Όπως ο Παλαμάς έτσι κι εγώ και οι άλλοι συντοπίτες μου. Μια χούφτα χώμα το Αιτωλικό και γύρω-γύρω η πιο γλυκιά σε μας, η πιο όμορφη για μας, θάλασσα. Τα παιδιά που μέναμε στη νότια πλευρά του νησιού μας το σκάγαμε τα καυτά μεσημέρια του καλοκαιριού, με θερμοκρασία 40 βαθμούς «και το φως ανελέητο», και προσφεύγαμε στις «αμπολιές». Ξυπόλυτα και με το πόδι να πατάει μέσα στην καυτή άσφαλτο. Στις γαϊτες, τρέχοντας. Τα παιδικά μας χρόνια μοσχοβολούν αλμύρα, ψάρεμα, «καραβούλια». Νωρίς το βράδυ, όταν δρόσιζε λίγο, βαρκάδα, γύρω-γύρω απ’ όλο το Αιτωλικό και κάτω κι από τις δυο τις γέφυρες. Συχνά-πυκνά τα ψάρια να πηδούν έξω από το νερό. Η λιμνοθάλασσα ήταν γεμάτη ζωή.
- Αύριο το απόγευμα στις 6, θα βαφτίσουμε τη γαϊτα μας, ανήγγειλε η Σπυριδούλα η Μπραέσσα ένα πρωί στο σχολείο ( ννοούμε το Δημοτικό σχολείο). Θα είμαι εγώ νονά. Ελάτε.
- Πού;
- Στην παραλία, απέναντι από το σπίτι μας. (Το σπίτι το Μπραεσσέϊκο, των κοριτσιών, ήταν στη δυτική παραλία, το τελευταίο πριν από το 1ο Δημοτικό Σχολείο.)
- Θα σας δούμε, έτσι; συμπλήρωσε και η Νιούλα, η αδερφή της.
Η πρόσκληση δεν μας παραξένεψε, τέτοια βαφτίσια γίνονταν συχνά. Οι ναυτικοί ζούσαν με τη θάλασσα και την ορθόδοξη πίστη τους. Οι αμπολιές δεν μύριζαν μόνο ψαρίλα κι αλάτι, μύριζαν και μπογιά, οι νοικοκυρέοι περιποιούντανε τα σκαριά τους, γαϊτες, πάσσαρες, πριάρια ,τα επισκευάζανε, τα βάφανε, τους φρεσκάρανε τα χρώματα.
Την ορισμένη μέρα και ώρα ήμαστε όλοι εκεί: Ο μπαρμπα-Γιάννης ο Μπραέσσας, ιδιοκτήτης του σκάφους και πατέρας των κοριτσιών, που ταξίδευε με την πάσσαρά του «Ειρήνη» κι έκανε εμπόριο με Ζάκυνθο, Κεφαλλονιά, Καλαμάτα, η θεια-Λένη ( θεία τους), με τα «καλά της», λίγοι συγγενείς και γείτονες και, φυσικά, εμείς, οι φιλενάδες του σχολείου, (σοβαροί προσκεκλημένοι, οπωσδήποτε, δεν το συζητάμε)!.. Είχαμε φύγει με πολύ επίσημο ύφος από το σπίτι, η αδερφή μου η Ελενίτσα κι εγώ, « πάμε στα βαφτίσια της Σπυριδούλας και της Νιούλας».
Δεν θυμάμαι πώς ήταν η γαϊτα. Δεν θυμάμαι τα χρώματά της. Θυμάμαι πως μας είπαν ότι είχε ναυπηγηθεί στο καρνάγιο των Γκιάφηδων, του μαστρο -Παύλου και πως σχεδόν όλο το Γκιαφέϊκο παρευρέθηκε στο βαφτίσι. Θυμάμαι, ακόμα, τον αείμνηστο παπα-Στράτο, με το πετραχείλι του, τα κάτασπρα μαλλιά και γένεια του και τα ιερά βιβλία στο χέρι, να ψέλνει με την ανεπανάληπτη αγγελική του φωνή κάτι ανάμεσα σε τρισάγιο και την ακολουθία του μυστηρίου της βάφτισης.
- Και το όνομα αυτής; Ρώτησε, όταν ήρθε η στιγμή.
- Αγία Κυριακή, εκφώνησε η Σπυριδούλα, σοβαρά και με αυτοπεποίθηση.
Για την Αγία Κυριακή μας είχε μιλήσει η κατηχήτριά μας, η δεσποινίς Ρία Μπουκογιάννη, στο Κατηχητικό, και είχαμε όλες εντυπωσιασθεί. Η ονοματοδοσία έτυχε της ενθουσιώδους αποδοχής της παρέας μας.
Ο παπα-Στράτος εντυπωσιάστηκε:
- Άκου, Αγία Κυριακή! Μπράβο!
Όταν η ιεροτελεστία τελείωσε, φωνάξαμε όλοι: «καλά ταξίδια», «καλές ψαριές». Καμιά δεκαριά άντρες έσπρωξαν την «Αγία Κυριακή», αργά-αργά και τελετουργικά, πάνω στα δυο τεράστια στρογγυλά μαδέρια που την στήριζαν και την έριξαν στη θάλασσα. Ξανά ευχές και ο παπάς να την ευλογεί!
Ύστερα τα κεράσματα: ριβανί ξεροψημένη και πατωμένη (το τελευταίο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την «καλή Αιτωλικιώτικη ριβανί)», με το χαλκωματένιο, πρώτο νούμερο ταψί πάνω σ ’ένα τραπεζάκι στην παραλία. Για τους μεγάλους, είχε και ούζο: μπουκάλα νταμιτζάνα και χοντρά γυάλινα ρακοπότηρα.
Από τότε περάσανε χρόνια και δεκαετίες. Το Αιτωλικό άλλαξε, η ναυτιλία του καταστράφηκε. Η αγαπημένη Σπυριδούλα, ο πατέρας της, η θεια-Λένη και τόσοι άλλοι πέρασαν στο επέκεινα. Τί απέγινε άραγε η «Αγία Κυριακή;
Σίγουρα δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η μνήμη, η υποδομή, τα ξεχωριστά εκείνα βιώματα των παιδικών σου χρόνων, που σου γεμίζουν ανθρωπιά την ψυχή και το είναι και σου δίνουν τη βεβαιότητα ότι ξέρεις πού θα πας γιατί ξέρεις από πού έρχεσαι.
Σ.Σ. Κανένας απ’ όσους παρέστησαν δε θυμάται το πότε έγινε η βάφτιση αυτή. Συμφωνούν, ωστόσο, όλοι ότι είχε μεγάλες μέρες και ζεστό καιρό. Αν, λοιπόν λάβουμε υπόψη μας, ότι ο παπα-Στράτος πέθανε το Φεβρουάριο του 1956, καταλήγουμε ότι η συγκεκριμένη βάφτιση έγινε το αργότερο μέχρι τις αρχές Φθινοπώρου του 1955.
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
