Φτάνοντας στην πόλη, προχωρήσαμε με ενοικίαση αυτοκινήτου στην Πρέβεζα από τον σταθμό της Avis και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση. Η διαδρομή εκτείνεται δίπλα στη θάλασσα, με εικόνες από το λιμάνι, μικρά καφέ και τα σοκάκια του ιστορικού κέντρου. Η Πρέβεζα σε μαγεύει με την απλότητά της, με τους ήχους των καϊκιών και τις φωνές των ψαράδων που επιστρέφουν από τον Αμβρακικό. Το πρωινό βρίσκει τα καΐκια δεμένα στο λιμάνι. Οι ψαράδες ξεφορτώνουν τα δίχτυα τους και η αλμύρα της θάλασσας αναμειγνύεται με το άρωμα του φρεσκοκομμένου καφέ από τα καφενεία της παλιάς πόλης. Σε λίγες ώρες, τα ψάρια και οι γαρίδες θα σερβιριστούν στις ταβέρνες, φρέσκα και λαχταριστά, σαν να κρατούν ακόμη την πνοή της θάλασσας.
Αν δεν έχετε δοκιμάσει το φαγητό στην Πρέβεζα, δεν έχετε γευτεί τη γνήσια γαρίδα του Αμβρακικού. Εδώ, στο σημείο όπου το ανοιχτό Ιόνιο συναντά τον ήσυχο Αμβρακικό Κόλπο, η γαστρονομία είναι κομμάτι της ταυτότητας του τόπου. Η πόλη ζει και αναπνέει στον ρυθμό της θάλασσας, και κάθε πιάτο αφηγείται μια ιστορία από τα νερά του κόλπου. Ο Αμβρακικός είναι ένας από τους σημαντικότερους και πλουσιότερους υγροβιότοπους της Ελλάδας, μοναδικός σε όλη τη Μεσόγειο. Τα γλυκά νερά των ποταμών Αράχθου και Λούρου τον τροφοδοτούν με θρεπτικά συστατικά, δημιουργώντας ένα φυσικό «εργαστήριο ζωής» που χαρίζει στα αλιεύματά του μια νοστιμιά που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού στην Ελλάδα.
Πρέβεζα/Photo: Shutterstock
Από αυτά τα νερά αναδύονται οι αληθινοί πρωταγωνιστές. Η γαρίδα του Αμβρακικού, η αδιαμφισβήτητη «βασίλισσα», με γεύση τόσο έντονη που δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από λίγο λεμόνι και ελαιόλαδο. Η παπαλίνα, η τοπική σαρδέλα, που κάθε Αύγουστο τιμάται με τη δική της γιορτή στην πόλη. Το αυγοτάραχο του Αμβρακικού, ένα προϊόν που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο εκλεκτά εδέσματα της Ευρώπης, το ελληνικό «χαβιάρι» που στέκεται επάξια δίπλα στις μαύρες τρούφες του Périgord στη νοτιοδυτική Γαλλία. Και ο κέφαλος πετάλι, ανοιγμένος, λιασμένος στον ήλιο του Ιονίου και ψημένος στα κάρβουνα, μια ζωντανή μαρτυρία τεχνικών που χάνονται στους αιώνες. Στην Πρέβεζα, η έννοια του «φρέσκου ψαριού» αποκτά άλλη διάσταση. Εδώ δεν υπάρχουν μεσάζοντες, αλλά ψαράδες που είναι και εστιάτορες: γαρίδες που το πρωί βρίσκονταν στον κόλπο και το βράδυ σερβίρονται στο πιάτο σας.
Photo: Αμαλία Κωβαίου
Photo: Νίκος Κόκκας
Ψαράς στην Πρέβεζα/Photo: Nίκος Κόκκας
Η Πρέβεζα δεν είναι μόνο θάλασσα. Ως «πύλη της Ηπείρου», η πόλη γεφυρώνει δύο κόσμους: τον παράκτιο και τον ορεινό. Έτσι, δίπλα στις ψαροταβέρνες θα βρείτε ψησταριές που σερβίρουν προβατίνα και ζυγούρι από τα βουνά, κρασί από τα αμπέλια της ενδοχώρας, και μια κουζίνα που μιλά για την παράδοση. Αυτή η διττή ταυτότητα κάνει τη γαστρονομική της σκηνή ακόμα πιο συναρπαστική. Κατηφορίζοντας προς την παραλία, τα πλακόστρωτα της Παλιάς Πόλης οδηγούν σε μια διαδρομή γεμάτη εικόνες. Μικρά μαγαζιά, καφενεία, αυλές με γιασεμιά και μια αίσθηση ανεμελιάς που θυμίζει άλλες εποχές. Κάπου εδώ ξεκινά και το μεγάλο ταξίδι στη γεύση.
Πρώτος σταθμός, η Τρελή Γαρίδα (Ανδριανουπόλεως 7), ο απόλυτος «ναός» της γαρίδας Αμβρακικού. Ο Ζώης Οικονόμου, το 1992, άνοιξε ένα μικρό μαγαζί που έμελλε να γίνει θρύλος. Σήμερα, η «Τρελή Γαρίδα» είναι σημείο αναφοράς για κάθε ταξιδιώτη. Στο στενό της Αδριανουπόλεως, τα τραπέζια απλώνονται στο σοκάκι, ο αέρας γεμίζει με το άρωμα της σχάρας και οι περαστικοί κοντοστέκονται. Η γαρίδα σερβίρεται ψητή, τηγανητή ή σαγανάκι, πάντα τέλεια. Το τραπέζι γεμίζει με γαριδομακαρονάδα, κέφαλο πετάλι, χταποδάκι ξυδάτο, καλαμαράκια και σαρδέλες. Ένα δείπνο εδώ είναι εμπειρία που δεν ξεχνιέται.
Λίγα βήματα πιο πέρα, ο Αμβρόσιος (Πατριάρχου Γρηγορίου Ε 3), σας υποδέχεται με την ιστορία του. Από το 1935, τρεις γενιές κρατούν ζωντανή τη φλόγα της παραδοσιακής ταβέρνας. Μέσα, οι τοίχοι διακοσμημένοι με παλιές τοιχογραφίες και βαρέλια κρασιού, έξω τα τραπέζια στο καλντερίμι, η Πρέβεζα όπως ήταν και όπως παραμένει. Οι σαρδέλες, οι γαρίδες, ο πετάλι, τα τηγανητά ψάρια και οι σκορδαλιές διατηρούν τη συνταγή του παππού σχεδόν αναλλοίωτη. Εδώ η γεύση έχει ιστορία.
Αλατοπίπερο
Γαρίδες Αμβρακικού στο Alati Sea Food & More/Photo: Νίκος Κόκκας
Alati Sea Food & More/Photo: Nίκος Κόκκας
Το γευστικό ταξίδι μας συνεχίζεται στο Αλατοπίπερο (Νίκης 11). Σε μια πόλη που κυριαρχεί το ψάρι, εδώ πρωταγωνιστεί το κρέας. Η οικογένεια Αντωνίου μαγειρεύει από το 1989 προβατίνα, κοντοσούβλι και μαγειρευτά που μυρίζουν Ήπειρο. Το «Αλατοπίπερο» είναι η άλλη πλευρά της Πρέβεζας -αυτή που κουβαλά στα πιάτα της τη σοφία των ποιμένων και τη γεύση των βουνών.
Η διαδρομή συνεχίζεται στον παραλιακό πεζόδρομο, εκεί όπου η θάλασσα αγγίζει σχεδόν τα τραπέζια του Alati Sea Food & More (Ελ. Βενιζέλου 30). Από το 2017, το εστιατόριο αυτό απέδειξε ότι η πρεβεζάνικη κουζίνα μπορεί να γίνει σύγχρονη χωρίς να χάσει την ψυχή της. Με θέα στον Αμβρακικό, το «Alati» σερβίρει τραχανότο με γαρίδα, κριθαρότο θαλασσινών, καλαμάρι γεμιστό με πλιγούρι και πέστο λιαστής ντομάτας, αλλά και μους λευκού ταραμά με αυγοτάραχο.
Στην καρδιά της πόλης, στο θρυλικό Σαϊτάν Παζάρ (Χρήστου Κοντού 18), η ιστορία συναντά τη γεύση. Το όνομα προέρχεται από έναν παλιό τουρκικό θρύλο και το καλντερίμι εδώ είναι ίσως το πιο φωτογραφημένο της Πρέβεζας. Στην πανέμορφη αυλή του εστιατορίου, το φαγητό γίνεται εμπειρία: γαριδομακαρονάδα, μακαρονάδα με αυγοτάραχο, ριζότο με μελάνι σουπιάς, κριθαρότο θαλασσινών, αλλά και κοκκινιστό μοσχάρι ή ψαρονέφρι. Οι vegan επιλογές ολοκληρώνουν ένα μενού που ενώνει εποχές και κουλτούρες.
Σαϊτάν Παζάρ/Photo: Νίκος Κόκκας
Σαϊτάν Παζάρ/Photo: Νίκος Κόκκας
Το ταξίδι μας συνεχίζεται στο Φίλιππας (Αδριανουπόλεως 4). Ο ιδιοκτήτης βγαίνει το πρωί με το καΐκι του στο Ιόνιο και τον Αμβρακικό και το βράδυ σερβίρει ό,τι έπιασε. Η φρεσκάδα εδώ δεν είναι υπόσχεση, είναι δεδομένη. Σφυρίδα, ροφός, συναγρίδα, γαρίδες ψητές ή τηγανητές με σκόρδο, καλαμάρια γεμιστά με τυρί, γαριδομακαρονάδα: κάθε πιάτο είναι μια γιορτή της θάλασσας.
Κι ύστερα, μια τελευταία βόλτα στο λιμάνι. Ο ήλιος δύει πίσω από τα καΐκια, τα νερά βάφονται πορτοκαλί και η πόλη χαλαρώνει. Η Πρέβεζα είναι αυτό ακριβώς: ένα μέρος που δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω για να σε κερδίσει. Με την ενοικίαση αυτοκινήτου από την Avis, κάθε διαδρομή γίνεται εμπειρία και κάθε γεύση. Μια ανάμνηση που θα θέλετε να ξαναζήσετε.
Πηγή: travel.gr
