Ο εκπαιδευτικός έχει το πολύ δύσκολο έργο να συνομιλεί με τις ψυχές των μαθητών του, να τις σμιλεύει, να τις γαληνεύει και να τις εναρμονίζει με τους εαυτούς των.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας από την άλλη, με τη στάση της, τις νομοθετικές γραφειοκρατικές ρυθμίσεις για την αξιολόγηση και τις δικαστικές καταδιώξεις, στοχεύει στη φυλάκιση των ψυχών των εκπαιδευτικών με καταστροφικά αποτελέσματα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
«Ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του, θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους.» (Δημήτρης Γλυνός).
