Το μυθιστόρημα παρουσίασαν με πληρότητα και γλαφυρότητα η ποιήτρια κ. Λενέτα Στράνη και η φιλόλογος κ. Μαρία Καρατζογιάννη, ομοχώρια του συγγραφέα και εξαίρετη φιλόλογος.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο κ. Πάνος Κοντός ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου, φίλος και Αιτωλ/νάν.
Έξοχη περιληπτική περιγραφή του έργου έκανε στην τοπική εφημερίδα «ΑΙΧΜΗ» ο γνωστός Γουριώτης, πρώην Σχολικός Σύμβουλος, κ. Διονύσης Μπερερής.
Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την παρουσίαση του βιβλίου. Λόγοι όμως σοβαροί προσωπικοί δεν μου επέτρεψαν να διαβάσω αμέσως το μυθιστόρημα.
Είναι η ώρα να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις για τον Συγγραφέα και το μυθιστόρημά του.
Με τον Γεράσιμο Νεστοράτο (Μάκο) μας συνδέει φιλία προσωπική και οικογενειακή, πέραν της 40ετίας, αμοιβαίου σεβασμού και εκτίμησης.
Συμπορευθήκαμε με άψογη συνεργασία και ως μάχιμοι δικηγόροι αντίστοιχο χρόνο.
Η πρώτη επισήμανσή μου είναι ότι μία παρουσίαση βιβλίου είναι εξαιρετική περίπτωση, ιδιαίτερα για μας τους Έλληνες που κουβαλούμε το βάρος μιας πολυαίωνης πνευματικής κληρονομιάς.
Όπως δε είπε ο Ελύτης, κάθε βιβλίο, ανεξαρτήτως γνωστικού αντικειμένου πρέπει να το μελετούμε και να το εισδεχόμεθα από πρώτο χέρι.
Ο φίλος μου ο Μάκος, γνωρίζω πολύ καλά, ότι προετοιμάστηκε πολύ νωρίτερα και συγκέντρωνε το απαραίτητο υλικό, τελειοποιούσε το ύφος του και έφτιαξε τη ζωή του με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός συγγραφέα που πρέπει να περιμένει αν θέλει να πετύχει. Και όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου έκανε τα συγγραφικά του βήματα στην ποίηση και το μυθιστόρημα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την παρατηρητικότητα του Μάκου, όπου ευρισκόμαστε, είχε πάντα μαζί του χαρτί και στυλό για να σημειώνει κάτι που του έκανε εντύπωση, επειδή το μυαλό έχει την τάση να ξεχνάει.
Ο Μάκος εξελίχθηκε, εκτός από έγκριτος δικηγόρος, σε σπουδαίο συγγραφέα, στην ποίηση και τώρα στο μυθιστόρημα, γιατί συνδυάζει τις υψηλές δυνάμεις της διανόησης, της διαίσθησης και της φαντασίας, που σπάνια συνδυάζονται, αλλά που, όταν συμβαίνει, οι άλλοι το αποκαλούν πνευματική ιδιαιτερότητα.
Τα δομικά στοιχεία της προσωπικότητος του (Μάκου) συγγραφέα, που είναι η βαθιά πίστη στη δική του διαίσθηση, η περιέργεια, η ευαισθησία και κυρίως η φαντασία, τον ωθούσαν πάντοτε να βγάζει στο μυαλό του και τη καρδιά του μια εμπειρική διάσταση στις διαδικασίες της σκέψης του, και προ παντός να ανακαλύπτει μια ζωή ποιητική, ζωή υψηλών ιδεωδών και αξιών.
Αυτό το πέτυχε κατά κύριο λόγο με τη φαντασία που είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη. Η φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο.
Παράλληλα με την εμπιστοσύνη που είχε στη διαίσθησή του, ήταν κυρίως, η αδιασάλευτη πίστη του στη δύναμη της φαντασίας, η οποία του επέτρεψε να αποκτήσει γνώσεις και να αναμορφώσει με εντελώς πρωτότυπο τρόπο τον μυθιστορικό του χαρακτήρα.
Είναι ένας οραματιστής και μπορούσε, με εκπληκτικό ταλέντο, να μεταδώσει τις ιδέες του στο πεδίο της πραγματικότητος.
Πιστεύει, ο Μάκος, αυτό που μας δίδαξε ο Πλάτων, ότι ο μύθος μερικές φορές κρύβει αλήθειες μεγαλύτερες απ’ τη πραγματικότητα. Μας το δίδαξε ο Πλάτων με τον «Μύθο του Σπηλαίου» που θαυμάζει έκτοτε η παγκόσμια διανόηση. Αυτό μας λέει και η σύγχρονη επιστημονική Ανθρωπολογία και ψυχολογία. Τί μας λέει η επιστήμη γι’ αυτό: Ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο έλλογο ον. Είναι και έμυθο ον. Δηλαδή έχει ανάγκη ζωτική τόσο, το λογικό στοιχείο, όσο και τον αλληγορικό μύθο. Αν είχαμε μόνο λογικό, χωρίς φαντασία, συναίσθημα, όνειρο, θα είμασταν τέλειες λογιστικές μηχανές, αλλά δεν θα ήμασταν ανθρώπινα όντα. Σε ανάλογο πλατωνικό πνεύμα κινείται και ο Συγγραφέας του μυθιστορήματος στα ενδιαφέροντα θέματα, που μυθιστορικά διαπραγματεύεται, εν περιλήψει τη μικρασιατική καταστροφή και την προσφυγιά, το μυθιστορηματικό πλέγμα των ερώτων των ηρώων του μυθιστορήματος και εν εκτάσει το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που τόσο υπέροχα μυθιστορεί στο κεφάλαιο της ομοφυλοφιλίας.
Τέλος ο Μάκος είχε και μια ιδιαίτερη ευαισθησία. Αυτό που επίσης μας δίδαξε ο Πλάτων στο Συμπόσιο. Ότι ακόμα και ο δρόμος που οδηγεί στο Θεό μπορεί να είναι ερωτικός. Διότι ο Θεός είναι άπειρος. Άρα οι δρόμοι που οδηγούν σ’ Αυτόν είναι άπειροι.
Φίλτατέ μου Μάκο. Ο Αριστοτέλης είπε ότι ο άνθρωπος «είναι μεταπτώσεως εικών», δηλαδή από στιγμής σε στιγμή αλλάζει. Αν έχω κάνει λάθη, λόγω συμβατών προς την ηλικίαν μου δυσλειτουργιών, σου ζητώ συγνώμην.
Ξέρεις πόσο σε αγαπώ. Είμαι δε σίγουρος ότι το μυθιστόρημά σου, αξιόλογο λογοτεχνικό έργο, δείχνει πως μπορεί να αποτελέσει μια αφετηρία προβληματισμών και τοποθέτησης καίριων ερωτημάτων στα εξόχως σοβαρά θέματα που με μυθιστορική μαεστρία διαπραγματεύεσαι. Οι αρετές του βιβλίου σου είναι η ποιότητα, η γλαφυρότητα, η αλήθεια, η δικαιοσύνη και η καθαρότητα της σκέψης, με λέξεις φλογερές και προτάσεις μαργαριτάρια.
Συνέχισε τη μυθιστορία και ζωγράφισε τον εαυτό σου όπως ακριβώς είσαι: ευαίσθητος, αυθόρμητος, αυθεντικός, δίκαιος.
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις