Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 06/02/2020

Δεν βρίσκεται μακριά ο καιρός αγαπητοί, που για μια ακόμη φορά, η αρκετά σημαντική αυτή στιγμή της κάθε δεκαετίας που διενεργείται η γενική απογραφή πληθυσμού, θα μας βρει να μετράμε δυνάμεις.

Το βασικό κίνητρο συγγραφής του παρόντος άρθρου, είναι ότι αναλογιζόμενος του μέλλον του τόπου μας, ειλικρινά φοβάμαι για το τι θα διαπιστώσουμε όταν θα έχουμε τα αποτελέσματα αυτής της απογραφής. Για μένα, η απογραφή είναι κάτι σαν ένα αρκετά έγκυρο τσεκ-απ μιας περιοχής. Κάτι σαν το ΑΕΠ μιας χώρας. Χωρίς μεν να αντανακλά την ολότητα μιας -έτσι κι αλλιώς- σύνθετης κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας, ωστόσο αποτελεί ένα καλό και αξιοποιήσιμο σετ στοιχείων, που δείχνουν το πως τα πάει μια περιοχή γενικότερα, από πλευράς ανάπτυξης και προόδου. Γιατί ας μη γελιόμαστε, μια περιοχή που αναπτύσσεται, συγκρατεί τον πληθυσμό της και ενίοτε προσελκύει και πληθυσμό από άλλες περιοχές της χώρας. Θα είναι όμως τέτοια η δική μας περίπτωση;

Δυστυχώς όλα τα σημάδια της τελευταίας δεκαετίας, είναι αρνητικά. Συνηθίζω να λέω ότι εμείς εδώ στην περιοχή μας δεν έχουμε απλώς την ‘ελληνική κρίση’, αλλά και την τοπική κρίση. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αλλά και συνεπακόλουθα η πλειοψηφία των δημοτικών περιοχών των Αιτωλοακαρνανικών δήμων, με στοιχεία, με αποδείξεις, με ντοκουμέντα και με δείκτες, με μελέτες επίσημες που δημοσιεύονται διαρκώς, βρίσκονται συνεχώς ουραγοί σε θέματα ανάπτυξης σε επίπεδο Ελλάδας αλλά και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης! Και η απογραφή του 2021, πιστεύω ότι απλώς θα ‘επικυρώσει’ αυτή την εικόνα.

Κοιτάξτε, ό,τι κι αν πούμε, ό,τι κι αν κάνουμε σε έναν τόπο, κάποια στιγμή έρχεται η ώρα του λογαριασμού. Για να μιλάμε με καθαρές κουβέντες: ο κόσμος, ο πληθυσμός, μένει όπου υπάρχει εργασία, όπου μπορεί να βιοποριστεί, όπου υπάρχουν δουλειές! Αν δεν υπάρχουν δουλειές στον τόπο του, αναγκάζεται να φύγει. Προσωπικά γνωρίζω πολλούς Μεσολογγίτες και Αιτωλοακαρνάνες, που η έλλειψη επαγγελματικών ευκαιριών στην περιοχή μας, τους ανάγκασε να μεταναστεύσουν όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά ακόμη και εντός Ελλάδας σε περιοχές που μπορούν να βιοποριστούν καλύτερα από τον δικό μας -προικισμένο ομως- τόπο, όπως είναι η Λευκάδα, ακόμη και το… Καρπενήσι!

Εκτιμώ ότι η απογραφή του 2021, θα δείξει ακριβώς με πολύ ανάγλυφο τρόπο, την αποτυχία μας εν συνόλω στην Αιτωλοακαρνανία αλλά και επιμέρους σε κάθε περιοχή, να διαμορφώσουμε συνθήκες ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, που θα κρατούσαν τους ανθρώπους μας στην ιδιαίτερη πατρίδα μας. Μια τάση ερημοποίησης, που δεν μπορεί παρά να είναι απογοητευτική. Και μην βιαστεί κανείς να ρίξει την ευθύνη στην ελληνική κρίση, γιατί η απογραφή θα δείξει και περιοχές της χώρας που αύξησαν και την απασχόληση και τον πληθυσμό τους. Εξαίρεση στην Αιτωλοακαρνανία πιθανώς θα υπάρξει για την περιοχή του Αγρινίου, όπου πιθανολογώ ότι δεν θα είναι τόσο ορατό το πρόβλημα: ήδη δημιουργήθηκαν νέοι ταχυδρομικοί κώδικες στην πόλη αντί μόνο ενός, υπάρχει κίνηση διάσπασης της μεγάλης ενορίας του Αγίου Δημητρίου σε δύο ενορίες κ.λπ., και άλλοι δείκτες που δείχνουν ότι η πόλη μεγαλώνει, έστω και αν αυτό γίνεται σε βάρος του υπόλοιπου νομού, ελέω στρεβλώσεων στην διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, όπου συνένωσαν πλήθος δήμων με το Αγρίνιο, ακόμη και αν υπήρχαν ισχυρά αντεπιχειρήματα για κάτι τέτοιο. Ακόμη και στο Αγρίνιο όμως, υπήρξαν κύματα μαζικής φυγής νέων επιστημόνων κυρίως προς το εξωτερικό.

Όμως οι γενική εικόνα για όλες τις υπόλοιπες περιοχές, ποια αναμένεται να είναι άραγε; Κάποτε η Αιτωλοακαρνανία εξέλεγε 8 βουλευτές. Πλέον εκλέγει 7. Μήπως αύριο θα εκλέγει 6; Τα όσα δεν έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, έργα υποδομών, προσέλκυση επενδύσεων κ.λπ., νομίζετε ότι δεν τα πληρώνουμε; Όταν χάνονται και παραπαίουν  αναπτυξιακοί πυλώνες με πολλαπλές ροές στις τοπικές κοινωνίες, όπως  για παράδειγμα είναι το πρώην ΤΕΙ και το Πανεπιστήμιο, αυτό δεν είναι ένα γεγονός που πολλαπλά μας συρρικνώνει;

Η σοβαρή λύση φυσικά δεν μπορεί να είναι κινητοποίηση του στυλ ‘απογραφείτε εκεί που όντως μένετε’, καλώντας τον κόσμο να μην πάει στα χωριά για να απογραφεί. Κάποτε αυτό το επιχείρημα μπορεί να είχε περισσότερη βάση, αλλά έχοντας πια δυο διοικητικές μεταρρυθμίσεις στον ενεργητικό μας, τον ‘Καποδίστρια’ και τον ‘Καλλικράτη’, ένας Δήμος δεν είναι πια η κεντρική πόλη μόνο αλλά περιλαμβάνει και τα γύρω χωριά, οπότε δεν παίζει τελικά και τόσο μεγάλο ρόλο που ακριβώς θα απογραφείς, στο κέντρο ή στο διπλανό χωριό. Άλλωστε με τερτίπια περιμένουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας; Ή πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα;

Αξίζει να πούμε δε, για τους μη ειδικούς σε θέματα αυτοδιοίκησης, ότι μεγάλο μέρος των χρηματικών ροών από το κεντρικό κράτος προς τους Δήμους βασίζεται στον απογραφέντα πληθυσμό του κάθε Δήμου. Λιγότεροι δημότες, λιγότερες επιχορηγήσεις/χρηματοδοτήσεις…

Και πριν βιαστεί ίσως κανείς να πει ότι μείωση πληθυσμού λογικά αναμένεται σε όλη σχεδόν την χώρα πχ. λόγω μετανάστευσης και υπογεννητικότητας, άραγε η δική μας περιοχή θα έχει το ίδιο ποσοστό μείωσης με τον μέσο όρο της χώρας, ή μήπως πολύ μεγαλύτερο; Προσωπικά θεωρώ ότι η μείωση του πληθυσμού στην Αιτωλ/νία, θα είναι μεγαλύτερη του μέσου όρου της χώρας. Κι αυτό μάλλον επιβεβαιώνει τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω.

Προς επίρρωση των ανωτέρω, θα αναφέρω τον πλέον πρόσφατο έλεγχο που μπορεί κάποιος να κάνει, από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις του 2019: οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι του 2019,είναι κατά πολλές χιλιάδες λιγότεροι από τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους του 2014! Εμφανέστατα σημάδια της πορείας του τόπου μας.

