Αρχικά, να υπενθυμίσουμε- το γράψαμε κι άλλες φορές- ότι είναι δύσκολο να ψάξεις και να βρεις την ιστορική αλήθεια μέσα στο θολό ανορθολογικό περιβάλλον του Βυζαντίου. Σε μερικές περιπτώσεις είναι ακόμα δυσκολότερο να την γράψεις! Εν πάση περιπτώσει, θα προσπαθήσουμε.
Κωνσταντίνος ο Μέγας (306 – 337) Γιος του Καίσαρα Κωνστάντιου Χλωρού και της χριστιανής Ελένης. Γεννήθηκε στη Ναϊσσό της Άνω Μοισίας. Άτομο προικισμένο με εξαιρετικές ικανότητες, στρατιωτικές, πολιτικές, διοικητικές. Ο τίτλος «μέγας» που του απένειμαν οι Επιστήμονες Ιστορικοί όχι μόνο του αξίζει, αλλά και λίγος του πέφτει. Ύστερα από μια σειρά πολέμων προς τους άλλους Καίσαρες της απέραντης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ( ήταν όλοι συγγενείς του εξ αγχιστείας ) ο Κων/νος απέβη μονοκράτορας το 323 μ.Χ. Αντιμετώπιζε με μεγάλη σκληρότητα τους ηττημένους αντιπάλους του και τους θανάτωνε.
Μια κοσμοϊστορική απόφασή του είναι ότι μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στο Βυζάντιον. Είναι η Κωνσταντινούπολη, που συν τω χρόνω έγινε κέντρο Ελληνικό και Χριστιανικό.
Ο Μ .Κωνσταντίνος και ο Χριστιανισμός
Ο Κωνσταντίνος( καίσαρας στη Δύση) και ο σύμμαχός του, (καίσαρας στην Ανατολή) Λικίνιος συναντήθηκαν το 313 μ.Χ .στο Μεδιόλανον της Ιταλίας κι εξέδωσαν το περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων (Εdictum Mediolani) με το οποίο όλοι οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας ήταν ελεύθεροι να πιστεύουν και να λατρεύουν το θεό της αρεσκείας τους. Οι Υπηρεσιακοί παράγοντες της Ανατολής υπέβαλαν ερώτημα: και οι Χριστιανοί; H απάντηση ήταν (rescriptum Mediolani ) : και οι χριστιανοί, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις ήταν: να είναι καλοί πολίτες και να εφαρμόζουν τους Νόμους και τις διαταγές.
Αυτό το Διάταγμα δεν το υπέγραψε μόνο ο Κωνσταντί,νος, το υπέγραψε και ο Λικίνιος.
Για την πορεία του Κων/νου στον Χριστιανισμό έχουν αναπτυχθεί αφηγήματα και θρύλοι υστερογενείς:
Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια των εμφυλίων συγκρούσεων στη Ρώμη, ενώ ο Κωνσταντίνος εβάδιζε εναντίον του Μαξέντιου, που είχε ανακηρύξει τον εαυτό του αύγουστο στην Ιταλία, είδε στον ουρανό φωτεινό σημείο σε σχήμα σταυρού με την υπογραφή «εν τούτω νίκα» και ως εκ τούτου κατασκεύασε λάβαρο χριστιανικό. Το σίγουρο είναι, όπως μας έλεγε η καθηγήτριά μας της Βυζαντινής Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου, πως όταν επέστρεψε στη Ρώμη νικητής και τροπαιούχος, θυσίασε ευχαριστήρια θυσία στο βωμό της Θεάς Βικτώρια, που ήταν ειδωλολατρική θεότητα.
Ο Κωνσταντίνος και η αίρεση του Αρειανισμού.
Έχουμε γράψει κι άλλες φορές ότι κάτω από τις θρησκευτικές αιρέσεις υποκρύπτονται αίτια οικονομικά, πολιτικά ή και εθνικά. Στις αρχές του4ου μ.Χ. αι., ένας χριστιανός ιερέας από την Αίγυπτο, ο Άρειος, δίδασκε ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν υιός του Θεού γεννηθείς προ πάντων των αιώνων, αλλά το τελειότερο πλάσμα του πατρός Θεού. Η αίρεση είχε μεγάλη διάδοση και στις χριστιανικές κοινότητες γινότανε συγκρούσεις.
Ο Κωνσταντίνος κυβερνούσε την απέραντη αυτοκρατορία με σιδερένια πυγμή. Έδρασε ακαριαία: Συγκάλεσε στη Νίκαια την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, το 325, όπου ο Αρειανισμός καταδικάσθηκε, αναγνωρίσθηκε το ομοούσιον και συντάχθηκαν τα πρώτα 8 άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως. Σημειωτέον: Σ΄αυτή τη Σύνοδο παραβρέθηκε και προήδρευσε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, αν και δεν ήταν χριστιανός!..
Ο Κωνσταντίνος βαφτίστηκε στην επιθανάτιο κλίνη.
Αυτό το αναφέρει ο επίσκοπος Καισαρείας Ευσέβιος, ο οποίος έχει γράψει και βιβλίο, την Εκκλησιαστική Ιστορία. Αναφέρεται ότι δεν ελέγχει τις πηγές του και η Ιστορία του βρίθει ανακριβιών. Το γεγονός είναι ότι σαυτό το τόσο σημαντικό γεγονός δεν παραβρέθηκε, εκτός από τον Ευσέβιο, άλλος κανένας απολύτως, ούτε η χριστιανή μητέρα του αυτοκράτορα. Γιατί άραγε;
Πριν κλείσουμε πρέπει να αναφέρουμε λίγα πράγματα για το διοικητικό έργο του αυτοκράτορα:
Παρακολούθησε με αυστηρότητα την απονομή της Δικαιοσύνης:
Απαγόρευσε μακροχρόνια φυλάκιση για πολιτικές αιτίες, κατάργησε βάρβαρες πηγές και διευκόλυνε την απελευθέρωση δούλων. Ο κλήρος ευνοήθηκε ιδιαιτέρως.
Από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ιστορίας. Αν και η προσωπική του ζωή δεν συνάδει με τα προστάγματα της Χριστιανικής Θρησκείας, ωστόσο, ανεξαρτήτως κινήτρων, συνέβαλε στη διάδοση και διαμόρφωση του Χριστιανισμού τα μέγιστα.
Δικαίως η Εκκλησία τον ονόμασε ισαπόστολο!
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις