Η αλήθεια είναι μια και διαχρονική. Η ιστορία που δεν διδάσκει τιμωρεί. Επαναλαμβάνεται και τιμωρεί. Τιμωρεί και εκδικείται αυτούς που δεν την σέβονται. Αυτούς που πεισματικά την αρνούνται και την πολεμούν. Αυτούς που την διαστρεβλώνουν και θέλουμε να την ξεχάσουμε γιατί τους ενοχλεί.
Εύκολα τίθεται το ερώτημα, ποια είναι η αλήθεια της ιστορίας και ποιους ενοχλεί; Η πρώτη απάντηση βγαίνει μέσα από την πορεία του Ελληνισμού εδώ και πολλές χιλιετίες. Είναι αυτή η αλήθεια, που δεκάδες αιώνες τώρα διαλαλεί, ότι οι Έλληνες δεν είναι κάτοικοι κάποιου χώρου γης, αλλά χώρας ξακουστής και μάλιστα με το λαμπρό και ένδοξο όνομα, ΕΛΛΑΔΑ.
«Διδάσκαλο της ανθρωπότητας κατά θείαν πρόνοιαν», όπως μας γράφει ο Άγιος Νεκτάριος και κοιτίδα του πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών, της ειρήνης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της αγάπης, της φιλοξενίας και άλλων αρετών όπως είναι καταγεγραμμένες από τα χείλη των κατοίκων όλης της γης.
Είναι ο ένδοξος, ηρωικός και αγιασμένος τόπος, ο ποτισμένος με το αίμα μαρτύρων, νεομαρτύρων, ηρώων και αγωνιστών τούτου του Γένους που λέγεται Ελληνικό Γένος, και αυτό είναι κτήμα της Ελληνικής Φυλής.«Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνδρα, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα», αυτά τα λόγια του Γκαίτε, τα λένε όλα και επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Η απάντηση δε, στο δεύτερο ερώτημα, ποιούς ενοχλεί; Ανήκει στους ανθρώπους εκείνους του διχασμού, του ψέματος, της διαστρέβλωσης , του συμφέροντος, της ιδεοληψίας, του βολέματος, της ιδιοτέλειας, της ψευτοκουλτούρας, της ανωμαλίας, της ψευδοδιανόησης, της υποκρισίας, της ανομίας και όλων των άλλων ουσιαστικών που κοσμούν, όπως μπαχαλάκηδες και ρωβίκονες, κάθε τι μη Ελληνικό και Ορθόδοξο.
Ανήκει επίσης σ΄ εκείνους που μισούν ή που επιβουλεύονται την Εκκλησία, τον Χριστιανισμό , την Ορθοδοξία, την ίδια την Πατρίδα. Την οικογένεια το πρώτο θετικό κύτταρο της κοινωνίας, την ελληνική εκπαίδευση των προγόνων μας, την αλήθεια, την πρόοδο , την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την δημοκρατία, το ήθος, τα ήθη και έθιμα , τις αξίες, τα ιδανικά μας.
Το πώς φθάσαμε στο σημείο αυτό είναι απλό και γνωστό. Χρόνια τώρα “οι σοφοί και ειδήμονες” της Νέας Τάξης Πραγμάτων, γνωρίζοντας την αξία και την συμβολή της παραποίησης της Ιστορίας του χθες, του σήμερα και του αύριου, θέλησαν να την ωραιοποιήσουν τάχα επιφανειακά, παραποιώντας την με παχιά λόγια κοινού ενδιαφέροντος και αγαπολογίας με στόχο αφού την διαστρεβλώσουν, σιγά- σιγά να την εξαφανίσουν από την μνήμη των ανθρώπων.
Και το πέτυχαν μέχρι τώρα, καθ’ ότι ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, που επιζητά επίμονα και μεθοδικά να παραμεριστούν όλα εκείνα τα στεγανά τα οποία δημιουργούν διαχωριστικά σύνορα στα κράτη, στα έθνη, στους λαούς καλά κρατεί. Πιστεύω τους; Όλα ένας αχταρμάς. <<Μια κρεατομηχανή>> κατά τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που θα βγάζει ανθρώπους χωρίς όνομα, χωρίς ταυτότητα, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς όνειρα. Ανθρώπους νούμερα.
Πράγματι παγκοσμιοποίηση, όπως την οραματίζονται " οι ειδικοί" χωρίς αρχές και αξίες, χωρίς πατρίδα, χωρίς σεβασμό στον ίδιο τον άνθρωπο, χωρίς ιδανικά και πρωτίστως χωρίς Χριστό, είναι παγίδα που οδηγεί σε αδιέξοδα, στον εξευτελισμό, στην καταστροφή, στον θάνατο.
Ήδη απολαμβάνουμε μέχρι τώρα τα αποτελέσματα της και τους πρώτους καρπούς από τα τρία " αθώα" πλοκάμια που άπλωσε με "'ένδυμα προβάτου", για να αποκτήσει έδαφος και να βάλει στο χορό όλους τους λαούς, φορώντας στη συνέχεια το ένδυμα του πιο άγριου και μοχθηρού ζώου για να κατασπαράξει τα πάντα, τόσο με το πολιτικό πλοκάμι της, με την υπαγωγή όλων των κρατών σε μια ενιαία παγκόσμια, πολιτική ενοποίηση και κυβέρνηση της ανθρωπότητας, όσο και με το οικονομικό πλοκάμι της, με την οικονομική ένωση την οικονομιών, με μνημόνια, δασμούς κ.α. όλων των κρατών και δυστυχώς τέλος με το πνευματικό θρησκευτικό πλοκάμι της με την ενοποίηση, συνένωση και συγκερασμό όλων των θρησκειών σε ένα παγκόσμιο, τερατώδες θρησκευτικό σχήμα, χωρίς αρχή και τέλος και κυρίως χωρίς Χριστό ή μάλλον με Χριστό ή πολλούς χριστούς στα μέτρα της. Και αυτό για να επιτρέπονται όλα, χωρίς φραγμούς και όρια, όπως στη ζούγκλα, αλλά και πιο πέρα από αυτή, γιατί και εκεί υπάρχουν φυσικοί νόμοι- ένστικτα που σέβεται η άλογη φύση.
Έτσι η κατάσταση του σημερινού "πολιτισμένου" κόσμου έγινε τραγική, θηριώδης και επικίνδυνη.
Αλλά και η Ελληνική κοινωνία, το άλλοτε πρότυπο των εθνών, ποτέ δεν είχε περιέλθει σε τέτοια οδυνηρή κατάσταση και αποσύνθεση. Ο πολιτικοηθικός τυφώνας σαρώνει τα πάντα. Σήψη και κρίση παντού. Φυσικό επακόλουθο, θα έλεγε ο Άγιος Παϊσιος, αφού η κοινωνία μας κατέστησε την αμαρτία μόδα και οι πνευματικοί μας νόμοι συνιστούν πλέον <εγκληματικές πράξεις >.
Φυσικό επακόλουθο, αφού η αποστασία μας από το Θεό και ο εγωκεντρισμός νοούνται ως πρόοδος και πολιτισμός.
Φυσικό επακόλουθο, αφού ο Λόγος του Ευαγγελίου, η πηγή της Ζωής, η Οδός και η Αλήθεια λαμβάνεται ως σκοταδισμός, μεσαίωνας και οπισθοδρόμηση.
Φυσικό επακόλουθο, αφού η οικογένεια και η πατρίδα βάλλονται συστηματικά με χίλιους δυο τρόπους και η οποιαδήποτε στήριξή τους νοείται ως αναχρονισμός.
Φυσικό επακόλουθο, αφού διανύουμε κι εμείς την παγκοσμιοποίηση όχι μόνο χωρίς Χριστό, αλλά και εναντίον του Χριστού.
Φυσικό επακόλουθο, αφού οι πολιτικοί μας και θρησκευτικοί μας ταγοί, <<οι άγοντες επί τα μη ορθώς έχοντα>>(στην πλειοψηφία τους), έβαλαν στο χρονοντούλαπο την Αλήθεια, την Ιστορία, την πολύτιμη πολιτιστική μας κληρονομιά, που γαλούχησε γενεές γενεών. Αλλά και εγκαταλείψανε την όλη ιστορία μας στα χέρια των πλαστογράφων, των ανιστόρητων, των αθεολόγητων, για να αλλοιώσουν χωρίς ντροπή τη μορφή της και να διαστρεβλώσουν τα νοήματά της.
Φυσικό επακόλουθο, αφού αφαίρεσαν από την κοινωνία μας τα πνευματικά μας αντισώματα που είχε ως στηρίγματα και οδήγησαν και εξώθησαν τον λαό μας στην ύλη και στην διαφθορά. Και ύστερα από όλα αυτά τον εγκατέλειψαν σχεδόν μόνο μέσα στα αδιέξοδα και κυρίως σήμερα του επισείουν ως "δαμάλειο σπάθη" εκφοβισμού, πέραν του γενικού επικοισμού της χώρας του, με ολέθριες συνέπειες για το μέλλον και την απώλεια της εθνικής του κυριαρχίας με ορατό τον πόλεμο όσο ποτέ άλλοτε.
Χρόνια, τώρα δυστυχώς, περάσαμε από την εποχή των μεγάλων πολιτικών και θρησκευτικών μας ηγετών στην εποχή των διαχειριστών. Βέβαια, η έλλειψη ηγετών ταλανίζει όλη την ανθρωπότητα, η οποία επιζητεί ηγέτες υψηλού κύρους με διορατικότητα, αποφασιστικότητα, με σεβασμό προς τον άνθρωπο και βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, για να βγει η ανθρωπότητα από τα πλοκάμια, της χωρίς Θεό Νέας Τάξης, της παγκοσμιοποίησης.
Ηγέτες χρειάζονται και για την πατρίδα μας, την Ελλάδα. Ηγέτες με αρχές και αξίες. Ηγέτες αμετακίνητους και ασυμβίβαστους. Ηγέτες με σημαία τους τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη και όχι τα ξυλοκέρατα των ξένων. Ηγέτες που να σέβονται τον ιδρώτα και τους αγώνες του λαού του. Ηγέτες που να <<εμφορούνται από ηθική>>, διότι <<τίποτα δεν μπορεί να είναι πολιτικά (και θρησκευτικά) ορθό, αν είναι ηθικά λάθος>>. Ηγέτες που να τηρούν τις υποσχέσεις τους και όχι ως σύγχρονοι ,<<Ιούδες>> και <<Πόντιοι Πιλάτοι>> - αν και ο ρόλος τους είναι πάντα απεχθής και στιγματισμένος από την ιστορία - να ακολουθούν πιστά τα "αφεντικά" τους και να οδηγούν την χώρα τους στον γκρεμό και στην αιχμαλωσία, χωρίς καμία αντίσταση.
<<Αν η παρούσα γενεά δεν ενδυναμωθεί από ανθρώπους μορφωμένους και ηγέτες εν καλή διδασκαλία και μάλιστα προς τον κανόνα της Αγίας ημών Πίστεως και των Ηθών μας, θα είναι δυσοίωνο το μέλλον της και η διακυβέρνησή της αδύνατη >> μας φωνάζει ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός και πατριώτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Η πατρίδα μας υπάρχει και επιβιώνει γιατί κάποιοι έβαλαν το ανάστημά τους πάνω από τα προσωπικά τους, ύψωσαν τον Σταυρό και ορκίστηκαν να πολεμήσουν ‘΄για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία’’.
Η πατρίδα μας υπάρχει και επιβίωσε γιατί στηρίχτηκε κυρίως πάνω στο τρίπτυχο: Πατρίδα - Θρησκεία – Οικογένεια.
Αυτό το τρίπτυχο συγκράτησε και συγκρατεί το Γένος μας αιώνες τώρα και το οδήγησε ψηλά.
Αυτό το τρίπτυχο σήμερα γιατί μας ξενίζει; Γιατί το πολεμάνε όλοι, εντός και εκτός των τειχών; Γιατί υποτιμούν την νοημοσύνη μας;
Αυτό έχουμε ανάγκη και τώρα ως βάση προκειμένου να συνεχίσουμε την πορεία μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Γιατί:
Πατρίδα: Είναι το τόπος που μας γέννησε και μας ανέθρεψε. Έχει την ιστορία της και πρέπει να τον γνωρίζουμε και να τον τιμάμε, μακριά από φωνές πατριδοκαπηλίας. Η αναφορά στην πατρίδα μας δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται εθνικισμός, φασισμός και να στηλιτεύεται δημόσια. Ο Πατριώτης αγαπά την πατρίδα του, δίνει τη ζωή του και χύνει το αίμα του , όταν χρειαστεί. Είναι ο τόπος που είναι ποτισμένος με το αίμα των προγόνων μας.
Θρησκεία: Είναι η πίστη που θεραπεύει την ψυχή μας, που μας ανορθώνει και μας ανεβάζει πνευματικά. Η Ορθόδοξη Θρησκεία ανάστησε και ανασταίνει την αποσταμένη Ελπίδα. Υπήρξε ο Κυρηναίος του Γένους μας, ο άτλας του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Σήκωσε και σηκώνει τον σταυρό της κάθε αιχμαλωσίας. Είναι ο βασικότερος και μεγαλύτερος παράγοντας εθνικής αυτογνωσίας και ομοψυχίας.
Οικογένεια: Είναι το βασικότερο κύτταρο ζωής της κοινωνίας. Είναι το αύριο, το χθες και το σήμερα. Είναι η πηγή ζωής της κοινωνίας και του έθνους. Όσο όμως εμείς την απαξιώνουμε , τη φθείρουμε , την αποϊεροποιούμε , τόσο αυτή θα νεκρώνεται και τα αποτελέσματά της θα είναι οδυνηρά για τη συνοχή και τη συνέχειά μας ως Γένος και ως Έθνος. Οικογένεια με μάνα και πατέρα και όχι νούμερα γονιών 1,2, Χ. Έλεος !
Μόνο με σημαία μας την πατρίδα, την θρησκεία, την οικογένεια υπάρχει ελπίδα αναστροφής της κοινωνίας μας από τον κατήφορο που πήρε.
Γιατί: Χωρίς οικογένεια δεν ζεις , χωρίς Πατρίδα δεν ξέρεις που ζεις, χωρίς το Θεό δεν ξέρεις γιατί ζεις.
« Αλλοίμονο σ΄αυτούς που έχασαν τον προορισμό τους κι οι ρίζες τους από το χώμα σβήστηκαν. Χαμένη είναι η ζωή τους». Εύχομαι τα λόγια αυτά του Βάρναλη να μην είναι για μας τους Έλληνες. Αλλά εδώ που φτάσαμε σήμερα, δεν αρκούν μόνο οι ευχές. Γιατί μπροστά στην πνευματική και οικονομική κρίση που μαστίζει. Μπροστά στη σούπα των εθνών που επιχειρείται. Μπροστά στον επερχόμενο λαθροεποικισμό της πατρίδας μας από δεκάδες μουσουλμανικές χώρες που δρομολογείται, για τον πλήρη αποχριστιανισμό και αφελληνισμό του Γένους μας, δεν χρειάζονται μόνο ευχές, προσευχές και μετάνοιες, αλλά και εθνική εγρήγορση, ηθική αφύπνιση, και επιστροφή στις ρίζες μας.
Είναι αναγκαία η συσπείρωση και η ομοψυχία όλων μας,. Είναι αναγκαίο το ηθικό αγωνιστικό φρόνημα όλων μας να σφυρηλατηθεί πάνω στις πνευματικές , ηθικές και πολιτιστικές μας αξίες.
Δεν ξεχνάμε. Έχουμε ρίζες βαθιές , μνήμες, νεκρούς ήρωες, αγίους, μάρτυρες, νεομάρτυρες, σύμβολα ιερά που τιμούμε , πίστη Ορθόδοξη και βαθιά συναίσθηση της ιστορικής μας συνέχειας. Ερχόμαστε από πολύ βαθιά στην ιστορία και πάμε ακόμα πιο βαθιά στο μέλλον. Εξ’ άλλου η Ιστορία είναι εξ ορισμού μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζώντων και των αγέννητων.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Δεν το λέει μόνο το Εθνικό μας τραγούδι, αλλά το απέδειξαν και το κραυγάζουν οι αιώνες. Το μαρτυρούν οι αγώνες της Πατρίδας μας. Το ομολογούν ακόμα και οι εχθροί της. Όσο την κόβουν, θα μεγαλώνει. Όσο την μειώνουν, θα μεγαλουργεί. Όσο την ταπεινώνουν , θα γιγαντώνεται, Όσο και όσοι , της δείχνουν τα δόντια τους θα τους ειρωνεύεται και θα τους δείχνει την ιστορία της, τη γλώσσα της, την ευγένειά της, την φιλοξενία της και κυρίως την Πίστη της.
Οι Έλληνες έχουν διδάξει στο παρελθόν την ανθρωπότητα, ότι οι λίγοι, όταν μάχονται εναντίων πολλών, μπορεί φαινομενικά να χάνουν, αλλά κερδίζουν την πραγματική μάχη: του ήθους , των αξιών και των ιδανικών. Και σήμερα μας χρειάζονται οι αξίες και τα ιδανικά. Ο Έλληνας μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά, αλλά δεν μπορεί να έχει μέλλον χωρίς τα Ελληνορθόδοξα ιδανικά.
Όταν και μόνο, όταν σεβαστούμε αυτά, τότε και μόνο τότε, το άστρο της Ελλάδας μας και το άστρο της Βηθλεέμ που ο ίδιος ο Κύριός μας άναψε θα παραμείνει αναμμένο και ζωντανό και θα καίει όποιον και όποιους προσπαθούν να το σβήσουν.
Τέλος, εύχομαι ολόψυχα για τις Άγιες ημέρες του 12ημέρου και του Νέου Έτους Υγεία και Ευτυχία. Ασφάλεια και Ειρήνη. Το δε 2020 να είναι αφετηρία περισυλλογής, αντίστασης και αγώνα για να γεννηθούν και πάλι η Οικογένεια, η Θρησκεία και η Πατρίδα μας , η Ελλάδα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Θέρμο, Δεκ. 2019
Αθανάσιος Ζέρης
Δάσκαλος & Πρόεδρος
Του ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Ι. ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΜΑΝΔΡΑΣ - ΘΕΡΜΟΥ