Φρονώ, λοιπόν, ότι η επερχόμενη απογραφή, θα αποτυπώσει την ζοφερή πραγματικότητα που ζήσαμε ειδικά την τελευταία δεκαετία στον τόπο μας. Γιατί το νο1 πρόβλημά μας είναι η ανάπτυξη, που μπορεί να φέρει θέσεις εργασίας, και όπου υπάρχει απασχόληση, εκεί παραμένει και ο κόσμος. Δυστυχώς και ατυχώς, ελάχιστοι από όσους έχουν δυνατότητα εκ της θέσεώς τους να διεκδικήσουν αναπτυξιακά θέματα για την Αιτωλοακαρνανία μας, βλέπω να το πράττουν. Π.χ. δεν είδα ποτέ μπροστάρηδες (ρεαλιστικά, όχι σε επίπεδο ανακοινώσεων) για να γίνει επιτέλους ένα επιχειρηματικό πάρκο στον τόπο μας. Δεν είδα ποτέ κάποιον να πάει σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία που δεν έχει παρουσία στην Δυτική Ελλάδα, και με έτοιμο φάκελο με συγκριτικά πλεονεκτήματα και παροχές προς την εταιρεία, να ζητήσει να ανοίξει ένα μεγάλο υποκατάστημά της εδώ, που θα έδινε ‘με το καλημέρα’ εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Δεν είδα να δημιουργούνται τεχνολογικές δομές, που θα μας προετοίμαζαν για το μέλλον που έρχεται και πάντα μας προσπερνά. Όσο για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας, είναι μεν ζητούμενο και έχει μεγάλες προοπτικές, αλλά αυτές οι προσπάθειες θέλουν δεκαετίες για να ευοδωθούν, και προς το παρόν οι νέες θέσεις εργασίας στον τόπο μας βασισμένες στον τουρισμό είναι ελάχιστες! Για την περιοχή της Αιτωλίας δε, με την καταρράκωση του ΤΕΙ Μεσολογγίου και του Παν/μίου Αγρινίου και την αλλαγή χρήσης του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, οι επιπτώσεις σε θέματα θέσεων εργασίας και απογραφής πληθυσμού, θα είναι δυστυχώς τραγικές.

Η ερημοποίηση του τόπου μας, γιατί περί αυτού πρόκειται, πρέπει να μας αφυπνίσει. Χρειαζόμαστε θέσεις εργασίας. Πραγματικές θέσεις εργασίας, όχι φληναφήματα. Αυτό πρέπει να ζητάμε από τους διοικούντες. Μόνο έτσι θα αναστραφεί η ερημοποίηση και η γεροντοποίηση του τόπου μας. Με νέο κόσμο, με δουλειές, με θέσεις εργασίας. Κι εκεί η απογραφή πληθυσμού θα έδειχνε μια εντελώς διαφορετική εικόνα, από αυτή που πρόκειται δυστυχώς να δούμε. Μόνο έτσι, η απογραφή θα αποτελούσε ένδειξη ελπίδας για το μέλλον.

Δεν πρέπει να κοιτάζουμε πως θα ‘βολευτεί’ κάποιο παιδί σε ένα δίμηνο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ που αύριο θα μεταναστεύσει ελλείψει άλλων εργασιακών ευκαιριών, ούτε πρόκειται να  συγκρατήσει τον πληθυσμό μας από την φυγή, ένα ακόμη ‘αναπτυξιακό συνέδριο’ ή ‘ακόμη μια ενημερωτική/πολιτιστική εκδήλωση’. Πόση ανάπτυξη πια, στα χαρτιά, και στην TV και στο youtube;

Οφείλουμε, λοιπόν, να αφήσουμε κατά μέρος την αδράνεια και πιθανώς την λάθος στοχοθεσία μας σε θέματα προτεραιοτήτων της περιοχής μας, και να φροντίσουμε με τις ενέργειές μας να ζητάμε αναπτυξιακές δράσεις, ώστε οι επερχόμενες απογραφές πληθυσμού να δείχνουν την περιοχή μας ακμάζουσα και με ελπιδοφόρο μέλλον.  

Κωνσταντίνος Η. Χονδρός
Περιφερειολόγος

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 06/02/2020

Kύριε Διευθυντά,

Η έλευση του καινούργιου χρόνου συμπίπτει περίπου με τη λήξη της εύλογης χρονικής περιόδου ενημέρωσης και προσαρμογής της νέας δημοτικής αρχής στα δημοτικά πράγματα.

Με τον καινούργιο χρόνο, εκτός της αντιμετώπισης των τρέχουσας φύσης θεμάτων και προβλημάτων, οι Δημοτικοί Άρχοντες πρέπει να αρχίσουν να ξεδιπλώνουν το όραμά τους για τα μεγάλα προβλήματα της πόλης (ανάπτυξη θαλάσσιου μετώπου με όλες τις αναπτυξιακές δυνατότητες που θα προκληθούν, εμπλουτισμό και αξιοποίηση της λιμνοθάλασσας κ.λπ.)

Πέραν της προσπάθειας για την οικονομική ανάπτυξη της πόλης, ας μου επιτραπεί να θέσω προς συζήτηση ένα θέμα το οποίο, εκτός της ιστορικής και πολιτιστικής του σημασίας, θα έχει μακροχρονίως και ευνοϊκές οικονομικές συνέπειες για την πόλη.

Εξηγούμαι:

Ο Δήμος Μεσολογγίου είναι ένας εκ των πολλών μέσης δυναμικότητας δήμων της χώρας. Τι τον διαφοροποιεί; Τι είναι αυτό που μπορεί να τον ξεχωρίσει; Η απάντηση είναι απλή: Το κοσμοϊστορικό γεγονός που συνέβαλε στην πολιτειακή αποκατατάσταση του νεώτερου Ελληνισμού. Πως αυτό αξιοποιείται και προβάλλεται; Με άλλα λόγια πιο είναι το τοπόσημο της πόλης; Μια πολύ καλή βάση υπάρχει: Χάρις στον Κουτκουτάκη είναι ο Κήπος των Ηρώων. Ήδη τον Απρίλιο του 1862 ο Ελβετός Charles Schaub, περιηγούμενος στην πόλη κάνει την πρόβλεψη [σε μετάφραση]: «σε λίγα χρόνια θα γίνει ένας ωραίος κήπος σε ανάμνηση των πλέον ενδόξων γεγονότων της Ελλάδος».

Στον ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ δικαιωματικά εντάσσεται και ο πέριξ αυτού χώρος, δηλ. το Νοσοκομείο και ολόκληρος ο χώρος μπροστά και πίσω από αυτό, ως συνολικά περικλείεται γύρω - γύρω από δημοτικούς δρόμους.

Κατ’ αρχάς, στο χώρο αυτό πρέπει να αντιμετωπισθούν ορισμένα νομικής φύσης προβλήματα. Συγκεκριμένα:

Το Νοσοκομείο, παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις δημοτικών αρχόντων, καίτοι πρόκειται για χώρο που αποσπάσθηκε από την αρχική έκταση των Ηρώων, δεν ανήκει σήμερα στον Δήμο. Στο Κτηματολόγιο έχει δηλωθεί ότι ανήκει στο Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΜΑΡΧΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ με την ακατανόητη παρατήρηση ότι ως αιτία κτήσης αναγράφεται ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ χωρίς να προσδιορίζεται ποιός ήταν ο αποβιώσας διαθέτης.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Δήμος δεν έχει λόγους να διεκδικήσει το χώρο αυτό. Ο διαθέτης Γεώργιος Χατζη-Κώστας άφησε μόνο χρήματα για την ανέγερση Νοσοκομείου και ο Δήμος απέσπασε, από την αρχική έκταση των Ηρώων, χώρο όπου κτίσθηκε το αρχικό κτίριο του Νοσοκομείου. Αρκεί να τονισθεί ότι μέχρι της υπαγωγής του στο Δημόσιο με το από 23-12-1953 Β.Δ. λειτουργούσε ως Δημοτικό Αδελφάτο, δηλ αποκεντρωμένη δημοτική νοσοκομειακή μονάδα (αναλυτικά σε ολοσέλιδη επιστολή μου στην εφημερίδα ΑΙΧΜΗ, φύλλο της 14/04/2016).

Ο Δήμος διαθέτει σειρά σοβαρών επιχειρημάτων να διεκδικήσει το χώρο. Επί πλέον η Διοίκηση του Νοσοκομείου μετά τον εξανεμισμό των μετοχών και την εντεύθεν απώλεια των μερισμάτων δεν θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διατηρεί στην κυριότητά της το κτίριο, το οποίο στη σημερινή κατάσταση μόνο δεσμεύσεις και υποχρεώσεις δημιουργεί και κανένα όφελος δεν επιφέρει. Με την κατάλληλη νομική επιχειρηματολογία και την συνακόλουθη αναγκαία πολιτική βούληση του αρμόδιου Υπουργείου ως και προς αποφυγή άσκοπων δικαστικών διενέξεων, πιθανολογώ ότι δεν θα έχει σοβαρές αντιρρήσεις στην παραχώρηση της κυριότητος του χώρου στον Δήμο. Επ’ ευκαιρία, στην προαναφερθείσα επιστολή μου της 14/04/2016 σημειώνω: «όπως έχει γραφεί στον τοπικό τύπο η παρούσα δικαστική αρχή έχει αναθέσει σε διακεκριμένους νομικούς την εκπόνηση σχετικής γνωμοδότησης». Υπάρχει;

Ακόμη σχετικά με το δυτικό τμήμα του έμπροσθεν του Ηρώου χώρου ενδέχεται να υπάρχουν ορισμένες νομικές εκκρεμότητες.

Ως οι παλαιότεροι ενθυμούμεθα εκεί υπήρχε ένα μεγάλο ορθογώνιο κτίσμα που χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και το οποίο αργότερα κατεδαφίσθηκε. Προηγουμένως και μέχρι της ανέγερσης των καινούργιων στρατώνων στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου, στρατοπέδευε μονάδα Πεζικού. Είναι προφανές ότι η ύπαρξη στρατώνων προϋποθέτει γύρω από το κτίσμα σημαντική έκταση για την παράταξη, άσκηση και λοιπές ανάγκες του στρατεύματος.

Ενδέχεται, όμως να υπάρχουν εντός του δημόσιου αυτού χώρου μικρής έκτασης ιδιοκτησίες. Ο Δήμος να προβεί στη διερεύνηση των τίτλων κυριότητας που πρέπει να έχουν υποβληθεί στο κτηματολόγιο και όπου δεν υπάρχουν να επιδιώξει να παραχωρηθούν σε αυτόν οι εκτάσεις που ανήκουν ακόμη στο Δημόσιο. Ακολούθως ο Δήμος να προτείνει στους νόμιμους δικαιούχους ανταλλαγή με ίσης αξίας δημοτικά ή δημόσια οικόπεδα. Στην επιδίωξη αυτή ο Δήμος τα μέγιστα θα διευκολυνθεί από το γεγονός ότι η γύρω από το Ηρώο περιοχή σε απόσταση «100 μέτρων από του αναχώματος και του τείχους πέριξ» έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικός τόπος και ως εκ τούτου ουδεμία ανοικοδόμηση είναι επιτρεπτή. (Αναλυτικότερα σε επιστολή μου στην εφημερίδα ΝΤΑΠΙΑ, φύλλο 185, Νοεμβρίου 2003).

Είναι καιρός να κατανοηθεί ότι ολόκληρος ο προ του Ηρώου χώρος συνέχεται και συνδέεται άρρηκτα με τον κύριο χώρο του Ηρώου και τυγχάνει ανάλογης με τον Κήπο προστασίας, γι’ αυτό και δεν έχει κατατμηθεί σε οικόπεδα και δεν έχει οικοδομηθεί, καίτοι βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Γι’ αυτό και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή αναγκάσθηκε να ανακαλέσει ονοματοδοσία ασύμβατη με την ιστορικότητα του χώρου.

Με βάση τα συνοπτικά προεκτεθέντα πέραν του Ηρώου, το συνεχόμενο Νοσοκομείο και η πίσω και μπροστά από αυτά περιοχή θα περιέλθουν αποκλειστικά στην κυριότητα του Δήμου.

