Εκτύπωση αυτής της σελίδας
aixmi-news.gr logo

Έµµετρες Μελωδίες: Μ’ ένα καφέ, ένα ουζάκι και την ΑΙΧΜΗ / Η αυγή

Γράφτηκε από aggeliki 27/02/2022 - 08:30
Διαβάστηκε 1452 φορές
27/02/2022 - 08:30
  • Πολυμέσα

Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 24/02/2022

Του Rodi De Fuca

Τίποτα δεν ταιριάζει στον αταίριαστο Αρθούρο Ρεμπώ. Ο άγουρος μαέστρος του συμβολισμού ξεσήκωσε ζήλιες στη καρδιά του Πολ Βερλαίν ο οποίος στις 10 Ιούλη του 1873 άδειασε τo ρεβόλβερ του, Lefaucheux ολκής 7 χιλιοστών με νούμερο σειράς 14.096, στο νεανικό στήθος του Αρθούρου δίχως να καταφέρει να τον στείλει στον άλλο κόσμο. Ύστερα εκείνος κατέληξε στα σκοτεινά σκλαβοπάζαρα της Αβησσυνίας να τρατάρει με ξένες σάρκες ενώ ο ένοχος σε σκοτεινό κελί.

“Κείνα που ονομάσαν όνειρα δεν ειν’ όνειρα/παίρνουν διαστάσεις/ εκεί που η πραγματικότητα απλά δεν υπάρχει/Μπορεί να σφάλω αλλά υπάρχω αληθινά/όπως υπάρχει το σύννεφο που ξαφνικά/ μεταμορφώνεται δίχως να το θέλει”/…

Έτσι σαν το σύννεφο άφησε o Ρεμπώ τον εφήμερο κόσμο το 1891 μόλις στα 37 του χρόνια τον ίδιο χρόνο που ο Πέδρο Σαλίνας έδινε αρχή στη γενιά του 27! Τα τελευταία του ποιήματα που ανήκουν στην συλλογή των καταραμένων ποιημάτων έρχονται σε αντίθεση με τα πρώιμα έργα του με τις ρεαλιστικές αντιπαραθέσεις που έγραψε όταν ακόμα ήταν έφηβος. Η μετέπειτα ζωή του και οι ταραγμένες σχέσεις του είναι από μόνα τους μια μεγάλη τραγική περιπέτεια.

Η ΑΥΓΗ (AUBE)

ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ

Αγκάλιασα την Αυγή ενός καλοκαιριού.
Μήτε θρόισμα στο παλάτι μπροστά ακόμα
όπου κυλούσε άψυχο το νερό,
κι οι σκιές απ’ τα σαράγια δεν αφήναν να φανεί το μονοπάτι
από μαδέρια, που πάνω του περπάτησα
ανασταίνοντας αιχμηρές ανάσες πυρωμένες
σαν τα τσαπράζια που φτερωτά κι ανάλαφρα ανεμίζουν
τυλιγμένα στη σιωπή…
Στο διάβα της διαδρομής με τις νωπές χλωμές
ακίδες, ένα λουλούδι τ’ όνομά της εψιθύριζε.
Κι εγώ χαμογελούσα. Χαμογελούσα
αντικρίζοντας το γάργαρο νερό
να μπλέκετε στις φυλλωσιές των πεύκων
εκεί που θρονιασμένη ήταν η θεά Αυγη
στις ασημένιες κορυφές των δέντρων.
Έτσι τα ιστία σήκωσα στη ράγα ένα ένα
υψώνοντας τα χέρια παρακαλετά
στο κατώφλι σαν τον αλέκτορα π’ αρνήθηκε
ή στην απέραντη πόλη που κρυβόταν
ανάμεσα από θόλους και καμπαναριά
γυμνοδρομώντας σαν τον ζητιάνο
που περπατάει σε κρύα από μάρμαρο μουράγια,
απ’ όλους αλγεινά καταδιωγμένος..
Βαδίζω ανηφορίζοντας σε δάση από δάφνες
με τα πανιά καλαρισμένα πασχίζοντας να την κυκλώσω,
μήπως και νιώσω το πελώριο κορμί της..
Μα η Αυγή και το παιδί χαθήκαν
στο απέραντο βύθισμα του δάσους…
Γιατί όταν ξυπνήσαμε ήταν πια μεσημέρι!

Όπως έζησε έτσι μελοποιήθηκε ο Ρεμπω από μεγάλους τραγουδοποιούς με το You´re gonna make me Lonesome του Bob Dylan η το Solitudine της Patty Pravo. Το Aube εδώ είναι “κλεμμένο” από μια όμορφη συνοδεία relax μουσικής…

Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού

ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

27/02/2022 - 13:54 Εκτύπωση

Πολυμέσα

TAGS
  • Rodi de Fuca

Σχετικά Άρθρα

Ποιος είσαι εσύ κύριε υποψήφιε που θα μου υποδείξεις που να πάω;
Ποιος είσαι εσύ κύριε υποψήφιε που θα μου υποδείξεις που να πάω;
Οι δευτερότοκοι, οι αναίρετοι κι ο Μακιαβέλι
Οι δευτερότοκοι, οι αναίρετοι κι ο Μακιαβέλι
Πρόσωπα και κόμματα
Πρόσωπα και κόμματα