Και κάτι πολύ ωραίο: Σας είπα πως ο γαμπρός είναι Αιτωλικιώτης. Είναι κι αγιαγαθιώτης πανηγυριστής. Στην εκκλησία τον συνόδεψαν οι φίλοι του και «οι μουσικοί» του πανηγυριού, με νταούλι και ζουρνά.
Και μετά το γάμο, στο τραπέζι, μετά το φαγοπότι, όταν άρχισε η μουσική και ο χορός, τηρήθηκαν τα πατροπαράδοτα: Οι χοροί κυκλικοί. Επί κεφαλής κάποιος στενός συγγενής με το μαντήλι στο χέρι. Πρώτα χόρεψαν οι νεόνυμφοι. Σωστά. Μετά η οικογένεια του γαμπρού, κλιμακωτά, ο πεθερός, η πεθερά, τ’ αδέρφια του. Στη συνέχεια, η οικογένεια της νύφης. Με την ίδια σειρά, αυτοδικαίως. Και όταν πήραν τη σειρά οι φίλοι, τότε ξανά τα όργανα της Αγια Αγάθης άστραψαν και βρόντηξαν. Και το μοναδικό, το πανέμορφο τσάμικο του πανηγυριού να σε μαγεύει και να σε ξεσηκώνει.
Φύγαμε τα χαράματα. Με τις ανάλογες ευχές. «Ας είναι ευτυχισμένα τα παιδιά. Κι εμείς πάντα σε χαρές ν’ ανταμώνουμε.»
Ο Θεός να δώσει!
Στη δουλειά: Η πρώτη είσπραξη της μέρας
Ένα πολύ παλιό έθιμο, μια συνήθεια που είχαν οι μαγαζάτορες «τω καιρώ εκείνω», φαίνεται πως ακόμα επιβιώνει. Προχθές, πολύ πρωί, μπήκα σ’ ένα κατάστημα κοσμημάτων και ζήτησα από τον καταστηματάρχη να βάλει μπαταρία στο ρολογάκι μου. Το έκανε. Τον πλήρωσα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, εκείνος πήρε τα λεφτά και τα πέρασε τρείς φορές πάνω από τα μαλλιά του.
-Είναι η πρώτη είσπραξη της ημέρας. Γούρι, γούρι. Περνάω τα λεφτά από τα μαλλιά μου για γούρι!..
Τότε κι εγώ ξαναγύρισα στα παιδικά μου χρόνια στο Αιτωλικό, όπου όλοι οι μαγαζάτορες το κάνανε αυτό για την πρώτη είσπραξη της ημέρας. Και μου έκανε εντύπωση πώς η δοξασία αυτή εξακολουθούσε να ζει στις μέρες μας και στην καρδιά της Αθήνας.
Κυριακή πρωί και απλωμένα ρούχα
Πολλές νοικοκυρές το συνηθίζουν ν’ απλώνουν μπουγάδα Σάββατο βράδυ και να στεγνώνουν Κυριακή πρωί ή να απλώνουν πιτζάμες κλπ. στο μπαλκόνι για να αεριστούν. Το ίδιο έκανα κι εγώ, με βόλευε.
Ώσπου μια Κυριακή πρωί, στην εκκλησία, όταν τέλειωσε η ακολουθία, με πλησίασε η κυρία Αναστασία, που μένει στην απέναντι πολυκατοικία, το μπαλκόνι της απέναντι από το δικό μου. Πολύ γλυκιά κι ευγενική κυρία.
-Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις, χρυσή μου γυναίκα. Όσο λειτουργεί η εκκλησία δεν πρέπει να έχουμε στην απλώστρα, στα μπαλκόνια, ρούχα απλωμένα. Είναι ασέβεια. Μετά τις 11.00, απλώνεις.
Δεν μου φάνηκε πολύ δύσκολο αυτό που μου έλεγε και το εφαρμόζω. Και για να είμαι ευσεβής βέβαια, αλλά κυρίως για να της κάνω το χατίρι.
Ωραίο πράγμα να θέτεις κανόνες στη ζωή σου! Και οπωσδήποτε να τους ακολουθείς!
Διαβάστε αναλυτικά το ρεπορτάζ στο φύλλο της ΑΙΧΜΗΣ που κυκλοφορεί από την Πέμπτη 24/11 σε όλα τα περίπτερα του νομού
