Έτσι, όχι μονάχα οι ανθρωπωδάσκαλοι στα σχολεία, αλλά και η πέτρα που παραλίγο να σου σπάσει το κεφάλι έχει τη δικιά της σοφία να σου μεταδώσει. Και το αγκάθι που κόντεψε να σου τρυπήσει το δάχτυλο τη δικιά του αλήθεια θέλει να σου προσφέρει. Και το κύμα της θάλασσας που λίγο έλειψε να σε πνίξει έχει σωφροσύνη και να στη διδάξει ζητά. Και το σκυλί, τέλος, που όρμησε να σε δαγκάσει κάτι κρύβει και θέλει να στο φανερώσει.
Όλα έχουν κάτι να διδάξουν σε σένα. Δες το και πίστεψέ με! Φτάνει να 'χεις τα μάτια και τ' αφτιά σου πάντοτε ορθάνοιχτα, σαν κεραίες να ξαγρυπνούν και ν' αντιλαμβάνονται τι, χωρίς φράγματα και πραγματικά, κρύβεται πίσω από τις λαξεμένες πέτρες και το ευειδές αγκάθι, πίσω από το γαλήνιο κύμα και τους φαφούτηδες σκύλου.
Και ψυχικά και πνευματικά, αλήθεια, πολύ θα είσαι ωφελημένος κάθε στιγμή, εάν ως πειθήνιος στους έμψυχους και άψυχους δασκάλους της ζωής και επιμελής μαθητής τείνεις πάντα ευήκοον ους προς καθετί που άοκνα σε διδάσκουν και αγόγγυστα το εφαρμόζεις ...
* Από την ανέκδοτη συλλογή δοκιμίων "Ηθοποιών Γεύμα"...
