Κατ' αρχήν είναι θεμιτό να θέλουν οι αγρότες και οι ΤΟΕΒ να μειώσουν το ενεργειακό κόστος. Είναι όμως παράδοξο να θέλουν να γίνουν παραγωγοί ή συμπαραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας ή και απλά ωφελούμενοι, φυτεύοντας σε αρδεύσιμη και καλλιεργήσιμη γη φωτοβολταικά πάνελ. Και μάλιστα σα να είναι η μοναδική διαθέσιμη εδαφική έκταση που μπορούν να εγκατασταθούν οι μονάδες αυτές. Ιδίως όταν είναι γνωστό ότι διαχειρίζονται σημαντικές απαλλοτριωμένες εκτάσεις ένθεν και ένθεν αρδευτικών διωρύγων και αυλάκων, πολλές από τις οποίες είναι και καταπατημένες, όπου θα μπορούσαν να αναπτυχθούν φωτοβολταικά πάνελ.
Πριν αναφερθώ σε άλλες διαθέσιμες εδαφικές εκτάσεις θα ήθελα να πω πως μου φαίνεται παράλογη, η αποσιώπηση της δυνατότητας άμεσης λειτουργίας του υδροηλεκτρικού φράγματος της Μεσοχώρας, κάτι που είναι και ανεξάρτητο από το ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου. Απορώ για τον αγροτικό κόσμο της Αιτωλοακαρνανίας που δεν αποσυνδέει το ζήτημα του Υ/Η Σταθμού και δεν επωφελείται και από την αειφόρο, οικολογική ηλεκτροπαραγωγή σταθερής απόδοσης και πιθανών αντισταθμιστών ωφελειών.
Φαίνεται πως η αριστερή ιδεοληψία έχει τελικά επιβάλλει την παραμορφωτική της οπτική και δεν αναγνωρίζει η κοινή γνώμη και λογική το ενεργειακό αδιέξοδο που οδηγείται η χώρα, μετά την ξαφνική εγκατάλειψη της λιγνιτικής παραγωγής ενέργειας.
Και τούτη την φορά η προηγούμενη υπηρεσιακή απασχόληση με καθοδηγεί στην εναλλακτική πρόταση. Τα προηγούμενα χρόνια, ιδιοκτήτες, κυρίως ελαιοπερίβολων, που είχαν αποκτηθεί με απώτερο δικαιοπάροχο τον Δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου, ζητούσαν την δικαστική αναγνώριση της αμφισβητηθείσας κυριότητας, με αγωγές που κοινοποιούνταν και στην Κτηματική Υπηρεσία. Από την παράθεση του ιστορικού προέκυπτε πως με απόφαση του Δήμου, επί Δημάρχου Σωκράτη Στάικου, είχαν μεταβιβαστεί 400 περίπου στρέμματα λειβαδιού, με πλειοδοτική δημοπρασία, στην περιοχή Ασφακοβούνι και μεταβιβαστεί με το με αριθμό 76976/19-1-1908 συμβόλαιο, μεταγεγραμμένο στον τόμο 57 με αα 1, ύστερα από την εγκριτική απόφαση με αριθμό 433/17-1-1908 του τότε Νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας. Για την μεταβίβαση αυτή είχε εκδοθεί μεταγενέστερα ή με αριθμό 2166/1-7-1985 απόφαση του ΑΣΙΔ. Δεν έτυχε να παρακολουθήσω μέχρι τέλους τις πορείες των υποθέσεων αυτών. Προφανώς είναι γνωστή στους τοπικούς δικηγόρους που τις υποστήριξαν στα δικαστήρια. Η ουσία όμως του ζητήματος αυτού είναι πως ο Δήμος Ι. Π. Μεσολογγίου, όχι μόνο για την παραπάνω επίδικη έκταση, αλλά γενικά για τις πρώην εθνικές βοσκήσιμες εκτάσεις, είχε κατασταθεί κύριος, νομεύς και κάτοχος σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των νόμων ΚΘ' 1864, ΦΕΚ 8/31-1-1864 και ΔΝΖ' 1912, ΦΕΚ 58/14-2-1912. Εξάλλου ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι άγνωστος στις δημοτικές αρχές των τελευταίων περιόδων, διότι με την ίδια νομική βάση διεκδικείται η μισθωθείσα, φερόμενη ως δημοτική έκταση, εξήντα στρεμμάτων, στην θέση ΚΟΥΤΣΙΛΑΡΗΣ, στην εταιρεία Ιχθυοκαλλιέργειας ΣΑΩ Α.Ε. , ενώπιον των δικαστηρίων, μετά την αμφισβήτηση της κυριότητας από το Δασαρχείο Μεσολογγίου.
Πέρα όμως από τις ανωτέρω εκτάσεις, που από ότι γνωρίζω, παρέλειψαν να δηλώσουν στο Κτηματολόγιο οι οικείες δημοτικές αρχές, υπάρχουν και άλλες εκτάσεις, αντίστοιχης εδαφικής μορφής, αυτές των βοσκησίμων εκτάσεων, των λεγομένων διαλελυμένων μονών. Και για αυτές τις περιπτώσεις υπήρχαν αναφορές στο αρχείο της Κτηματικής Υπηρεσίας για παράδοσή τους στους οικείους ΟΤΑ. Δυστυχώς οι φάκελοι ήταν ελλιπείς. Και εντελώς τυχαία πριν λίγο καιρό ανακάλυψα στον ψηφιακό θησαυρό του διαδικτύου την επιβεβαίωση, την οποία παραθέτω αυτούσια. Την ανακοίνωση της παράδοσής τους από τον τότε υπόχρεο Νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας, στην εφημερίδα ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ της 12-7-1930.
Έχει υποχρέωση η δημοτική αρχή και κάθε αξιωματούχος της, καθώς και οι δημοτικοί σύμβουλοι και της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, που η πρόσφατη διαδικασία της ψήφισης του τεχνικού προγράμματος έδειξε ότι η ψήφος τους είναι ισότιμη και εξ ίσου ισχυρή, την τελευταία τούτη περίοδο, πριν την οριστικοποίηση των κτηματολογικών εγγραφών, να επιδιώξει, με κάθε πρόσφορο μέσο, στην αναγνώριση της κυριότητας των εκτάσεων αυτών. Είναι υπηρεσιακό τους καθήκον και θα είναι υπόλογοι εάν μέχρι την λήξη της προθεσμίας, είτε ατομικά, είτε συλλογικά, δεν το ασκήσουν. Εκτός των άλλων μέσων και μέτρων, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρέπει να ζητηθεί ανοικτά και η εθελοντική υποστήριξη των μελών του δικηγορικού συλλόγου, προβάλλοντας το πατριωτικό τους χρέος, την εμπειρία και νομολογία από τις συναφείς υποθέσεις που κατά καιρούς υποστήριξαν.
Επιτέλους πρέπει να τελειώσει το φαινόμενο της δέσμευσης αγροτικής αρδεύσιμης και καλλιεργήσιμης γης, την στιγμή που υπάρχουν ακτήμονες αγρότες. Ακόμα και στις περιπτώσεις ιδιωτικής αγροτικής γης που οι ιδιοκτήτες της, ως έχοντες δικαίωμα να αποφασίζουν για την τύχη της, επιθυμούν να γίνουν ηλεκτροπαραγωγοί, να τους δίνεται ίση έκταση από δημοτική τράπεζα γης, που θα ιδρυθεί για τον σκοπό αυτό, με εισφορά βοσκήσιμων δημοτικών εκτάσεων, σε κατάλληλες τοποθεσίες, ώστε η αγροτική γη να μένει διαθέσιμη στους ενεργούς αγρότες αποκλειστικά για αγροτική παραγωγή.
Και δεν υπάρχει λόγος να μας πούνε για βιασύνες και προγράμματα που κλείνουν και για χαμένες ευκαιρίες. Αυτές οι διαδικασίες μας έχουν χαντακώσει και μας κρατάνε στην στασιμοχρεοκοπία. Αρκετά πια. Το χρωστάμε στα παιδιά μας.
23/02/2021
Δάλλας Γιώργος
ΥΓ Επειδή δεν κατέστη δυνατό να βρω το επισυναπτόμενο ηλεκτρονικό αρχείο, άφησα την επιστολή να σταλεί σε επόμενη ημερομηνία. Και πριν αλέκτωρ φωνήσαι, ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και τοπικό βουλευτή Σπήλιο Λιβανό, η παραχώρηση 1300 στρεμμάτων αγροτικής καλλιεργήσιμης γης στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας για την κατασκευή φωτοβολταικού πάρκου. Είναι γνωστό πως το κτήμα PILOT POLDER δημιουργήθηκε με απαλλοτρίωση ιδιωτικών κτημάτων και με με επιχωμάτωση, τμήματος της λιμνοθάλασσας, το πιο σημαντικό μάλιστα για την ιχθυοπαραγωγή, σύμφωνα με παλιούς ψαράδες, με σκοπό την δημιουργία ενός πιλοτικού και πειραματικού αγροκτήματος. Καλά για τον Περιφερειάρχη, που ως γνωστόν ως δικηγόρος του λείπει σίγουρα η αγροτική ευαισθησία, αλλά ούτε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν βρέθηκε ένα στέλεχος, είτε πολιτικό, είτε υπηρεσιακό, να αποτρέψει τον Υπουργό από το ατόπημα αυτό; Δεν νομίζω ότι θα βρεθεί οπουδήποτε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης που θα παραχωρούσε αγροτική έκταση για φυτεία φωτοβολταικών πάνελ. Δεν θέλησαν να αποκαταστήσουν 13 ακτήμονες αγρότες με έναν βιωσιμότατο κλήρο 100 στρεμμάτων, ή 26 με υπολογίσιμο κλήρο 50 στρεμμάτων, ή έστω 100 αγρότες με κλήρο 13 στρεμμάτων, ή έστω δεν παρέμειναν στην προηγούμενη αγροτική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να τον διαθέσουν για καλλιέργεια φαρμακευτικής κάναβης, ούτε το άφησαν για την υποσχόμενη Γεωπονική Σχολή και το δέσμευσαν, ως να ήταν Υπουργείο Ενέργειας, για φυτεία φωτοβολταϊκών πάνελ;
Μεγαλωμένος σε αγροτική οικογένεια της Ηπείρου, σε ορεινά και ξηρικά χωράφια, δεν φανταζόμουν ποτέ, με το όραμα που είχαμε από τότε για απόκτηση αρδεύσιμης και καλλιεργήσιμης γης, ότι θα ζούσα και θα έβλεπα ένα σημαντικό πιλοτικό και πειραματικό αγρόκτημα να δεσμεύεται για ενεργειακό πάρκο.
Αλλά μήπως δεν ζήσαμε τόσα άλλα παράξενα στην δημόσια πολιτικοοικονομική ζωή της χώρας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια περίπου! Δεν αποκλείεται και η μετά βαίων και κλάδων αναμενόμενη Γεωπονική Σχολή, να γνωματεύσει και αυτή, ότι αδυνατεί, με την επιστήμη και την τεχνολογία, να το καταστήσει παραγωγικό και αποδοτικό αγρόκτημα. Φαίνεται τελικά ότι μωραίνει Κύριος, ους βούλεται απωλέσαι!
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
