Γιαγιά και παππούς, παππούς και γιαγιά! Για όλους μας, μυρωδιές και κινήσεις, φράσεις και θύμησες από την παιδική μας ηλικία! Αναμνήσεις ανθρώπων, με αγάπη ανιδιοτελή, Ανθρώπων, με συναισθήματα αγνά και αληθινά. Πρόσωπα γεμάτα από καλοσύνη. Μυαλά γεμάτα από σοφία, που είναι απόσταγμα ζωής! Η αγκαλιά τους, αληθινή και αγνή και πάντα ανοιχτή, ενώ, δεν παύουν ποτέ να λένε με περισσή αγάπη: «Του παιδιού μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου!».
Από το στόμα τους έχουμε ακούσει τα καλύτερα παραμύθια και τις πιο συναρπαστικές ιστορίες, που μόνο αυτοί έχουν τον ιδιαίτερο τρόπο να διηγιούνται τόσο ξεχωριστά στα εγγόνια τους, αφού, πάντα έχουν χρόνο γι’αυτά, θυσιάζοντας και την ξεκούρασή τους ακόμη!
Παππούς και γιαγιά! Απαραίτητοι και μοναδικοί στη ζωή μας!
Τι δε δίνει, τι δε δίνει
του παππού η καλοσύνη!
Καραμέλες, σοκολάτες,
τυλιγμένες στο χαρτί.
Στα εγγόνια τις μοιράζει
παίρνοντας ένα φιλί.
Τι δε δίνει, τι δε δίνει
του παππού η καλοσύνη!
Παππούς και γιαγιά! Γιαγιά και παππούς! Είναι, που μαζί τους, και από αυτούς παίρνεις μαθήματα ζωής! Είναι τα πρόσωπα τα αγαπημένα στη ζωή σου, που λειτουργούν «σαν δίχτυ ασφάλειας». Είναι τα πρόσωπα που σου εμπνέουν την απόλυτη εμπιστοσύνη!
Παππούδες και εγγόνια! Δεσμοί αναντικατάστατοι!
Τώρα, εσύ, γιαγιά μου, λέγε παραμύθια,
για βασιλοπούλες και κουτά ορνίθια.
Εγώ, θα σου διαβάζω, ε, γιαγιά, να μάθεις…
Κι η γιαγιά: «Ψυχή μου, την ευχή μου να’χεις!».
1Η Οκτωβρίου. Από το 1990 είναι ημέρα της αναγνώρισης της Τρίτης Ηλικίας, της συμβολής των παππούδων στην κοινωνική ανάπτυξη, καθώς, η παρουσία τους στην κοινωνία είναι απαραίτητη, αφού, βοηθούν παιδιά και εγγόνια, μοιραζόμενοι μαζί τους γνώσεις και εμπειρίες. Είναι αυτοί που διδάσκουν της ζωής τις αξίες, που μας φροντίζουν και μένουν για πάντα στο μυαλό μας, αφού, ανέκαθεν, με την περίσσια αγάπη τους, διαμορφώνουν χαρακτήρες!
…Κι ύστερα, γιαγιά, στο παραμύθι σου…
Βάλε και νύχτα με άστρα ανήσυχα,
βάλε και σιωπή, πολλή σιωπή,
φορτωμένη με χτυποκάρδια!
Βάλε και μέσα δάκρυα.
-Όχι, όχι δάκρυα-,
Βάλε μέσα φιλιά.
Πρόσεξε όμως να μην πονάνε,
γιατί είναι πολύ απαλό το στόμα της!
Έτσι, γιαγιά; Λοιπόν, …καληνύχτα!
Μ.Λουντέμης
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΓΙΑ!
