Μια φορά κι έναν καιρό…, ήταν, κι ένας νεαρός πάστορας, ο Φρανς Γκρούπερ, στης Αυστρίας τα μέρη, που, εκείνο το σκοτεινό χειμωνιάτικο βράδυ, η ψυχή του ήταν θλιμμένη, πολύ θλιμμένη…,τόσο, που, μόλις επέστρεψε στο σπίτι του, πήρε την πένα του κι ένα χαρτί, και, κυριολεκτικά ξεχείλισε τη θλίψη του πάνω σ’αυτό, γράφοντας στίχους, που, αφορούσαν αυτή, τη χειμωνιάτικη και μελαγχολική νύχτα του Δεκέμβρη.
Κι ο τόπος; Το Σάλτσμπουρκ ή Σαλτσβούργο της Αυστρίας, φωλιασμένο κυριολεκτικά στις αυστριακές Άλπεις, με τα βουνά, τα γεμάτα από δάση, όπου, εκεί γυρίστηκε η ταινία «Η Μελωδία της Ευτυχίας», με την ηθοποιό Julie Andrews, και, όπου, σήμα κατατεθέν του, είναι το μεγαλύτερο και καλύτερα συντηρημένο κάστρο της κεντρικής Ευρώπης του 11ου αι., το μεσαιωνικό κάστρο του Hohensalzburg, ύψους 119μ., η πατρίδα του Amadeus Mozart, στα σύνορα με τη Γερμανία, μια βαριά πολιτιστική κληρονομιά για την περιοχή.
Σάλτσμπουργκ! Ένα κάστρο, όπως λέει η ίδια η λέξη, φτιαγμένο από αλάτι, “Salz” και “Burg”, αφού, όλη η πόλη αυτή, ήταν πάντα περιτριγυρισμένη από ορυχεία αλατιού, ώστε, σήμερα, όλη η εκεί παλιά περιοχή, να αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Και… είχαν περάσει από την κρύα εκείνη νύχτα του Δεκέμβρη, δύο χρόνια, κι ο Γιόζεφ Μορ, έπρεπε να μετατεθεί στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κάπου κοντά στο Σάλτσμπουργκ, στο Όμπερντορφ.
Κι ήταν η παραμονή των Χριστουγέννων του 1818.Κι έπρεπε να γίνει η χριστουγεννιάτικη λειτουργία της χρονιάς εκείνης, με τη συνοδεία του εκκλησιαστικού οργάνου, όπως συνηθιζόταν, και, που ήταν πολύ απαραίτητο...
Κι όμως, το εκκλησιαστικό όργανο, τότε ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί, επειδή το είχαν καταστρέψει τα ποντίκια…
Κι ήταν τότε, που, ο πάστορας Γιόζεφ Μουρ, θυμήθηκε τους στίχους του ποιήματος που είχε γράψει την κρύα νύχτα του Δεκέμβρη, δυο χρόνια πριν…
Κι ήταν πάλι τότε, που σκέφτηκε ο Μουρ, το δάσκαλο φίλο του, Γκρούπερ, που ήταν παράλληλα και μουσικός, να του ζητήσει να συνθέσει με τους στίχους του, μια μελωδία, που να τη συνοδεύει με την κιθάρα του για τη χριστουγεννιάτικη εκείνη λειτουργία.
Κι ήταν, που, κι εκείνος συναίνεσε, και, έτσι, την παραμονή εκείνων των Χριστουγέννων του 1818, η μελωδία της «Άγιας Νύχτας», ακούστηκε για πρώτη φορά, στο ναό του Αγίου Νικολάου, στο Όμπερντορφ. …Και…ζεστάθηκαν οι καρδιές των ανθρώπων, εκείνη τη βραδιά, από τη θεϊκή εκείνη ψαλμουδιά, και, το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε δημοφιλές!
Κι ύστερα από χρόνια, στα 1827, τυπώθηκε για πρώτη φορά το ποίημα, και, κάποια χρόνια αργότερα, στα 1832, ήταν, που, μια οικογένεια τροβαδούρων, τραγουδοποιών, από την αυστριακή κοιλάδα Ζίλερταλ, οι Ράινερς, ταξίδεψαν ως τη Λειψία της Γερμανίας, για να τραγουδήσουν, έχοντας στο ρεπερτόριό τους και την «Άγια Νύχτα», κι έτσι, δόθηκε η πρώτη διεθνής παράσταση με το τραγούδι αυτό στη Λειψία, που, σιγά σιγά, διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κι ύστερα, η ίδια οικογένεια, στα 1839, διασχίζοντας τον Ατλαντικό, έκανε γνωστό το τραγούδι και στην Αμερική, ταξιδεύοντας εκεί, και η μελωδία αυτή, εκτινάχτηκε στα πέρατα του κόσμου.
…Και…περνώντας τα χρόνια, φτάνουμε, στην παραμονή των Χριστουγέννων, του 1914, όπου, στρατιώτες και από τα δύο μέτωπα του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, βλέπουμε να το τραγουδούν μαζί, στο στρατόπεδο, συμφιλιωμένοι, έστω και για λίγο, συναισθανόμενοι, εκείνη την Άγια Νύχτα, που ο Χριστός γεννήθηκε στη Γη, πως, η ένοπλη βία του πολέμου και τα επακόλουθά της, δε συνάδουν με την αγάπη, την ταπεινότητα, την ανθρωπιά, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, και, όλα τα συναφή μηνύματα της ενανθρώπισης του Θεανθρώπου!
Κι ύστερα πάλι, περνώντας ακόμα τα χρόνια, στα 1935, η κυκλοφορία του τραγουδιού εκτοξεύεται σε 30 εκατομμύρια αντίτυπα, που πουλιούνται σε όλον τον κόσμο.
Και φτάνοντας στα πιο πρόσφατα χρόνια, και μάλιστα στις 24 του Δεκέμβρη του 2018, το τραγούδι της Άγιας Νύχτας συμπληρώνει 200 χρόνια από τη δημιουργία του, δίχως καθόλου να έχει αλλοιωθεί, αλλά συνεχίζει να γαληνεύει στο άκουσμά του τις καρδιές των ανθρώπων και να τις πλημμυρίζει από γαλήνη κι ευχαρίστηση, για να φτάσουμε στο 2011, οπότε, συμπεριλαμβάνεται, στην παγκόσμια λίστα των μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και προστατεύεται από την UNESCO.
Silent Night, λοιπόν, Άγια Νύχτα, μια μελωδία θεϊκή, μεταφρασμένη σήμερα σε 330 γλώσσες της Γης, που, τραγουδιέται σε όλες τις ηπείρους, μεταφέροντας στις ανθρώπινες καρδιές τα μηνύματα της θείας Γέννησης!
Καλά Χριστούγεννα!