Ο ενιαίος πλέον δημοτικός χώρος μαζί με ότι έχει εναπομείνει από την γειτνιάζουσα έκταση, της πάλαι ποτέ θρυλικής Ντάπιας του Φραγκλίνου, της ντάπιας των τιτανομαχιών κατά την μακρόχρονη πολιορκία, να αποτελέσουν τη βάση και την αφετηρία της δημιουργίας ενός πανελλήνιας εμβέλειας τοπόσημου της Ιεράς Πόλεως.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο, κατά Παπαρρηγόπουλο, «πλείστον συντελέσας εις την άμυναν» μηχανικός Μιχαήλ Κοκκίνης είχε ονομάσει τον χώρο μπροστά από τους προμαχώνες Place de la Victoire (Πλατεία της Νίκης).

Η Δημοτική Αρχή με την συνδρομή επιτροπής σοβαρών μελετητών της νεοελληνικής ιστορίας και ιδίως της επανάστασης, να προχωρήσει σε ένα πανελλήνιο Διαγωνισμό αξιοποίησης και προβολής του χώρου.

Το παλαιό Νοσοκομείο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο της πόλης και Κέντρο Τεκμηρίωσης και Μελέτης της Ελληνικής Επανάστασης. Μπορεί να εξετασθεί στον πίσω χώρο η δυνατότητα μερικής αναβίωσης της τάφρου. Στο μπροστινό η δημιουργία ενός άλσους της Επαναστάσεως με προτομές Ελλήνων και Φιλελλήνων (Η υπάρχουσα εφετειακή απόφαση για το νοσοκομείο έχει ατονήσει, απαιτείται νέα με τα καινούργια δεδομένα).

Βεβαίως και άλλες προτάσεις μπορεί να προβληθούν στο πλαίσιο της αξιοποίησης του χώρου.

Τελικά ο διαγωνισμός θα καθορίσει περί του πρακτέου.

Θα ακολουθήσει η βαθμιαία υλοποίηση των συμπερασμάτων του ώστε τα κύρια χαρακτηριστικά να έχουν πραγματοποιηθεί και να συμπέσουν με τα 200 χρόνια από την πολυθρύλητη ΕΞΟΔΟ. Είναι προφανές ότι το έργο απαιτεί πολύ σημαντικούς πόρους.

Όπως αποδεικνύεται από τα διάφορα επιτεύγματα στη χώρα υπάρχουν Ιδρύματα που εργάζονται σοβαρά και χρηματοδοτούν την εκτέλεση πολύ δαπανηρών αξιόλογων έργων. Επί πλέον υπάρχουν και σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια για παρόμοιες δράσεις.

Αρκεί να τους παρουσιασθεί ένα πρόγραμμα μελετημένο, συνεκτικό με αξιολογήσιμα στοιχεία, το οποίο μάλιστα θα τους δώσει την ευκαιρία να συνδέσουν το όνομά τους με ένα κορυφαίο γεγονός της νεοελληνικής ιστορίας.

Το έργο είναι μακράς πνοής και απαιτεί συστηματική και επίπονη προσπάθεια.

Το κύριο βάρος πέφτει στην Δημοτική Αρχή η οποία δέον είναι να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τις σχετικές διαδικασίες. Να συγκροτήσει ομάδα ειδικών που θα καταρτίσει ένα άρτιο, ολοκληρωμένο φάκελο, ο οποίος θα της δώσει τη δυνατότητα, συνεπικουρούμενη από πολιτικές και επιστημονικές προσωπικότητες ως και διάφορους φορείς, να προκαλέσει το ενδιαφέρον Ελληνικών Ιδρυμάτων και Ευρωπαϊκών Οργανισμών προκειμένου να συμβάλουν στην επίτευξη ενός μεγάλου έργου αντάξιου των σκοπών τους, που και αυτούς θα τιμήσει και στην Ιερή Πόλη θα δώσει ένα τοπόσημο το οποίο θα αναδεικνύει εντυπωσιακά την Ιστορία της και θα την προβάλει πανελληνίως και διεθνώς.  

Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Μιχ. Α. Κοτίνη

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού