Έβρος. Εκεί λοιπόν, σε έναν τόπο πανέμορφο, με σύνορο τους μαιανδρισμούς του ποταμού, τα μονοπάτια με την ξεχωριστή βλάστηση, τον σπάνιο υδροβιότοπο, τις μέρες αυτές υπάρχει σκηνικό πολέμου. Άτακτου κλεφτοπολέμου, δίχως χημικά, με επίλεκτες δυνάμεις. Δίχως αρματωμένους σαν αστακούς στρατιωτικούς, αλλά με ψυχωμένους κυνηγούς, καλυβιέρηδες, αγρότες, κτηνοτρόφους, νέους και μεσήλικες, που ξέρουν σπιθαμή προς σπιθαμή την περιοχή και αντέχουν σε κακουχίες, σε ξενύχτι, στο κρύο και την υγρασία, που είναι σκληραγωγημένοι στην καθημερινότητά τους.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μείνουν θεατές στην επιχείρηση της απόβασης χιλιάδων μεταναστών που προωθεί η συστηματικά τις τελευταίες μέρες η Τουρκία. Είδα λοιπόν ανθρώπους με επίγνωση της ευθύνης τους, που ανταποκρίθηκαν σε ένα νεύμα των αρχών που έχουν τον όλο συντονισμό και την ευθύνη διαχείρισης της κατάστασης, με προθυμία και με χαμόγελο, συμβάλλοντας αθόρυβα και ουσιαστικά τα μέγιστα. Και είπα, υπάρχει ελπίς!
Οι τουρκικές αρχές πίσω από τα κυκλώματα των διακινητών
Το βάρος, όπως ήταν λογικό, με τις χιλιάδες των μεταναστών που ήθελαν να περάσουν το τελωνείο Καστανέων, έπεσε εκεί, κατά μήκος του νότιου τμήματος του νομού στην ευρύτερη περιοχή των Φερών, του Πέπλου, της Βρυσούλας, του Μελισσοκομείου, του Νεραϊδότοπου, της Μαυράγκαθου, του Δέλτα του Έβρου. Παράλληλα, εμφανίστηκαν ορδές μεταναστών, από απίθανες χώρες, να επιχειρούν να περάσουν κατά μεγάλα γκρουπ 50-200 ατόμων.
Φυσικά, με την απροκάλυπτη στήριξη των τουρκικών αρχών, καθοδηγούμενοι από τους δουλέμπορους των ανθρώπινων ψυχών, τα κυκλώματα των Τούρκων διακινητών έβγαλαν χρυσό μεροκάματο τις μέρες αυτές. Κινούνται με βάρκες για να τους προωθήσουν σε ελληνική ακτή, ή μέσα από μονοπάτια της στεριάς κι άλλα σημεία αβαθή του ποταμού.
Με σακίδια στην πλάτη, με τα προσωπικά τους είδη και την ελπίδα να περάσουν στην Ευρώπη μέσω της χώρας μας, καραβάνια στρατοπεδεύουν στην τουρκική όχθη του Έβρου, όπου μεταφέρονται και με κρατικά οχήματα, ενώ παροτρύνονται να περάσουν άμεσα. "Γκιτ, γκελ, ακούς μέσα στη νύχτα, με ένα ορυμαγδό φωνών σε διάφορες γλώσσες, με τις εξωλέμβιες να γκαζώνουν και μετά η αποβίβαση. Κλαδιά που σπάζουν για να βγουν στα περάσματα, φακοί που ανάβουν, βήματα να φθάσουν σε κάποιο ξέφωτο μια και η έναστρη νύχτα βοηθά να βρουν τα σημάδια.
Σακούλες δεμένες σε δένδρα, πεσμένα συρματοπλέγματα. Πυροβολισμοί στον αέρα με κυνηγετικές καραμπίνες από ελληνικής πλευράς, μόλις ενημερωθούν οι ομάδες την άφιξη της βάρκας για να αποτραπεί η είσοδος. Ενημέρωση από παρατηρητήριο που εντοπίζει με θερμική κάμερα τις αφίξεις, ώστε να υπάρξει η αντίδραση με τους πυροβολισμούς και σε ελάχιστα λεπτά ανταπάντηση άλλων πυροβολισμών από το τουρκικό έδαφος. Πυροβολισμοί οπλοπολυβόλων!
Ο Έβρος και τα χωριά του πέρασμα ομάδων μεταναστών
Η νύχτα είναι μακριά. Οι περισσότερες ομάδες λαθραίων ξαναεπιβιβάζονται και φεύγουν προς αναζήτηση άλλου περάσματος, κάποιοι παραμένουν ξαπλωμένοι στα αλμυρίκια και τα πουρνάρια, για να συνεχίσουν πεζοί στην συνέχεια, μέχρι να εντοπιστούν από άλλες ομάδες που βρίσκονται στα εσωτερικά αναχώματα και να οδηγηθούν στις στρατιωτικές περιπόλους. Αφήνουν παντού τα αποτυπώματά τους, ρουχισμό και προσωπικά αντικείμενα που βαραίνουν και δεν θέλουν πια να έχουν μαζί τους. Είναι από Σομαλία, Πακιστάν, Συρία, Αφγανιστάν, Αλγερία, Ιράκ, Ιράν, Παλαιστίνη, αν λένε αλήθεια.
Με το που εντοπιστούν τις περισσότερες φορές συμμορφώνονται, δεν αντιδρούν, κάθονται αμέσως στο έδαφος, δέχονται αδιαμαρτύρητα τον έλεγχο και περιμένουν να μεταφερθούν στα ενδότερα. Ο στόχος επετεύχθη… Μόλις αντιληφθούν ότι θα ακολουθήσει άμεση επαναπροώθησή τους, εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα κι αντιδρούν. Πολλές όμως ομάδες καταφέρνουν να μπουν σε κοντινά χωριά, ακολουθώντας την σιδηροδρομική γραμμή. Χθες μια ομάδα 50 ατόμων έφθασε με βάρκα στον Απαλό Αλεξανδρούπολης και θεάθηκε να περπατά κατά μήκος του οικισμού με προορισμό την Εγνατία οδό. Υπήρξε άμεση κινητοποίηση αστυνομίας και πολιτών για τον εντοπισμό της.
Της Μελαχροινής Μαρτίδου
πηγή: slpress.gr
