Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 28/07/2016
Οταν κατά το πρόσφατο παρελθόν οι κάτοικοι των Τρικάλων Κορινθίας της γενέτειρας του Αγίου Γερασίμου εζήτησαν από τον τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας στη περιφέρεια του οποίου ευρίσκεται και έχει θησαυρισθή το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου, να χορηγήση στον Ενοριακό τους Ναό, ένα μικρό τεμάχιον από τα οστά του συντοπίτου τους Αγίου για ευλογία, προσκύνηση και αγιασμό και ο Μητροπολίτης ενέκρινε το αίτημα ως εύλογον και δίκαιον και προέβη στην ικανοποίηση της επιθυμίας των έγινε τόσο θόρυβος και αναστάτωση, ότι δήθεν ετεμαχίσθη ο Άγιος με αποτέλεσμα ο Μητροπολίτης να κριθή ένοχος βεβήλωσης και ιεροσυλίας και να γίνη έκπτωτος του θρόνου του.
Τώρα από το διαδίκτυο πληροφορούμαι, ότι ο Μητροπολίτης Κερκύρας έχοντας στις αποσκευές του το ένα χέρι από το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα περιέρχεται ως άλλος γυρολόγος τις πόλεις της Ρωσίας προς αγιασμόν των πιστών… Εάν αυτό γίνεται δωρεάν ή επί χρήμασι με το «ό,τι προαιρείσθε» δεν γνωστοποιείται. Άλλωστε τα έξοδα μετακίνησης είναι πολλά.
Επίσης τις ημέρες αυτές διάβασα σε τοπικές Εφημερίδες, ότι από το Ιερό Λείψανο της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας που ακέραιο φυλάσσεται στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών δωρήθηκε ένα τεμάχιον από τα οστά της Αγίας όχι σε Ενοριακό Ναό της πόλεως του Αγρινίου, αλλά σε ιδιωτικό Σύλλογο Δεσποινίδων προκειμένου να τοποθετηθή στο παρεκκλήσιο του Συλλόγου που ευρίσκεται σε διαμέρισμα πολυκατοικίας και ότι η παράδοσις έγινε με επίσημο υποδοχή προεξάρχοντος του τοπικού Μητροπολίτου.
Κατόπιν αυτών και έως ότου έλθη ο Κύριος «ός πάντα φωτίσει τα κρυπτά του σκότους και φανερώσει τας βουλάς των καρδιών» (Α΄Κορ. Δ΄, 5), «κρίνει κατά το ευαγγέλιον αυτού» (Ρωμ. Β΄, 16) και «αποδώση εκάστω κατά τα έργα αυτού» (Ρωμ. Β΄, 6) παρακαλούνται οι αρμόδιοι που κόπτονται για την σωτηρία μας και σε κάθε περίσταση λαλούν τα πρέποντα, να απαντήσουν στις παρακάτω εύλογες απορίες.
1. Επιτρέπεται ο τεμαχισμός των Ιερών Λειψάνων; Πότε αυτός είναι Ιεροσυλία και πότε θεωρείται βεβήλωση;
2. Ο Καιροσκοπισμός έχει θέση στην Εκκλησία;
3. Γιατί το δωρηθέν τεμάχιον από τα οστά της Αγίας Φιλοθέης δεν εδόθη στον εκεί πλησίον ευρισκόμενον Ενοριακόν Ι. Ναόν, η προσπέλασις του οποίου είναι ευχερής, αλλ’ εδόθη σε ιδιωτικό Σύλλογο Δεσποινίδων με φθίνουσα πορεία, ως ανθρώπινο κατασκεύασμα; Η Εκκλησία του Χριστού είναι αιώνιος, «πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής». Ο Σύλλογος και ο πλέον πολυπληθής προσωρινός.
4. Στις ενέργειες για τη χορήγηση ποία ανάμειξη και συμμετοχή έχει ο τοπικός Επίσκοπος;
5. Η Ιερά Σύνοδος ενέκρινε τη χορήγηση αυτή;
Τα παραπάνω εγράφησαν από ενδιαφέρον «κατενώπιον Θεού» (Γαλ. Β΄20), «εις οικοδομήν» (Β΄ Κορ. ιγ, 11), «προς φωτισμόν» (Β. Κορ. ιγ΄, 7) και «ουκ εις καθαίρεσιν» (Β΄ Κορ. ιγ, 11).
Μια απάντηση πολλές απορίες θα λύση και πολλά στόματα θα κλείση. Η συνήθης σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Πολλές φορές ενέχει δόλο, ενοχή και αποδεικνύει, ότι οι ποιούντες αυτά «ουκ ορθοποδούσι προς την αληθείαν» (Γαλ. Β΄, 10) χαρακτηρίζονται «αδόκιμοι» (Β΄ Κορ. ιγ΄, 5) και «κατεγνωσμένοι» (Γαλ. Β΄, 11) δηλαδή αξιόμεμπτοι και αξιοκατάκριτοι. Προς αποφυγήν λοιπόν πάσης υποψίας η απάντησις είναι επιβεβλημένη.
Θεόδωρος Βλαχόπουλος
Θεολόγος
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα ή να κατεβάσετε και ηλεκτρονικά την έκδοση ή τις εκδόσεις της εφημερίδας που θέλετε εδώ
