Προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας (βλ. Άγγελος Τσιγκρής: «Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα», Εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», 2003), είναι απαραίτητα τα ακόλουθα:
- Η προσαρμογή των διεθνών προτύπων και τάσεων της αντεγκληματικής πολιτικής στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης.
- Η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς.
- Η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα.
- Η εντατικοποίηση και ενίσχυση των πεζών και εποχούμενων αστυνομικών περιπολιών.
- Η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.).
- Η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.
- Η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού.
- Η αναβάθμιση της Αστυνομικής Ακαδημίας, σε Πανεπιστήμιο Αστυνομικών Σπουδών.
- Η απεξάρτηση του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. από παράπλευρα καθήκοντα (π.χ. μεταγωγές κρατουμένων).
- Η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ. στην Επικράτεια, με βάση τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας για αστυνόμευση.
- Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής.
- Η εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής.
- Η συνεργασία των επιμέρους υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας (Ελληνική Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα, Οικονομική Αστυνομία, Τελωνεία, κλπ).
- Η δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση.
- Η ίδρυση συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.
Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Φυσικά, απαιτούνται δύο αυτονόητες προϋποθέσεις: γνώση και συγκροτημένο σχέδιο.
