερνετ.

Αναφέρθηκε και σε συστήματα που αφορούν την στάθμευσης και την πληροφόρηση των οδηγών για την κυκλοφορία και παράλληλα ανακοίνωσε σταθμούς ηλεκτρικών ποδηλάτων, με πρόβλεψη και για ποδήλατα ΑΜΕΑ.

«Είναι μια πορεία που χρειάζεται βοήθεια από το κεντρικό κράτος» ανέφερε ο κ. Παπαναστασίου και παρέπεμψε σε προβλήματα υποδομών που εξακολουθούν να υπάρχουν ανακόπτοντας την εξέλιξη, για να καταλήξει: «Η πορεία προς το μέλλον απαιτεί αποκέντρωση, περιφερειακή - ενδοπεριφερειακή σύγκληση και γρήγορη ανάπτυξη».

Επανεκίννηση των Δήμων και Πόλεων συνέστησε ο Δημήτρης Παπαστεργίου, Δήμαρχος Τρικκαίων επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Να περάσουμε από την εποχή του τσιμέντου και της πλακόστρωσης, στην εποχή των υπηρεσιών. Από την εποχή των αρμοδιοτήτων, στην εποχή των εξουσιών. Από την εποχή της καμένης λάμπας και της σακούλας των σκουπιδιών στην εποχή που οι Δήμοι που θα αποτελούν παράλληλα και μοχλό ανάπτυξης».

Εκπροσωπώντας την «έξυπνη πόλη» των Τρικάλων, ο κ Παπαστεργίου τόνισε την ανάγκη για έναν μετασχηματισμό που οδηγεί σε αναπτυξιακές προοπτικές. «Το μυστικό είναι να αλλάξουμε, πριν μας αλλάξουν και πολύ περισσότερο πριν αλλάξουν τόπο διαμονής και χώρα οι πολίτες. Πρέπει να ξεφύγουμε από το τρίπτυχο λάμπα, λακκούβα και σκουπίδι. Αφενός γιατί είναι αυτονόητο ότι πρέπει να το κάνουμε, αφετέρου διότι θα πρέπει να δώσουν ευκαιρίες, να δημιουργήσουμε ανάπτυξη και να αναδείξουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των περιοχών μας» είπε.

Μετέφερε επίσης την εμπειρία του για τον τρόπο που λειτουργούν οι τοπικές κοινωνίες και τόνισε: «Μετά από 13 χρόνια στην Αυτοδιοίκηση, μπορώ να πω ότι στις κοινωνίες ό,τι θα δώσεις, θα πάρεις. Αν δείξεις αδιαφορία, θα εισπράξεις αδιαφορία. Αν δώσεις φρέσκιες ιδέες, θα κερδίσεις το ενδιαφέρον τους. Αν δώσεις πολιτική τοξικότητα, θα σου γυρίσουν την πλάτη. Αν δώσεις ειλικρίνεια και ενδιαφέρον, θα πάρεις πίσω πίστωση χρόνου, κατανόηση, ενδιαφέρον, μια κοινωνία στήριγμα σε κάθε σου προσπάθεια».

Παραδείγματα από καινοτόμες και οικολογικά βιώσιμες πόλεις της χώρας μετέφερε ο Νικόλαος Παπαθεοδώρου, Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου. Αναφέρθηκε στην Ανάβρα της Μαγνησίας που έχει εξελιχθεί σε αγροτικό οικισμό πρότυπο. «Έγινε ο πρώτος οικισμός της Ελλάδας που καλύπτει εντελώς τις ενεργειακές του ανάγκες από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Παράλληλα το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ελλάδα και είναι ένα από τα λίγα ορεινά αγροτικά χωριά της Ελλάδας που ο πληθυσμός του παρουσιάζει αύξηση» περιέγραψε και πρόσθεσε ότι έχει 0% ανεργία, πολλά νέα νοικοκυριά, ενώ υπάρχουν 80 σύγχρονες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις σε 3 κτηνοτροφικά πάρκα κοντά στο χωριό. Οι κάτοικοι ασχολούνται αποκλειστικά με την βιολογική κτηνοτροφία, με 12.000 γιδοπρόβατα, 6.000 αγελάδες κρεατοπαραγωγής και 5.000 χοίρους να βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Τα νόστιμα κρέατά της είναι ξακουστά σε όλη την Ελλάδα.

Υποψήφια για πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2016 –όπως είπε- ήταν η Λάρισα, συμμετέχοντας σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό, στον οποίο εν τέλει ξεχώρισε η Λιουμπλιάνα (Σλοβενία). Στα δυνατά σημεία της Λαρισαϊκής υποψηφιότητας ήταν τα 460.000 τμ πεζοδρόμων,10 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων, 65.000 δέντρα και 40.000 θάμνοι, 8.5 τμ πρασίνου ανά κάτοικο, ορθολογική διαχείριση του νερού, μέσος χρόνος μετακίνησης 17.1 λεπτά, το 42% των κατοίκων επιλέγει την πεζή μετακίνηση, δραστική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης των δημόσιων κτιρίων, ποιότητα ακουστικού περιβάλλοντος (ημερήσια περίοδο 5.2 db), διαχείριση αποβλήτων – ανακύκλωση.

Ο Σπύρος Δενάζης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών Πανεπιστήμιο Πατρών, Συντονιστής του smart city Hub μίλησε για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Πάτρας αναφέρθηκε στους άξονες που μπορούν να υιοθετήσουν ψηφιακές εφαρμογές που είναι διακυβέρνηση, υποδομές, ψηφιακή ικανότητα εταιρειών, χρηματοδότηση, κοινότητα, υπηρεσίες υποστήριξης, ψηφιακές δεξιότητες και ανοιχτά δεδομένα.

Αναφέρθηκε επίσης στη δημιουργία πλατφόρμας καταγραφής Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες μέσα από συλλόγους ή κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και επικαιροποίηση των δεδομένων των ατόμων ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Στόχος είναι, σε περίπτωση συμβάντων οι Υπηρεσίες (Πυροσβεστική, Πολιτική Προστασία) ενημερώνονται αν υπάρχουν Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Η συλλογή των δεδομένων θα χρησιμοποιηθεί για την εξαγωγή χρήσιμων στοιχείων από το Δήμο για επιπλέον δράσεις ή παρεμβάσεις λαμβάνοντας υπόψην την κατανομή στην περιοχή της Πάτρας των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.

«Ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός της Πάτρας και της ευρύτερης περιφέρειας είναι προαπαιτούμενο για την πόλη του 2030+» ανέφερε ο κ. Δενάζης. Όπως είπε, οι προτεραιότητες πρέπει να τεθούν και κρίσιμη μάζα πόρων (οικονομικών και ανθρώπινων) να επικεντρωθούν σε αυτές. Τόνισε την ανάγκη που συγκρότησης πολιτικών συνεργασίας & συνεργατικών σχημάτων Δήμος – Περιφέρειας – Πανεπιστήμιο – Ιδιωτικού τομέα, αλλά και την ανάγκη διαφύλαξης της ανοικτότητας όλων εκείνων των στοιχείων που μεγιστοποιούν την καινοτομία και την ανάπτυξη. Επεσήμανε ότι η τεχνογνωσία και το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει, όπως και τα δομικά στοιχεία ενός μεσο-μακρο-πρόθεσμου στρατηγικού σχεδίου. «Τελευταίο βήμα είναι η βούληση» κατέληξε.

Ο Γιάννης Σαριδάκης, Εκπρόσωπος ΕΛΟΤ αναφέρθηκε στα διεθνή πρότυπα για Βιώσιμη Ανάπτυξη και Τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι

  • Οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή και δημοσιονομική αυτάρκεια
  • Περιβαλλοντικά, ενεργειακά θέματα και ποιότητα αέρα
  • Σχεδιασμός Δημόσιου χώρου, συγκοινωνίες και τηλεπικοινωνίες, που να διευκολύνουν τους πολίτες
  • Ασφάλεια (προστασία πολιτών και δημόσιου χώρου), ποιότητα ζωής (στέγαση για όλους, ποιότητα νερού και εγκαταστάσεις υγιεινής, υπηρεσίες υγείας και υπηρεσιών (ανοικτή διακυβέρνηση, εκπροσώπηση και συμμετοχή πολιτών)
  • Εθνικές Προτεραιότητες και πολιτικές, Ανάδειξη Ταυτότητας αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων, όπως αξιοποίηση και ανάδειξη πολιτιστικής κληρονομιάς, εκπαίδευση και καινοτομικότητα, ψηφιακές υποδομές, εφαρμογές και υπηρεσίες, Κυκλική Οικονομία και Διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων, ανοικτότητα δεδομένων, εφαρμογών, και υπηρεσιών κ.α

O Φάνης Δουγέκος, Διευθυντής Πωλήσεων Εταιρικών Πελατών, Vodafone, τόνισε ότι οι πόλεις της Ελλάδας αλλάζουν υιοθετούν λύσεις με θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία και το περιβάλλον, βελτιώσουν την εξυπηρέτηση των πολιτών, ενισχύοντας την συμμετοχή τους στα κοινά, γίνονται πιο έξυπνες και μαζί αλλάζει η ζωή των πολιτών.

«Σήμερα σε όλον τον κόσμο, σε επίπεδο VODAFONE έχουμε 83 εκατ. συνδέσεις όπου οι μηχανές μιλάνε μεταξύ τους και παράγουμε περίπου 84 εκατ μεγαμπάιτ κάθε μήνα. Στα επόμενα πέντε χρόνια οι προβλέψεις λένε ότι στην Ελλάδα θα έχουμε 25 εκατ συνδέσεις σε ΙοΤ. Το νούμερο είναι διπλάσιο από τις συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας που έχουν γίνει από την αρχή της κινητής τηλεφωνίας μέχρι σήμερα» τόνισε ο κ. Δουγέκος.

Έφερε ως παράδειγμα το Όσλο της Νορβηγίας που για να επιτύχουν τη μείωση των εκπομπών άνθρακα κατά 50% ως το 2020, επανασχεδίασαν το σύνολο του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς, ενσωματώνοντας ένα καινοτόμο σύστημα ΙοΤ αυτοματισμών που φροντίζει ώστε τα μέσα να επικοινωνούν τόσο μεταξύ τους όσο και με κεντρικά σημεία διαχείρισης. Επίσης, η Αθήνα, υιοθετώντας σύγχρονες τεχνολογικές λύσεις που βασίζονται στην τεχνολογία του ΙοΤ, συγκαταλέγεται πλέον και αυτή στις «έξυπνες» ελληνικές πόλεις. Το εμπορικό τρίγωνο της πόλης διαθέτει ένα νέο «έξυπνο» σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων το οποίο στηρίζεται στο Internet of Things.

H Vodafone επενδύει στρατηγικά στο Internet of Things και μέσω της θυγατρικής Vodafone Innovus, καινοτομεί και φέρνει ψηφιακές λύσεις νέας γενιάς, που μπορούν να ενδυναμώσουν τους δήμους, να βελτιώσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πολίτες, αλλά και να συμβάλουν στο κοινό καλό.

Στο έλλειμμα υποδομών που εμποδίζουν την ανάπτυξη αναφέρθηκαν ο Γιάννης Πετράτος πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Τεχνολόγων Γεωπόνων, Β' Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Αχαΐας και ο Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας.

Οι Δρ. Δημήτρης Κατσαρός, Διευθυντής Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και Δρ. Στέφανος Μίχος, Διευθυντής Πληροφορικής & Επικοινωνιών, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, στην παρέμβασή τους, παρουσίασαν καινοτόμες εφαρμογές στην πολιτική προστασία. Αναφέρθηκαν στην συμμετοχή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης σε ευρωπαϊκά συγχρηματοδοτούμενα έργα με αντικείμενο σε θέματα πολιτικής προστασίας.

Την συνεδρία συντόνισε η Μαργαρίτα Καραβασίλη, Αρχιτέκτων, Πρόεδρος Ecocity, Πρόεδρος Παρατηρητηρίου Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη.

* Στη φωτογραφία απεικονίζονται από δεξιά: Η συντονίστρια Μαργαρίτα Καραβασίλη, και ακολουθούν οι ομιλητές της συνεδρίας: Γεώργιος Παπαναστασίου, Δημήτρης Παπαστεργίου, Νικόλαος Παπαθεοδώρου, Σπύρος Δενάζης, Γιάννης Σαριδάκης και ο Φάνης Δουγέκος.

Είπε ότι ο Κολοκοτρώνης σκότωνε γυναικόπαιδα, ο Παύλος Μελάς «είναι χείριστο δείγμα ελληνικού πολιτισμού», η Μπουμπουλίνα «κλέφτρα» χρυσαφικών» και πολλά άλλα, ενώ ανενόχλητα πριν από πολλές δεκαετίες και πριν από μερικά χρόνια καθηγητές πανεπιστημίων έχουν χαρακτηρίσει ως «μύθους» τον «Χορό του Ζαλόγγου», το «Κρυφό Σχολειό», τους Μακεδονομάχους ως …τζιχαντιστές, ενώ πολιτικοί και αρθογράφοι ως «μύθους» το έπος του 1940, την Επανάσταση του 1821 και άλλα…

Του Δημήτρη Στεργίου

Ο καθηγητής Γυμνασίου της Κέρκυρας μάς μάρανε με όσα έλεγε στους μαθητές για τον ήρωα του 1821 Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ότι « σκότωνε γυναικόπαιδα και έκανε θρύψαλα μικρά κρανία Εβραιόπουλων», για τον μακεδονομάχο Παύλο Μελά ότι « είναι χείριστο δείγμα του ελληνικού πολιτισμού και δεν ήταν ήρωας» και για τη Μπουμπουλίνα ότι «εξαγόρασε τη ζωή των Εβραίων κυριών της Τρίπολης όταν τους πήρε τα κοσμήματα, τους πήρε όλα τα χρυσαφικά και τους έσφαξε» και άλλα πολλά. Διότι ο καθηγητής Γυμνασίου της Κέρκυρας είναι απλώς η κορφή του παγόβουνου τέτοιων και χειρότερων θεωριών και διδασκαλιών και μάλιστα από καθηγητές πανεπιστημίων, αλλά καμιά σχεδόν αντίδραση. Και ο καθηγητής Γυμνασίου της Κέρκυρας φοίτησε σε πανεπιστήμια. Και σε ελληνικά πανεπιστήμια γίνεται επί δεκαετίες τώρα προσπάθεια κατεδάφισης της πραγματικής μακραίωνης ελληνικής ιστορίας με βάση τη μη εθνοκεντρική θεώρηση, όπως ισχυρίζονται!

Αναφέρω το παράδειγμα του μέχρι πριν από λίγο επικεφαλής της επιτροπής για τα σχολικά βιβλία καθηγητή Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (δεν χρειάζεται να πω το όνομά του!), ο οποίος, πολυγραφότατος, με τις επιστημονικές του παρεμβάσεις και την αρθρογραφία του, προσπαθεί να κατεδαφίσει την εθνική ιστορία και την ελληνική ιστορική πραγματικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από μεγαλειώδη έπη, αγώνες, θυσίες, διωγμούς και σκλαβιά.

Ο καθηγητής, λοιπόν, στο παρελθόν, εκτός άλλων έχει διαβλέψει «εθνικιστικό λαϊκισμό» σε διανοούμενους της Ελληνικής Αριστεράς, όπως τον Κορδάτο, Σβορώνο, Θεοδωράκη, Ρίτσο και άλλους, ενώ αμφισβητεί ανοικτά την επιταγή του Συντάγματος στο άρθρο 16, παράγραφος 2, που θέτει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης… Ακόμη , υπό τον όρο «εθνομηδενισμός» επιχειρεί αποδόμηση της εθνοκεντρικής ιστοριογραφίας, όπως τα δεινά των Ελλήνων της Σμύρνης και η Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ χαρακτηρίζει ως «μεγαλόστομες πατριωτικές ανοησίες» το Χορού του Ζαλόγγου και το Κρυφό Σχολειό!!!. Σημειώνω ακόμα ότι σε ένα πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Η κατασκευή της ηρωικής εικόνας του Μακεδονικού Αγώνα από την Πηνελόπη Δέλτα, η οποία φωτίζεται με την έρευνα του Σπύρου Καράβα», παραλληλίζει τους Μακεδονομάχους ως … τζιχαντιστές! Γράφει: «Με φρίκη τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρονται στις ομαδικές εκτελέσεις αιχμαλώτων από φανατικούς εξτρεμιστές του Ισλάμ στο Ιράκ τις μέρες αυτές ή στη Συρία τους προηγούμενους μήνες. Ακόμη μεγαλύτερη φρίκη όταν πρόκειται για αμάχους. Μια παρόμοια ιστορία είναι η ένοπλη ομάδα που συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα με επικεφαλής τον Σπύρο Σπυρομήλιο»…

Θα παρακάμψω τις απόψεις και τις θεωρίες μερικών απλώς αρθρογράφων, στελεχών κομμάτων και βουλευτών, οι οποίοι έχουν χαρακτηρίσει ως «μύθο» το «Αλβανικό Έπος», έχουν εξομοιώσει τη σφαγή 353.000 Ποντίων με τους σφαγείς τους, που έχουν χαρακτηρίσει ως «συνωστισμό» την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και την Επανάσταση του 1821 ως … «εμφύλιο» και ως «μύθο». Θα αναφέρω πάλι έναν καθηγητή πανεπιστημίου, έναν αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (δεν χρειάζεται να πω το όνομά του!), ο οποίος προσκεκλημένος σε μια παρουσίαση βιβλίου και συζήτηση περί ιστορίας, Έθνους, σχολικής ιστορίας και εθνικών μύθων, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Πρέβεζα στις 23 Φεβρουαρίου του 2017, τόνισε σαφώς και κατηγορηματικώς ότι είναι «Μύθος ο Χορός του Ζαλόγγου και το Κρυφό Σχολειό». Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε για το Χορό του Ζαλόγγου, εξήγησε πως είναι μία εικόνα που έχει αποτυπωθεί στις σχολικές εορτές. Τόνισε πως υπήρξε ένα γεγονός σύγκρουσης στο σημείο, υπήρξε μία ομάδα ανθρώπων που έπεσε από τα βράχια για να γλιτώσει την αιχμαλωσία –αναφέρθηκε και στα ιστορικά γεγονότα της περιόδου με εμπεριστατωμένο και ακριβή τρόπο- αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχαμε μία εικόνα γυναικών να τραγουδούν «Στη στεριά δε ζει το ψάρι…» και μετά από κάθε κύκλο κάθε μία να πέφτουν στο γκρεμό. Όπως είπε πρόκειται για μία μυθοποιημένη εικόνα, την οποία πλέον ως Έθνος δεν την έχουμε ανάγκη, ωστόσο είναι εξαιρετική ως παράδειγμα για να λειτουργεί ως ύμνος στην ελευθερία και το ανυπότακτο πνεύμα. Συμπλήρωσε μάλιστα πως οι Σουλιώτες δεν μιλούσαν ελληνικά, ενώ το τραγούδι έχει εντοπιστεί πως γράφτηκε μεταγενέστερα. Ειδικά για τους Σουλιώτες υποστήριξε, όπως και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρος Πάγκαλος, πως μιλούσαν αρβανίτικα, ενώ κατέθεσε την επιστημονική του άποψη πως το Ελληνικό Έθνος συγκροτήθηκε από τρεις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες, τους Έλληνες, τους Αρβανίτες και τους Βλάχους, οι οποίοι έγιναν Έλληνες και λογίστηκαν Έλληνες μέσα από τη διαδικασία της Ελληνικής Επανάστασης. Πριν το 1821 δεν υπήρχε αυτή η διάκριση». Δηλαδή, ήταν διαφορετικές εθνότητες οι Αρβανίτες, που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα και οι Βλάχοι, που έδωσαν το αίμα και χρήματα για την πατρίδα, δεν ήταν Έλληνες, αλλά «λογίστηκαν Έλληνες μέσα από τη διαδικασία της .

Σημειώνω με θλίψη ότι αυτή η μη εθνοκεντρική θεώρηση της ιστορίας έχει εμφανισθεί από μερικούς εκπροσώπους της «διανοούμενους» και στην περιοχή μας, με θύμα τους Βλάχους της Ακαρνανίας…

Αλλά, ο «φωτισμένος» αυτός «μη εθνοκεντρικός» καθηγητής πανεπιστημίου, ανέφερε κι άλλους «μύθους». Συγκεκριμένα, για το Κρυφό Σχολειό τι είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αν ρωτούσαμε το 1830 έναν πολίτη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, τί ήταν το Κρυφό Σχολειό, δε θα καταλάβαινε καν τί του λέμε. Αυτός ο μύθος δημιουργήθηκε το 1860, γιατί προηγουμένως οι σχέσεις Πατριαρχείου-Επαναστατών είχαν διαταραχθεί με τον αφορισμό τους. Έγινε για να έρθουν πιο κοντά οι δύο πλευρές. Στα πρώτα σχολικά προγράμματα του επίσημου ελληνικού κράτους μάλιστα το μάθημα των θρησκευτικών ήταν προαιρετικό. Τα λάβαρα στην Αγία Λαύρα δε σηκώθηκαν ποτέ, όμως ο Μακαριστός Χριστόδουλος τα σήκωσε και πάλι στην Πλατεία Συντάγματος. Οι εικόνες αυτές παγιώνονται το 1890, καθώς βρισκόμαστε στο απόγειο του εθνικισμού. Οι εθνικές εταιρείες διαμορφώνουν τις πολιτικές».

Είναι αλήθεια ότι τις βάσεις για τη θεώρηση του κρυφού σχολείου ως μύθου έθεσαν με το έργο τους και άλλοι προηγούμενοι «φωτισμένοι», όπως ο Φαναριώτης λόγιος Μανουήλ Γεδεών το 1939, ο ιστορικός Γιάννης Βλαχογιάννης το 1945 και ο Γιάννης Κορδάτος το 1956. Όπως αναφέρει ο ιστορικός Απ. Διαμαντής, τα βασικά επιχειρήματα του Άλκη Αγγέλου είναι δύο φράσεις, μια από τον Βλαχογιάννη και μία από τον Γεδεών. Ο ίδιος θεωρεί ότι ο Βλαχογιάννης κάνει λάθος στο ότι οι Τούρκοι δεν απαγόρευσαν ποτέ τα σχολεία, αναφέροντας κάποια παραδείγματα υπέρ του αντιθέτου. Για τον Γεδεών σημειώνει ότι αυτός είναι εκπρόσωπος ενός οθωμανικού θεσμού, του Πατριαρχείου, και επομένως δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός. Επίσης, ο Λίνος Πολίτης ήταν ο πρώτος ακαδημαϊκός που επίσης αρνήθηκε το κρυφό σχολείο το 1957, για να ακολουθήσουν μεταγενέστερα ο Άλκης Αγγέλου και ο Δημήτριος Πάλλας το 1974. Την απουσία ιστορικής απόδειξης περί της ύπαρξης του κρυφού σχολείου δέχεται επίσης ο ιστορικός Τάσος Γριτσόπουλος, αλλά πιστεύει ότι τα περί κρυφού σχολείου απηχούν μια πραγματικότητα και απορρίπτει απόψεις ιστορικών που αρνούνται την ύπαρξή του ,όπως ο Αγγέλου. Κατά τον καθηγητή Θ. Βερέμη υπήρχε Κρυφό Σχολειό σε περιόδους έντονου εξισλαμισμού, όπως π.χ. στην Ήπειρο την εποχή του Κοσμά του Αιτωλού. Κατά τον ιστορικό Απόστολο Διαμαντή η άρνηση του κρυφού σχολείου προέρχεται από μια μερίδα ιστορικών που χρησιμοποιούν την ιστορία ως πολιτικό εργαλείο. Αυτή η ιστοριογραφική παράταξη επιτέθηκε μαζικά «εναντίον ενός ποιήματος και μιας ζωγραφιάς», επιδιώκοντας την εξαφάνιση από την ιστορική συνείδηση της έννοιας του κρυφού σχολείου που διασώζει η προφορική παράδοση και η τέχνη. Ο Διαμαντής παραθέτει αναφορές για τις διώξεις κατά της θρησκείας και της παιδείας που κατ'αυτόν συνδέονται άρρηκτα. Ως παράδειγμα κρυφού σχολείου θεωρεί και τη Σχολή Μηλεών Πηλίου αφού για τη λειτουργία της χρειαζόταν ειδική προστασία. Επίσης, η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ (μπορούσε να … λείψει;) η γνωστή βυζαντινολόγος και ιστορικός, θεωρεί , όπως κι άλλα, με τη σειρά της το κρυφό σχολείο μύθο καλλιεργημένο από την Εκκλησία, όπως μύθο θεωρεί και ότι η Ελλάδα σώθηκε από τα μοναστήρια! Θυμίζω ότι η «θεωρία» ότι το κρυφό σχολείο» ήταν «μύθος» έγινε προσπάθεια να παρεισφρήσει ακόμα και στα χολικά βιβλία μετά τη μεταπολίτευση…

Ο καθηγητής μίλησε και για το βιβλίο της Ρεπούση και την περιβόητη φράση «συνωστισμός» στην προκυμαία της Σμύρνης λέγοντας τα ακόλουθα: «Η Ρεπούση ενήργησε στο πλαίσιο της πολυπολιτισμικής κουλτούρας που επιβάλλεται και από τις ευρωπαϊκές πολιτικές στην εκπαίδευση. Κατά τη γνώμη μου δε μπορείς να κρύψεις το αίμα και τη βία από την ιστορία. Αλλά πρέπει να μιλήσεις και για τη δική σου βία. Για την είσοδο του ελληνικού στρατού στην Πέργαμο, για όσα έγιναν κατά την υποχώρησή του. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι: Γιατί σε εκείνη τη συγκυρία η βία έφτασε σε τέτοια επίπεδα; Δε μπορούμε να το εξηγήσουμε αν δε λάβουμε υπ’ όψη τα περί εθνοτήτων εκείνης της ιστορικής περιόδου».

Με εξαίρεση μερικές μοναχικές φωνές (αλήθεια, που είναι η Ακαδημία Αθηνών και οι ιστορικοί της;) που γνωρίζουν ιστορία χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όπως ο Γιώργος Καραμπελιάς, ο αείμννηστος Σαράντος Καργάκο και ο Αχιλλεύς Λαζάρου έχουν δώσει ηχηρότατο ράπισμα σε άλλα αυτά. Συγκεκριμένα, , ο Γιώργος Καραμπελιάς έχει δώσει την ακόλουθη ηχηρότατη απάντηση στο βιβλίο του «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή πασάς, και η αποδόμηση της ιστορίας» (2011): «Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι περί το τέλος του 20ού και αρχές του 21ου αιώνα η αποσύνθεση των εθνικών ταυτοτήτων, μέσω της αποσύνθεσης των εθνικών «αφηγήσεων», έγινε κυρίαρχο πρόταγμα της δυτικής ιστορικής και κοινωνιολογικής σκέψης, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τα έθνη της περιφέρειας (Καραμπελιάς, σελ. 10). Γίνεται λόγος για «σχολή» που έχει ως κύριο στόχο σημεία π.χ. της ελληνικής ιστορίας, όπως η περίπτωση των Σουλιωτών, που καταλαμβάνουν κεντρικό ρόλο στην ελληνική ιστορική συνείδηση, και το Ζάλογγο, το Κούγκι, το κρυφό σχολειό, η Αγία Λαύρα κ.ά., καταδεικνύονται ως σημαίνοντα στο υποσυνείδητο των Ελλήνων και ταυτίζονται με μια εθνική αγωνιστική διάθεση. Η άποψη αυτή καταγγέλλει πως για τον λόγο αυτό επιχειρείται να πληγεί η αληθοφάνεια των γεγονότων αυτών και ο ηρωικός χαρακτήρας των ατόμων που σχετίστηκαν με αυτά».

Επίσης, την ηχηρότατη απάντηση έχει δώσει ο πολυμαθής, πολυγραφότατος, φιλόλογος και ιστορικός Σαράντος Καργάκος σε ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Αποδομητική και εποικοδομητική ιστορία», που αναρτήθηκε στο ιστολόγιό του www.sarantoskargakos.gr στις 27 Φεβρουαρίου 2014. Ακόμα, ο καθηγητής ρωμανιστής και βαλκανολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου έχει δώσει εκτενή απάντηση σε όλα αυτά με το ογκώδες τετράτομο έργο του «Ελληνισμός και Λαοί της Νοτιανατολικής Ευρώπης- Διαχρονικές και διεπιστημονικές διαδρομές», Αθήνα 2009.

Πάνω φωτογραφία (πίνακας Νικολάου Γύζη, 1886): «Μύθος» και το «Κρυφό Σχολειό»!!!

Φωτογραφία πρώτη (Βικιπαίδεια): Ο «σφαγέας γυναικόπαιδων» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης!

Φωτογραφεία δεύτερη (Βικιπαίδεια): Ο Παύλος Μελάς, «το χείριστο δείγμα ελληνικού πολιτισμού»!

Φωτογραφία Τρίτη (Βικιπαίδεια): Η «κλέφτρα χρυσαφικών» Μπουμπουλίνα!

 

Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2019 09:29

Περί υλικών μέσων παραγωγής...

Του Γ. Απτεραίου

Οι σύγχρονες κοινωνίες ρυθμίζουν τη δημόσια ζωή των πολιτών θεσπίζοντας γραπτούς νόμους και ενισχύοντας τους πατροπαράδοτους άγραφους νόμους.

Οι κοινωνικές ιδέες, οι πολιτικοί θεσμοί, οι γραπτοί και άγραφοι νόμοι έχουν, ως γνωστόν, τις αρχές τους σε μιαν κοινωνία και ταυτόχρονα καθορίζουν τη ζωή των μελών της σε όλες της τις πτυχές όπως βλέπουμε όλοι καθημερινά.

Τα σύγχρονά μας πολιτεύματα έτσι σε πολλές χώρες του κόσμου είναι μια μορφή κυριαρχίας των κατόχων των υλικών πόρων και των μέσων πάνω στον εργαζόμενο λαό.

Οι υλικοί πόροι της παραγωγής αντάμα με τα μέσα είναι η βάση του πολιτικού οικοδομήματος όπως λέει και ο Μαρξ και του κοινωνικού ιστού θα συμπληρώναμε. Και κινητήρια δύναμη της κοινωνικής και της οικονομικής εξέλιξης είναι η αέναη πάλη ανάμεσα στους κατόχους τα μέσα παραγωγής και τους υπόλοιπους πολίτες.

Τα μέσα, όμως, παραγωγής πρέπει να είναι κοινά για όλους, προκειμένου όλοι να μπορούν να συμμετέχουν ως παραγωγικές δυνάμεις στα κοινά και να θεσπίζουν κοινωφελείς νόμους. Συνεπώς, θα πρέπει να αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή όλοι μαζύ, ώστε να πετύχουμε την πολυπόθητη κοινοκτημοσύνη και συνάμα ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας μας, η οποία με τη σειρά της θα φέρει αφθονία των προϊόντων , που θα απολαμβάνουν κατόπιν οι πολίτες σύμφωνα με την πιο δίκαιη κατά τη γνώμη μου από τις αρχές της κοινωνικής συμβίωσης , "ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του".

Και καταλήγοντας, ας συμφωνήσουμε ότι τόσο οι πολίτες που συμμετέχουν στα κοινά και οι πολιτικοί που έχουν σκοπό και την ευθύνη να λύνουν τα προβλήματα του λαού, δίνοντας μεταξύ άλλων σε όλους μας μερίδιο από τα υλικά μέσα παραγωγής, και όχι να εξυπηρετούν το δικό τους συμφέρον πρέπει και φρόνιμο κρίνεται να κοιτούν μπροστά και όχι πίσω, να είναι ρηξικέλευθοι επαναστάτες και όχι μεταρρυθμιστές, ριζοτόμοι και όχι εμβαλωματίες. 

Επιπλέον, πρέπει να κατανοούν ότι τα πάντα που μας περιβάλλουν ως μέλη ενός οργανωμένου κοινωνικού συνόλου δεν είναι τίποτα άλλο από ύλη, κάτι ορατό και χειροπιαστό και αντιληπτό από όλους μας, σε διάφορες μορφές και στα διάφορα στάδια της προόδου και της εξέλιξής της και ταυτόχρονα βρίσκονται σε διαρκή κίνηση, αλλαγή και αλληλεπίδραση μεταξύ τους....

 

Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2019 09:14

Το Όλον και τα Τίποτα

Του Γ. Η. Ορφανού

Με ρωτάς, συνάνθρωπε, τί φταίει και το καράβι της γειτονιάς μας στο βυθό πορεύεται πρόσω και ολοταχώς.

Άνοιξε, σού λέω, τα αφτιά και τα μάτια του σώματος, να ακούσεις, να δεις, να καταλάβεις!
Τα Τίποτα δες πώς αναρριχώνται σαν τους κισσούς. Πώς κολλούν σαν βδέλλες στον περίγυρό τους. Και πώς στρογγυλοκαθίζουν στις πολυθρόνες,
Άκου πώς βροντερόφωνα και στην πλήθουσα αγορά καμώνονται τους πάνσοφους και τους αλάνθαστους. Και πώς αδιαφορούν που η βουή τους δεν αφήνει να φτάνουν στα αφτιά μας τα τραγούδια των καλλίφωνων αηδονιών, των ακούραστων μελισσών και των φίλεργων μερμήγκων.
Σκύβουν, όλοι τούς βλέπουν, όμως, πανεύκολα το κεφάλι. Λυγίζουν ανερυθρίαστα τη μέση στα κελεύσματα των επιδομάτων, λόγω της ανέκαθεν κρίσεως. Λάτρεις του εφήμερου υλικού κέρδους, αδιαφορούν για το μέλλον της ψυχής τους. Σπουδαγμένοι φαίνονται, μα αμόρφωτοι είναι και σκλάβοι στις προσταγές των υψηλότερων ορόφων από αβουλία και δουλοφροσύνη...
Όταν έχεις, καλέ μου άνθρωπε, στα χέρια σου τη φωτιά, όλοι σε ζηλέβουν! Όταν έχεις στα χέρια σου τη θάλασσα, όλοι σε μακαρίζουν! Όταν έχεις στα χέρια σου τη μηλιά, όλοι σε καλοτυχίζουν!
Όσες φορές, όμως, παίζεις με τα κάρβουνα, θα καείς και οι άλλοι θα σε περιπαίζουν! Κάθε φορά που παίζεις στης πισίνας τα νερά, θα πνιγείς και οι άλλοι θα σε περιγελάνε! Οσάκις τρως λαίμαργα ένα μήλο, θα βλάψεις το στομάχι σου και οι άλλοι θα σε κοροϊδέβουν!
Γιατί, συνάνθρωπε, πες μου, να παρασύρεσαι από τα Τίποτα, να κυνηγάς το μέρος, αν και βλέπεις πόσο σε ωφελεί και σε πληροί το Όλον;
Συνειρμοί πρωινού, διασχίζοντας τη γεμάτη από ήχους και φωνές και σκέψεις εμπόρων και καταναλωτών λαϊκή αγορά της συνοικίας!

Σχεδόν τρεις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, η ΝΔ διευρύνει τη διαφορά της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ποσοστό της στην πρόθεση ψήφου, όπως το κατέγραψε η έρευνα της Metron Analysis για «Το Βήμα», βρίσκεται στο 39,5%, αυξημένο κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με εκείνο που είχε στην προεκλογική περίοδο (33,5%). Η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ (23%) βρίσκεται στις 16,5 μονάδες και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται να χάνει μία μονάδα από το ποσοστό που είχε στην πρόθεση ψήφου τον Ιούλιο.

 

Η χώρα προς τη σωστή κατεύθυνση

Η κυβέρνηση αξιολογείται θετικά από τους πολίτες σε ποσοστό 63%. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται ακόμα ψηλότερα καθώς επτά στους δέκα πολίτες (71%) εκτιμούν ότι ασκεί τα καθήκοντά του με τρόπο που θέτει την Ελλάδα σε σωστή τροχιά. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια που η πλειονότητα των πολιτών (56%) εκτιμά ότι η χώρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και μόλις το 30% πιστεύει το αντίθετο.

Οι παραπάνω δείκτες δεν αποτυπώνουν μόνο ένα κλίμα αισιοδοξίας ή υψηλών προσδοκιών, αλλά, σύμφωνα με τους ερευνητές, μια βαθύτερη διεργασία στην ελληνική κοινωνία, η οποία απομακρύνεται σταδιακά από τις φοβίες και τους περιορισμούς της δεκαετούς κρίσης και αρχίζει να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη το μέλλον.

 

Αποκαθίσταται η οικονομική εμπιστοσύνη

Το συμπέρασμα αυτό υποστηρίζεται και από άλλα στοιχεία. Όπως αναφέρει, σήμερα, σε μία εκτενή ανάλυση, η έντυπη έκδοση του Βήματος της Κυριακής,  οι ψηφοφόροι της Κεντροδεξιάς και του Κέντρου είναι αυτοί που πιστεύουν σε πολύ μεγάλα ποσοστά ότι η χώρα κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αλλά και αποτιμούν με θετικό τρόπο την προσωπική τους κατάσταση σε σχέση με πριν από έναν χρόνο.

 

Ο «ανθεκτικός» Αλέξης Τσίπρας

Παρά την εμφανή αλλαγή πολιτικού κλίματος, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί τις δυνάμεις του. Ναι μεν η αξιολόγηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αρνητική (62%) – αντίστοιχο ποσοστό είχε και η ΝΔ προτού γίνει κυβέρνηση -, όμως το συνολικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται ως επί το πλείστον από ψηφοφόρους που αυτοχαρακτηρίζονται αριστεροί (51,2%) και κεντροαριστεροί (54,4%).

 

ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ αντέχουν, η Χρυσή Αυγή εξαϋλώνεται

Από τα υπόλοιπα κόμματα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο έντυπο Βήμα της Κυριακής, το Κίνημα Αλλαγής δείχνει ανθεκτικότητα με ποσοστό 6,1%, μολονότι έχει χάσει μία μονάδα από τις μετρήσεις της προεκλογικής περιόδου και αδυνατεί να προσελκύσει ψηφοφόρους από άλλους χώρους.

Το ΚΚΕ με ποσοστό 5,8% έχει ανεβεί μία μονάδα από την προεκλογική περίοδο.

Τα δύο μικρότερα κόμματα, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ25, διατηρούν τις δυνάμεις που κατέγραψαν στις εκλογές με ποσοστό 3,3% και 3,8% αντιστοίχως.

Το πολύ θετικό εύρημα είναι ότι η Χρυσή Αυγή εξαφανίζεται, το ποσοστό της έπεσε στο 1,5% από 4% που της έδιναν οι προεκλογικές μετρήσεις.

 

«Πληγές» το Μακεδονικό και το Μεταναστευτικό

Η έρευνα όμως καταδεικνύει και τις αδυναμίες της κυβέρνησης. Το κυρίαρχο θέμα που συγκεντρώνει τη δυσαρέσκεια των πολιτών είναι το Μεταναστευτικό, με τις αρνητικές γνώμες για την αντιμετώπισή του από την κυβέρνηση να φτάνουν στο 56%.

Ακολουθούν το Μακεδονικό, με το 45% να δηλώνει ότι έχει αρνητική εντύπωση από τη μέχρι στιγμής στάση της κυβέρνησης, και η κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με 41% αρνητικές γνώμες. Πρόκειται για θέματα που δεν έχουν εύκολη λύση και που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε φάση όξυνσης.

πηγή: tovima.gr

Της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη

 

Η ομιλία του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στην 84η ΔΕΘ περιείχε πολυάριθμες εξαγγελίες, οράματα και υποσχέσεις, αλλά και ηχηρές παραλείψεις, καθώς και ορισμένες εξάρσεις ιδεολογικής προέλευσης, που θα ήταν προτιμότερο να είχαν αποφευχθεί. Η βελτίωση του γενικότερου κλίματος, που κυριάρχησε κατά την ομιλία, οφείλεται κυρίως στην όντως θεαματική μείωση του κόστους εξωτερικού δανεισμού, στη μάλλον σίγουρη προοπτική μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, καθώς και στην κατάργηση των capital controls.

Στα παραπάνω να προσθέσω και την ταχύτητα και αποφασιστικότητα με την οποία η νέα κυβέρνηση αντιμετώπισε ή άρχισε να αντιμετωπίζει ζωτικά και χρονίζοντα προβλήματα, όπως ανάμεσα και σε άλλα, αυτά της ασφάλειας των πολιτών, των φυσικών καταστροφών, της διακίνησης ναρκωτικών στο χώρο των ΑΕΙ, του τρόπου διάθεσης φαρμάκων για τους καρκινοπαθείς.

Εξάλλου, θετικές εντυπώσεις προκάλεσαν και οι εξαγγελίες για την ενθάρρυνση της τραγικά χαμηλής γεννητικότητας στην Ελλάδα, η σαφής, όσο και καταρχήν πραγματοποιήσιμη πρόθεση ψηφιοποίησης του κράτους, κατά το θαυμάσιο πρότυπο της Εσθονίας, καθώς και η ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας που αναμένεται να αναζωογονήσει πολυάριθμες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, συνδεδεμένες με αυτήν. Ειδικότερα:

Θα αρχίσω με το καθαρώς οικονομικό-αναπτυξιακό τμήμα της ομιλίας του Πρωθυπουργού, για το οποίο θα ήμουν ευτυχής αν, τελικά, αποδειχθούν εσφαλμένες οι πολύ έντονες αμφιβολίες μου, για τη δυνατότητα υλοποίησής του, έστω και μερικώς. Σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα, που εμφανίζονται ως προπομπός επιτυχιών, η μείωσή τους σίγουρα θα περιορίσει σε κάποιο βαθμό την ένταση του αδιέξοδου, μειώνοντας το αρνητικό πρόσημο της διενέργειας επενδύσεων των τελευταίων ετών, χωρίς όμως να το εξαλείψει. Με τις καλύτερες συνθήκες, η Ελλάδα δεν θα ξεπεράσει, ως το 2060 τον χλωμό αναπτυξιακό ρυθμό του 1-1,5% του ΑΕΠ.

Από τη στιγμή, συνεπώς, που η παρούσα κυβέρνηση, αποφάσισε να δεχθεί ως δεδομένο και μη αντιστρέψιμο το σύνολο των αναπτυξιακών εμποδίων, που ανάλγητα ορθώνονται στο περιεχόμενο των μνημονίων και των παραφυάδων τους, δεν είχε άλλη διέξοδο από την ουτοπία των άμεσων ξένων επενδύσεων. Ήταν, συνεπώς, αναπόφευκτη η απογοητευτική ποιότητα των διάσπαρτων, και χωρίς συνοχή και αλληλουχία οικονομικών μέτρων, που εξαγγέλθηκαν από τον κ. Πρωθυπουργό στην ΔΕΘ.

 

Η ελληνική πραγματικότητα με τις επενδύσεις

Σχετικά με τις άμεσες ξένες επενδύσεις, κρίνω χρήσιμη μια σύντομη αναφορά, στις αυστηρές προδιαγραφές, που απαιτούν και που δεν πληροί η Ελλάδα, αλλά και στις πάγιες γεωγραφικές τους προτιμήσεις. Ας δεχθούμε, ωστόσο, προς στιγμή, την εξωπραγματική υπόθεση, ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις θα εισρεύσουν στην Ελλάδα σε ικανό αριθμό και σε αξία, και ας ανατρέξουμε στις βασικές αρχές της οικονομίας σχετικά με τις επενδύσεις και την ανάπτυξη:

Καταρχήν, έχουμε άραγε σχεδιάσει το είδος και τους τομείς στους οποίους επιθυμούμε να κατευθυνθούν αυτές οι υποτιθέμενες άμεσες ξένες επενδύσεις; Ή, απλώς, προσφέρουμε το έδαφός μας σε οτιδήποτε ήθελε, σχετικά, προκύψει; Φοβούμαι, αν και πάλι επιθυμώ να σφάλλω, ότι δεν έχει προηγηθεί ίχνος σοβαρής μελέτης για τις διακαώς αναμενόμενες ΑΞΕ. Κάτι, που δυστυχώς, ισοδυναμεί με εμβάθυνση της ήδη μακρόχρονης καταστροφής μας.

Πράγματι, θεωρώντας ευπρόσδεκτες κάθε μορφής απρογραμμάτιστες επενδύσεις, οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε, υπερβαίνουν πιθανότατα, τους αντίστοιχους της μη επένδυσης. Μερικοί από τους κινδύνους είναι: Η αρπαγή των "φιλέτων", που διαθέτει η χώρα, και που έχει ήδη αποκτήσει τρομακτικές διαστάσεις στη χώρα μας. Η Ελλάδα, με απύθμενη επιπολαιότητα, εκχωρεί λιμάνια, αεροδρόμια, μεταφορές, επικοινωνίες, ενέργεια κλπ., σε ξένους. Προς αυτή την ολισθηρή οδό μας σπρώχνουν οι εταίροι μας, που εμφανίζουν τα συμφέροντά τους, ως ανάγκη διενέργειας ταχέων μεταρρυθμίσεων. Και εμείς όχι μόνο δεν υπερασπιζόμαστε την επιβίωση του τόπου μας, αλλά και βαυκαλιζόμαστε αποκαλώντας το ξεπούλημα, επένδυση.

Θεωρώ, λοιπόν, απειλητικό το γεγονός, ότι σε πολλά σημεία της πρωθυπουργικής ομιλίας, γίνεται ενθουσιώδης αναφορά σε αυτή την προοπτική ξεπουλήματος, που ωστόσο εμφανίζεται με μανδύα δήθεν επένδυσης. Και παρότι οι προτιμήσεις αυτές της παρούσας Κυβέρνησης, δεν διαφέρουν δυστυχώς από τις αντίστοιχες των προκατόχων της τής τελευταίας δεκαετίας, αναπόφευκτα, ωστόσο, συνδέονται με την εκ προοιμίου προσκόλλησή της στο φιλελευθερισμό. Η ιδεολογία αυτή, κυρίως σε ακραίες μορφές της, αναγνωρίζεται πλέον ως η κυρίως υπαίτια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, του 2008, που ακόμη δεν έχει περατωθεί, και που εκτός της ΕΕ, εγκαταλείπεται με ταχύτατους ρυθμούς σε ολόκληρη την υφήλιο.

 

Και αν επενδύαμε στον πρωτογενή τομέα;

Θεωρώ, ακόμη, απαραίτητο να υπενθυμίσω, μια σημαντική διάσταση, που έχει λησμονηθεί. Την απουσία, δηλαδή, κυρίαρχης θεωρίας ανάπτυξης. Που σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν σαφείς προδιαγραφές για την έλευσή της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ουδείς σοβαρός οικονομολόγος είναι σε θέση να διαβεβαιώσει ότι το όποιο αναπτυξιακό του πρόγραμμά θα υλοποιηθεί.

Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες βασικές κατευθυντήριες γραμμές, των οποίων η υιοθέτηση αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας μιας αναπτυξιακής προσπάθειας. Ως πρώτη από αυτές, θα έθετα την προσεκτική επιλογή του αρχικού τομέα, στον οποίον θα έπρεπε να κατευθυνθούν οι επενδύσεις, εθνικές ή άμεσες ξένες επενδύσεις, και που φυσικά διαφέρει από οικονομία σε οικονομία, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε μιας.

Το ζητούμενο είναι, οι αρχικές επενδύσεις να δημιουργήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα, οριζόντια και κάθετα, που εκτός από τον αρχικό τομέα να διαχυθούν και εκτός του. Αν συμφωνήσουμε ότι η ελληνική οικονομία, αν και καταστραμμένη και λεηλατημένη από τα μνημόνια, μετά από δεκαετή ύφεση, εμπεριέχει ωστόσο προοπτικές ταχέων και υψηλών αποδόσεων, θα επέλεγα χωρίς αμφιβολία τον πρωτογενή τομέα ως σημείο αφετηρίας, παράλληλα με την προσέλκυση νέων τεχνολογιών, που να σχετίζονται με αυτόν. Και μόλις θα είχαμε τα πρώτα σημάδια επιτυχίας, θα ήταν αναγκαίο να προχωρήσουμε σε επενδύσεις καθετοποίησης.

Το ΑΕΠ θα αύξανε έτσι σημαντικά, με παράλληλη μείωση των εισαγωγών και αύξηση των εξαγωγών. Το αγκάθι εδώ είναι η ΚΑΠ, που ήδη διάλυσε την ελληνική γεωργία και δεν θα επιτρέψει την ανασύστασή της, αν εμείς δεν αγωνιστούμε για αυτήν. Να προσθέσω ακόμη ότι οι αρχικές επενδύσεις πρέπει να είναι σημαντικές για να εξασφαλίσουν τη συνέχεια της αναπτυξιακής προσπάθειας.

Φορολογικά ή άλλα κίνητρα προς τους Έλληνες επιχειρηματίες αποδείχθηκαν παντελώς αναποτελεσματικά στο παρελθόν, αν δεν είχαν συμπληρωθεί και από άλλα σημαντικότερα κίνητρα, όπως μεταξύ άλλων, από εξασφαλισμένες αγορές για τα νέα προϊόντα. Η αρνητική ελληνική εμπειρία των δεκαετιών '60 και '70 είναι πολύ διδακτική στο σημείο αυτό.

 

Στα αζήτητα η ρομποτική

Να αναφέρω ακόμη ότι στον κυβερνητικό ενθουσιασμό, σχετικά με τη δήθεν επερχόμενη ανάπτυξη, λησμονήθηκαν ολοκληρωτικά οι επιπτώσεις της αυτοματοποίησης και της ρομποτικής, όπως αυτές καταγράφονται σε πολυάριθμες πρόσφατες έρευνες, που προβλέπεται να περιορίσουν τις ανάγκες εργατικών χεριών, κατά περίπου 38- 47% τα επόμενα δέκα περίπου χρόνια.

Οι προηγμένες οικονομίες της υφηλίου αναζητούν τρόπους αντιμετώπισης αυτού του τεράστιου προβλήματος, αναθεωρώντας τον τρόπο κατανομής του εισοδήματος. Όμως στην Ελλάδα φαίνεται να ακολουθείται μια αντίστροφη, όσο και αντικοινωνική πολιτική, αν επιπλέον ληφθεί υπόψη ότι στα πλαίσια των απαιτούμενων κατά καιρούς οιονεί μεταρρυθμίσεων, από τους θεσμούς, η αγορά εργασίας έχει μετατραπεί, ηθελημένα σε ζούγκλα με τα μέτρα προστασίας της να έχουν φθάσει σε απαράδεκτα οριακό σημείο.

Γι' αυτό, και οι σχετικές κυβερνητικές εξαγγελίες για ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό της εργατικής προστασίας, εκτός του ότι διαχέουν έντονη οσμή ενός επικίνδυνου φιλελευθερισμού, προετοιμάζουν καταστάσεις ανεξέλεγκτων πια ανισοτήτων κατανομής, που θα έπρεπε να αναθεωρηθούν άμεσα και πάση θυσία. Οι κυβερνητικοί ενθουσιασμοί, εξάλλου, σχετικά με την αναμενόμενη ταχύρρυθμη ανάπτυξη ουδόλως πτοούνται από τον πολύ ορατό κίνδυνο, η Δύση να έχει ήδη περιέλθει σε περίοδο αέναης στασιμότητας. Αυτός ο κίνδυνος προβάλλει με τη γενίκευση των αρνητικών επιτοκίων, καθώς και με τη χρόνια αδυναμία επίτευξης πληθωρισμού ίσου με 2%, που αναπόφευκτα θα επηρεάσει αρνητικά και την Ελλάδα.

 

Εθνικά θέματα και μεταναστευτικό

Πέρα, όμως από το ουτοπικό κυνήγι της ανάπτυξης, που τελικά είναι αδύνατη στο ζοφερό περιβάλλον των μνημονίων, αλλά και των μεταμφιέσεών τους, θεωρώ ιδιαίτερα τραυματική την πλήρη αποσιώπηση, από την πρωθυπουργική ομιλία, εκείνων των δραματικών εξελίξεων, που βρίσκονται στην κορυφή του ενδιαφέροντος και των ανησυχιών του ελληνικού λαού. Θα αρκεστώ, λόγω περιορισμένου χώρου, σε δύο μόνο από αυτές:

Στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ούτε κουβέντα, στην πρωθυπουργική ομιλία, για την εθνική αυτή προδοσία, παρότι ο ελληνικός λαός μαίνεται εναντίον της και παρότι Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, εξειδικευμένοι, στο θέμα, προβάλλουν σωρεία σοβαρών λόγων, σχετικά με τη δυνατότητα ακυρώσεώς της. Και ενώ, το μέγα αυτό εθνικό πρόβλημα όφειλε να είναι, συνεχώς, στις επάλξεις των προβληματισμών μας, η επίσημη γραμμή, όπως δυστυχώς φαίνεται, είναι αυτή της λήθης.

Στους Πρόσφυγες/Μετανάστες. Μακάρι να μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε όλους τους απόβλητους αυτού του κόσμου, και να τους προσφέρουμε μια νέα ζωή. Δυστυχώς, δεν μπορούμε, και είναι πιστεύω περιττό να εξηγήσω εδώ τους πολυάριθμους όσο και εμφανείς λόγους αυτής μας της αδυναμίας. Ωστόσο….συνεχίζουμε να δεχόμαστε χιλιάδες από αυτούς, αδιαμαρτύρητα, και να εφευρίσκουμε δήθεν λύσεις, που τέτοιες δεν είναι. Όπως, μεταξύ άλλων η μεταφορά τους από τα νησιά μας στην πρωτεύουσα! Για να είμαστε καλοί Ευρωπαίοι!

Συμπερασματικά, η Ελλάδα οδεύει σε πλήρη εξαφάνιση, αν δεν αναχαιτιστεί άμεσα η απευκταία τακτική των κυβερνήσεών της, που συνίσταται στο "κουκούλωμα" των εκάστοτε ζωτικών για την επιβίωσή της προβλημάτων και, αντιθέτως, στην ενασχόλησή της με τα επουσιώδη. Το χρέος παραμένει μη βιώσιμο και η όποια θετική συμβολή των άμεσων ξένων επενδύσεων στην ανάπτυξη προϋποθέτει οικονομία, που έχει αρχίσει με δικές της δυνάμεις και προγραμματισμό να εξέρχεται από την ύφεση. Διαφορετικά, η ελληνική οικονομία θα εξακολουθήσει να είναι έρμαιο ξένων συμφερόντων, που θα υλοποιούνται μέσω άμεσων ξένων επενδύσεων/ξεπουλήματος.

Πολύ κρίμα, που και αυτή η νέα κυβέρνηση αρνείται να απαιτήσει τα δίκαια αιτήματα της Ελλάδας, και απλώς επιλέγει να θριαμβολογεί για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Ακόμη και τώρα, ακόμη και μετά τις ηχηρές εξομολογήσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, ότι ναι διέπραξαν έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, επιλέγοντας τη διάσωση των τραπεζών και, πετώντας την Ελλάδα στον Καιάδα, για τους κυβερνητικούς μας δεν….κινείται φύλλο.

πηγή: slpress.gr

Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2019 09:30

Με τον Αμερικανό Πρέσβη ο Περιφερειάρχης

Με τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριο Φαρμάκη, συναντήθηκε χτες Παρασκευή, ο Αμερικανός Πρέσβης Τζέφρι Πάιατ, στο πλαίσιο των επαφών του, κατά την επίσκεψη του στην Πάτρα.

Η συνάντηση, ήταν η πρώτη των δύο ανδρών και πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας σε ιδιαίτερα φιλική ατμόσφαιρα και παρουσία συνεργατών και των δύο πλευρών. Χαρακτηριστικός ο ακόλουθος διάλογος:

  • «Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση;»
  • «Να κάνω τους πολίτες της Δυτικής Ελλάδας να χαμογελάσουν. Είναι υπέροχοι άνθρωποι…»

Αναφερόμενος στα μεγάλα προβλήματα της περιοχής, ο Περιφερειάρχης, έθεσε ως σημαντικότερο την ανεργία, ενώ μίλησε και για άλλα χρονίζοντα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, με κυρίαρχα την έλλειψη υποδομών και επενδύσεων.

Από την πλευρά του, ο Πρέσβης των ΗΠΑ επεσήμανε, πως η Πάτρα διαθέτει μεγάλες και ιδιαίτερες αναπτυξιακές δυνατότητες, σε διάφορους τομείς μεταξύ των οποίων ο Τουρισμός. Μάλιστα προς την κατεύθυνση αυτή τονίστηκε η αναγκαιότητα προβολής και εξωστρέφειας της περιοχής.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, την οποία ο κ. Πάιατ χαρακτήρισε ως το ισχυρότερο brand name, αλλά και στην περιοχή των Καλαβρύτων, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από την επανάσταση του 1821 και τις εκδηλώσεις που θα προγραμματιστούν.

Ο κ. Πάιατ εξέφρασε στον κ. Φαρμάκη την πρόθεση να συμβάλλει στην ενίσχυση της εξωστρέφειας και της επενδυτικής «ικανότητας» της περιοχής, ενώ στο τέλος της συνάντησης, οι δύο άνδρες αντάλλαξαν εθιμοτυπικά δώρα.

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2019 14:25

Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού στην Έδεσσα

27 Σεπτεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού και η Έδεσσα το γιορτάζει μαζί με τους επισκέπτες αλλά και τους μαθητές και σπουδαστές των σχολείων που καλούνται να γνωρίσουν από κοντά τον χώρο του Τουρισμού.

Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού είναι αφιερωμένη στις δουλειές που ανοίγονται σε έναν προορισμό τόσο αυταπασχόλησης όσο και ετεροαπασχόλησης. Οι συμμετέχοντες θα γνωρίσουν από κοντά τις νέες τεχνολογίες για την βραχυχρόνια μίσθωση τύπου AirBnB, όπως επίσης και τα επαγγέλματα και την εξειδίκευση στον χώρο του τουρισμού, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος και των εμπειριών. Ειδικοί εκπαιδευτές από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, το Μητροπολιτικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης και τα εξειδικευμένα στελέχη της Δημοτικής Επιχείρησης Έδεσσας θα μυήσουν στα μυστικά του μαθητές και σπουδαστές ώστε να γνωρίσουν έναν επαγγελματικό χώρο που έχει εξαιρετικό μέλλον στην Ελλάδα και παράλληλα θα γνωρίσουν τις δράσεις και της δραστηριότητες του προορισμού Έδεσσα και Ορεινή Πέλλα. Επίσης θα γνωρίσουν από κοντά την κάρτα πόλης, την Edessa City Card το επιτυχημένο εργαλείο που βοηθά τους επισκέπτες να γνωρίσουν εύκολα και οικονομικά τα αξιοθέατα, τις δραστηριότητες, τον πολιτισμό και την γαστρονομία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Η Ορεινή Πέλλα με κέντρο την πόλη της Έδεσσας αναπτύσσεται ως ένας σημαντικός προορισμός σε ένα δίκτυο αξιοθεάτων που περιλαμβάνει τους Καταρράκτες της Έδεσσας, το Υπαίθριο Μουσείο Νερού Έδεσσας, το Χιονοδρομικό Κέντρο Βόρας-Καϊμάκτσαλάν, τον Παραδοσιακό οικισμό του Αγίου Αθανασίου, τα λουτρά Πόζαρ και βέβαια την Πέλλα με τους αρχαιολογικούς και βυζαντινούς θησαυρούς πατρίδα και γενέθλιος τόπος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στόχος είναι σταθερά ο 12μηνος θεματικός τουρισμός κάτι που μπορεί να αποτελεί σχέδιο για κάθε προορισμό της Ελλάδας σύμφωνα με τον Ευάγγελο Κυριακού, υπεύθυνο τουρισμού της πόλης. Όπως τονίζει είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να μας κάνουν επιχειρηματίες και απασχολούμενους στο τουρισμό εντός … 24 ωρών αν δώσουμε ένταση στην τοπική ταυτότητα, χαρακτήρα και προσωπικότητα στο προϊόν με συνδυασμένες υπηρεσίες από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς όχι μόνο για να λύσουμε προβλήματα αλλά και για να παρέχουμε στους επισκέπτες μας λύσεις που διευκολύνουν την ζωή τους και ταυτόχρονα παράγουν μοναδικές εμπειρίες. Η πρόσκληση είναι ανοικτή για τα σχολεία της Έδεσσας, του Ν.Πέλλας και όχι μόνο στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του Ελληνικού Τουρισμού την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου από τις 10 το πρωί. Η όλη εκδήλωση περιλαμβάνεται στον επίσημο κατάλογο εκδηλώσεων του Παγκόσμιου οργανισμού Τουρισμού.

Δηλώσεις Συμμετοχής σχολείων / σχολών / ομάδων www.edessacity.gr

http://wtd.unwto.org/content/edessa-destination-management-tools-tourism-education-jobs-all /  

Photo & Text: FB Edessa Tourist Information Center

Έχει ξεκινήσει, εδώ και λίγες ημέρες, η υποβολή των ηλεκτρονικών αιτήσεων από δικαιούχους προκειμένου να τους καταβληθεί το εποχικό επίδομα του ΟΑΕΔ για το 2019.

Οπως γίνεται γνωστό σε ανακοίνωση του οργανισμού, η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει στις 2 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 15:00 για όσους υποβάλλουν αίτηση, μέσω των ΚΠΑ 2 και των ΚΕΠ και ώρα 23:59 για όσους υποβάλλουν αίτηση με ηλεκτρονικό τρόπο. Η παραλαβή των δικαιολογητικών θα ολοκληρωθεί την επόμενη εργάσιμη μέρα (3/12/2019).

 

Ποιοι είναι οι δικαιούχοι για το εποχικό επίδομα

Δικαιούχοι του εποχικού επιδόματος είναι εργαζόμενοι των εξής κλάδων:

Οικοδόμοι, λατόμοι, ασβεστοποιοί, πλινθοποιοί, αγγειοπλάστες, δασεργάτες, ρητινοσυλλέκτες, καπνεργάτες, μουσικοί μέλη των οικείων επαγγελματικών σωματείων, υποδηματεργάτες, μισθωτοί ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, χειριστές εκσκαπτικών-ανυψωτικών-οδοποιητικών-γεωτρητικών μηχανημάτων, ηθοποιοί, τεχνικοί κινηματογράφου και τηλεόρασης, ταξιθέτες θεάτρου-κινηματογράφου, χειριστές και βοηθοί χειριστών κινηματογράφου, ελεγκτές κινηματογράφου και θεάτρου, ταμίες κινηματογράφου και θεάτρου, μισθωτοί τουριστικού και επισιτιστικού κλάδου και σμυριδεργάτες, χορευτές - μέλη των οικείων κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών σωματείων, καθώς και των τεχνικών απασχολούμενών σε ζωντανές οπτικοακουστικές εκδηλώσεις-μέλη των οικείων κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών σωματείων.

Τα δικαιολογητικά για τις ημέρες ασφάλισης, το εισόδημα και την άδεια διαμονής για τους πολίτες τρίτων χωρών, αναζητούνται αυτεπάγγελτα από τον ΟΑΕΔ μέσω των Πληροφοριακών Συστημάτων του ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ), της Γ.Γ.Π.Σ. και του υπουργείου Εσωτερικών, αντίστοιχα.

Πληροφορίες σε σχέση με τους όρους, τις προϋποθέσεις, το ύψος του εποχικού επιδόματος και τα δικαιολογητικά είναι διαθέσιμες στον διαδικτυακό τόπο του Οργανισμού (www.oaed.gr).

 Πηγή: ethnos.gr

Με τις αποφάσεις του ΣτΕ κρίθηκαν αντισυνταγματικές και αντίθετες με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι νομοθετικές ρυθμίσεις που είχαν γίνει επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια.
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις κρίθηκαν αντισυνταγματικές από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου με σειρά αποφάσεων (1749-1752 του 2019, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον σύμβουλο Π. Μπράμη), και είχαν γίνει το 2017, όταν και καθορίστηκαν τα προγράμματα διδασκαλίας των Θρησκευτικών σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο με τις αποφάσεις της Ολομέλειάς του έκρινε ότι με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών «πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές».
Στις αποφάσεις σημειώνεται ότι για τους ετερόδοξους ή άθεους ή αλλόδοξους μαθητές δίδεται η ευχέρεια της απαλλαγής από το μάθημα και ως εκ τούτου δεν υποχρεώνονται να το παρακολουθήσουν.
«Οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές -αναφέρεται στις αποφάσεις- έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος "ελεύθερης ώρας"».

Τι αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά στα σχολεία
Τα προγράμματα σπουδών του 2017 κρίθηκαν αντισυνταγματικά κατά πλειοψηφία, καθώς υπήρχαν και δικαστές που διατύπωσαν αντίθετη γνώμη.
«Τα επίδικα προγράμματα σπουδών -αναφέρεται στις αποφάσεις- όπως προκύπτει από τους σκοπούς και το περιεχόμενό τους, δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των ορθόδοξων μαθητών, διότι τα μεν προγράμματα του Δημοτικού και του Γυμνασίου δεν περιέχουν ολοκληρωμένη -και διακριτή έναντι άλλων δογμάτων και θρησκειών- διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της ορθόδοξης εκκλησίας, το δε πρόγραμμα του Λυκείου είναι αποσυνδεδεμένο από τη διδασκαλία αυτή. Αντιθέτως, δίδεται ιδιαίτερη έμφαση είτε στην προβολή στοιχείων κοινών με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών (Δημοτικό-Γυμνάσιο) είτε στη διδασκαλία διαφόρων ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων, τα οποία είτε είναι αντικείμενο κυρίως άλλων μαθημάτων (Δημοτικό-Γυμνάσιο) είτε είναι άσχετα ή και αντίθετα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία (Λύκειο)».
Και καταλήγει η απόφαση ότι μετά από όλα αυτά «κρίθηκε ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών έρχονται σε αντίθεση με τα άρθρα 16 παρ. 2 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και με την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, άρθρα 14 και 9 της ΕΣΔΑ)».

Πηγή: iefimerida.gr